Βρισκόμαστε στη Γαλλία περίπου το 1885. Ο αιφνίδιος θάνατος του πατέρα αναγκάζει την Λόι να διασχίζει τις Άλπεις και να κάνει το μεγάλο υπερατλαντικό ταξίδι, ώστε να συναντήσει την μητέρα της στην Νέα Υόρκη. Η φιλοσοφία ζωής και τα όνειρά τους δεν συμβαδίζουν. Η νεαρή κοπέλα είναι όμως αποφασισμένη να πετύχει. Η αέναη προσπάθειά της θα την ξαναφέρει πίσω στην Ευρώπη. Θα γνωρίσει απορρίψεις, απογοητεύσεις, τελικά όμως θα κερδίσει το μεγάλο προσωπικό της στοίχημα και μέσα από τη σκληρή δουλειά θα εξελιχθεί σε σύμβολο της Μπελ Επόκ και θα χορέψει στην Όπερα του Παρισιού (1887).
Κάθε αγωνιστής της ζωής, κάθε πρωταθλητής, ταυτίζεται με τον αγώνα της πρωταγωνίστριας, που συνεχώς παλεύει με χιλιάδες κύματα. Με τον πάγο, για να υποχωρήσουν τα αιματώματα και συνεχίσει πιστή στον στόχο, στο πλάνο που έχει θέσει. Να τελειοποιήσει δηλαδή τον χορό της. Άγχος, πίεση, στρες, μία καθημερινότητα σε υψηλούς ρυθμούς, με την όρασή της σταδιακά να εξασθενεί. Είναι εν τέλει όμορφο να αναγνωρίζεται ο κόπος σου, να εκπληρώνονται τα όνειρά σου, να δικαιώνονται οι θυσίες σου. Αρκεί να βρεθεί το κατάλληλο περιβάλλον κι η συγκυρία, η τύχη αν θέλετε, ώστε να πάρεις την ευκαιρία ανέλιξης.
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε από την αναφορά μας, πέρα από τις δύο εξαιρετικές ερμηνείες, την φωτογραφία, το παιχνίδι με τα φώτα και τα χρώματα, τη μουσική, την χορογραφία, αλλά και τοπία στο ταξίδι από την Γαλλία προς τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και πίσω.
Πρόκειται σαφέστατα για ένα γαλλικό βιογραφικό μουσικό δράμα. Ο πατέρας πριν τον θάνατό του προοικονομεί την εξέλιξη των γεγονότων: " Η κόρη μου θα γίνει η σπουδαιότερη καλλιτέχνις στον κόσμο ". Πόσο απέχει άραγε η επιτυχία από την αποτυχία και πόσο δύσκολο είναι κρατηθείς στην κορυφή, εφόσον φτάσεις σ΄αυτήν; " Χωρίς το φόρεμά μου είμαι ένα τίποτα ".
" Ένα λουλούδι του ονείρου από το σκοτάδι έχει αναδυθεί " ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου