ΟΙ ΚΛΑΣΙΚΟΙ…(Α)ΔΕΞΙΟΙ

 

Υπερψηφίστηκε τελικά -παρά τις όποιες επιμέρους γκρίνιες ,αντιδράσεις ή ενστάσεις – από τους βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης το επίμαχο νομοσχέδιο σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα. Μα ειλικρινά, ποιος ανέμενε  διαφοροποιήσεις ή άλλη εξέλιξη? Θα έπρεπε να ήταν πολύ αφελής και όχι γνώστης της ιστορίας της παράταξης. Στο DNA της Δεξιάς είναι διαχρονικά η άλωση του κράτους ,το οποίο προσεγγίζεται ως λάφυρο ,και η νομή της εξουσίας. Όσο αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται ,με απουσία οποιασδήποτε αίσθησης συλλογικότητας,  η ιδεολογία δεδομένα παραμερίζεται!!

  Πρακτική που βρίσκεται σε  πλήρη αντίθεση με τις αξίες από τις οποίες εμφορείται η  Αριστερά (όπου και εκεί βέβαια συχνά χάνεται το μέτρο από την άλλη κατεύθυνση ,αλλά αυτό θα είναι συζήτηση σε ένα άλλο άρθρο).. Συγκολλητική ουσία της Δεξιάς ανέκαθεν αποτελεί ,όπως προαναφέρθηκε και επιμένουμε σε αυτό ,η κατάκτηση της εξουσίας (όπως το αντιλαμβάνεται κανείς με στενούς όρους και όχι απαραίτητα της ευρύτερης ηγεμονίας)  και φυσικά η άντληση των υλικών προνομίων που συνεπάγονται από αυτήν. Όσο το κριτήριο αυτό πληρείται , φωνές περί πατρίδας, θρησκείας κλπ. κλπ. περισσότερο έχουν ως στόχο την κολακεία συγκεκριμένου μέρους του ακροατηρίου της ΝΔ (εσωτερική ανέξοδη) κατανάλωση ,παρά τη δημιουργία κλίματος αμφισβήτησης /αντιπαράθεσης προς την Κυβέρνηση και πολλώ δε μάλλον το άνοιγμα διαλόγου γόμιμου και δημοκρατικού (έστω πάνω σε οπισθοδρομική ατζέντα) στο εσωτερικού του εν λόγω Κόμματος! Πάσχει διαχρονικά ο χώρος αυτός σε επεξεργασμένες αναλύσεις…

 

Υ.Γ. : Παρατηρώντας την κα Έφη Αχτσιόγλου σε πρόσφατη βραδινή τηλεοπτική συνέντευξή της ,θα έμενε στο τέλος (για ακόμη μια φορά) με την πικρή και δυσάρεστη αίσθηση ενός λόγου στιλιζαρισμένα επιτηδευμένου, πρακτικά όμως  ξύλινου  και κενού περιεχομένου! Μια τοποθέτηση κατά κύριο λόγο βαρετή ,από την οποία λίγα έχει κανείς να συγκρατήσει στη μνήμη του!! Κρίμα…κυρίως γιατί κάποτε υπήρξαν ίσως άλλες !

Ζήσης Μπούρτζος

Tι χρειάζεται η σύγχρονη Αριστερά για να πείσει;

 Γράφει ο Ζήσης Μπούρτζος

  

O πρόωρα χαμένος, εξαίρετος αρθογράφος Βασίλης Μουλόπουλος είχε αναδείξει και καυτηριάσει στα (όχι και τόσο ) μακρινά 90ς την τάση ,σε διεθνές επίπεδο, της Αριστεράς να εμφανίζεται ως άτολμη ,φοβική ακόμη και συντηρητική ,προκειμένου αυτή  να πείσει το ευρύτερο εκλογικό κοινό ότι είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ήταν βέβαια τότε και πολύ πρόσφατο το ισχυρό σοκ (αν όχι ωστικό κύμα..) της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης και του Ανατολικού Μπλοκ και η Αριστερά βρισκόταν υπό την επήρειά του.

    Σήμερα σχεδόν 30 χρόνια μετά, ευτυχώς στηλιτεύεται από την πλειονότητα των ‘παροικούντων ‘ την Ιερουσαλήμ (και όχι μόνο από κάποιους πεφωτισμένους στοχαστές) η αδυναμία και συχνά απροθυμία της Αριστεράς να ‘’σπάσει αβγά’’, όπως και η εμμονική  αποσύνδεση οπωσδήποτε σημαντικών  (έμφυλα ζητήματα, οικολογία, φιλοζωία) αντιθέσεων και ζητημάτων από το κυριότερο  και διαχρονικό ζήτημα ,την αντίθεση Κεφαλαίου- Εργασίας.  Από την άλλη πλευρά, επιβάλλεται να τονιστεί πως η αοριστολογία και οι ανέξοδες κορώνες, ο  κομματικός πατριωτισμός, η ιδεολογική περιχαράκωση και η επίκληση στην πολιτική καθαρότητα  οπωσδήποτε δεν αποτελούν εργαλεία βελτίωσης των υλικών (και όχι μόνο ) όρων ζωής των πολλών.

    Ένα σύγχρονο αριστερό Κόμμα οφείλει να εκπονήσει προτάσεις πειστικές και εφαρμόσιμες σε Ενεστώτα χρόνο. Οφείλει να εθίσει τα μέλη του σε λογική διεκδίκησης αλλά και ανάληψης της εξουσίας, όχι να αρκείται σε ρόλο σχολιαστή και παρατηρητή των τεκταινόμενων στην πολιτική ζωή (και ας είναι συχνά εύστοχες οι επισημάνσεις ,ιδίως ως προς τα κακώς κείμενα) , όχι να περιορίζεται σε εθιμοτυπικές πολιτικές δράσεις και εκδηλώσεις, όχι να απωθεί με χρήση ξύλινου λόγου. Οφείλει να έχει επεξεργασμένες αναγνώσεις για το ζήτημα της παγκοσμιοποίησης και την άμεση επίπτωση που αυτή έχει στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, οφείλει να έχει βιώσιμες θέσεις για το ζήτημα της μετανάστευσης, οφείλει να έχει ερμηνείες και απαντήσεις στο ζήτημα της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης. Το ζήτημα είναι ... Μπορούν; Ο χρόνος δεν είναι πολιτικά ουδέτερος και ήδη έχει σπαταληθεί πολύς.

Τα βιβλία της εβδομάδας

 Για μία ακόμα εβδομάδα το ραντεβού μας με τα βιβλία της εβδομάδας σε αυτήν εδώ τη στήλη είναι γεγονός. Επανήλθαμε δυναμικά την προηγούμενη Κυριακή και η αγκαλιά σας ήταν το μεγαλύτερο ευχαριστώ. Συνεχίζουμε σήμερα και πάλι με τέσσερις επιλογές που έρχονται από τις εκδόσεις Πόλις, Key Books, Πατάκη και Καστανιώτη. Ελληνικό και διεθνές χρώμα σε ένα μεγάλο αναγνωστικό ταξίδι που θα σας αποζημιώσει όποια επιλογή από τις παρακάτω κι αν κάνετε. Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά ...

"Σημειώσεις από την εποχή των Προσδοκιών" - Μυρσίνη Ζορμπά

 Το αποχαιρετιστήριο γράμμα της Μυρσίνη Ζορμπά (εισαγωγή - επιμέλεια Αντώνης Λιάκος) κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πόλις και κρύβει μέσα του εμπειρίες - στιγμές μίας ολόκληρης ζωής και ταυτόχρονα μίας εποχής που γεννήθηκαν μέσα από τις κοινωνικές διεκδικήσεις - προσδοκίες για έναν καλύτερο κόσμο. Οι αγώνες, οι νίκες, οι ματαιώσεις συνοδεύουν την αφήγησή της κυριολεκτικά μέχρι το τελευταίο λεπτό, γνωρίζοντας η ίδια το ασφυκτικό πλαίσιο και τη διαρκή μάχη με τον χρόνο. Μία φωνή που δεν έπαψε στιγμή να γράφει τη δική της ιστορία ταπεινά. Ένας άνθρωπος του βιβλίου που οφείλουμε να μνημονεύουμε σε κάθε ευκαιρία.

"Ο Μύθος του Φυσιολογικού" - Dr. Gabor Mate

 Aπό τις Key Books έρχεται η επόμενη επιλογή μας που έχει μεγάλο ενδιαφέρον κι αγγίζει το παρόν. O διακεκριμένος επιστήμονας (συγγραφέας του "Όταν το Σώμα Λέει Όχι") καταγράφει τα γεγονότα μέσα από τη δική του ματιά, καταρρίπτει κοινούς μύθους και συνδέει τις ανθρώπινες παθήσεις με τη φθίνουσα κατάσταση των κοινωνιών στις οποίες ζούμε. Εξέλιξη της τεχνολογίας και τεχνοκρατία οφείλουν να χρησιμοποιούνται προς όφελος των πολλών αδιαπραγμάτευτα. Με τον δικό του μοναδικό τρόπο που συνοψίζει σαράντα χρόνια εργασίας στην πρώτη γραμμή δημιουργεί έναν οδηγό για την υγεία και την ίαση γεμάτο αλληλεγγύη και σεβασμό σε κάθε άνθρωπο κάθε γωνιάς του πλανήτη.

"Φελιτσιτά" - Μάρω Δούκα

 Ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα που διατρέχει την Ελλάδα. Ο "Κάβουρας", ένας άνθρωπος που κουβαλάει τα δικά του απωθημένα που έχουν στιγματίσει ανεξίτηλα τη ζωή του βρίσκεται ξαφνικά στον δρόμο. Η νέα συνθήκη αποτελεί μία πρωτόγνωρη πραγματικότητα που κρύβει κινδύνους. Όταν κάποιος έχει αδειάζει ψυχικά σε τέτοιο βαθμό αναζητεί την επανεκκίνηση στα απλά, μικρά πράγματα. Η γνωριμία του με τη Φελιτσιτά θα του δώσει χώρο και χρόνο να σκεφτεί και να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του. Πώς όμως έφτασε σε αυτό το κομβικό σημείο ο Κωνσταντίνος Καβουράκης; Θα το μάθουμε και μάλιστα μέσα από διαφορετικές οπτικές διαβάζοντας αυτό το εξαιρετικά σύνθετο βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη.

"Έντιμοι Άνθρωποι" - Λεονάρδο Παδούρα

 Η σειρά "Συγγραφείς από όλο τον Κόσμο" των εκδόσεων Καστανιώτη κρύβουν πραγματικά διαμάντια. Οι "Έντιμοι Άνθρωποι" (μετάφραση Κώστας Αθανασίου) είναι μία δημιουργία ενός κορυφαίου συγγραφέα από την Κούβα. Ένα δοκίμιο με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις μετατρέπεται σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, δείγμα της οξυδέρκειας και της ματιάς του δημιουργού. Σε αυτό χωράει ο Πολιτισμός, η Τέχνη κι όλες οι εκφάνσεις τους που χρωματίζουν τις ζωές μας. Ένα ταξίδι στον χρόνο που καταφέρνει να ενώσει το παρελθόν με το παρόν και δίνει ένα ξεχωριστό στίγμα για το μέλλον. 

πρώτη δημοσίευση The Opinion

ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΕ… ΚΩΜΑ

 

Γράφει ο Ζήσης Μπούρτζος

Συνιστά ευρεία παραδοχή πως τις τελευταίες δεκαετίες η λεγόμενη ‘’δημοκρατία Δυτικού τύπου’’ φθίνει ,με την ποιότητα της να υφίσταται καίρια πλήγματα.  Το μοντέλο αυτό ,που μεταπολεμικά κυριάρχησε μάλιστα επί μακρόν και ως ‘’πρότυπο’’ δείχνει να βρίσκεται σε τέλμα. Η Δημοκρατία γίνεται όλο και πιο αντιπροσωπευτική ,με τους πολίτες να έχουν ολοένα και μειούμενη πρόσβαση στα κέντρα λήψης αποφάσεων (πολλώ δε μάλλον στη διαμόρφωσή τους).

 Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι εσχάτως, με πολύ πρόσφατο μάλιστα εγχώριο παράδειγμα, οι πολίτες προτιμούν ηγέτες οι οποίοι προωθούν την ιδέα της αδιαμεσολάβητης και άμεσης σχέσης με τους πολίτες (το αν το επιτυγχάνουν είναι άλλο θέμα), παρακάμπτοντας όλα εκείνα τα ενδιάμεσα θεσμικά επίπεδα που πλέον θεωρούνται από τους πολλούς εμπόδια στην έκφραση των προσδοκιών τους και στην κατοχύρωση των δικαιωμάτων και συμφερόντων τους.

      Τις τελευταίες δεκαετίες έχει επικρατήσει ένα μοντέλο πολιτικού απόμακρου από το λαό και αποστασιοποιημένου από τα προβλήματα και τις αγωνίες του. Πολιτικού που προσεγγίζει τα ζητήματα με στείρα οικονονομίστικη αντίληψη ,θαρρείς και βρίσκεται μέσα σε αποστειρωμένη γυάλα. Αντίστοιχα ,η κρίση αυτή σοβεί και στα κόμματα ,που αποτελούν άλλωστε πυλώνα της Δημοκρατίας. Τι συμβαίνει λοιπόν εκεί;

Γινόμαστε μάρτυρες του εξής νοσηρού φαινομένου: οι ηγεσίες τους  απομονώνονται και αυτονομούνται από τη βάση ,με τους βουλευτές και τα στελέχη να μην μπορούν να λειτουργήσουν ως ομάδα πίεσης και να μεταβιβάσουν εμφατικά σε αυτούς τα λαϊκά αιτήματα και προβλήματα, τουλάχιστον σίγουρα όχι στο βαθμό που αυτό παλιότερα συνέβαινε. Πρόκειται θα έλεγε κανείς για έναν ιό που έχει μολύνει το σώμα όχι μόνο των λεγόμενων παραδοσιακών αστικών κομμάτων ,αλλά και κομμάτων με αναφορά (έστω και διακηρυκτική) στην Αριστερά και σε επαναστατικές/ανατρεπτικές διεργασίες.

     Είναι συνεπώς απολύτως απαραίτητο, κατά τη γνώμη του γράφοντος, να  λειτουργούν τάσεις εντός των κομμάτων.  Έτσι διασφαλίζεται η πολυφωνία ,έτσι εμπεδώνεται ο πλουραλισμός ,έτσι εθίζεται και ο λαός σε υγιή ,απαλλαγμένη από στρεβλώσεις , λειτουργία της δημοκρατίας.

  Είναι όμως ,έχοντας πάλι αυτό το πρόσφατο εγχώριο παράδειγμα στο νου, άλλο πράγμα οι τάσεις που καθιερώνουν και πρωταγωνιστούν σε διάλογο επεξεργασμένο , με πολιτικά επιχειρήματα και διατυπωμένες θέσεις  και άλλο τάσεις που λειτουργούν μόνο ως  παραλυτικά ‘’παραμάγαζα’’ εμποδίζοντας την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών και απλώς μεριμνώντας για κατανομή θέσεων και ‘’οφιτσίων’’ στο πλαίσιο του ισχύοντος σε κάθε συγκυρία εσωκομματικού συσχετισμού  δυνάμεων και ανταγωνισμού. Αν το πρώτο είναι δημιουργικό και ζωογόνο ,το δεύτερο απλώς καθηλώνει λειτουργώντας ως τροχοπέδη.

MΠΟΥΕΝΑΒΕΝΤΟΥΡΑ ΝΤΟΥΡΟΥΤΙ: O ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΡΑΝΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥ!!

 Γράφει ο Ζήσης Μπούρτζος

 Σήμερα (20/11) συμπληρώνονται 87 χρόνια από τον πρόωρο και απρόσμενο θάνατο (πιθανότατα εξαιτίας εκπυρσοκρότησης του όπλου του) της σπουδαίας  μορφής του αναρχικού κινήματος της Ισπανίας (αλλά και σημείο αναφοράς διαχρονικά και σε διεθνές επίπεδο) του Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι. Ενός χαρισματικού ηγέτη (αν και ίσως ο χώρος που εκπροσωπεί δεν αισθάνεται και τόσο άνετα με τον όρο αυτόν) , ο οποίος  διέθετε  το αδιαμφισβήτητο χάρισμα (συνδυασμός ευφράδειας και οργανωτικής ικανότητας) να  μαγεύει και να εμπνέει τα πλήθη ,πείθοντας τα να αγωνιστούν προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, εμφορούμενα  από όραμα για μια δικαιότερη κοινωνία!!

    Ανεξαρτήτως του αν συμφωνεί κανείς με την ιδεολογία που πρέσβευε ο Ντουρούτι ,αυτό ακριβώς είναι που οφείλει να του αναγνωρίσει!! Την ειλικρινή του μάχη και ανιδιοτελή στράτευση προς την επίτευξη του σκοπού ενός καλύτερου κόσμου ,με ελευθερίες, δικαιώματα, λαϊκή συμμετοχή και -κυρίως- με δραστικό περιορισμό και σταδιακά εξάλειψη των ανισοτήτων. Έναν ,εν τέλει, πιο όμορφο κόσμο ,έναν κόσμο της ελπίδας και της αξιοπρέπειας!! Αξίζει να τον θυμόμαστε!!

 

ΥΓ 1 : Συμπτωματικά πριν λίγες μέρες, συγκεκριμένα στις 12/11, συμπληρώθηκαν 34 χρόνια από το θάνατο της άλλης εμβληματικής φυσιογνωμίας του αγώνα των δημοκρατικών Ισπανών κατά του φασιστικού σκότους, (αυτήν την φορά μαρξιστικού προσανατολισμού) της Ντολόρες Ιμπάρουρι. Αλήθεια ποιος μπορείς να λησμονήσει τη θρυλική Πασιονάρια ,του ‘Nο Pasaran’?

YΓ 2 : Aπό όλες τις ευάριθμες ιστορίες που κυκλοφορούν για τον μυθικό Ντουρούτι, ο γράφων ξεχώρισε μια ,αυτή που τον θέλει σε εποχές που δεν εργαζόταν ,να αναλαμβάνει πλήρως τις οικιακές υποχρεώσεις ,απαλλάσσοντας τη σύντροφό του από αυτά τα βάρη,σε μια έμπρακτη και καθόλου αφηρημένη ή θεωρητικη εφαρμογή της ισότητας!! Για να θυμηθούμε και τον απαράμιλλο Βλ. Μαγιακόφσκι:   ‘’Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη, στα κάθιδρα εργοστάσια εκείνα. Είναι και μέσ’ στο σπίτι, στο τραπεζάκι μπρος, στις σχέσεις, στη φαμίλια, στην καθημερινή ρουτίνα. ‘’

YΓ 3:   Ο συναρπαστικός βίος και το αναπάντεχο τέλος του …νομίζω θα μας θυμίσουν εύλογα έναν άλλον ποιητή ,δικό μας, τον Ντίνο Χριστιανόπουλο (και ας το έγραψε μεταγενέστερα) : ‘’ όλο και λιγοστεύουν οι παράνομοι. όλο και περισσεύουν οι υπόνομοι ‘’ .

Τα βιβλία της εβδομάδας

 

Ήρθε η ώρα η στήλη που αγαπήθηκε όσο λίγες να ζεσταθεί ξανά. Κάθε εβδομάδα οι αναγνωστικές επιλογές εδώ για όλους τους λάτρεις του βιβλίου. Διαφορετικές θεματικές κι ενδιαφέροντα. Επιλογές από την ελληνική και τη διεθνή σκηνή. Επανεκκίνηση δυναμική όπως το ζητήσατε και φυσικά δεν μπορούσαμε να σας το αρνηθούμε. Πάμε όμως να ρίξουμε μία ματιά σε όσα δεν πρέπει να χάσουμε αυτό το διάστημα.

Το Μέλλον της Γεωγραφίας του Τιμ Μάρσαλ (εκδόσεις Διόπτρα)

 Με το βιβλίο του "Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας" ο πολεμικός ανταποκριτής Τιμ Μάρσαλ πέρασε στην επόμενη φάση της ζωής του. Ακολούθησε το "Υψώνοντας Τείχη", το "Για Μία Σημαία" κι η "Δύναμη της "Γεωγραφίας". Αυτή τη φορά όμως ένας καλός γνώστης της ιστορίας πηγαίνει με όπλο τη διορατικότητά του ένα βήμα παραπέρα, στην μάχη του κυβερνοχώρου και την επόμενη στο Διάστημα δίνοντας μία προέκταση του Ψυχρού Πολέμου που στην πραγματικότητα ποτέ δεν έπαψε να υφίσταται. Με μία αναδρομή μεγάλης αξίας παίρνουμε ένα μάθημα κι αυτό έρχεται να συσχετιστεί απόλυτα με το παρόν, την κυριαρχία των ιδιωτικών επιχειρήσεων και το άλμα προς ένα μέλλον που επιφυλάσσει μεγάλους κινδύνους, καθώς η επέλαση της τεχνολογίας γίνεται "όπλο" στα χέρια του πλούτου που έχει την πυξίδα του τυφλωμένος από την απληστία.

Το Νόημα του Άγχους του Rollo May (εκδόσεις Αρμός)

 Σε μία εποχή συνεχιζόμενων - ποικιλόμορφων κρίσεων το άγχος μαστίζει την καθημερινότητα των ανθρώπων. Σε αυτό το εξαιρετικό έργο με διαχρονική ισχύ ταξιδεύουμε στα αίτια του υπαρξιακού άγχους και μέσα από μία βαθιά εσωτερική διαδικασία καλούμαστε με τη βοήθεια του Αμερικανού επιστήμονα να βρούμε λύσεις που θα αναδείξουν τη δύναμη της ίδιας της ζωής και της δημιουργίας που ομορφαίνει τις στιγμές μας. Αποτελεί ένα δημιούργημα ωριμότητας που συντάχθηκε μέρα την μέρα μέσα σε μία μακριά διαδρομή ετών που μέσα τις κρύβει αναζητήσεις, έρευνα, συζητήσεις, σκέψεις που αφορούν σημαντικά προβλήματα που μέσα στον χρόνο ελάχιστα βελτιώθηκαν ως προς τη βάση τους κι απασχολούν την κοινωνική πλειοψηφία.

ΤΟΜ ΛΕΙΚ της Αν Πατσέτ (εκδόσεις Δώμα)

 Ένα σημαντικό βιβλίο που έγινε best seller των New York Times. Μεγαλωμένη στην Καλιφόρνια η συγγραφέας γράφει κάθε γραμμή της με άξονα τον ευρύτερο όρο της ελευθερίας. Καταπιάνεται με μικρές καθημερινές ιστορίες που λατρεύει να αφηγείται, καθώς εκεί βρίσκει το νόημα και τη μεταβαλλόμενη δυναμική της καθημερινότητας. Με ενδιαφέρον, με διάθεση να προσφέρει, με θέληση να μεταφέρει αυτά τα γεγονότα σε ολόκληρο τον κόσμο και να βρεθούν αρκετοί ακόμα που χιλιόμετρα μακριά θα έχουν ανάλογα βιώματα. Δεν μένει στο εφήμερο, αναζητεί πάντα τη μεγάλη εικόνα και τη σπουδαιότητα που γεμίζει τα μικρά κενά κι οικοδομεί συμπαγείς σχέσεις που μας συνοδεύουν για ολόκληρη την πορείας μας.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΙ (Γιατί ο Κόσμος δεν είναι Δίκαιος) του Νώε Χαράρι (εκδόσεις Αλεξάνδρεια και Μεταίχμιο)

Με την τριλογία του Sapiens, Homo Deus, 21 Μαθήματα για τον 21ο αιώνα ο Νώε Χαράρι καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους διανοητές της εποχής μας. Συνέβαλε με τρόπο σύνθετο στην κατανόηση της πραγματικότητας. Συνέδεσε υποδειγματικά το παρελθόν κι αφήνει ένα έργο ζωής ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Δεν έμεινε όμως σε αυτά, καθώς θεωρεί κλειδί για τη συγκρότηση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων τη σφαιρική γνώση από τη νεαρή ηλικία. Σε αυτόν τον δρόμο εικονογράφησε το έργο του και ταυτόχρονα το διεύρυνε. Ο πρώτος τόμος του "Εμείς οι Ασταμάτητοι" γνώρισε ευρεία αποδοχή, καθώς ξεπερνάει τα στενά όρια των γραμμών και δημιουργεί ένα καθολικό έργο για μικρούς και μεγάλους. Αυτή τη φορά ήρθε η ώρα για την ανάλυση των κοινωνικών ανισοτήτων σε ένα βιβλίο που πραγματικά διαβάζετε με μία ανάσα κι οι εικόνες του μας ταξιδεύουν μέσα σε λίγες ώρες στην καρδιά του μηνύματος που θέλει να μας επικοινωνήσει.

Η «ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΗ ΓΑΤΑ» ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ

 

«Λυσσασμένη γάτα» του Τενεσί Ουίλιαμς

Μετάφραση -Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας

 

ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Πρεμιέρα: Παρασκευή 1/12/2023

 

Ένα από τα πιο γνωστά έργα του μεγάλου Αμερικανού δραματουργού Τενεσί Ουίλιαμς, η βραβευμένη με Πούλιτζερ «Λυσσασμένη Γάτα» ανεβαίνει για πρώτη φορά στο ΚΘΒΕ, σε μετάφραση – σκηνοθεσία Σύλλα Τζουμέρκα. Η νέα παραγωγή του ΚΘΒΕ έρχεται στο Βασιλικό Θέατρο τον Δεκέμβριο.

Μια, υψηλής θερμοκρασίας, ανατρεπτική εκδοχή ενός από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, μέσα από την σκηνοθετική ματιά του Σύλλα Τζουμέρκα, στην πρώτη του συνεργασία με το ΚΘΒΕ.

 

Ένα παθιασμένο έργο τρυφερό όσο και σκληρό, ποιητικό όσο και ρεαλιστικό, ένα παιχνίδι του έρωτα με τον θάνατο, γεμάτο οικογενειακές συγκρούσεις, ανομολόγητα πάθη, απληστία και μανία για εξουσία. Μέσα σε μία ατμόσφαιρα, απ’όπου αναδύονται αλκοόλ και αποξένωση, η «Λυσσασμένη γάτα» κάνει βαθιά τομή στις διαπροσωπικές σχέσεις των ζευγαριών ή στο πώς μπορεί να διασωθεί ένας έρωτας – εάν μπορεί.

Πρεμιέρα: Παρασκευή 1^η Δεκεμβρίου, στις 21.00

 

Λίγα λόγια για το έργο

Την ημέρα των γενεθλίων του πατέρα, οι δύο γιοί του βρίσκονται στο σπίτι με τις οικογένειές τους για να γιορτάσουν. Ο Γκούπερ, ο μεγαλύτερος γιος και η γυναίκα του η Μέη, γνωρίζοντας ότι ο πατέρας είναι βαριά άρρωστος, προσπαθούν να αναλάβουν την τεράστια περιουσία του, την οποία δικαιωματικά θεωρούν πως τους ανήκει, έχοντας μια υποδειγματική οικογενειακή ζωή με πέντε παιδιά. Από την άλλη ο μικρότερος αδελφός και αγαπημένος γιος, ο Μπρικ, βυθισμένος στο πένθος, έχει αποσυρθεί από τη ζωή και έχει προσκολληθεί στο αλκοόλ, ενώ η γυναίκα του η Μάργκαρετ προσπαθεί απεγνωσμένα να ξανακερδίσει τον έρωτά του και να αναλάβει την περιουσία του πατέρα.

 

Η απόκρυψη της αλήθειας, η υποκρισία, η απληστία, η πατριαρχία, η ανάγκη για έλεγχο και εξουσία, η ομοφοβία είναι ορισμένα από τα θέματα που θίγονται μέσα στο κείμενο του Τενεσί Ουίλιαμς. Στο έργο συναντούμε τα πρόσωπα εκείνα που επιθυμούν, που διεκδικούν, που κυριαρχούν αλλά και εκείνα που αφήνονται έρμαια στη ζωή να τα παρασύρει. 

 

Η «Λυσσασμένη Γάτα» ανέβηκε για πρώτη φορά στις 24 Μαρτίου του 1955 στο Morosco Theatre της Νέας Υόρκης, σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. Ο Τενεσί Ουίλιαμς έλαβε για το έργο αυτό βραβείο Πούλιτζερ και το 1957 έγινε μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και τον Πολ Νιούμαν. Η ιδέα βασίστηκε σε ένα προγενέστερο διήγημα του συγγραφέα με τίτλο «Three Players of a Summer Game».

 

Στην έκδοση του έργου ο Ουίλιαμς δημοσίευσε δύο εκδοχές της τρίτης πράξης. Η πρώτη γράφτηκε από τον ίδιο ενώ η δεύτερη προέκυψε με τις κατευθύνσεις του Ελία Καζάν. Πάνω στην πρώτη εκδοχή, την πιο αγαπημένη και πιο αντιπροσωπευτική για τον συγγραφέα, κινήθηκε η μετάφραση του Σύλλα Τζουμέρκα.

 

 

Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 16 ετών.

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ 

Η Λυσσασμένη Γάτα υπήρξε για μένα, από τα πρώτα χρόνια, ένα έργο-καθρέφτης (στη ζωή) και ένα έργο-οδηγός (στις τέχνες). Το άγριο χιούμορ του, η με-τη-βία είσοδός του στο Αληθινό, μαζί με το μυώδες, ασυγκράτητο ανακάτεμα υψηλού και χαμερπούς που επιχειρεί στον διάλογο, μού έσπασαν το χέρι.

 

Σε κανένα άλλο έργο δεν είναι τόσο ορατό, τόσο κρυστάλλινα καθαρό, το σφιχτό αγκάλιασμα της Απόγνωσης με τον Πόθο, όσο στη Λυσσασμένη Γάτα, αυτή την παράξενη, σε πραγματικό χρόνο και υψηλής θερμοκρασίας «ιλαροτραγωδία έπαυλης» του Τενεσί Ουίλιαμς.

 

Σαν θεόρατα κύματα στην απέραντη θάλασσα αυτού που είμαστε, ο πόθος για Ζωή, ο πόθος για Θάνατο, ο πόθος για  Έρωτα, ο πόθος για Ανάσταση, ο πόθος για Λήθη, ο πόθος για Λεφτά και ο πόθος για Κυριαρχία – ή αλλιώς, πιο δυναμικά, όπως στο ίδιο το έργο, η λύσσα για Ζωή, η λύσσα για Θάνατο, η λύσσα για Έρωτα, η λύσσα για Ανάσταση, η λύσσα για Λήθη, η λύσσα για Λεφτά και η λύσσα για Κυριαρχία – ζωογονούν, οργίζουν, συνταράσσουν, ανασηκώνουν και γκρεμοτσακίζουν, εναλλάξ και παλινδρομικά, τα μέλη μιας οικογένειας σε μια χωρίς όριο μάχη, που διαρκεί ένα βράδυ, και από την οποία κανείς δεν βγαίνει αλώβητος, κανείς δεν καταφέρνει να κρύψει ό,τι θα ήθελε να κρύψει και κανείς δεν καταφέρνει να αποφύγει μια αληθινά μοιραία στιγμή.

 

O ίδιος ο Τενεσί Ουίλιαμς πίστευε πως η Λυσσασμένη Γάτα είναι το καλύτερο έργο του. Και μάλλον είναι. Γιατί είναι το πιο αδυσώπητο, αλλά και γιατί, όπως αποδείχθηκε, το πλέον ανέφικτο: έγραψε και ξανάγραψε ο ίδιος την τελευταία πράξη, μια φορά κατά παραγγελία, μια φορά από μόνος του, ενώ μια άλλη εκδοχή, όχι του συγγραφέα, με μαλακωμένα τα ερέβη και φασκιωμένα σε βαθμό ακαταληψίας τα κέντρα των ηρώων, εμφανίζεται στο σενάριο της κινηματογραφικής ταινίας – που και αυτή έχει, για πολλούς λόγους με πρώτο απ’ όλους τη Λιζ Τέιλορ, γερές τις ρίζες της στο συλλογικό ασυνείδητο.

 

Όλες αυτές οι εκδοχές αναζητούν έκβαση στον κόμπο απόγνωσης, επιθυμίας και βίας που δένουν και σφίγγουν όλο και περισσότερο τα πρόσωπα αυτού του έργου, με μεθόδους οικείες και ακραίες, ή, για την ακρίβεια, ακραία οικείες. Αλλά ο κόμπος της Λυσσασμένης Γάτας είναι από κείνους που δε λύνονται ούτε στη ζωή ούτε στο ίδιο το έργο, σε καμία του εκδοχή. Τον λύνει, ίσως, η φθορά ή ένα χέρι που να μπορεί να κόψει το σχοινί οδηγώντας μια για πάντα τον κόμπο στη λήθη. Όπως ακριβώς γίνεται δηλαδή και πιο καθαρά στην πρώτη, την πρωτότυπη εκδοχή, που είναι και αυτή που παρουσιάζεται στην παράσταση – την εκδοχή στην οποία είναι πιο δυναμικά ευκρινή και τα τρία αρχέτυπα του έργου: ο Ιππόλυτος, ο Βασιλιάς Ληρ και ο Τσέχωφ.

 

Οικογενειακά δηλητήρια, η άγρια ποίηση της καθημερινότητας, έρωτες, μίση, πάθη και ρευστές σεξουαλικότητες χορεύουν εδώ, σε ένα εντέλει Ονειρόδραμα που, αργά και σταθερά, παραδίδει την σπαρταριστή κωμωδία και το σκληρό, πεισματωμένο, ανυποχώρητο μελόδραμα της Λυσσασμένης Γάτας, στην αγκαλιά του σινεμά υψωμένου τρόμου.

 

Σύλλας Τζουμέρκας

 

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας, Σκηνικά:  Πηνελόπη Βαλτή, Κοστούμια: Μάρλι Αλειφέρη, Φωτισμοί:   Ελίζα Αλεξανδροπούλου & Δήμητρα Αλουτζανίδου, Επιμέλεια κίνησης & Βοηθός σκηνοθέτη:  Σοφία Παπανικάνδρου, Βοηθός σκηνογράφου: Νιόβη Μπολιάκη, Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Πανά, Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

 

ΔΙΑΝΟΜΗ: Μελίνα Αποστολίδου, Λουκία Βασιλείου, Λίλα Βλαχοπούλου, Γιάννης Καραμφίλης, Δημήτρης Κολοβός, Άννα Κόπακα, Βάσια Μπακάκου, Βασίλης  Μπεσίρης, Λίλιαν Παλάντζα, Ορέστης Παλιαδέλης, Γιώργος Παπαδάκος, Βασίλης Σπυρόπουλος.

 

Παιδιά: Γαλάτεια Αγγέλη, Δημήτρης Καυκάς, Γιώργος Κωνσταντινίδης, Στέλλα Παπανικολάου

 

Πληροφορίες

Βασιλικό Θέατρο (Πλατεία Λευκού Πύργου)

Πρεμιέρα:  Παρασκευή 01/12/2023, στις 21.00

 

Προπώληση: ntng.gr |more.com | 11876 |

Πληροφορίες- κρατήσεις στο Τ. 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ

 

΄Ωρες παραστάσεων

Τετάρτη: 19.00

Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00

Σάββατο: 18.00 & 21.00

Κυριακή: 19.00

«Βίρα τις άγκυρες» των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα

 

«Βίρα τις άγκυρες» των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα

Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης

 

 ΄Eρχεται στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

Πρεμιέρα: Παρασκευή 15|12|2023

 

Το ΚΘΒΕ «σαλπάρει» τον Δεκέμβριο με ένα εμβληματικό έργο που αποτελεί μια αναδρομή στην ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης, όπως αποτυπώνεται μέσα από την οξυδερκή ματιά των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα. «Βίρα τις άγκυρες», ένα έργο που αγαπήθηκε από το κοινό, από την πρώτη παρουσίασή του όταν ανέβηκε το 1997 από το Εθνικό Θέατρο με σκοπό να αποδοθεί ένας φόρος τιμής στο παρεξηγημένο αυτό θεατρικό είδος.

 

Με αφορμή τη συμπλήρωση 130 χρόνων επιθεώρησης, το ΚΘΒΕ παρουσιάζει, σε σκηνοθεσία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή, Αστέριου Πελτέκη, μια νέα οπτική της παράστασης που φιλοδοξεί να ψυχαγωγήσει, να σατιρίσει αλλά κυρίως να ταξιδέψει το κοινό. Εκκινώντας από το 1894 και την πρώτη καταγεγραμμένη ελληνική επιθεώρηση Λίγο απ’ όλα, οι δύο συγγραφείς μας ταξιδεύουν στον χρόνο καθώς μας μεταφέρουν στον λαμπερό κόσμο της Επιθεώρησης, παρουσιάζοντας τη μάχη επιβίωσης που έδιναν οι ηθοποιοί και οι συντελεστές της, με φόντο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της εποχής.

 

Αντλώντας υλικό από αυτοβιογραφίες μεγάλων πρωταγωνιστριών της εποχής, όπως η Σπεράντζα Βρανά, η Άννα Καλουτά, η Μαρίκα Νέζερ, η Ζωζώ Σαπουντζάκη, και συνδυάζοντάς το με βιογραφικά στοιχεία μεγάλων κυριών του θεάτρου αλλά και με αφηγήσεις ή φήμες που κυκλοφορούσαν στον θεατρικό χώρο, οι δύο συγγραφείς συνέθεσαν τα βασικά πρόσωπα του έργου μέσα από «υπαρκτά υλικά».

Με νοσταλγική ατμόσφαιρα αλλά και με πολύ χιούμορ, το Βίρα τις άγκυρες είναι μια μεγάλη μουσικοθεατρική παράσταση που συνδυάζει  τραγούδι, χορό, γέλιο αλλά και συγκίνηση!

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Αστέριος Πελτέκης, Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης, Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης, Χορογραφίες: Δημήτρης Παπάζογλου, Μουσική: πρωτότυπη μουσική από τους συνθέτες Γιώργο Μουζάκη, Γιώργο Κατσαρό, Ζακ Ιακωβίδη, Γιώργο Ε. Παπαδάκη, Ενορχηστρώσεις: Γιώργος Ανδρέου, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Α’ Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Σαρμή, Β΄Βοηθός σκηνοθέτη: Λίλη Αδρασκέλα

 

ΔΙΑΝΟΜΗ:

Λίλη Αδρασκέλα, Μαίρη Ανδρέου, Νικολέττα Βλαβιανού, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Δημήτρης Διακοσάββας, Άννα Ευθυμίου, Ζωή Ευθυμίου, Παντελής Καναράκης, Νίκος Καπέλιος, Αγγελική Κιντώνη, Θάνος Κοντογιώργης, Άννα Κυριακίδου, Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Τατιάνα Μελίδου, Δημήτρης Μορφακίδης, Χριστίνα Μπακαστάθη, Γιολάντα Μπαλαούρα, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Κώστας, Σαντάς, Σπύρος Σαραφιανός, Εύη Σαρμή,  Δημήτρης Σιακάρας, Θεοφανώ Τζαλαβρά, Ορέστης Τζιόβας, Θάνος Φερετζέλης, Ανδριάννα Χαλκίδη

 

Χορεύουν οι: Στέλλα Εμίνογλου, Αναστασία Κελέση

Συμμετέχουν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ: Πασχάλης Τερζής και Κωνσταντίνος Πόποβιτς.

 

Πληροφορίες

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 2) 

Πρεμιέρα: Παρασκευή 15/12/2023, στις 21.00

 

Προπώληση: ntng.gr |more.com | 2117700000|

Πληροφορίες- κρατήσεις στο Τ. 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ

 

 

΄Ωρες παραστάσεων

Τετάρτη: 19.00

Πέμπτη-Παρασκευή: 21.00

Σάββατο: 18.00 & 21.00

Κυριακή: 19.00

«Σ’ εσάς που με ακούτε» - Παρασκευή 17 Νοεμβρίου Μικρό Θέατρο Μ. Λαζαριστών

 

Το επίκαιρο και βαθιά πολιτικό κείμενο της Λούλας Αναγνωστάκη σε μια πρωτότυπη σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη επιστρέφει

 

«Σ’ εσάς που με ακούτε»

 

2^ος χρόνος.

 

Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου

 

Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών

 

 

Εξαιρετικές ήταν οι εντυπώσεις που συγκέντρωσε, την περσινή σεζόν, η παράσταση του ΚΘΒΕ «Σ’ εσάς που με ακούτε» που επιστρέφει για 2^η χρονιά την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.

 

Το κείμενο της πάντα επίκαιρης και με το ανήσυχο βλέμμα της στραμμένο στην πολιτική, Λούλας Αναγνωστάκη, στην πρωτότυπη σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη, ενός από τους πιο ανερχόμενους νέους σκηνοθέτες έχει γίνει σύνθημα και προκαλεί πάντα ενδιαφέρουσες συζητήσεις.

 

Το κοινό με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί τις προσωπικές ιστορίες που «ακουμπούν» στην έντονη επιθυμία όλων των ανθρώπων του κόσμου για ελευθερία, ισότητα και ουσιαστική αποδοχή της διαφορετικότητας.

 

Ζητήματα διαχρονικά βαθιά πολιτικά με τον άνθρωπο στο επίκεντρο να παλεύει και να διεκδικεί τα αυτονόητα.

 

Δεν φοβάμαι πια…

 

*Η παράσταση είναι κατάλληλη για άνω των 13 ετών.

 

Η παράσταση

Βερολίνο, 2001 ή 2023.

Βερολίνο, τώρα.

Σε μια πόλη σύμβολο του ταραγμένου παρελθόντος της Ευρώπης, επικρατεί πολιτική και κοινωνική αναστάτωση αλλά και η λήθη που «προσφέρει» η καθημερινότητα. Αύριο, θα γινεί μια τεράστια ειρηνική συγκέντρωση. Αύριο, όλοι θα πρέπει να μιλήσουν. Όλοι θα πρέπει να δηλώσουν τη θέση τους, στον νέο κόσμο. Μέσα στο σπίτι της Μαρίας και του Χανς, μαζί με αυτούς, η Σοφία, ο Άγης, η Τρούντελ, ο Νίκος, ο Τζίνο, η Έλσα, ο Ιβάν κι εμείς, οι θεατές, θα μετρήσουμε τα τραύματα μας. Τις αφόρητες συλλογικές ήττες, τις εφήμερες προσωπικές νίκες. Το ατομικό επίπεδο που διαμορφώνει το πανανθρώπινο, το πολιτικό επίπεδο που ορίζει τη ζωή του καθένα μας ξεχωριστά. Ίσως ανακαλύψουμε πως είμαστε της Γης οι χαμένοι, μα αυτό δεν θα μας σταματήσει από το να χορεύουμε, να τραγουδάμε, να ερωτευόμαστε, να γελάμε, να ελπίζουμε.

Να ελπίζουμε.

Να ελπίζουμε, πως μια μέρα κι εμείς θα νικήσουμε.

 

Η Λούλα Αναγνωστάκη στο «Σ’ εσάς που με ακούτε», ίσως ένα από τα σημαντικότερα έργα της, μας προσκαλεί για άλλη μια φορά, να βουτήξουμε στο παρελθόν και ν’ αναδυθούμε στο παρόν, γεμίζοντας τα πνευμόνια μας με τον αέρα του μέλλοντος. Να συνομιλήσουμε με το έργο και να αναρωτηθούμε τι φοβόμαστε, τι ελπίζουμε και πώς μοιάζει το αύριο που κοιμάται μέσα μας.

 

Συντελεστές

Σκηνοθεσία, Δραματουργική Επεξεργασία, Μουσική Επιμέλεια: Χρήστος Θεοδωρίδης

Δραματουργική επεξεργασία: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου

Σκηνικά: Εδουάρδος Γεωργίου

Κοστούμια: Μαρίνα Κελίδου

Χορογραφία, επιμέλεια κίνησης, βοηθός σκηνοθέτη: Ξένια Θεμελή

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός Σκηνογράφου: Δανάη Πανά

Β Βοηθός Σκηνογράφου: Ερατώ Γεωργίου

Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος

Photos under That long black cloud

 

Παίζουν οι ηθοποιοί: Πάρης Αλεξανδρόπουλος (έως 17/12), Νικόλας Δροσόπουλος (από 20/12) (Τζίνο), Σεμίραμις Αμπατζόγλου (Τρούντελ), Νικόλας Δροσόπουλος (έως 17/12), Χρήστος Τσάβος (από 20/12) (Νίκος), Ελένη Θυμιοπούλου (Μαρία), Γιώργος Κολοβός (Ιβάν), Νίκος Μήλιας (Άγης), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Σοφία), Δημήτρης Ναζίρης (Χανς), Μπέττυ Νικολέση (Έλσα).

 

Πληροφορίες

Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη)

Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου, 21:00

Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά, χωρίς διάλειμμα

Τ.: 2315 200 200

Προπώληση: https://www.more.com/theater/s-esas-pou-me-akoute2nd-season/

*Κατά τη διάρκεια της παράστασης για τις ανάγκες της δράσης ακούγεται πυροβολισμός και ένας ηθοποιός ανάβει τσιγάρο.

Ώρες παραστάσεων

Τετάρτη: 19:00

Πέμπτη-Παρασκευή: 21:00

Σάββατο: 18:00 & 21:00

Κυριακή: 19:00 

Το ΚΘΒΕ ΜΕ ΔΙΠΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΛΛΑΣ

 

«Μια συνέντευξη με τη Μαρία Κάλλας»

- Προβολή ντοκιμαντέρ «Ακολουθώντας τα Ίχνη του Εφήμερου»

 

Φουαγιέ Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

Παρασκευή 17/11, Σάββατο 18/11 και Κυριακή 19/11 στις 21:00

 

Συνεχίζεται η  διπλή Δράση: «Μια συνέντευξη με τη Μαρία Κάλλας" - Προβολή ντοκιμαντέρ «Ακολουθώντας τα Ίχνη του Εφήμερου», που παρουσιάζει το ΚΘΒΕ, στο πλαίσιο του εορτασμού του έτους Μαρίας Κάλλας αλλά και της κοινωνικής του προσφοράς προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

 

Με την παρουσίαση αυτής της  κοινωνικής δράσης, που ξεκίνησε με επιτυχία την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου και θα φιλοξενηθεί στο Φουαγιέ Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών έως τις 19 Νοεμβρίου 2023,   το ΚΘΒΕ στοχεύει στην ανάδειξη άγνωστων πτυχών της ζωής και του έργου της διεθνούς αναγνωρισμένης σοπράνο, Μαρίας Κάλλας, ενώ παράλληλα δίνει την ευκαιρία στους θεατές να έρθουν σε επαφή με το πολύτιμο αρχείο κοστουμιών του ΚΘΒΕ, με αριστοτεχνικές δημιουργίες σπουδαίων ενδυματολόγων και καλλιτεχνών, από το 1961 έως σήμερα.

 

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία, το Σάββατο 18 Νοεμβρίου μετά την ολοκλήρωση της δράσης Κάλλας και την προβολή του ντοκιμαντέρ "Ακολουθώντας τα Ίχνη του Εφήμερου", να συζητήσει με τους συντελεστές του ντοκιμαντέρ.

 

Η κοινωνική δράση παρουσιάζεται δωρεάν με προτεραιότητα στις ομάδες ΑΜΕΑ, Ανέργων, Πολυτέκνων, Εκπαιδευτικών αλλά και σε Φοιτητές και Μαθητές.

 

«Μία Συνέντευξη με τη Μαρία Κάλλας»

Είναι Νοέμβριος του 1973 όταν η Μαρία Κάλλας δίνει στο Παρίσι συνέντευξη στον δημοσιογράφο Mike Wallace. Είναι 50 ετών, έχει 8 χρόνια να τραγουδήσει δημόσια, ενώ μία παγκόσμια περιοδεία ξεκινά με τον επί σειρά ετών συνεργάτη της, Giuseppe Di Stefano που θα είναι και η τελευταία της ζωής της...

 

Δραματουργική επεξεργασία: Αμαλία Κοντογιάννη

Σκηνοθετική επιμέλεια: Κλειώ Δανάη Οθωναίου

Ενδυματολογική επιμέλεια: Δανάη Πανά

Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης

Οργάνωση Παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη

 

Πρωταγωνιστούν:

Χρίστος Στυλιανού

Κλειώ Δανάη Οθωναίου

 

«Ακολουθώντας τα Ίχνη του Εφήμερου»

Following the Traces of the Ephemeral

ένα ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Ειρήνης Χατζηκυριακίδου

Συντελεστές ταινίας:

Διεύθυνση και Οργάνωση Παραγωγής: Άννα Μονογυιού

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλεξάνδρα Σιαφάκα

Μοντάζ: Γιάννης Κολαξίζης

Πρωτότυπη Μουσική και Ηχητικός Σχεδιασμός: Αναστάσης Πετρέλης

Location Manager, Script Continuity και Βοηθός Παραγωγής: Γιάννης Παπαδόπουλος

Color Correction: Ορέστης Ψωμόπουλος

Ηλεκτρολόγος: Νίκος Καλτσάς

Ηχοληψία: Ελένη Γκολφινοπούλου

Συμπληρωματική Ηχοληψία: Κώστας Ψύλλας, Γιάννης Παπαδόπουλος

 

Συνεντεύξεις:

Ιουλία Σταυρίδου (1952- 2020), Ιωάννα Μανωλεδάκη, Βίκυ Κερτεμελίδου, Ελένη Τσιλιγκαρίδου- Καρανικόλα, Νίκη Πασχαλίδου, Δάφνη Τσακότα

 

Επόμενες Ημέρες και ώρες παρουσίασης:

Παρασκευή 17/11, Σάββατο 18/11 και Κυριακή 19/11 στις 21:00

Πληροφορίες στα ταμεία του ΚΘΒΕ: 2315 200 200

 

ΩΡΑΡΙΟ ΤΑΜΕΙΩΝ:

Βασιλικό Θέατρο: Τρίτη 08:30 - 16:00 / Τετάρτη έως Κυριακή 08:30- 21:30

Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών: Τετάρτη έως Κυριακή 14:00 - 21:30

Θέατρο Μονής Λαζαριστών: Τρίτη έως Κυριακή 14:00 - 21:30 (τις ημέρες που θα πραγματοποιούνται πρωινές παραστάσεις το ωράριο των ταμείων θα είναι 8:15 - 22:30)

Πλατεία Αριστοτέλους: Το εκδοτήριο θα παραμείνει κλειστό