Τoni Erdmann

H Μάρεν Άντε, στα σαράντα της χρόνια, είναι το νέο σκηνοθετικό φαινόμενο της Ευρώπης. Από το 2005 και το " The Forest For The Trees ", στο 2009 και την Αργυρή Άρκτο στο Βερολίνο, " Alle Andersen " και τώρα πιο ώριμη από ποτέ, παρά το νεαρό της ηλικίας της στο " Τοni Erdmann ", που βραβεύτηκε στις Κάννες από τους Κριτικούς, είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Γερμανίας, για το Oscar Ξενόγλωσσης ταινίας και διεκδικεί το Bραβείο LUX του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για ένα βαθιά κοινωνικό φιλμ, που έχει ως στόχο αφενός να καταδείξει την αλλοτρίωση στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στον βωμό των συμφερόντων και της αδυσώπητης καθημερινότητας κι αφετέρου τον αγώνα του γονιού για να δει το παιδί του, όπως ονειρεύεται.

O εκκεντρικός Γουίνφρεντ, δάσκαλος πιάνου, αρέσκεται να σκαρώνει φάρσες. Μοιάζει ένας αιώνιος έφηβος. Αφού έχει χάσει και τον τελευταίο του μαθητή κι ο αγαπημένος του σκύλος απεβίωσε, αποφασίζει ένα ταξίδι στο Βουκουρέστι. Εκεί εργάζεται η κόρη του. Μία ψυχρή εργασιομανής-τελειομανής βορειοευρωπαία, επιτυχημένη στην καριέρα της, μα δυστυχώς όχι ευτυχισμένη στη ζωή της. Υπάρχει άραγε χειρότερο πράγμα για έναν πατέρα, από το να βλέπει το παιδί του δυστυχισμένο; Αναζητά ένα προσωπείο για να μείνει κοντά της κι υιοθετεί το ... Τόνι Έρντμαν.

Ενορχηστρωμένο μαεστρικά, μέσα από αντιφάσεις και συγκρούσεις, που προκύπτουν από την προβληματική συμβίωση δύο γενεών, δύο διαφορετικών κόσμων, οδηγούμαστε στην " ενηλικίωση " των δύο πρωταγωνιστών και στην απελευθέρωσή τους απ΄ότι τους κρατά δέσμιους. Σε έναν άδειο από συναισθήματα κόσμο, πατέρας και κόρη, παρά τις διαφορές τους, κατάφεραν να ξαναγνωριστούν. Η αγάπη νίκησε την μελαγχολία και την κατάθλιψη.

Η ίδια η σκηνοθέτης και σεναριογράφος υποστηρίζει ότι, ο ακραίος τρόπος που ζούσε ο Αμερικανός ηθοποιός, Άντι Κάουφμαν κι υποδυόταν τους ρόλους του, την ενέπνευσε πολύ. Επίσης, η οικογένειά της, όπου γίνονται μεγάλες πλάκες. " Ο πατέρας μου έχει σχετικά καλή αίσθηση του χιούμορ. Μία μέρα του χάρισα αντικείμενα για να κάνει πλάκες, όπως ψεύτικα δόντια, που τα χρησιμοποιούσε τακτικά ".

Μέσα σε τρεις περίπου ώρες, αντιλαμβανόμαστε, ότι η Ρουμανία είναι μία χώρα των άκρων, όπως κι η σημερινή Ελλάδα. Η μεσαία τάξη τείνει να εξαφανιστεί, ελέω της οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν τα μεγαλύτερα εμπορικά των Βαλκανίων εκεί, αλλά κανείς ντόπιος δεν έχει τη δυνατότητα να ψωνίσει, αναφέρεται χαρακτηριστικά. Σε συνδυασμό με όσα είδαμε και στην " Αποφοίτηση ", κατανοούμε εύκολα, πως το φαινόμενο είναι οικουμενικό. Τα παιδιά όμως ακόμα παίζουν στον δρόμο. Κι αυτό από μόνο του συνιστά ελπίδα.

Με απρόβλεπτη πλοκή και μοναδικό σημείο που ίσως χωλαίνει τη χρονική διάρκεια, είναι ένα από τα καλύτερα έργα της χρονιάς. Με πολλαπλά νοήματα, προσεγμένο σε κάθε πτυχή (έκφανσή) του. Μία κινηματογραφική γροθιά στη σημερινή Ευρώπη, που μας θέλει άβουλους, δίχως αισθήσεις κι αισθήματα, όργανα μίας καλοδουλεμένης μηχανής, για τα συμφέροντα λίγων.

Η επιτυχία της ταινίας, που κάνει τον γύρο του κόσμου, έγκειται στη λεπτή χρήση του χιούμορ, που είναι κάτι ασυνήθιστο για γερμανική παραγωγή, καθώς κι οι ερμηνείες των Peter Simonichek και Sandra Ηuller, με αποκορύφωμα το " Greatest Love of All ", που σηματοδοτεί τη λύτρωση και την αλλαγή. H τέχνη, ο πολιτισμός, οι ιδέες και τα ιδανικά είναι πανανθρώπινα, δεν έχουν σύνορα. O σύγχρονος κόσμος χρειάζεται τέτοιες ταινίες να ευαισθητοποιηθεί, να ξυπνήσει από τον παρατεταμένο λήθαργο.

Μην χάνετε ποτέ το χιούμορ σας. Ασχολούμαστε με πράγματα επουσιώδη, αλλά η ζωή περνάει.. Αδράξτε κάθε στιγμή της, σαν να΄ναι η τελευταία.

Παρέλαση αρμάτων, παρέλαση συναισθημάτων

Περπατάς στο δρόμο, ο ουρανός σκοτεινός. Ξάφνου ένα εκκωφαντικός θόρυβος. Τρομάζεις! Στρατιωτικά ελικόπτερα κάνουν πρόβα για την παρέλαση. Ο ήχος προκαλεί φόβο, στην εποχή του " πολέμου ". Τα άρματα σε ετοιμότητα, τα ακονίζουν, τα γυαλίζουν, φουλάρουν καύσιμα. Αλήθεια τι γιορτάζουμε αύριο; Είναι απλά μία αργία; Η θύμηση, οι αναμνήσεις, κρατούν την ιστορία ζωντανή κι αποφεύγονται εκ νέου τα ίδια λάθη. Όταν όμως η λήθη κυριαρχεί, νομοτελειακά οδηγούμαστε στην καταστροφή. Τι συναισθήματα μπορεί να προκαλεί όλη αυτή η κατάσταση σε κάθε ευαισθητοποιημένο νέο κι όχι μόνο; Λύπη, απογοήτευση, ίσως θυμό; Όταν οι αξίες και τα ιδανικά έχουν ισοπεδωθεί, με τι δύναμη να παλέψεις να αλλάξεις τον κόσμο και ποιες οι ρεαλιστικές πιθανότητες να το καταφέρεις; Αναζητάς την ουσία, κανείς δεύτερες σκέψεις. Ψάχνεις πίσω από τις λέξεις και τις εικόνες. Το είναι και το φαίνεσθαι. Παρέλαση αρμάτων, οδηγεί σε παρέλαση συναισθημάτων.

H Μεγάλη Επιστροφή

Ένας τίτλος αποτελεί πάντα γρίφο, πηγαίνοντας στην αίθουσα για την προβολή μίας ταινίας. " Επιστροφή " διττή, όπως θα δούμε στη συνέχεια. " Μεγάλη ", πράγματι κι ουσιαστικά κι ως ιδέα. Ο Ζιανγκ Γιμού (Ήρωας, Ιπτάμενα, Στιλέτα), είναι ένας από τους βασικούς πρεσβευτές της Πέμπτης Γενιάς του κινεζικού Σινεμά. Μετά από χρόνια συναντά εκ νέου την Γκονκ Λι (Ju Dou, Ιστορία Κίου Τζου, Σήκωσαν τα Κόκκινα Φανάρια) και το κράμα μοιάζει επιτυχημένο. Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Γιαν Γκελίνγκ, " Criminal Lu Yanshi ", ένα ανθρώπινο-ιστορικό δράμα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του θεατή.

Ο Μάο κυριαρχεί. Η περίοδος της Πολιτιστικής Επανάστασης, όπως ονομάστηκε, στέλνει τον Λου, έναν αντιφρονούντα καθηγητή, εξόριστο. Η σύζυγός του, μένει μόνη, με την νεογέννητη κόρη τους. Αφοσιωμένοι στο Κόμμα, τα χρόνια περνούν, μέχρι που η απόδραση του πρωταγωνιστή θα δώσει νέα τροπή στην καθημερινότητά του. Οι δεσμοί αγάπης, ποτέ δεν έπαψαν να υφίστανται. Η Νταντάν εκβιάζεται και προδίδει τον πατέρα της. Συλλαμβάνεται εκ νέου. Φτάνει η ώρα της παλιννόστησης. Συγκίνηση από την μία, σοκ από την άλλη. Η μητέρα πάσχει από ψυχογενή αμνησία. Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια να θυμηθεί. Θα τα καταφέρει όμως;

Ο σκηνοθέτης υποστηρίζει, πως εκτυλίσσεται μία ιστορία αγάπης για την ευτυχία και την θλίψη. όπως και τον χωρισμό και την επανασύνδεση. Όλοι γνωρίζουν, ότι ο Τσε Νταομίνγκ κι η Γκογνκ Λι είναι οι καλύτεροι ηθοποιοί, που εργάζονται στην Κίνα. Προσέφεραν πολλές εποικοδομητικές απόψεις, ακόμα και για μικρές λεπτομέρειες. Για τον λόγο αυτό η συνεισφορά τους ξεπερνά κατά πολύ την ερμηνεία των χαρακτήρων τους. Αυτό το είδος ταινίας είναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθεί. Πρέπει να υπάρχει απόλυτη γαλήνη. Αν σκεφτόμουν, έστω και λίγο τα κέρδη, θα έχανε τον δρόμο μου. Το σημαντικότερο είναι το κοινό να κρατήσει στην καρδιά του, τα συναισθήματα που του προκάλεσε.

Mέσα από ένα ανθρώπινο τρίγωνο, φτάνουμε από την προδοσία στη λύτρωση, που ισοδυναμεί με το μεγαλείο της συγχώρεσης. Ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές, η οικογένεια έμμεσα ξανασμίγει. Ένα καθεστώς, είτε αυτό είναι ολοκληρωτικό, είτε κομμουνιστικό, διαλύει μία οικογένεια. Παρ΄όλα αυτά βρίσκει τη δύναμη να σταθεί στα πόδια της. Η αγάπη νικάει. Οι προσπάθειες να θυμηθεί τις αναμνήσεις του παρελθόντος είναι απέλπιδες. Δυστυχώς, όμως, υμητό αποτέλεσμα δεν έρχεται.

Η μία ερμηνεία του τίτλου αναλύθηκε παραπάνω κι αφορά την πραγματική επιστροφή ενός προσώπου. Η δεύτερη αφορά την εποχή. Η σύζυγος έχει μείνει καρφωμένη στο παρελθόν. Δεν θέλει να αποδεχτεί τις εξελίξεις. Δυσκολεύεται υποσυνείδητα να συμβιβαστεί και περιμένει το είδωλο του νεαρού Λου. Ένα οικογενειακό δράμα με πολιτικές προεκτάσεις.

Όλα αυτά φαντάζουν τόσο μακρινά στην σημερινή Κίνα του καπιταλισμού. Η μάστιγα της εποχής έχει εξαπλωθεί κι εκεί και τα συμφέροντα συρρικνώνουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Πλέον, δεν υπάρχει χρόνος, δύναμη και διάθεση για ρομαντισμό κι αυτό είναι ένα λυπηρό παγκόσμιο φαινόμενο. To είδαμε πέρυσι και στο " Σπουργίτι Χούλιγκαν " της Νανφού Γουάνγκ.

Τα χρόνια περνούν. Γερνάνε μαζί, συνοδοιπόροι στη ζωή, αλλά ο πόνος του Λου αγιάτρευτος. Ένα παρ΄όλίγον μελόδραμα, με ένα unhappy end που αυτή η ανατροπή το κάνει να ξεχωρίσει. Παρ' ότι προ διετίας φιλμ, άκρως επίκαιρο. Πέρα από τα όρια της Ασίας. Συγκινεί, ευαισθητοποιεί κι αφήνει την εντύπωση, πως ακόμα υπάρχει ελπίδα, σε τούτο εδώ τον κόσμο.

Το πρόγραμμα 27 Οκτωβρίου με 2 Νοεμβρίου

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου – Τετάρτη 2 Νοεμβρίου

Αίθουσα ΟΛΥΜΠΙΟΝ: Τόνι Έρντμαν (Προβολές 20.30) Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ  Σιμ ( Προβολές 18.15)

Αίθουσα ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ: Η υπηρέτρια (Προβολές:18:15 – 21:00)

ΑΠΟΘΗΚΗ 1

Αίθουσα ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ:  Τόνι Έρντμαν  (Προβολές 19.00 ) Μαθήματα Ζωής 22.00)

Αίθουσα ΤΖΟΝ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗΣ: Η μεγάλη επιστροφή (προβολές 19:15 - 21:30)

Η Υπηρέτρια

O Νοτιοκορεάτης, Παρκ Τσαν-Γουκ είναι ένα από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες παγκόσμια. Από το Οldboy (2003) μέχρι και σήμερα μεσολάβησαν δεκατρία ολόκληρα χρόνια, στα οποία είχε κάποιες αποτυχημένες απόπειρες ("Δίψα", "Stoker") να αγγίξει την κορυφή, ωστόσο δεν το έβαλε κάτω, είναι ακόμα εδώ και με το " Handmaiden " επέστρεψε δυναμικά, μέσω Καννών, στην πρώτη γραμμή. Διασκευάζει το μυθιστόρημα " Fingersmith " της Oυαλής, Σάρα Γουότερς και μας μεταφέρει από την Βικτοριανή Αγγλία, στην υπό Ιαπωνική κατοχή, Κορέα του 1930. Ένα ταξίδι δύο και πλέον ωρών. Ένα μυστήριο, που διαρκεί ως το φινάλε.

H Χίντεκο είναι μία πανέμορφη Γιαπωνέζα, κληρονόμος, που ζει "φυλακισμένη" σε ένα ανάκτορο, μακριά από τα εγκόσμια από την παιδική ηλικία. Η μητέρα της έχει πεθάνει κι ο θείος της, ένας φετιχιστής (Κορεάτης) άντρας είναι μοναδικός συγγενής που έχει. Ξαφνικά στην εξίσωση της πλοκής μπαίνει η Σούκι, μια κορεάτισσα, που προσλαμβάνεται ως υπηρέτρια. Στην πραγματικότητα όμως είναι πιόνι ενός σχεδίου, μίας αποστολής ζωής για την ίδια. Το εκπονεί ο "Κόμης" και πέφτει ο ίδιος στην παγίδα του. Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη, ο θεατής συνεχώς αιφνιδιάζεται κι είναι σε μία διαρκή εγρήγορση. Θα επικρατήσει ο δόλος ή τα ιδανικά;

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης τονίζει, πως η Κορέα είναι πιο συντηρητική από την Ευρώπη. Το κοινό νιώθει άβολα με την ομοφυλοφιλία. Το ίδιο κι οι παραγωγοί ή οι διανομείς. Νιώθουν πιο άβολα, ακόμα κι από το να βλέπουν σκηνές σκληρής βίας. Εγώ βρήκα το θέμα τρομερά ενδιαφέρον. Δεν ήθελα να κάνω μία πανέμορφη ταινία, αλλά να αποδώσω με ακρίβεια τους ήρωες και τα συναισθήματά τους. Αγάπη είναι για μένα να παραδίνεσαι στα συναισθήματά σου και να τ΄αφήνεις να σε καθοδηγούν απόλυτα, αντί να τα υπολογίζεις, να τα αναλύεις και να τα αξιολογείς. Αυτή την έκρηξη αλήθειας βιώνουν η Χιντέκο κι η Σούκι.

Χωρισμένο σε τρία μέρη, που ισοδυναμούν με τις αντίστοιχες οπτικές γωνίες των πρωταγωνιστών, σε μπερδεύει, ξυπνάει την κριτική σου σκέψη, συμμετέχεις ενεργά κι αναζητάς το είναι που κρύβεται πίσω από το φαίνεσθαι μέσα από απροσδόκητες τροπές, μέχρι την τελική λύτρωση και την νίκη της αληθινής αγάπης. O πόνος είναι ένδυμα κι ο δρόμος γεμάτος εμπόδια, με καινούρια "παπούτσια" όμως τα παλιά μονοπάτια μοιάζουν νέα.

Οι λεσβιακοί έρωτες κι οι διαρκείς ανατροπές δεσπόζουν στα έργα της Γουότερς, ο Τσαν-Γουκ το μεταφέρει ιδανικά στην μεγάλη οθόνη. Χωρίς να είναι προκλητικός, εντάσσοντάς το στο σώμα του φιλμ, ως φυσικό επόμενο κι αναπόσπαστο κομμάτι του. Ριψοκίνδυνες ιδέες, σε μία δύσκολη εποχή, που έχουν πολυδιάστατη ερμηνεία από το κοινό. Η δύναμη του έρωτα όμως είναι πάνω από τα υλικά αγαθά κι από κάθε λογής σχέδιο. Ένας απρόσμενο πάθος ανατρέπει τις ισορροπίες. " Ο σωτήρας που ήρθε να μου σώσει τη ζωή ".

Το βραβείο Vulcain, στο Διαγωνιστικό των Καννών, ήταν το επιστέγασμα της εξαιρετικής προσπάθειας. O καλλιτεχνικός διευθυντής και πιστός συνεργάτης του Γουκ όλα αυτά τα χρόνια, Ryo-Seong-hie δημιούργησε. Η εικόνα φανταστική, η φωτογραφία (Jo Yeong-wook) βγαλμένη από παραμύθι. Η μουσική το κερασάκι στην τούρτα.

Μπορεί το flashback να αφήνει μία αίσθηση κορεσμού, δεν είναι όμως έτσι στην πραγματικότητα. Κάθε φορά η ιστορία είναι και λίγο διαφορετική. Η λεπτή ειρωνεία είναι το κλειδί της επιτυχίας. Ο θεατής τίθεται σε ρόλο πρωταγωνιστή, γι΄αυτό κι η ταινία είναι αληθινά από τις καλύτερες της χρονιάς. Το ηδονοβλεπτικό παιχνίδι, ξεπερνά τα όρια της σάρκας. Η τρυφερότητα είναι ικανή να ερεθίσει, όχι μόνο τις αισθήσεις, αλλά και το μυαλό. Κι όπως λέει κι ο μαέστρος της επιτυχίας, " Κάντε έρωτα κι όχι πόλεμο ".

Οι ταινίες της εβδομάδας στις αίθουσες του ΦΚΘ 20-27/10/2016

Το συναρπαστικό νέο-νουάρ δράμα Η υπηρέτρια του βραβευμένου σκηνοθέτη Παρκ Τσαν-Γουκ κάνει πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα στο Ολύμπιον. Στην αίθουσα Παύλος Ζάννας προβάλλεται η νέα ταινία του σπουδαίου δημιουργού Ζανγκ Γιμού Η μεγάλη επιστροφή, μια συγκινητική, γλυκόπικρη ιστορία αγάπης και αφοσίωσης.

Στην αίθουσα Σταύρος Τορνές στην Αποθήκη 1 στο Λιμάνι προβάλλεται το φιλμ Αναμνήσεις του Ζαν-Πολ Ρουβ, μια ταινία που εστιάζει στη μνήμη και την τρυφερότητα των οικογενειακών σχέσεων, καθώς επίσης και η νέα ταινία του Χρήστου Βούπουρα 7 Θυμοί, ένα μωσαϊκό ιστοριών που καθρεφτίζουν εύστοχα τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, συνεχίζονται με επιτυχία οι προβολές του εξαιρετικού θρίλερ Εκείνη του Πολ Βερχόφεν με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ. 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ (ΜΕ TRAILERS ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ):

ΑΙΘΟΥΣΑ ΟΛΥΜΠΙΟΝ (πλ. Αριστοτέλους 10, τηλ. 2310-378404, www.filmfestival.gr)

Η υπηρέτρια / The Handmaiden
(Νότια Κορέα, 2016)
Σκηνοθεσία: Παρκ Τσαν-Γουκ / Chan-wook Park. Σενάριο: Seo-Kyung Chung, Chan-wook Park. Με τους: Min-hee Kim, Kim Tae-ri, Jung-woo Ha. Έγχρωμη, 144΄. 

Τη δεκαετία του 1930 στην Κορέα, κατά την περίοδο της ιαπωνικής κατοχής, μια νέα κοπέλα, η Σούκι, προσλαμβάνεται ως υπηρέτρια σε μια γιαπωνέζα κληρονόμο, τη Χιντέκο, που ζει μια μοναχική ζωή σε ένα μεγάλο κτήμα στην ύπαιθρο, με τον αυταρχικό θείο της. Όμως η υπηρέτρια έχει ένα μυστικό. Είναι μια πορτοφολού που έχει προσληφθεί από έναν απατεώνα, έτσι ώστε να αποπλανήσει την κληρονόμο, να της κλέψουν την περιουσία και τέλος να την κλείσουν στο τρελοκομείο. Τα πράγματα φαίνεται να προχωρούν σύμφωνα με το σχέδιο, μέχρι που η Σούκι και η Χιντέκο ανακαλύπτουν μεταξύ τους μερικές απρόσμενες συγκινήσεις.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=rUW49SGTV1o

Ώρες προβολής: 18:15, 21:00, Σάββατο 21:00

******

ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (πλ. Αριστοτέλους 10, τηλ. 2310-378404, www.filmfestival.gr)

Η μεγάλη επιστροφή / Coming Home
(Κίνα, 2014)
Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιμού / Yimou Zhang. Σενάριο: Geling Yan (μυθιστόρημα), Jingzhi Zou. Με τους: Li Gong, Daoming Chen, Huiwen Zhang. Έγχρωμη, 109΄. 

Ένας άνδρας αποχωρίζεται τη σύζυγό του όταν συλλαμβάνεται ως πολιτικός κρατούμενος. Κατά τις τελευταίες μέρες της Πολιτιστικής Επανάστασης απελευθερώνεται και επιστρέφει σπίτι του, για να ανακαλύψει ότι η γυναίκα του έχει αμνησία. Εκείνη, αδυνατώντας να τον αναγνωρίσει, συνεχίζει να περιμένει την επιστροφή του συζύγου της. Εκείνος είναι αποφασισμένος να βοηθήσει την γυναίκα του να θυμηθεί...

Η νέα ταινία του σπουδαίου δημιουργού Ζανγκ Γιμού είναι ένα οικογενειακό δράμα εποχής. Αν και με πολιτικό υπόβαθρο, ο σκηνοθέτης τη χαρακτηρίζει ως μια γλυκόπικρη ιστορία αγάπης και αφοσίωσης. Πρόκειται για μεταφορά του βιβλίου «The Criminal Lu Yanshi» του Γιαν Γκελίνγκ.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=rL-1tSm9ieQ

Ώρες προβολής: 19:15, 21:30

******

ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ (Λιμάνι, Αποθήκη 1, τηλ. 2310-378404)

Αναμνήσεις / Les Souvenirs / Memories
(Γαλλία, 2014)
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πολ Ρουβ / Jean-Paul Rouve. Σενάριο: David Foenkinos (μυθιστόρημα), Jean-Paul Rouve. Με τους: Michel Blanc, Annie Cordy, Mathieu Spinosi. Έγχρωμη, 92΄. 

Μια ταινία για την τρυφερή σχέση ενός εγγονού και της κοκέτας γιαγιάς του, που εξαφανίζεται λίγες μέρες μετά την εγκατάσταση της από τους αγαπημένους της γιους ​ ​σ' ένα οίκο ευγηρίας. Ο εγγονός, αναζητώντας την, θα την εντοπίσει εκεί που την έφεραν οι γλυκές της αναμνήσεις και η επιθυμία της να συνεχίσει να ζει «ελεύθερα». ​

Το φιλμ ​παρουσιάζει με χάρη, συναισθηματική φινέτ​σ​α και χιούμορ τον χρόνο που είναι αδυσ​ώπητος και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στις γενιές.​

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=nJWy_g3xH7M

Ώρες προβολής: 18:00, 20:00

******

7 Θυμοί / 7 Kinds of Wrath
(Ελλάδα, 2015)
Σκηνοθεσία: Χρήστος Βούπουρας. Σενάριο: Χρήστος Βούπουρας, Βασιλική Ηλιοπούλου, Γιώργος Κόρρας. Με τους: Μάξιμος Μουμούρης, Νίκος Γκέλια, Σοφία Κόκκαλη, Χάρης Φραγκούλης. Ασπρόμαυρη - Έγχρωμη, 113΄. 

Ο Πέτρος, αρχαιολόγος στο επάγγελμα, βιώνει την απογυμνωμένη ελληνική παράνοια στο κέντρο της Αθήνας. Από επιλογή ή από σύμπτωση έρχεται σε επαφή με ανθρώπους «διαφορετικούς»: Έναν άραβα μετανάστη, που έρχεται στην Ελλάδα, σε μια χώρα «απίστων», αποφασισμένος να την κατακτήσει, χωρίς κανένα ηθικό φραγμό. Μια ελληνογαλλίδα τσελίστα, που κουβαλά την αγωνία της αλκοολικής μητέρας της. Έναν νεαρό αλβανό πιανίστα που φέρει την κατάρα της ευφυΐας και της προσωπικής του θεότητας. Έναν έλληνα μετανάστη, που επαναπατρίζεται, άπατρις πλέον. Έναν διευθυντή τράπεζας, που πιστεύει ότι όλα εξαγοράζονται ακόμα και η αγάπη. Έναν αστυνομικό της πεζής περιπολίας που φτιάχνει μια δική του ιστορικοπολιτική πραγματικότητα. Η επαφή του Πέτρου με αυτούς τους ανθρώπους είναι κατ’ αρχήν εμπειρία τραυματική. Για κάθε μια απ’ αυτές τις σχέσεις ο Πέτρος θα καταβάλει και ένα αντίτιμο. Μερικές φορές υλικό, άλλες ψυχικό. Κάποτε και τα δύο.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας: https://vimeo.com/151363711

Ώρες προβολής: 21:45

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΖΟΝ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗΣ (Λιμάνι, Αποθήκη 1, τηλ. 2310-378404)

Εκείνη / Elle
(Γαλλία – Γερμανία – Βέλγιο, 2016)
Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόφεν / Paul Verhoeven. Σενάριο: Philippe Djian (μυθιστόρημα), David Birke. Με τους: Isabelle Huppert, Laurent Lafitte, Anne Consigny. Έγχρωμη, 130΄. 

Η Μισέλ μοιάζει ατρόμητη. Επιτυχημένη επιχειρηματίας, είναι εξίσου δυναμική και στα προσωπικά της. Η ζωή της όμως θα αλλάξει για πάντα όταν θα δεχτεί επίθεση μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Τότε αναζητά με μανία τον άντρα που εισέβαλλε στη ζωή της, και το παιχνίδι που προκύπτει ανάμεσα τους κινδυνεύει να βγει εκτός ελέγχου ανά πάσα στιγμή.

Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών. Είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Γαλλίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ 2016.

Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=QGbMtojtCbo

Ώρες προβολής: 18:15, 21:00

Η Οne Outlet αγόρασε το Μοδιάνο

Η One Outlet AE ανακηρύχθηκε προτιμητέος επενδυτής για την αξιοποίηση του ποσοστού συμμετοχής που διαθέτει το ΤΑΙΠΕΔ στην Αγορά Μοδιάνο στη Θεσσαλονίκη, με συνολική οικονομική προσφορά 1,9 εκατ. ευρώ έναντι αποτίμησης 1,750 εκατ. ευρώ.
Το Δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 43,64% εξ αδιαιρέτου της κυριότητας αυτού του ιστορικού ακινήτου, ενώ υπάρχουν ακόμη 59 συνιδιοκτήτες. Στην πλειονότητά του το ακίνητο παραμένει κενό, ενώ υφίστανται και 32 μισθώσεις που υπο-εξυπηρετούνται.

Σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ, με την ολοκλήρωση του διαγωνισμού εκτιμάται ότι γίνεται ένα σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση και αναβίωση του ιστορικού αυτού οικοδομήματος, με στόχο να ανακτήσει την αίγλη του και να συνεχίσει να αποτελεί ορόσημο για την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Η Αγορά Μοδιάνο απαρτίζεται από 144 καταστήματα με μέση επιφάνεια από 5 τ.μ.- 30 τ.μ. το καθένα, 2 περίπτερα, 2 υπόγεια και έναν εξώστη. 
Στο ισόγειο υπάρχουν εμπορικά καταστήματα πώλησης τροφίμων, τα οποία την τελευταία εικοσαετία χρησιμοποιούνται και ως χώροι εστίασης και διασκέδασης.

Το συγκρότημα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες στεγασμένες σύγχρονες αγορές της Θεσσαλονίκης, την πιο παραδοσιακή αγορά τροφίμων και ένα από τα ορόσημα της πόλης, ενώ συνδέεται στενά με την ιστορία της εβραϊκής κοινότητας.
Αποτελεί τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου που περιβάλλεται από τις οδούς Αριστοτέλους, Ερμού, Κομνηνών και Βασιλέως Ηρακλείου. Ο αρχιτέκτονας και μηχανικός Ελί Μοδιάνο, ξεκίνησε την κατασκευή του κτιρίου το 1922.

Ο θεμέλιος λίθος της Αγοράς μπήκε σε σημείο της πυρίκαυστης ζώνης της Θεσσαλονίκης (περιοχή που είχε καταστραφεί ολοσχερώς από την πυρκαγιά του 1917), στο οποίο προβλεπόταν να δημιουργηθούν παζάρια, με βάση τα σχέδια του αρχιτέκτονα- αρχαιολόγου Ερνέστ Εμπράρ. 
Παλαιότερα, στο συγκεκριμένο σημείο βρισκόταν η συναγωγή Ταλμούδ Τορά. Τα εγκαίνια της Αγοράς πραγματοποιήθηκαν το 1930. Το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο.

Το πρόγραμμα των ταινιών από τα Βαλκάνια στο 57ο ΦΚΘ

Βαλκανικό πρόγραμμα:

Απ’ το βαθύ δράμα, στην αυτοσαρκαστική κωμωδία και από το σκληρό γουέστερν, στον σουρεαλισμό. Φέτος οι βαλκανικές ταινίες διαθέτουν χαρακτήρα, ένταση και την ανάγκη των δημιουργών τους να εκφράσουν κάτι διαφορετικό:

Μια ταινία που θα συζητηθεί είναι το Sieranevada του Κρίστι Πούιου.  Ο Ρουμάνος σκηνοθέτης εισβάλλει στο σπίτι μιας μεσοαστικής οικογένειας και χορογραφεί ανάμεσα στους διαδρόμους και τα κλειστά δωμάτια. Όλοι έχουν συγκεντρωθεί για να τιμήσουν τη μνήμη ενός αγαπημένου προσώπου που χάθηκε. Η υποψηφιότητα της Ρουμανίας για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

Το εκπληκτικό ντεμπούτο του Μπογκντάν Μίρικα, Όταν ξέσπασε η βία (Ρουμανία), είναι ένα βίαιο γουέστερν, με γοητευτικούς ήρωες, δόσεις μαύρου χιούμορ και αυθεντικούς διαλόγους. Ο Ρομάν, κληρονομεί μια τεράστια έκταση από τον παππού του. Θέλει να την πουλήσει, όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με τους συμμορίτες που ακολουθούσαν σαν πιστά σκυλιά τον μαφιόζο παππού του. Βραβείο FIPRESCI, στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα», του Φεστιβάλ Καννών.

Από τη Ρουμανία και η κωμωδία χαρακτήρων Δυο λαχνοί του Πάουλ Νεγκοέσκου, μια ταινία δρόμου με αυτοσαρκασμό για το νέο ρουμάνικο σινεμά. Αντιήρωες είναι τρεις losers οι οποίοι κερδίζουν τον πρώτο λαχνό, χάνουν το δελτίο και ξεκινούν ένα απρόβλεπτο περιπετειώδες ταξίδι για να το βρουν.

Η αγαπημένη ηθοποιός Μιριάνα Καράνοβιτς από τη Σερβία φέτος σκηνοθετεί την ταινία Η καλή σύζυγος. Πρωταγωνιστεί η ίδια, στο ρόλο μιας γυναίκας που μαθαίνει ξαφνικά πως ο σύζυγός της υπήρξε εγκληματίας πολέμου.

Στο φιλμ Μέγας ο κόσμος (Τουρκία) του Ρεχά Ερντέμ, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, αδέρφια, γίνονται φυγάδες μέσα στο δάσος. Ο θεατής νιώθει με όλες τις αισθήσεις του, τη δύναμη της φύσης. Ένα υπέροχο και βίαιο παραμύθι που κέρδισε το Ειδικό βραβείο της Επιτροπής, στο τμήμα Ορίζοντες του Φεστιβάλ Βενετίας.

Ένα ζευγάρι ετοιμάζει φωτογραφικό άλμπουμ με μια ψεύτικη εγκυμοσύνη. Έτσι ξεκινά το ντεμπούτο Άλμπουμ (Τουρκία) του Μεχμέτ Τζεν Μέρτογλου, μια αλλιώτικη κωμωδία, που παίζει με το παράλογο και φλερτάρει με το σινεμά του Ρόι Άντερσον. Βραβείο στο τμήμα Εβδομάδα Κριτικής στο Φεστιβάλ Καννών.

Το δίδυμο Πέταρ Βαλτσάνοφ και Κριστίνα Γκρόζεβα μετά το πολυβραβευμένο Μάθημα φέρνει στη Θεσσαλονίκη τη βουλγαρο-ελληνική συμπαραγωγή Δόξα. Ένας εργάτης βρίσκει παρατημένες δεσμίδες με χρήματα στις γραμμές του τρένου. Τα επιστρέφει στις αρχές που στήνουν στην πλάτη του ένα άγριο παιχνίδι δημοσιότητας. Σκληρή σάτιρα, που σχολιάζει με κωμικοτραγικό τρόπο το σύστημα εξουσίας.

Ένα ερωτευμένο μικρό αγόρι θέλει να κάνει δώρο ένα ροζ μαντήλι στο κορίτσι των ονείρων του. Μόνο που δεν ξέρει πως μοιάζει το χρώμα ‘ροζ’. Το Ραούφ είναι το γλυκόπικρο, ευαίσθητο ντεμπούτο των Μπαρίς Καγιά και Σονέρ Τζανέρ από την Τουρκία, μια ιστορία ενηλικίωσης σε αντίξοες συνθήκες.

Η άγρια ομορφιά της ομώνυμης ηρωίδας στο Ανισοάρα της Άνα-Μαρία Σκουτέλνικου, αντανακλά τη φύση της Μολδαβίας. Τέσσερις εποχές από τη ζωή μιας έφηβης. Ο έρωτας, οι τάσεις φυγής, ο κίνδυνος που κρύβει ο κόσμος των μεγάλων.

Τι γίνεται όταν επιστρέφει ο πατέρας απ’ το μέτωπο;

* Στο φιλμ Στην άλλη πλευρά του Ζρίνκο Ογκρέστα είναι ο προδότης που πολέμησε με την άλλη πλευρά. Υποδειγματικό σενάριο, με μια απίστευτη ανατροπή (Ειδική Μνεία Europa Cinema στην πρόσφατη Μπερλινάλε και υποψηφιότητα της Κροατίας για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας)

* Στο Home Sweet Home του Φάτον Μπαϊρακτάρι, ο πατέρας θεωρούνταν νεκρός και στον θάνατό του, είχε χτίσει η οικογένεια την ευημερία της (υποψηφιότητα του UNMI ΚΟΣΟΒΟ για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας).

Οι Σημαδεμένες καρδιές (Ρουμανία) του Ράντου Ζούντε, φέρνουν στο νου το Μαγικό Βουνό του Τόμας Μαν. Λίγο πριν τον Β’ ΠΠ, ένας άντρας με πολιομυελίτιδα μπαίνει στο νοσοκομείο. Γίνεται κομμάτι μιας παρέας διανοούμενων ασθενών που σχολιάζουν την άνοδο του ναζισμού, τον καλλιτεχνικό αναβρασμό της εποχής και μια ολόκληρη κοινωνία που αλλάζει (Ειδικό βραβείο επιτροπής και βραβείο Δον Κιχώτης στο Φεστιβάλ Λοκάρνο).

Τέλος, πέντε εξαιρετικές μικρού μήκους ταινίες, σε διάλογο με την επικαιρότητα, αποτυπώνουν τις τάσεις της βαλκανικής παραγωγής: από το προσφυγικό ζήτημα στο Ένα νέο σπιτικό ως τις έμφυλες ταυτότητες στη Μετάβαση, στον τυπικά βαλκανικό αυτοσαρκασμό στο Μια βραδιά στο Τοκορίκι και στις ενδοοικογενειακές σχέσεις στο Θηρίο και στον Γιο.

Ματιές στα Βαλκάνια-Αφιέρωμα στον ΖΕΚΙ ΝΤΕΜΙΡΚΟΥΜΠΟΥΖ

ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: ΖΕΚΙ ΝΤΕΜΙΡΚΟΥΜΠΟΥΖ

Βαλκανικά κι αγαπημένα: Ένα υπέροχο μάγμα, με απρόβλεπτες ταινίες, συναρπαστικές διαδρομές και σκηνοθέτες με αιχμηρή ματιά, όπως ο Ρουμάνος Κρίστι Πούιου και ο Τούρκος Ρεχά Ερντέμ, που θα βρεθούν μεταξύ άλλων στο 57ο ΦΚΘ, προτείνουν φέτος οι Ματιές στα Βαλκάνια, το τμήμα που επιμελείται ο Δημήτρης Κερκινός. Η πλήρης ρετροσπεκτίβα στον πρωτοπόρο του ανεξάρτητου τουρκικού σινεμά, Ζεκί Ντεμίρκουμπουζ, είναι ανάμεσα στις προτάσεις του φετινού φεστιβάλ που δεν πρέπει να χάσουν οι θεατές. Ο ίδιος θα είναι στη Θεσσαλονίκη για να παρουσιάσει τις ταινίες του.

Αφιέρωμα στον Ζεκί Ντεμίρκουμπουζ

«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι αν δεν είχα μπει φυλακή, δεν θα είχα γίνει σκηνοθέτης». Το Φεστιβάλ παρουσιάζει για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο, πλήρη ρετροσπεκτίβα στον Ζεκί Ντεμίρκουμπουζ, τον τούρκο δημιουργό, ο οποίος μαζί με τον Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν, θεωρείται θεμελιωτής του νέου τουρκικού σινεμά.

Η διαδρομή του, ταραγμένη. Γεννήθηκε το 1964. Οι αριστερές του πεποιθήσεις τον οδήγησαν στη φυλακή για τρία χρόνια, σε ηλικία 17 ετών. Εκεί, ανακάλυψε τον Ντοστογιέφσκι. Ξεκινώντας απ’ το «Έγκλημα και Τιμωρία». Επηρεασμένος απ’ τον ρώσο κλασσικό λογοτέχνη, ο Ντεμίρκουμπουζ δημιούργησε ήρωες βγαλμένους απ’ τα σπλάχνα της τουρκικής κοινωνίας. Το σινεμά του είναι βαθιά υπαρξιακό, στοχαστικό, αποτυπώνει τις διακρίσεις των τάξεων και των φύλων, χωρίς ίχνος ωραιοποίησης. Ο Ντεμίρκουμπουζ είναι ένας διεισδυτικός κοινωνικός παρατηρητής και την ίδια στιγμή ένας ευαίσθητος ψυχολογικός παλμογράφος. 

Συνολικά 11 ταινίες παρουσιάζουν στο κοινό έναν σκηνοθέτη που με ωμή ειλικρίνεια αποσυνθέτει και ανασυνθέτει την τουρκική κοινωνία. Οι εικόνες του καταγράφονται στη μνήμη:

Οι Στάχτες (2016), αποκαλύπτουν μια κοινωνία εγκλωβισμένη στο παρελθόν, με τους άντρες να ηγούνται και τις γυναίκες να στερούνται τα δικαιώματά τους.

Η Ναυτία (2015), είναι μια μελέτη του ανδρικού σωβινισμού (στην οποία πρωταγωνιστεί ο ίδιος)

Στο Μέσα (2012), διασκευάζει ελεύθερα το «Υπόγειο» του Ντοστογιέφσκι

Ο Φθόνος (2009), είναι μια ταινία εποχής (1930-1940) πάνω στη ζήλια και τη μοχθηρία

Το αντισυμβατικό φιλμ νουάρ, Πεπρωμένο (2006, ελληνοτουρκική συμπαραγωγή) είναι μια ταινία για την επιθυμία, τη λαγνεία και την εμμονή

Στην εκπληκτική τριλογία του «Ιστορίες του σκότους» που ολοκληρώνουν οι ταινίες Αίθουσα αναμονής (2003), Μοίρα (2001) και Εξομολόγηση (2001) διερευνά έννοιες όπως η ενοχή, η ηθική και η ελευθερία.

Στην ταινία  Η τρίτη σελίδα (1999) χτίζει έναν κόσμο με θρησκευτικές αναφορές από την οποία όμως απουσιάζει ο Θεός

Η Αθωότητα (1997), που επανακαθόρισε το είδος του μελοδράματος, είναι η ταινία που τον καθιέρωσε και επηρέασε μια ολόκληρη γενιά σκηνοθετών στη Τουρκία.

Στο – επηρεασμένο από τον «Δεκάλογο» του Κισλόφσκι- Block C (1994), η ηρωίδα του είναι παγιδευμένη στις αντικρουόμενες προσδοκίες για το ρόλο της γυναίκας στη σύγχρονη τουρκική κοινωνία.

Με την υποστήριξη του Γραφείου Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα:

Η Αποφοίτηση

Το πέρασμα από το σχολείο στην κοινωνία, από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, από την αγνότητα, στην αδυσώπητη καθημερινότητα πραγματεύεται στη νέα του ταινία, ο 48χρονος, Κρίστιαν Μουντζίου. " Η Αποφοίτηση ", έρχεται να ακολουθήσει την " Δύση ", το " Πίσω από τους Λόφους " και το " Τέσσερις μήνες, Τρεις εβδομάδες, Δύο ημέρες ". Δικαιωματικά κέρδισε το OSCAR Σκηνοθεσίας στις Κάννες, περιγράφοντας την " ζούγκλα " του σύγχρονου κόσμου, τα επώδυνα ηθικά διλήμματα και τις συλλογικές κοινωνικές ευθύνες, που καθημερινά ως μονάδες, αλλά κι ως σώμα προσπαθούμε να αποποιηθούμε.

Για να καταδείξει όλα τα παραπάνω με εμφατικό τρόπο βασίζεται στη σχέση πατέρα-κόρης. Ένας μεσοαστός γιατρός σπουδάζει χρόνια το παιδί του, για να το στείλει στο εξωτερικό. Για μία καλύτερη ζωή, με την ελπίδα να πάρει αυτό, που αξίζει, καθώς η χώρα δεν μπορεί να την απορροφήσει και να επιβιώσει με αξιοπρέπεια. Σας θυμίζει κάτι; Οι τελικές εξετάσεις πλησιάζουν, αριστούχος μαθήτρια, όμως μία μέρα πριν ένα ατύχημα θα ταράξει τα νερά. Στον αγώνα του, θα συναντήσει εμπόδια και θα παρεκκλίνει των αρχών του. Για καλό σκοπό θα μου πείτε. Όχι για να κερδίσει κάτι ο ίδιος. Δυστυχώς όμως, θα γίνει κομμάτι ενός φαύλου κύκλου, που δεν έχει τέλος κι απαιτεί συνεχείς εξυπηρετήσεις κι υποχρεώσεις. Δούναι και λαβείν.

Το φιλμ σαφώς κι έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Δεν αφορά μόνο την Ρουμανία, αλλά και την Ελλάδα και την Ευρώπη ολόκληρη, η οποία νοσεί και το ποτάμι, για κακή μας τύχη, μοιάζει να μην έχει επιστροφή. Η διαφθορά και τα συμφέροντα κυριαρχούν. Η φυγή μοιάζει με λύτρωση κι η παραμονή, η προσπάθεια, με εθελούσια αποδοχή των αμαρτιών των προηγούμενων γενιών. Ο σκηνοθέτης διεισδύει στα άδυτα της κοινωνίας και θέτει καίρια ερωτήματα. Θέλουμε άραγε να αλλάξει αυτή η κατάσταση ή μήπως εν μέρει μας βολεύει;

Το 2012, κατά την παρουσία του στο 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Μουντζίου δήλωνε, " αφήνω την ζωή να με εμπνέει με την πολυπλοκότητά της, δεν εμπνέομαι από άλλες ταινίες, που αποτελούν ήδη μία ερμηνεία της. Το θέμα που κάθε φορά επιλέγω, σχετίζεται με ό,τι με απασχολεί στη ζωή μου, εμένα τον ίδιο. Για παράδειγμα, γύρισα το «4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 ημέρες» όταν επρόκειτο να γίνω πατέρας. Τώρα που έχω δύο παιδιά, με απασχολούσε το τι θα τους πω για το ρόλο της θρησκείας στην κοινωνία, γι΄ αυτό έκανα το πρόσφατο φιλμ μου «Πίσω από τους λόφους». Επίσης, συχνά επιλέγω θέματα καθημερινά, θέματα που ίσως διαβάζω από τις εφημερίδες.»

Σκιαγραφείτε υποδειγματικά το προφίλ του Ρομέο (Adrian Titieri). Αποδίδεται τέλεια το πολυεπίπεδο δράμα του. Είναι η τραγική φιγούρα, καθώς στο βωμό του μέλλοντος της μονάκριβης κόρης του, θυσιάζει κάθε αξία κι ηθική. Από ένα σημείο και μετά γίνεται αυτό που κατέκρινε, δυσκολεύεται να αντικρίσει την αλήθεια κατάματα. Το αδιέξοδο επιτείνεται. Αλυσιδωτές εξελίξεις, κυκεώνας ψεμάτων και προβλημάτων, που έρχονται ως συνέπεια αυτών. Τουλάχιστον στο τέλος, λίγο πριν τα χάσει όλα, σύζυγο, κύρος, εργασία, κερδίζει την κόρη του, που σιωπηλά τον συγχωρεί για την πίεση, που της έχει ασκήσει όλο το προηγούμενο διάστημα, διώχνοντας τις αμφιβολίες και τον καλεί στην τελετή αποφοίτησης.

Δεν υπάρχει παρουσία μουσικής. Τις στιχομυθίες των πρωταγωνιστών διακόπτει μόνο ο ήχος του κινητού του πρωταγωνιστή, που χτυπά συχνά. Αντίθετα η κάμερα μέσα από το αυτοκίνητο, δίνει αξία στην εικόνα. Μία πόλη υπό κατάρρευση. Θυμίζει το Ταξί από την Τεχεράνη, καθώς το πλάνο επαναλαμβάνεται. Σαν να θέλει να πείσει τον θεατή, πως ο πατέρας έχει απόλυτο δίκιο. Η Ελίζα πρέπει να πάει στην Αγγλία για το καλό της. Κι ας μείνει με το παράπονο η καημένη γιαγιά.

Στο Τετάρτη 4:45 του Αλέξη Αλεξίου, ακουγόταν συνεχώς μία φωνή να λέει " έχετε ευθύνη ". Eίναι ακριβώς η συλλογική ευθύνη της κοινωνίας, για τα καθημερινά, μικρά και μεγάλα, εγκλήματα. Η υποκρισία της κι η συγκάλυψη αυτών, πρέπει να εκλείψει, αν θέλουμε να έχουμε ένα καλύτερο αύριο. Οι σχέσεις κράτους-παρακράτους πρέπει να δώσουν την θέση τους στην Δημοκρατία και τις αρχές, που διέπει επιτέλους. Είναι όμως εύκολο, όταν το φαινόμενο έχει επεκταθεί παγκοσμίως; Σειρά των νέων να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Χαμογελάστε ... κι απολαύστε το.

Το Σινεμά μπαίνει στο σχολείο

Με χαρά πληροφορήθηκα τη δράση EUFORIA. Εδώ και χρόνια υποστηρίζω, πως μία ταινία μπορεί να διδάξει πολλά περισσότερα από ένα στείρο μάθημα. Ρόλος του σχολείου, πέρα από την μόρφωση, είναι η ανάπτυξη μίας ισορροπημένης προσωπικότητας του μαθητή, που αργότερα θα βγει στην κοινωνία. Για να αναπτυχθεί όμως ο νέος, πρέπει να έχει τα ανάλογα ερεθίσματα. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση καλείται λοιπόν να διαδραματίσει τον σπουδαίο αυτό ρόλο. Να ξεφύγει από τον βαθμοθηρικό της χαρακτήρα και να αλλάξει την ιστορία της.

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που οργανώνει, επιβλέπει, συντονίζει και με την συμμετοχή Πολωνίας κι η Ουγγαρίας στο πρόγραμμα αναμένουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στόχος να μεταλαμπαδεύσει αξίες όπως ο έρωτας, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός στην διαφορετικότητα και αποσαφηνίσει έννοιες, όπως η μετανάστευση, η προσφυγιά κι ο ρατσισμός. Aκόμα θα μπορούσαμε να προσθέσουμε, πως μπορεί να αναπτυχθεί το συλλογικό πνεύμα, αλλά κι η κριτική σκέψη, μέσω μίας τέτοιας διαδικασίας.

Κάπου εδώ, πολύ σημαντικός κρίνεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Αρχικά να πάρει την πρωτοβουλία να μελετήσει και να δείξει ένα φιλμ στους μαθητές του. Να έχει την όρεξη να συζητήσει και τα πιστεύω του να είναι αυτά, που αρμόζουν σε έναν παιδαγωγό, άνθρωπο. Δυστυχώς, το εγχείρημα μόνο εύκολο δεν είναι στα δικά μου μάτια. Η προσπάθεια όμως γίνεται κι είναι κάτι το υγιές, το επιθυμητό. Μακάρι λίγο λίγο να καλλιεργηθεί στην συνείδηση του κόσμου, αλλά κατά τον θυμόσοφο λαό, κάθε αρχή και δύσκολη. Και τον ενθουσιασμό διαδέχεται συχνά η απογοήτευση.

Το μόνο εύκολο είναι άπαντες να αποποιηθούμε των ευθυνών μας. Σε μία περίοδο πλήρους εκφυλισμού των αξιών, η απάντηση πρέπει να έρθει μέσω του πολιτισμού και των τεχνών. Ο Κινηματογράφος είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος, καθώς συνδυάζει ήχο, εικόνα, εναλλαγές συναισθημάτων και το σχολείο είναι ο ιδανικός φορέας, στον οποίο  πέφτει το βάρος, να φέρει εις πέρας την αποστολή αυτή. Θα τα καταφέρει; Θα φανεί σε βάθος χρόνου. Εμείς ας είμαστε αισιόδοξοι, μα πάνω απ΄όλα ενεργοί, προς αυτήν την κατεύθυνση, μην ξεχνώντας πως και σε εμάς κάποιος τα έμαθε όλα αυτά και ξύπνησε το πάθος μας για το Σινεμά.

57ο ΦΚΘ-Ελληνικές Ταινίες

Οι 15 πρεμιέρες: Πρωτοεμφανιζόμενοι πολλά υποσχόμενοι σκηνοθέτες καθώς και έμπειροι δημιουργοί μάς εμπιστεύονται φέτος τις ταινίες τους στο ανανεωμένο ΦΚΘ. Στην 57η διοργάνωση θα δούμε σε πρώτη προβολή 15 φιλμ. Σας τα παρουσιάζουμε σε αλφαβητική σειρά:«Αγάπη, Αγάπη, Αγάπη» του Κώστα Ζάπα: Ο σκηνοθέτης επιστρέφει με μια ακραία ερωτική ιστορία, «ηλεκτρισμένη» όπως οι ήρωές της – τέσσερις άνθρωποι που διψούν για αγάπη με κάθε κόστος. Πρωταγωνιστούν οι Άγγελος Βαλέρας, Αγγελική Παπαθεμελή, Νικολίτσα Ντρίζη και ο Αντώνης Παπαδόπουλος που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας.

Άφτερλωβ του Στέργιου Πάσχου: Ο Νίκος προσκαλεί την πρώην του, Σοφία, στο σπίτι ενός φίλου του που λείπει. Δεν θα την αφήσει να φύγει από εκεί, προτού μάθει γιατί χώρισαν. Μια μοντέρνα ερωτική ιστορία που μπορεί να ειδωθεί και ως η πιο εναλλακτική ρομαντική κομεντί των ημερών μας. (Βραβείο Επιτροπής Νέων στο τμήμα Σκηνοθέτες του σήμερα, του Φεστιβάλ Λοκάρνο). Με τους Ηρώ Μπέζου και Χάρη Φραγκούλη.
Έτερος εγώ του Σωτήρη Τσαφούλια: Ένα αστυνομικό που θα συναρπάσει τους λάτρεις του είδους. Ένας μοναχικός καθηγητής εγκληματολογίας επιχειρεί να εξιχνιάσει πέντε δολοφονίες, η καθεμιά από τις οποίες βασίζεται σε ένα ρητό του Πυθαγόρα. Για να ανακαλύψει τον δολοφόνο, πρέπει να αποκωδικοποιήσει τα ρητά. Με τους Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Ιωάννα Κολιοπούλου, Μάνο Βακούση, Δημήτρη Καταλειφό, και σε ρόλο-έκπληξη ο αγαπημένος γάλλος ηθοποιός Φρανσουά Κλουζέ (Οι άθικτοι).
Η ιστορία της πράσινης γραμμής του Πανίκκου Χρυσάνθου: Δυο στρατιώτες, ένας Eλληνοκύπριος και ένας Tουρκοκύπριος συναντιούνται στην πράσινη γραμμή της Λευκωσίας. Αποφασίζουν να κάνουν από ένα κρυφό επικίνδυνο ταξίδι ο καθένας στην άλλη πλευρά της γραμμής. Με τους Μιχάλη Σοφοκλέους, Μαρία Μουστάκα, Cihan Tariman, Μatthias Lier, Aντρέα Τσουρή κ.α.(Η ταινία συμμετείχε στο Crossroads της Αγοράς του 50ου ΦΚΘ).

Κοινός Τόπος της Πέννυς Μπούσκα: Σε ένα απομονωμένο μέρος, οι αντλίες δουλεύουν εντατικά για να αποτρέψουν την καταστροφή από την πλημμύρα. Όταν φτάνει στο χωριό μια ομάδα προσφύγων, οι κάτοικοι αναστατώνονται και οι ισορροπίες μοιραία αλλάζουν. Μια ποιητική σπουδή με εξαιρετικές εικόνες και σαγηνευτικούς ρυθμούς. Με τους Σβετλάνα Λενόβα, Γιάννη Καλατζόπουλο κ.α.

Νήμα του The Boy: Η νέα ταινία του The Boy (Αλέξανδρου Βούλγαρη) είναι ένα θρίλερ φαντασίας με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Κόκκαλη σε διπλό ρόλο. Είναι η Νίκη, μια αγωνίστρια της αντίστασης σε μια εφιαλτική δικτατορία, στην Αθήνα του 1972, αλλά και ο Λευτέρης, ο γιος της Νίκης, που αργά ή γρήγορα πρέπει να κόψει το νήμα που τους δένει. (Η ταινία συμμετείχε στο Works in Progress της Αγοράς του 55ου ΦΚΘ).

Ξα μου της Κλειώς Φανουράκη: Στα κρητικά ‘Ξα μου’, σημαίνει ‘ας κάνω ότι θέλω’. Ο Τζώνη, Γάλλος που μένει στην Κρήτη χάνει τη δουλειά του, αλλά ξαναβρίσκει τις μικρές χαρές της καθημερινότητας, όλα όσα υπάρχουν γύρω μας και εμείς δεν τα βλέπουμε. Με τους Γιώργο Χωραφά, Σοφία Χιλλ, Ζωή Χωραφά, κ.ά.

Όντως φιλιούνται; του Γιάννη Κορρέ: Το χρονικό της σχέσης του Ντάνυ (Θανάσης Πετρόπουλος) και της Στέλλας (Ηρώ Μπέζου), μιλά για τη γενιά λίγο πριν τα τριάντα. Μετέωροι απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω τους, μοιράζονται τις πιο μύχιες σκέψεις τους με αφοπλιστική ειλικρίνεια και σαρκαστικό χιούμορ. Στο καστ και ο Όμηρος Πουλάκης.


Πλατεία Αμερικής του Γιάννη Σακαρίδη: Ένα σκληρό και ταυτόχρονα τρυφερό ρεαλιστικό κοινωνικό δράμα που τοποθετείται στα σπλάχνα μιας πόλης που βράζει χτυπημένη από την ξενοφοβία, τη μισαλλοδοξία και την αποξένωση. Οι ήρωες ωστόσο θα δώσουν τα πάντα για να ξεφύγουν από όλα αυτά. Με τους Γιάννη Στάνκογλου, Μάκη Παπαδημητρίου, Θέμιδα Μπαζάκα, Ερρίκο Λίτση κ.α. (Η ταινία συμμετείχε στο Crossroads της Αγοράς του 49ου ΦΚΘ).

Το αγόρι στη γέφυρα του Πέτρου Χαραλάμπους: Σε ένα ειδυλλιακό κυπριακό χωριό, ο δωδεκάχρονος Σωκράτης βρίσκεται αναμιγμένος σε μια υπόθεση φόνου που συγκλονίζει αυτόν και την οικογένεια του. Καθώς πλησιάζει στην αλήθεια, ξεδιπλώνονται μπροστά του στοιχεία που συνδέουν αυτούς που αγαπά με το έγκλημα, κλονίζοντας την εφηβική του αθωότητα. Με τους Κίκα Γεωργίου, Κωνσταντίνο Φαρμακά κ.α.


Istanbul Story (Μια ιστορία της Πόλης) της Φωτεινής Σισκοπούλου:Η Κάτια (Μυρτώ Αλικάκη) κληρονομεί ένα σπίτι στην Κωνσταντινούπολη. Μέσα σ’ αυτό θα ανακαλύψει κρυμμένα γράμματα της μητέρας της αφιερωμένα σε έναν παράνομο έρωτα. Ταυτόχρονα ο γάμος της δύει, ενώ η συνάντηση με τον τούρκο δικηγόρο που αναλαμβάνει την υπόθεση της κληρονομιάς, τη φέρνουν αντιμέτωπη με τις επιθυμίες της.

Park της Σοφίας Εξάρχου: Μια σκληρή ιστορία ενηλικίωσης, όπου η νεανική απελπισία και ο βρώμικος ερωτισμός ορίζουν τις ζωές μιας παρέας εφήβων που ξοδεύει τις μέρες και τις νύχτες της, στις εγκαταστάσεις-φαντάσματα του Ολυμπιακού Χωριού της Αθήνας (Βραβείο Νέων Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν). Με τους Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Δημήτρη Κίτσο, Λένα Κιτσοπούλου.(Η ταινία είχε αποσπάσει τα βραβεία CNC και Initiative Film στο Crossroads της Αγοράς του 53ου ΦΚΘ)

Οι Έλληνες της Διασποράς: Σε πρεμιέρα παρουσιάζονται και 3 ταινίες ελλήνων δημιουργών που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό και συμμετέχουν σ΄αυτήν τη νέα ενότητα η οποία περιλαμβάνεται στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του 57ου ΦΚΘ.
42 δευτερόλεπτα ευτυχίας της Χριστίνας Κάλλας Καλογεροπούλου, οι σχέσεις μιας ομάδας φίλων βαδίζουν σε τεντωμένο σκοινί, λίγο πριν την έκρηξη, όταν συναντιούνται με αφορμή τον πρώτο ομοφυλοφιλικό γάμο της παρέας.
Joe Cinque’s Consolation του Σωτήρη Δονούκου αφηγείται μια αληθινή τραγική ερωτική ιστορία που συνέβη στην Αυστραλία, με επίκεντρο ένα ζευγάρι φοιτητών: ένα ψυχολογικά ασθενές κορίτσι που αποφάσισε να δολοφονήσει το αγόρι της και να αυτοκτονήσει.
Tracktown του Τζέρεμι Τάισερ και της Αλέξι Πάπας είναι αυτοβιογραφική, εμπνευσμένη από τη ζωή της νεαρής ελληνοαμερικανίδας μαραθωνοδρόμου Αλέξι Πάπας (πρόσφατα σημείωσε ελληνικό ρεκόρ στην Ολυμπιάδα του Ρίο), η οποία συνσκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην ιστορία μιας δρομέα μεγάλων αποστάσεων που προετοιμάζεται για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Οι 11 ελληνικές ταινίες που έκαναν ήδη πρεμιέρα στις αίθουσες: Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του 57ο ΦΚΘ θα προβληθούν επίσης έντεκα φιλμ που έχουν ήδη πραγματοποιήσει πρεμιέρα στις αίθουσες (σε αλφαβητική σειρά):

Ένας άλλος κόσμος του Χριστόφορου Παπακαλιάτη: Στην Ελλάδα του σήμερα, γεννιούνται τρεις ιστορίες αγάπης ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους. Τι τους χωρίζει και τι τους ενώνει; Πώς οι ζωές τους αποκτούν ξανά νόημα;
Ευτυχία του Χρήστου Πυθαρά: Η Άννα ακροβατεί ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, καταρρέοντας, στην προσπάθειά της να ανακαλύψει ποιος είναι ο άγνωστος που αφήνει μηνύματα στην πόρτα της.
Η πόλη της σιωπής της Άντζελας Ισμαήλου: Μια τραγουδίστρια της όπερας, ένας καθολικός ιερέας κι ένας ισπανός ταυρομάχος συναντιούνται στο νησί της Πάτμου, σε μια δραματική ιστορία προσωπικής αναζήτησης. 
Καύση του Στράτου Τζίτζη: Πέντε άνθρωποι σε ένα σπίτι δοκιμάζουν τα όριά τους, ανήμποροι να αποφασίσουν το πώς θα ταφεί ο νεκρός φίλος τους. Ένας μικρόκοσμος σαν την Ελλάδα του σήμερα: κωμικοτραγικός και απρόβλεπτος.
Νοτιάς του Τάσου Μπουλμέτη: Από το ’60 ως το ’80, η ιστορία ενηλικίωσης του νεαρού Σταύρου περνά μέσα από την ελληνική ιστορία, διαγράφοντας μια διαδρομή γεμάτη μύθους, αλήθειες, αλλά και πολλούς έρωτες.
Ουζερί Τσιτσάνης του Μανούσου Μανουσάκη: Ο απαγορευμένος έρωτας μιας Εβραίας κι ενός Χριστιανού στη Θεσσαλονίκη της γερμανικής κατοχής, μέσα από τη ματιά και τη μουσική του σπουδαίου Βασίλη Τσιτσάνη.
Πέντρο Νούλα του Κάρολου Ζωναρά: Μετά από ένα ατύχημα, ένας νεαρός άνδρας χάνει τη μνήμη και την ταυτότητά του. Σύντομα θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια εφιαλτική περιπέτεια, μη γνωρίζοντας καν ποιος είναι.
Ρισάλτο του Βασίλη Βαφέα: Μια σκωπτική ματιά στη σύγχρονη Ελλάδα, με ήρωα τον Άρη, έναν νεαρό σκηνοθέτη που ζει ανάμεσα σε δύο αντίθετους κόσμους – την κοινωνία του θεάματος και την κοινωνία που καταρρέει.
Nocturne του Κωνσταντή Φραγκόπουλου: Τρεις τσακισμένες ψυχές σε ένα υπόγειο πάρκινγκ, η άφιξη ενός μικρού κοριτσιού κι ένα έγκλημα, κλιμακώνουν την ένταση σε αυτό το κλειστοφοβικό ψυχολογικό θρίλερ.
Short Fuse των Κώστα Σκύφτα και Ανδρέα Λαμπρόπουλου: Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τον Άρη που βρίσκεται ζωσμένος με εκρηκτικά, μπλεγμένος ανάμεσα στην αστυνομία και τον υπόκοσμο, σε αυτή τη γεμάτη σασπένς ταινία δράσης.
Suntan του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου: Κάποιοι μαυρίζουν, άλλοι καίγονται, όπως ο Κωστής, ένας μεσήλικας γιατρός στην καλοκαιρινή Αντίπαρο, ο οποίος ερωτεύεται μέχρι τρέλας την νεαρή τουρίστρια Άννα. (Η ταινία απέσπασε το βραβείο Works in Progress της Αγοράς του 55ου ΦΚΘ)

Αφιέρωμα στους μικρομηκάδες: Στο φετινό φεστιβάλ θα προβληθούν οι 21 βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες του πρόσφατου 39ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Επιπλέον, το κοινό του 57ου ΦΚΘ θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τη νέα σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ με τίτλο A Beautiful Day και πρωταγωνιστή τον Τζέιμς Μπρόλιν, καθώς και 5 μικρού μήκους φιλμ που ταξίδεψαν και διακρίθηκαν στα μεγάλα διεθνή φεστιβάλ: Το Limbo της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη (συμμετοχή στην Εβδομάδα Κριτικής του φετινού Φεστιβάλ Καννών), την Αλεπού της Ζακλίν Λέντζου (βραβείο Καλύτερου Διεθνούς μικρού μήκους φιλμ, Φεστιβάλ Λοκάρνο), το Sandy Beach του Θάνου Παπαστεργίου, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Τορόντο, καθώς και το Flowers and Bottoms του Χρήστου Μασσαλά και τοManodopera του Λουκιανού Μοσχονά τα οποία συμμετείχαν στο πρόσφατο Φεστιβάλ Λοκάρνο.

Ημέρα Ελληνικού Κινηματογράφου: Η Πέμπτη 10 Νοεμβρίου θα είναι αφιερωμένη στην προβολή του συνόλου των ελληνικών ταινιών στη διοργάνωση. Εκείνη την ημέρα το ελληνικό σινεμά έχει την τιμητική του: στις δράσεις της Αγοράς, στο πρόγραμμα προβολών και πιο αργά το βράδυ, σε ένα μεγάλο πάρτι – γιορτή της ελληνικής παραγωγής (περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα).

Βραδιά αφιερωμένη στον Νίκο Παναγιωτόπουλο: Το φεστιβάλ ετοιμάζει μια αντισυμβατική εκδήλωση στον πρόσφατα χαμένο αγαπημένο σκηνοθέτη Νίκο Παναγιωτόπουλο που κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό η Διεύθυνση.

EUFORIA-ΣΙΝΕ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με μεγάλη χαρά παρουσιάζει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα EUFORIA 2015-2016 (Creative Europe-MEDIA), ένα ξεχωριστό project που αλλάζει το τοπίο στην κινηματογραφική εκπαίδευση στην Ελλάδα.

Κάθε εκπαιδευτικός θα μπορεί να διδάσκει στα παιδιά γυμνασίου και λυκείου έννοιες όπως η μετανάστευση, ο έρωτας, ο ρατσισμός και η αλληλεγγύη, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο του το σινεμά και πιο συγκεκριμένα αγαπημένες ταινίες (μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ) όπως η Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη, η Αστέρω του Δημήτρη Γαζιάδη, η Γη της Επαγγελίας του Αντρέι Βάιντα κ.α. 

Ένα πολύτιμο εκπαιδευτικό εργαλείο που εντάσσει δημιουργικά και ευέλικτα τον κινηματογράφο στην σχολική ύλη.

Όλα αυτά στην πλατφόρμα του EUFORIA www.filmfestival.gr/euforiabeta που αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμη για δοκιμαστική χρήση και εμπλουτίζεται διαρκώς με νέο υλικό.

Η πρόσβαση στην πλατφόρμα είναι ελεύθερη για το κοινό. Απευθύνεται κυρίως σε μαθητές, εκπαιδευτικούς, ερευνητές, επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου, συμβούλους εκπαίδευσης (Υπουργεία Παιδείας –Πολιτισμού) και κάθε σινεφίλ.

Τι είναι το EUFORIA:
(European Films for Innovative Audience Development)
Είναι ένα σχέδιο κινηματογραφικής εκπαίδευσης επικεντρωμένο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα διακρατικής συνεργασίας συγχρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση (MEDIA, Creative Europe) στο οποίο συμμετέχουν η Ελλάδα, η Πολωνία και η Ουγγαρία. Ξεκίνησε να υλοποιείται το Νοέμβριο του 2015 και ολοκληρώνεται τον Νοέμβριο του 2016.

Ο ρόλος του ΦΚΘ:
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως βασικός διαχειριστής του προγράμματος, οργανώνει, συντονίζει και επιβλέπει τις εργασίες μεταξύ του δικτύου, και συγκεκριμένα μεταξύ του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (εκπαιδευτικού φορέα του ΦΚΘ), του πανεπιστημίου Spoleczna Akademia Nauk – San (Πολωνία) και του πολιτιστικού οργανισμού Laterna Magica Kulturális és Oktatási Szolgáltató Kft (Ουγγαρία).

Βασικές δράσεις του EUFORIA:
Το ευρωπαϊκό διήμερο συνέδριο «Ανιχνεύοντας την Κινηματογραφική Παιδεία σε Διακρατικό Επίπεδο: Ελλάδα -Πολωνία - Ουγγαρία», το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2016.
Πυλώνας του EUFORIA είναι η εκπαιδευτική ψηφιακή πλατφόρμα FILM VAULT η οποία περιλαμβάνει ψηφιακό κατάλογο 90 ταινιών μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ μικρού και μεγάλου μήκους (30 ελληνικές, 30 πολωνικές και 30 ουγγρικές παραγωγές).

Μαθητικά ντοκιμαντέρ: ομάδες μαθητών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από την Ελλάδα, την Πολωνία και την Ουγγαρία δημιούργησαν ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με κοινό θέμα τη διαμόρφωση του σύγχρονου αστικού τοπίου μέσα από έργα που επιδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα 24 ντοκιμαντέρ τους θα ανέβουν στην πλατφόρμα του FILM VAULT και θα διαγωνιστούν στο πλαίσιο Φεστιβάλ Μαθητικού Ντοκιμαντέρ το Νοέμβριο του 2016.

Τα Docs For Kids ταξιδεύουν: Η ενότητα Docs For Kids του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που απευθύνεται αποκλειστικά στο νεανικό κοινό, πλαισιώνει και υποστηρίζει το πρόγραμμα EUFORIA. Ήδη, ταινίες από το Docs For Kids και πιο συγκεκριμένα τα ντοκιμαντέρ Στο δρόμο για το σχολείο και Οι Γενναίοι: Τα παιδιά της εξέγερσης της Βαρσοβίας, προβλήθηκαν σε μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα –σε προβολές που διοργάνωσε το ΦΚΘ-, την Πολωνία και την Ουγγαρία. 

Διακρατικές περιφερειακές κινηματογραφικές προβολές, σε φυλακές.

Περισσότερα για το θησαυροφυλάκιο ταινιών FILM VAULT:
Η ψηφιακή πλατφόρμα έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα, καθώς συνδέει τη σχολική ύλη με τον κινηματογράφο.
Μέσα στο FILM VAULT:

*Κάθε ταινία συνοδεύεται από πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό με γενικές πληροφορίες (σύνοψη, credits, φιλμογραφία, φωτογραφίες, βιβλιογραφικές αναφορές), καθώς και δραστηριότητες/ ασκήσεις για τους μαθητές, οδηγούς για τους εκπαιδευτικούς και κινηματογραφικά αποσπάσματα.

*Υπάρχει η δυνατότητα αναζήτησης βάσει διαφόρων κριτηρίων (χώρα, τίτλος ταινίας, σκηνοθέτης, θεματική).

*Διατίθενται εκπαιδευτικά εγχειρίδια για το σινεμά που μαθαίνουν στα παιδιά τι σημαίνει πλάνο, μοντάζ, σενάριο κ.α.

Όλο το εκπαιδευτικό υλικό είναι κατάλληλα διαμορφωμένο για χρήση μέσα στη σχολική αίθουσα από τους εκπαιδευτικούς και είναι διαθέσιμο σε μορφή pdf.

Εlle

Η ταινία, Εκείνη (Εlle), του Ολλανδού, Πωλ Βερχόφεν, προκάλεσε ποικίλες κριτικές, καθώς το περιεχόμενο ακόμα κι εν έτει 2016 προκαλεί ηθικούς κι όχι μόνο ενδοιασμούς. Ο προκλητικός σκηνοτέτης επιστρέφει στα 78 του χρόνια, το ίδιο τολμηρός και συμπλέκει την βία, την παραβατικότητα και την ανθρώπινη διαστροφή υποδειγματικά. Σίγουρα για να το αποκρυπτογραφήσεις πρέπει να δεις το παρελθόν του, να τον γνωρίσεις προσωπικά ή μέσα από το έργο του. Δεδομένα όμως δεν είναι κάποιος τυχαίος, που πειραματίζεται. Προηγήθηκαν άλλωστε έργα, όπως το Robocop (1987), H Oλική Επαναφορά (1990) και το Βασικό Ένστικτο (1992). 

Μία επιτυχημένη επιχειρηματίας, πέφτει θύμα βιασμού, μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Κάπως έτσι ξεκινά το φιλμ ή αν θέλετε το παιχνίδι. Μέσα σε δύο ώρες ξεδιπλώνεται ένα κουβάρι εξελίξεων που αφορούν τόσο το προβληματικό παρελθόν της, όσο και το παρόν της. Πολλές στιγμές ένιωσα πως η ζωή της πρωταγωνίστριας. εξισώνεται με τα video games, που κατασκευάζει. Είναι αρρωστημένο, αλλά αληθινό. Το υποσυνείδητο στοιχειώνει κάθε έκφανση της καθημερινότητά της, προσπαθεί με ανορθόδοξο τρόπο να ξετυλίξει τον μίτο της Αριάδνης, ψάχνοντας λύτρωση στα τραύματα και τα αδιέξοδα της ζωής της. Θα την βρει άραγε;

Ο ίδιος ο Βερχόφεν τονίζει, δουλειά μου ήταν να κατευθύνω αυτή την ιστορία με τον πιο αξιόπιστο κι αληθοφανή τρόπο που μπορούσα. Χρωστάω πολλά φυσικά στην Ιζαμπέλ Υπέρ, της οποίας η καταπληκτική ερμηνεία κάνει το χαρακτήρα της απολύτως πειστικό. Όταν η Ιζαμπέλα είδε την ταινία, μου είπε: «το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η συνεχής ασάφεια». Έχει δίκιο, είναι πάντα ασαφές. Είναι δύσκολο να κατανοήσεις πλήρως αυτή τη γυναίκα. Στο τέλος, δεν είναι ξεκάθαρο τι θα έπρεπε να σκεφτείς. Μου αρέσει να αφήνω ανοιχτές τις εναλλακτικές. Ακριβώς όπως και στη ζωή, ποτέ δεν ξέρεις τι κρύβεται πίσω από ένα χαμόγελο. Κλείνοντας επισημαίνει. πως η πλοκή, όπως κι η ηθική είναι ανοιχτή σε χειρισμό. Πρέπει να προσπαθήσουμε να βγούμε από την πεπατημένη οδό, όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Ούτε ο Ντζαν άλλωστε παρουσιάζει τη Μισέλ ως θύμα. Η αντίθετη πορεία θα ήταν ασυνεπής προς το βιβλίο.

Κάπως έτσι βλέπουμε να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας ένα παιχνίδι, που ακροβατεί μεταξύ της πραγματικότητας και της οθόνης. Σχέσεις εξουσίας μεταξύ των δύο φύλλων, αγωνία, μυστήριο με κλιμάκωση και κορύφωση, ζωώδη ένστικτα συνθέτουν το παζλ, καθημερινών προβληματικών σχέσεων. Ιστόριες ανθρώπινης τρέλας, θα μπορούσε να είναι ένας εναλλακτικός τίτλος. Άλλους τους κερδίζει όλο αυτό, άλλους τους αποθαρρύνει και το απορρίπτουν. Είναι θέμα οπτικής γενικότερα.

Δεν μπορούμε να παραλείψουμε, ότι ενυπάρχει η αίσθηση του χιούμορ και της λεπτής ειρωνείας. Είναι κάποιες σκηνές που σε κάνουν να γελάσεις, ελαφραίνοντας το κλίμα.. Μία με το παιδάκι. αγνώστου πατρός, που γεννιέται, μία με την μητέρα που ανακοινώνει τον γάμο της, με τον πολύ νεότερό της, άντρα. Σαν μία καλοστημένη μαύρη κωμωδία. Δεν είναι απόλυτα όμως έτσι. Η φωτογραφία του Στεφάν Φονταίν είναι ιδιαίτερη, παίζει με το βλέμμα της πρωταγωνίστριας, είναι εμφανής η ενεργή συμμετοχή του, παίζει κι αυτός. Παρακολουθεί ...

Ο Ολλανδός αποφάσισε να μάθει γαλλικά, σε μία τόσο προχωρημένη ηλικία για να έχει όσο το δυνατόν καλύτερη επαφή με το σύνολο των ηθοποιών. Τα κατάφερε. Αυτή είναι μάλιστα η πρώτη του γαλλική ταινία, ενώ βρέθηκε για δεύτερη φορά στις Κάννες, μετά το " Βασικό Ένστικτο " το 1992. Αρχικά, υπήρχε η σκέψη να γυριστεί η ταινία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Το πλάνο άλλαξε και σ΄αυτό έπαιξε καταλυτικό ρόλο η Ιζαμπέλα Υπέρ. Ο Βερχόφεν αγαπά την Γαλλία. Εκεί το έργο του, έχει αναγνωριστεί συνολικά περισσότερο από την Ολλανδία, ενώ ο ίδιος τρέφει λατρεία και για τον πολιτισμό της χώρας.

Βασισμένο στο " Oh... " του Φιλίπ Ντιζάν, κέρδισε τους Γάλλους, κάνει ήδη τον γύρω του κόσμου, ενώ αποτελεί και την επίσημη υποψηφιότητα για το Oscar Ξενόγλωσσης Ταινίας. Από την διαταραγμένη ψυχοσύνθεση ενός θύματος, μέχρι την απόλυτη πίστη η απόσταση είναι τόσο μεγάλη και συγχρόνως τόσο μικρή. Οι άμυνες του καθενός διαφορετικές. Σημασία έχει σε μία δύσκολη εποχή να επιβιώσουμε και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.  " Εκείνη " το κατάφερε ... Εμείς;