H Μεγάλη Επιστροφή

Ένας τίτλος αποτελεί πάντα γρίφο, πηγαίνοντας στην αίθουσα για την προβολή μίας ταινίας. " Επιστροφή " διττή, όπως θα δούμε στη συνέχεια. " Μεγάλη ", πράγματι κι ουσιαστικά κι ως ιδέα. Ο Ζιανγκ Γιμού (Ήρωας, Ιπτάμενα, Στιλέτα), είναι ένας από τους βασικούς πρεσβευτές της Πέμπτης Γενιάς του κινεζικού Σινεμά. Μετά από χρόνια συναντά εκ νέου την Γκονκ Λι (Ju Dou, Ιστορία Κίου Τζου, Σήκωσαν τα Κόκκινα Φανάρια) και το κράμα μοιάζει επιτυχημένο. Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Γιαν Γκελίνγκ, " Criminal Lu Yanshi ", ένα ανθρώπινο-ιστορικό δράμα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του θεατή.

Ο Μάο κυριαρχεί. Η περίοδος της Πολιτιστικής Επανάστασης, όπως ονομάστηκε, στέλνει τον Λου, έναν αντιφρονούντα καθηγητή, εξόριστο. Η σύζυγός του, μένει μόνη, με την νεογέννητη κόρη τους. Αφοσιωμένοι στο Κόμμα, τα χρόνια περνούν, μέχρι που η απόδραση του πρωταγωνιστή θα δώσει νέα τροπή στην καθημερινότητά του. Οι δεσμοί αγάπης, ποτέ δεν έπαψαν να υφίστανται. Η Νταντάν εκβιάζεται και προδίδει τον πατέρα της. Συλλαμβάνεται εκ νέου. Φτάνει η ώρα της παλιννόστησης. Συγκίνηση από την μία, σοκ από την άλλη. Η μητέρα πάσχει από ψυχογενή αμνησία. Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια να θυμηθεί. Θα τα καταφέρει όμως;

Ο σκηνοθέτης υποστηρίζει, πως εκτυλίσσεται μία ιστορία αγάπης για την ευτυχία και την θλίψη. όπως και τον χωρισμό και την επανασύνδεση. Όλοι γνωρίζουν, ότι ο Τσε Νταομίνγκ κι η Γκογνκ Λι είναι οι καλύτεροι ηθοποιοί, που εργάζονται στην Κίνα. Προσέφεραν πολλές εποικοδομητικές απόψεις, ακόμα και για μικρές λεπτομέρειες. Για τον λόγο αυτό η συνεισφορά τους ξεπερνά κατά πολύ την ερμηνεία των χαρακτήρων τους. Αυτό το είδος ταινίας είναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθεί. Πρέπει να υπάρχει απόλυτη γαλήνη. Αν σκεφτόμουν, έστω και λίγο τα κέρδη, θα έχανε τον δρόμο μου. Το σημαντικότερο είναι το κοινό να κρατήσει στην καρδιά του, τα συναισθήματα που του προκάλεσε.

Mέσα από ένα ανθρώπινο τρίγωνο, φτάνουμε από την προδοσία στη λύτρωση, που ισοδυναμεί με το μεγαλείο της συγχώρεσης. Ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές, η οικογένεια έμμεσα ξανασμίγει. Ένα καθεστώς, είτε αυτό είναι ολοκληρωτικό, είτε κομμουνιστικό, διαλύει μία οικογένεια. Παρ΄όλα αυτά βρίσκει τη δύναμη να σταθεί στα πόδια της. Η αγάπη νικάει. Οι προσπάθειες να θυμηθεί τις αναμνήσεις του παρελθόντος είναι απέλπιδες. Δυστυχώς, όμως, υμητό αποτέλεσμα δεν έρχεται.

Η μία ερμηνεία του τίτλου αναλύθηκε παραπάνω κι αφορά την πραγματική επιστροφή ενός προσώπου. Η δεύτερη αφορά την εποχή. Η σύζυγος έχει μείνει καρφωμένη στο παρελθόν. Δεν θέλει να αποδεχτεί τις εξελίξεις. Δυσκολεύεται υποσυνείδητα να συμβιβαστεί και περιμένει το είδωλο του νεαρού Λου. Ένα οικογενειακό δράμα με πολιτικές προεκτάσεις.

Όλα αυτά φαντάζουν τόσο μακρινά στην σημερινή Κίνα του καπιταλισμού. Η μάστιγα της εποχής έχει εξαπλωθεί κι εκεί και τα συμφέροντα συρρικνώνουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Πλέον, δεν υπάρχει χρόνος, δύναμη και διάθεση για ρομαντισμό κι αυτό είναι ένα λυπηρό παγκόσμιο φαινόμενο. To είδαμε πέρυσι και στο " Σπουργίτι Χούλιγκαν " της Νανφού Γουάνγκ.

Τα χρόνια περνούν. Γερνάνε μαζί, συνοδοιπόροι στη ζωή, αλλά ο πόνος του Λου αγιάτρευτος. Ένα παρ΄όλίγον μελόδραμα, με ένα unhappy end που αυτή η ανατροπή το κάνει να ξεχωρίσει. Παρ' ότι προ διετίας φιλμ, άκρως επίκαιρο. Πέρα από τα όρια της Ασίας. Συγκινεί, ευαισθητοποιεί κι αφήνει την εντύπωση, πως ακόμα υπάρχει ελπίδα, σε τούτο εδώ τον κόσμο.