Οι προβλέψεις μας για τα OSCARs

- Kαλύτερη ταινία: Θεωρώ, πως πολύ δύσκολα θα χάσει τον τίτλο το " Τρεις πινακίδες, έξω από το Έμπινγκ, στο Μίσσουρι ". Από κοντά το ιδιαίτερο, " The Shape of Water " του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, που μάλλον πάει για το αντίστοιχο Βραβείο της σκηνοθεσίας.

- Α΄ανδρικού ρόλου: Ακλόνητο φαβορί μετά τις Χρυσές Σφαίρες και τα Βραβεία BAFTA, ο Γκάρυ Όλντμαν, για την ερμηνεία του στο Darkest Ηour.

- Σκηνοθεσία: Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το φαβορί είναι ο Γκ. Ντελ Τόρο για το Shape of Water κι εφόσον επαληθευτεί, θα γίνει ο τρίτος Μεξικανός την τελευταία εξαετία που κατακτά το αντίστοιχο αγαλματίδιο.

- Α΄γυναικείου ρόλου: Στα δικά μου μάτια, το Βραβείο έπρεπε να παιχτεί ανάμεσα στην Φράνσις ΜακΝτόρμαντ και την Μέρλιν Στριπ. Η πρώτη ωστόσο, δίνεται ως ακλόνητο φαβορί κι η δεύτερη πολύ μακριά στις προτιμήσεις (δυστυχώς).

- B΄ανδρικού ρόλου: Mάχη μεταξύ Σαμ Ρόκγουελ (Tρεις πινακίδες) και Γουίλεμ Νταφόε (Florida Project). Εδώ μπορούμε να δούμε μία μίνι έκπληξη.

- Β΄γυναικείου ρόλου: Η Άλισον Τζάνευ, για την ερμηνεία της στο I, Tonya νομίζω πως θα είναι η τελική νικήτρια και θα επιβεβαιωθούν τα σχετικά προγνωστικά. Aξιόλογη κι η ερμηνεία της Οκτάβια Σπένσερ στο Shape of Water.

- Κινουμένων σχεδίων: Το Κoko παρουσιάζεται ως ακλόνητο φαβορί κι αναμένεται να επαληθευτεί.

- Διασκευασμένο σενάριο: Το Call me by your name, αναμένεται κι εδώ να επιβεβαιώσει τα προγνωστικά.

- Ξενόγλωσσης ταινίας: Ως φαβορί δίνεται το " Μία Φανταστική Γυναίκα ". Δυστυχώς δεν κατάφερε να με αγγίξει. Θεωρώ αδικία να μην είναι στην τελική πεντάδα, το Ιn The Fade του Φατίχ Ακίν. Από τα Square, Loveless, Ιnsult, Οn body and soul, θα επέλεγα το πρώτο και το αγαλματίδιο στον Έστλουντ.

Τα υπόλοιπα Βραβεία αφορούν τεχνικά χαρακτηριστικά και φαβορί δίνονται ταινίες, όπως η Δουνκέρκη, το Blade Runner 2049, το Shape of Water, με συνολικά 13 υποψηφιότητες κι η Αόρατη Κλωστή ...

Shape of Water

Ο Γκιγιέρμο ντε Τόρο επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη. Αυτό από μόνο του προκαλεί ενδιαφέρον στους σινεφίλ. Ο Μεξικανός ξεκίνησε τη διαδρομή του " Shape οf Water " από τη Βενετία. Εκεί κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα. Aπό τότε μέχρι σήμερα μετράει 87 Βραβεία, ενώ η Ακαδημία έδωσε στο φιλμ του 13 υποψηφιότητες για OSCAR. Μία ιστορία για την αγάπη και την απώλεια, με τον δικό του μοναδικό, αλληγορικό τρόπο. Μία διαρκής ακροβασία ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι.

Στην εποχή του Ψυχρού πολέμου, Αμερικανοί και Ρώσοι επιδίδονται σε ένα ανελέητο κυνηγητό για την κυριαχία στον κόσμο και την εξιχνίαση κάθε μυστικού του αντίπαλου στρατοπέδου. Oι ισορροπίες είναι λεπτές και κάθε λάθος κοστίζει. Κι ενώ το σκηνικό κάθε άλλο παρά ρομαντικό είναι, την εμφάνιση της κάνει μία Η Ελάιζα. Μία νεαρή καθαρίστρια, που δεν μπορεί να μιλήσει. Πλάι της, πιστή συνοδοιπόρος και συνάδελφος, η Αφροαμερικανίδα, Ζέλντα. Την ηρεμία τους έρχεται να ταράξει, η έλευση ενός μυστυριώδους πλάσματος στο εργαστήριο.

H φαντασία αρχίζει να ταξιδεύει. Η πραγματικότητα συμπλέκεται με το μεταφυσικό. Η μουσική του Αλεχάντρο Ντέσπλα μας απογειώνει κι όλοι εμείς κομμάτι του παραμυθιού, βιώνουμε την τραγωδία και την ηδονή μαζί. Γεμίζουμε συναισθήματα και αγωνιούμε, παρατηρώντας την εξέλιξη ενός ανέφικτου έρωτα. Το απαγορευμένο πάντα ελκύει. Άλλωστε, εμείς αντιστεκόμαστε, δεν είμαστε αναλώσιμοι, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν κι είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε την " αιώνια " ζωή.

Ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας δημιουργεί μία μεγάλη αγκαλία, ως καταφύγιο των απόκληρων του κόσμου. Το ονειρικό στοιχείο κυριαρχεί. Η προσπάθεια εξημέρωσης αγγίζει τη ψυχή. Παρηγοριά για κάθε μοναχική ψυχή. Εκεί που κρύβεται η πραγματική ομορφιά ενός ανθρώπου. Και το κάστινγκ είναι το ιδανικό για να περάσει στον θεατή, το καθολικό μήνυμα. Η Σάλι Χόκινς με τις υπόλοιπες αισθήσεις, πιο ανεπτυγμένες από ποτέ και κοντά της, η βραβευμένη, Οκτάβια Σπένσερ κι ο ρολίστας Ρίτσαρντ Τζένκινς, ενώ από την άλλη πλευρά έχουμε τον Μίκαελ Σάννον, που είναι μέρος του συστήματος με ημερομηνία λήξης.

Ένα παραμύθι, που γίνεται ύμνος για αξίες που τείνουν να χαθούν στην εποχή μας. Η συντροφικότητα, η φιλία, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός, η ανιδιοτελής βοήθεια πηγάζουν σχεδόν σε κάθε σκηνή ενός κοινωνικοπολιτικού σχολίου, που φτάνει μέχρι και το οικολογικό πρόβλημα, με τη σταδιακή έλλειψη του νερού. " Κι αν δεν κάνουμε, τώρα πια, κάτι κι εμείς σε τι διαφέρουμε από τα τέρατα" ;

" Ο χρόνος είναι ποτάμι που κυλάει από το παρελθόν μας " κι " η πραγματικότητα το ναυάγιο των σχεδίων μας ". Ακούγεται λιγάκι απαισιόδοξο, αλλά είπαμε ο αγώνας δε σταματά ποτέ κι η απάντηση είναι μία κι απλή, η ΑΓΑΠΗ. Ένα ακόμα μήνυμα για την τελική νίκη του καλού. Μετά τον Αλφόνσο Κουαρόν και τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου ο Ντε Τόρο, ετοιμάζεται να γίνει ο τρίτος Μεξικανός την τελευταία εξαετία, που θα λάβει το OSCAR σκηνοθεσίας. Χάρισμα, μπορεί όχι θεικό, αλλά ...

The Post

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη, με τους Τζος Σίνγνκερ (Spotlight) και την πρωτοεμφανιζόμενη Λιζ Χάνα, να υπογράφουν το σενάριο μίας ταινίας που ετοιμάστηκε σε χρόνο ρεκόρ για να προκαλέσει θόρυβο. Με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, βρίθει ντοκιμαντεριστικών στοιχείων κι έχει να μας προσφέρει δύο συγκλονιστικές ερμηνείες. Απόλυτα φυσιολογικά, έχει κερδίσει δεκατρία Βραβεία κι είναι υποψήφια για δύο OSCARs.

Βρισκόμαστε στο 1971, οι Washington Post περνούν δύσκολες ημέρες. Ετοιμάζονται να μπουν στο χρηματιστήριο. Την ίδια ώρα οι μεγάλοι τους ανταγωνιστές, New York Times δημοσιεύουν ένα πολύκροτο άρθρο, σχετικά με άγνωστες λεπτομέρειες, που αφορούσαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Eν μέσω συγκυριών, δίνεται η ευκαιρία για θεαματική ανατροπή του σκηνικού. Θέλει τύχη, αποφασιστικότητα και πάθος.

Ένα ψυχολογικό θρίλερ, μέχρι το πολυπόθητο " publish " της Κάθριν Γκράχαμ, που επαναστατατεί σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο και παίρνει μία γενναία απόφαση, διαλύοντας φιλίες ετών, ρισκάροντας την τύχη της εφημερίδας, αλλά κυρίως την προσωπική της ελευθερία. Ο τολμών όμως νικά. Η προσπάθεια φύμωσης απέτυχε. Μία επιτυχία, που σημάδεψε το μέλλον της τέταρτης Εξουσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Όλα αυτά σε μία εποχή, που το συγκεκριμένο θέμα γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ, αν αναλογιστεί κανείς τις ομοιότητες στις σχέσεις τύπου-κύβερνησης, τόσο κατά την περίοδο του Νίξον, αλλά και σήμερα με τον Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία. Μπορούμε να έχουμε μία αποκάλυψη, ανάλογη με αυτή του σκανδάλου Watergate. Οι έρευνες κι ο χρόνος θα δείξουν.

Με δύο εξαιρετικές ερμηνείες, των Mέριλ Στριπ και Τομ Χανκς και ρολίστες, που δείχνουν σαν έτοιμοι από καιρό, για τους συγκεκριμένους ρόλους. Η πρωταγωνίστρια είναι πραγματικά σαν το παλιό καλό κρασί. Ώριμη, μεστή, καθηλωτική. Δίκαια θεωρείται το μεγάλο φαβορί για το OSCAR α΄γυναικείου ρόλου. Δίπλα της, ο αυθεντικός, " Μπράντλι ", δίνει τον υπερπάντων αγώνα για τη δικαίωση, κόντρα σε όλα τα εμπόδια και τα προγνωστικά.

Ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους σκηνοθέτες, έχει στόχο να αφυπνίσει συνειδήσεις και να θυμίσει πως παρ΄ότι τα χρόνια έχουν περάσει, τα προβλήματα παραμένουν διαχρονικά. Αλήθεια πόσο εύκολη υπόθεση είναι, ο διαχωρισμός των εξουσιών; Kι όμως και τότε και τώρα υπάρχει ΗΘΙΚΗ. Έστω λίγοι, οι ρομαντικοί, είναι αποφασισμένοι να φωνάξουν, " Πρέπει να δημοσιεύσουμε την αλήθεια. Αν δεν το κάνουμε το Έθνος θα βγει ζημιωμένο. Και κάποιοι θα κερδίσουν απ΄αυτό ".

Μία σφυγμομέτρηση, για το αν το σινεμά μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ένας ύμνος στη δημοσιογραφική δεοντολογία και το κοινωνικό χρέος. Μία διαρκής αμφιταλάντευση, πριν την μεγάλη απόφαση-σταθμό, όταν όλα ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί. Σε έναν κόσμο, που κυριαρχεί η διαφθορά, ναι υπάρχει κι αυτή η πλευρά, ακόμα και σήμερα. " Τυπώστε " ...

Ι, Τοnya

Η ταινία-απάντηση της Τόνια Χάρντινγκ, αθλήτριας καλλιτεχνικού πατινάζ στο ατομικό, για όσα συνέβησαν το 1994, όταν και κατηγορήθηκε, ως ηθικός αυτουργός, για επίθεση σε συναθλητριά της, λίγο πριν την Χειμερινή Ολυμπιάδα. Ένα βιογραφικό δράμα, που παρουσιάζεται με στοιχεία μαύρης κωμωδίας, ώστε να κερδίσει από τα πρώτα κιόλας λεπτά τον θεατή. Eικοσί οχτώ Βραβεία μέχρι σήμερα κι υποψήφια για τρία OSCAR. Μία αληθινή ιστορία, γεμάτη πάθος και πόνο, με το σενάριο να υπογράφει ο Στίβεν Ρότζερς και τη σκηνοθεσία, ο Κρεγκ Γκιλέσπι.

Βρισκόμαστε στο Πόρτλαντ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ένα μικρό κοριτσάκι μεγαλώνει, μέσα σε ένα άρρωστο οικογενειακό περιβάλλον. Φτώχεια, μιζέρια, συγκρούσεις, βία, μπούλινγκ κι αδικία. Η μητέρα βλέπει στο πρόσωπό της, το πλασματάκι, που θα πετύχει, όσα δεν κατάφερε η ίδια στη ζωή της. Η Τόνια βρίσκει διέξοδο στον αθλητισμό κι η μητέρα της αποφασίζει να την στρέψει ψυχαναγκαστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Αφήνει το σχολείο και το πατινάζ, γίνεται αυτοσκοπός.

Δυστυχώς, όμως στη ζωή πρέπει να έχουμε αντίβαρα κι εναλλακτικές επιλογές. Η μόρφωση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη κριτικής σκέψης είναι πολύ σημαντικές παράμετροι, ώστε να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις την κρίσιμη στιγμή κι η πρωταγωνίστρια της υπόθεσης, στερήθηκε τα παραπάνω κι οδηγήθηκε σε κομβικά λάθη κι ατυχέστατες επιλογές στη ζωής της, λόγω έλλειψης ισορροπίας. Αποτέλεσμα να βρεθεί σε τέλμα, στο κενό, εφόσον δεν πετύχαινε το εγχείρημα του πρωταθλητισμού. Κι όλα αυτά κόντρα στα κακώς κείμενα της Αμερικανικής κοινωνίας.

Ένα φιλμ ικανό να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη και να αγγίξει κάθε νέο, που στερήθηκε, έχασε, πόνεσε για ένα άθλημα. Κι όσο μεγάλος κι αν είναι ο κάματος του σώματος κι η επιβάρυνση, ποτέ δεν φτάνει τον πόνο της ψυχής, της απογοήτευσης, της αποτυχίας. Σημάδια ανεξίτηλα. Τα εμπόδια, οι αντιξοότητες, όταν δεν υπάρχει αξιοκρατία, είναι ικανά να σε διαλύσουν. Η εύκολη απόφαση είναι να τα παρατήσεις και να θυσιάσεις τον κόπο και την προσπάθεια. Να μείνει απλά ένα απωθημένο ...

Μεγάλο ρόλο στην επιτυχία διαδραματίζουν οι τρεις πρωταγωνιστές. Η Μάργκοτ Ρόμπι στον ρόλο της Τόνια. Τόσο εκφραστική, τόσο συναισθηματική, σαν η ίδια να βιώνει όλον αυτόν τον γολγοθά. Στο ρόλο της μητέρας, η Άλισον Τζάνει. Σκληρή, αδυσώπητη. Πιστεύει, πως κάνει το σωστό, το καλύτερο για την τύχη της κόρης της, ακομά κι αν πολλές φορές φτάνει στα άκρα. Ο τρίτος της παρέας, ο Σεμπάστιαν Σταν πραγματικά προσπαθεί να μας αποδείξει πόσο κουτός-επικίνδυνος είναι.

Η φωτογραφία του Νικόλα Καρακατσάνη, το επιτηδευμένο μοντάζ, η καλλιτεχνική διεύθυνση της Τζέντ Χέιλι και φυσικά  η μουσική δημιούργουμ μία ατμόσφαιρα ικανή να ταξιδέψουν τον σινεφίλ. Στο τέλος δεν μπορεί παρά να " συγχωρήσει " την Τόνια και να τη δει με συμπάθεια, αναγνωρίζοντάς της, μία σειρά από ελαφρυντικά. Οι Αμερικάνοι όμως έχουν την ανάγκη να αγαπούν και να μισούν,  πολύ. Όπως κι ολόκληρος ο κόσμος άλλλωστε ...

Μία αντισυμβατική προσωπικότητα. Καπνίζει, όπως ο μεγάλος Γιόχαν Κρόιφ. Καταφέρνει να παραμείνει ο εαυτός της, να μην αλλοτροιωθεί, παρ΄ότι έφτασε ένα βήμα από την ολική καταστροφή και τελικά να κερδίσει την υστεροφήμια της, μέσω αυτής της ταινίας. Το σύστημα τα κατάφερε, τη νίκησε, αλλά η Τόνια θα μείνει στην ιστορία, ως πρωταθλήτρια της ζωής. 

" Κι αν τη ζωή σου δεν μπορείς να την κάνεις, όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε μονάχα, μην την εξευτελίζεις ".

Three Billboards, Οutside Ebbing, Missouri

Ο Mάρτιν Μακ ΜακΝτόνα επιστρέφει στη Μεγάλη οθόνη με τη νέα του ταινία να καθηλώνει τους σινεφίλ ανά τον κόσμο. Ήδη τέσσερις κερδισμένες Χρυσές Σφαίρες και πέντε υποψηφιότητες στην τελική ευθεία για τα OSCARs, ενώ το ταξίδι ξεκίνησε την περασμένη Άνοιξη από τη Βενετία. Τρεις πινακίδες, τρία πρόσωπα, ένα τρίγωνο που η αλληλεπίδρασή τους, λειτουργεί ως καταλύτης και προάγει την πλοκή.

Mία τραγική μητέρα, έχει χάσει την κόρη της, με τον χειρότερο τρόπο. Αναζητεί δικαίωση μέχρι εσχάτων με όπλο της την ηθική. Αποφασίζει να νοικιάσει τρεις πινακίδες, σε έναν δρόμο, που οι περισσότεροι αποφεύγουν. Θεωρεί πως θα κρατήσει ζωντανή την ελπίδα. Δίπλα της αναπτύσσονται δύο πορτραίτα αστυνομικών. Του διοικητή που γίνεται δέκτης βολών κι ενός υπαστυνόμου, που πρέπει να βιώσει τις πιο δύσκολες καταστάσεις, για να αλλάξει την κοσμοθεωρία του.

Θίγονται τα κακώς κείμενα της αμερικανικής περιφέρειας, η βία κάθε μορφής, γεννά βία κι ένα πράγμα είναι μονάχα σίγουρο: Η φωτιά που ανάβεις, θα σε κάψει. Ένα αδιέξοδο δράμα, μέχρι το φινάλε, με συνεχείς ανατροπές κι εξαιρετική μουσική του Κάρτερ Μπέργουελ, που σε ταξιδεύει στις τοπικές πεδιάδες και σε κάνει κομμάτι του φιλμ. Ποιος είναι άραγε ο κακός, μετά απ΄αυτό το ταξίδι;

Η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, στον ρόλο της Μίλφρεντ είναι απλά εξαιρετική. Δεν έχει πια να χάσει τίποτα στη ζωή της. Tην έχει κυριεύσει η απόγνωση, αναζητεί παρηγοριά. Μία βαριά κατάρα τη στοιχειώνει. Φορτώνεται ευθύνες απ΄όλες τις πλευρές κι όμως αντέχει. Δε λυγίζει, αρνείται να σπάσει. Κρύβει την ευαισθησία της. Έχει άγνοια κινδύνου, από τη στιγμή, που έχασε τον θησαυρό της. Είναι αποφασισμένη για όλα, ακόμα κι αν δεν είναι απολύτως σίγουρη.

Εξαιρετικοί στο πλάι της, οι Γούντι Χάρλσεον και Σαμ Ρόκγουελ. Ο πρώτος αποτελεί υπόδειγμα σωστού οικογενειάρχη κι επαγγελματία. Παρ΄ότι διοικητής της αστυνομίας έχει κερδίσει την εκτίμηση της πλατιάς μάζας της κοινότητάς του. Ο δεύτερος μπλεγμένος σε μία αρρωστημένη κατάσταση, παλεύει να κερδίσει και να σώσει τον εαυτό του. Στο τέλος κερδίζει και τον θεατή. Αποδεικνύεται περίτρανα, πως οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους καλοί.

Κόντρα σε κάθε μορφής ρατσισμό κι ενάντια στις προκαταλήψεις ξετυλίγεται υποδειγματικά ένα παράλληλο δράμα. Πόσες ζωές μπορούν να καταστραφούν συγχρόνως με κοινή αφετηρία; Κι εδώ ακριβώς έρχεται το οξύμωρο κι αφορά το μεγαλείο της συγχώρεσης. Κι αυτή έρχεται μέσα από την αγάπη, που φέρνει ηρεμία και καθαρίζει τη σκέψη. Φτάνει μόνο να μην είναι αργά.

Ένας Ιρλανδός σκηνοθέτης έρχεται να καταδείξει με ιδανικό τρόπο τις συνθήκες ζωής στην Αμερική. Αποστασιοποιημένος, εξωτερικός παρατηρητής, μας χαρίζει ένα έργο για πολλά χρόνια. Η ανθρωπότητα άλλωστε, έχει σήμερα περισσότερο από ποτέ τον κοινωνικό Κινηματογράφο και το χιούμορ. O συνδυασμός ικανός να σε ταράξει, να σε συντρίψει, να σε διαλύσει.