Addthis

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Three Billboards, Οutside Ebbing, Missouri


Ο Mάρτιν Μακ ΜακΝτόνα επιστρέφει στη Μεγάλη οθόνη με τη νέα του ταινία να καθηλώνει τους σινεφίλ ανά τον κόσμο. Ήδη τέσσερις κερδισμένες Χρυσές Σφαίρες και πέντε υποψηφιότητες στην τελική ευθεία για τα OSCARs, ενώ το ταξίδι ξεκίνησε την περασμένη Άνοιξη από τη Βενετία. Τρεις πινακίδες, τρία πρόσωπα, ένα τρίγωνο που η αλληλεπίδρασή τους, λειτουργεί ως καταλύτης και προάγει την πλοκή.

Mία τραγική μητέρα, έχει χάσει την κόρη της, με τον χειρότερο τρόπο. Αναζητεί δικαίωση μέχρι εσχάτων με όπλο της την ηθική. Αποφασίζει να νοικιάσει τρεις πινακίδες, σε έναν δρόμο, που οι περισσότεροι αποφεύγουν. Θεωρεί πως θα κρατήσει ζωντανή την ελπίδα. Δίπλα της αναπτύσσονται δύο πορτραίτα αστυνομικών. Του διοικητή που γίνεται δέκτης βολών κι ενός υπαστυνόμου, που πρέπει να βιώσει τις πιο δύσκολες καταστάσεις, για να αλλάξει την κοσμοθεωρία του.


Θίγονται τα κακώς κείμενα της αμερικανικής περιφέρειας, η βία κάθε μορφής, γεννά βία κι ένα πράγμα είναι μονάχα σίγουρο: Η φωτιά που ανάβεις, θα σε κάψει. Ένα αδιέξοδο δράμα, μέχρι το φινάλε, με συνεχείς ανατροπές κι εξαιρετική μουσική του Κάρτερ Μπέργουελ, που σε ταξιδεύει στις τοπικές πεδιάδες και σε κάνει κομμάτι του φιλμ. Ποιος είναι άραγε ο κακός, μετά απ΄αυτό το ταξίδι;

Η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, στον ρόλο της Μίλφρεντ είναι απλά εξαιρετική. Δεν έχει πια να χάσει τίποτα στη ζωή της. Tην έχει κυριεύσει η απόγνωση, αναζητεί παρηγοριά. Μία βαριά κατάρα τη στοιχειώνει. Φορτώνεται ευθύνες απ΄όλες τις πλευρές κι όμως αντέχει. Δε λυγίζει, αρνείται να σπάσει. Κρύβει την ευαισθησία της. Έχει άγνοια κινδύνου, από τη στιγμή, που έχασε τον θησαυρό της. Είναι αποφασισμένη για όλα, ακόμα κι αν δεν είναι απολύτως σίγουρη.


Εξαιρετικοί στο πλάι της, οι Γούντι Χάρλσεον και Σαμ Ρόκγουελ. Ο πρώτος αποτελεί υπόδειγμα σωστού οικογενειάρχη κι επαγγελματία. Παρ΄ότι διοικητής της αστυνομίας έχει κερδίσει την εκτίμηση της πλατιάς μάζας της κοινότητάς του. Ο δεύτερος μπλεγμένος σε μία αρρωστημένη κατάσταση, παλεύει να κερδίσει και να σώσει τον εαυτό του. Στο τέλος κερδίζει και τον θεατή. Αποδεικνύεται περίτρανα, πως οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους καλοί.

Κόντρα σε κάθε μορφής ρατσισμό κι ενάντια στις προκαταλήψεις ξετυλίγεται υποδειγματικά ένα παράλληλο δράμα. Πόσες ζωές μπορούν να καταστραφούν συγχρόνως με κοινή αφετηρία; Κι εδώ ακριβώς έρχεται το οξύμωρο κι αφορά το μεγαλείο της συγχώρεσης. Κι αυτή έρχεται μέσα από την αγάπη, που φέρνει ηρεμία και καθαρίζει τη σκέψη. Φτάνει μόνο να μην είναι αργά.

Ένας Ιρλανδός σκηνοθέτης έρχεται να καταδείξει με ιδανικό τρόπο τις συνθήκες ζωής στην Αμερική. Αποστασιοποιημένος, εξωτερικός παρατηρητής, μας χαρίζει ένα έργο για πολλά χρόνια. Η ανθρωπότητα άλλωστε, έχει σήμερα περισσότερο από ποτέ τον κοινωνικό Κινηματογράφο και το χιούμορ. O συνδυασμός ικανός να σε ταράξει, να σε συντρίψει, να σε διαλύσει.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου