Ολοκληρώνει τη βόλτα του το φεστιβάλ που γυρίζει την πόλη Με μια μεγάλη εκδήλωση και συναυλία, σήμερα Παρασκευή, κορυφώνεται το κινητό φεστιβάλ «Γυρίζουμε την πόλη (ανάποδα), που οργάνωσε το δημοτικό σχήμα. Μετά την Άνω Πόλη, την Τούμπα, τους Αγίους Αποστόλους, το φεστιβάλ φτάνει στο κέντρο της πόλης, στο πάρκο Ξαρχάκου, έναν από τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους πρασίνου που έχουν απομείνει. Η εκδήλωση, που θα ξεκινήσει στις 19:00, απευθύνεται αυτή τη φορά στους κατοίκους του κέντρου, θέτοντας το ερώτημα αν το κέντρο της πόλης μας θα παραμείνει μια γειτονιά, ένας τόπος για να ζεις, ή θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο ξενοδοχείο για τουρίστες. Οι ομιλητές κι οι ομιλήτριες θα ανοίξουν τα ζητήματα της στεγαστικής κρίσης και της αύξησης των ενοικίων, θα μιλήσουν για την τουριστικοποίηση και τις προτάσεις της Πόλης Ανάποδα για τα αναγκαία μέτρα περιορισμού και προστασίας των κατοίκων, ενώ θα θυμίσουν και το μεγάλο στοίχημα της πόλης για ένα Μητροπολιτικό Πάρκο στο κέντρο, στον χώρο της ΔΕΘ. Στις 9 θα ακολουθήσει μια μεγάλη, ανοιχτή συναυλία με τρεις αγαπημένες μπάντες της πόλης, τους Speakeasies’ Swing Band, τη Ρεβάνς και τη Βάσω Βασιλειάδου με τους μουσικούς της. Την επόμενη ημέρα, το Σάββατο, το φεστιβάλ θα ολοκληρωθεί με την τελευταία του εκδήλωση, στο Πάρκο Κρήτης, στο 5ο διαμέρισμα, μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της χώρας. Η συζήτηση θα στραφεί γύρω από τη μεγάλη μάχη της εποχής μας, τη μάχη ενάντια στην κλιματική κρίση. Οι ομιλητές/τριες θα παρουσιάσουν τις προτάσεις του σχήματος για συγκεκριμένα μέτρα που μπορούν να μειώσουν τη συνεισφορά της πόλης στην κλιματική αλλαγή, αλλά και να αμβλύνουν τις επιπτώσεις της: κινητικότητα, διαχείριση απορριμμάτων, αστικό πράσινο, τα ίδια δηλαδή ζητήματα που απασχολούν τους κατοίκους της κοινότητας. Η βραδιά θα ολοκληρωθεί με συναυλία του Δημήτρη Ζερβουδάκη και του νεανικού σχήματος Λαϊκόχορδο. Τέλος, η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Πόλης Ανάποδα προγραμματίζεται για το βράδυ της Πέμπτης 5 Οκτωβρίου, στις 19:00. Η συμμετοχή σε αυτή θα αποτελέσει κι έναν προπομπό του καλού εκλογικού αποτελέσματος που αναμένει το σχήμα, προσδοκώντας να γίνει η έκπληξη αυτών των εκλογών.

Δέσποινα Κομπογιάννη: "Γιατί Συμμαχία Αντίστασης κι Ανατροπής"

 - Δέσποινα από ποιες δυνάμεις και σχήματα απαρτίζεται το ψηφοδέλτιο της '' Συμμαχίας Αντίστασης και Ανατροπής'' στο οποίο συμμετέχεις και ποια η προϊστορία του? Θα ήθελες να μας πεις και ορισμένα πράγματα σχετικά με τη δράση και διαδρομή της συνονόματής σου επικεφαλής του ψηφοδελτίου .της Δέσποινας Χαραλαμπίδου; 

Η Συμμαχία Αντίστασης και Ανατροπής είναι ο καρπός της συνεργασίας μεταξύ του προϋπάρχοντος περιφερειακού σχήματος Ανυπότακτη Δημοκρατική Μακεδονία, που έχει πολύ πλούσια διαδρομή στην Κεντρική Μακεδονία και εκπροσωπούνταν στην προηγούμενη θητεία από τη σ. Δέσποινα Χαραλαμπίδου στο περιφερειακό συμβούλιο, και άλλων αριστερών κινήσεων με παρέμβαση στην περιφέρεια. Πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό εγχείρημα, του οποίου τα ψηφοδέλτια στελεχώνουν αγωνιστές από ένα ευρύ φάσμα της Αριστεράς, από τη Λαϊκή Ενότητα μέχρι το ΜέΡΑ25,και άλλες δυνάμεις, κόσμος με πλούσια δράση στα κινήματα, εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους. Πιστεύω ότι είναι μια πολύ ελπιδοφόρα προσπάθεια να συγκροτηθεί μια ευρύτερη ενότητα του χώρου που αγωνίζεται και διεκδικεί στην περιφέρεια, κόντρα στην πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό που δυστυχώς μαστίζει πολλά κομμάτια της Αριστεράς. 

 Η πολιτική πορεία της επικεφαλής της Συμμαχίας Αντίστασης και Ανατροπής Δ. Χαραλαμπίδου είναι συνυφασμένη με την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων και διεκδικήσεων, πάντα στον αγώνα, πάντα με την πλευρά των αδυνάτων, των αγωνιζόμενων. Θυμάμαι όντας νεαρή φοιτήτρια, στις πρώτες μου επαφές με τον αντιμνημονιακό αγώνα, τη Δέσποινα να είναι εκεί σε κάθε πορεία, σε κάθε κινητοποίηση να καταγγέλλει την αστυνομική βία και αυθαιρεσία, μετέπειτα να αρνείται να προδώσει τη λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα, αλλά και την πλούσια δράση της στο περιφερειακό συμβούλιο. Να δίνει φωνή στα κινήματα, στις διαμαρτυρίες των κατοίκων , από το σχεδιαζόμενο έγκλημα εγκατάστασης πλατφόρμας LNG στο Θερμαϊκό, μέχρι την εγκατάσταση αιολικού πάρκου στα Στεφανινά , φωτοβολταϊκών στις Σέρρες, τις εξορύξεις σε Χαλκιδική και άλλες περιοχές, υπήρξε η πλέον επίμονη φωνή εναντίωσης στη διοίκηση Τζιτζικώστα που δεν διστάζει να θυσιάζει την προστασία και την ασφάλεια των πολιτών για να εξυπηρετεί τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. 

- Ο κύριος Τζιτζικώστας ,αν και είναι γνωστή και συγκεκριμένη τόσο η κομματική του προέλευση όσο και η ιδεολογική του αφετηρία, επιχειρεί έντεχνα να καλλιεργήσει ένα προφίλ ανθρώπου συναινετικού, ήπιων τόνων ο οποίος ηγείται ενός πλουραλιστικού και πολυσυλλεκτικού ψηφοδελτίου. Θεωρείς ότι έτσι έχουν τα πράγματα;

 Θεωρώ ότι αυτή η θεώρηση απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Είναι γνωστή η πολιτική που υλοποιεί όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Τζιτζικώστας, η μη διεκδίκηση πόρων από την κεντρική κυβέρνηση, η υποστελέχωση όλων των υπηρεσιών , η τραγική υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας , με τους γιατρούς να κάνουν καταγγελίες για τις τραγικές ελλείψεις σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας, η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων ακόμη και σε νευαραλγικούς τομείς όπως η διαχείριση των απορριμμάτων. 

Πρόκειται σαφώς για μια περιφερειακή αρχή που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εχόντων, αδειοδοτεί ακρίτως έργα για να θησαυρίζουν οι μεγάλο επιχειρηματίες της ενέργειας εις βάρος της υγείας και της ασφάλειας των κατοίκων και της διαφύλαξη του περιβάλλοντος, συναινεί στην καρατόμηση της πόλης σε φιλέτα ( βλ. Παραλιακό μέτωπο) για να τα νέμονται οι ιδιώτες, ενώ στο μεταξύ δεν μέριμνα ούτε στο ελάχιστο για τις τεράστιες ελλείψεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του οδικού δικτύου , στην κοινωνική πολιτική , για όλα δηλαδή τα ζητήματα που απασχολούν τους κατοίκους της περιφέρεια. 

Ακόμη, στο κομμάτι της προστασίας από τις φυσικές καταστροφές η ολιγωρία της διοίκησης είναι εκκωφαντική. Ούτε αντιπυρική προστασία με έμφαση στους ορεινούς όγκους, και τεράστιες καθυστερήσεις στην αντιπλημμυρική θωράκιση όπως ορίζεται από το σχέδιο διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας 136 αναγκαία έργα και παρεμβάσεις. Για το ίδιο το Περιφερειακό Συμβούλιο, ο κ. Τζιτζικώστας είχε μοναχά να επιδείξει αυταρχισμό και έλλειψη δημοκρατίας. Εξ αποστάσεως συνεδριάσεις , αδιαφανείς διαδικασίες, κλειστές στους κατοίκους και την παρέμβαση τους για τα καίρια ζητήματα που τους απασχολούν. 

Όλα αυτά συνθέτουν ένα προφίλ , καθόλου πολυσυλλεκτικό και συναινετικό κατά την άποψή μου, αλλά μάλλον εξαιρετικά μονομερές. Όταν η διοίκηση της περιφέρειας μετατρέπεται σε οικονομική συναλλαγή με τα μεγάλα συμφέροντα για την νομή των πόρων από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης είναι σαφές ότι ο επιχειρηματικός κόσμος, οι βιομήχανοι της ενέργειας και των εξορύξεων, τα κοράκια των funds και του real estate, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού και της εστίασης θα στρατεύονται για την αναπαραγωγή αυτής της συνθήκης και τη στήριξη στην παράταξη του κ. Τζιτζικώστα.

 Στην αντίπερα όχθη είμαστε όλοι εμείς, οι νέοι εργαζόμενοι, οι γυναίκες, η νεολαία, οι μετανάστες, οι πολλοί και μη έχοντες που παλεύουμε για να ακουστούμε. Αυτός είναι ο δικός μας πλουραλισμός και η δικιά μας πολυσυλλεκτικότητα, όπως εκφράζεται μέσα από το ψηφοδέλτιο της Συμμαχίας Αντίστασης και Ανατροπής. 

- Ποιες είναι κατά τη γνώμη της ''Συμμαχίας Αντίστασης και Αλληλεγγύης'' οι προτεραιότητες για την περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας; Πού θα δίνατε έμφαση και τι είναι αναγκαίο να αλλάξει άμεσα και αποφασιστικά;

 Η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας βίωσε και εξακολουθεί και βιώνει έντονα τις επιπτώσεις της κρίσης , την ανεργία, τη μετανάστευση, την αποβιομηχάνιση. Ειδικά η νεολαία εγκαταλείπει μαζικά την περιφέρεια σε αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, μάλιστα η περιφέρεια μας είναι η δεύτερη σε μετανάστευση σε όλη την Ελλάδα και πρώτη σε μετανάστευση στις ηλικίες άνω των 45 ετών. Η ακρίβεια, η καθήλωση των μισθών, η στεγαστική κρίση επιδεινώνουν τρομακτικά την κατάσταση. Αντί, λοιπόν η περιφέρεια υπό την τωρινή διοίκηση να σταθεί στο πλάι των πλέον ευάλωτων ομάδων αρνείται κάθε έννοια κοινωνικής πολιτικής. Εμείς πιστεύουμε ότι μια διαφορετική πολιτική με επίκεντρο την καταπολέμηση της ανεργίας και την στήριξη των ευάλωτων ομάδων είναι εφικτή. Χρειάζεται δημιουργία σε συνεργασία με τους δήμους τοπικών και περιφερειακών προγραμμάτων ενίσχυσης της απασχόλησης με έμφαση στους νέους και τις γυναίκες, προστασία της λαϊκής κατοικίας, μέτρα διεύρυνσης και ενίσχυσης των υπηρεσιών κοινωφελούς χαρακτήρα. 

 Ταυτόχρονα χρειάζονται έργα προστασίας των κατοίκων από τις φυσικές καταστροφές, αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση τώρα. Το θλιβερό παράδειγμα της Θεσσαλίας είναι μια επίμονη υπενθύμιση για το πώς οι διοικήσεις, μεταξύ των οποίων και η ΠΚΜ πρέπει να σταματήσουν να προτεραιοποιούν φαραωνικά έργα, τυράκια για τους μεγαλοεργολάβους και να πάρουν άμεσα μέτρα προστασίας από τις φυσικές καταστροφές, ειδικά στο διαρκώς επιδεινούμενο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγές. Χρειάζεται ακόμη ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών με προσωπικό και χρηματοδότηση, για μια περιφέρεια που θα εξυπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. 

 Είναι απαραίτητο να ληφθούν άμεσα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, από τις επιβλαβείς εξορύξεις, από τους μεγαλοεπιχειρηματίες της ενέργειας που λυμαίνονται τις βουνοκορφές για την κατασκευή αιολικών πάρκων και τις αγροτικές εκτάσεις για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών. Ειδικά η Δυτική Θεσσαλονίκη, όπου ζω και εργάζομαι, όπως και ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού του νομού, έχει από τα υψηλότερα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης και αποτελεί σε εθνικό επίπεδο τη μεγαλύτερη ζώνη συγκέντρωσης εγκαταστάσεων που υπάγονται στην οδηγία SEVESO, δηλαδή μονάδων που μπορεί να προκαλέσουν Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Έκτασης. Είναι αρμοδιότητα της περιφέρειας να εκπονεί τα ειδικά σχέδια αντιμετώπισης τεχνολογικών ατυχημάτων μεγάλης έκτασης, να μην γνωμοδοτεί θετικά σε οποιαδήποτε πρόταση νέων εγκαταστάσεων, να καταρτίζει περιβαλλοντικές μελέτες και τακτικούς ελέγχους και να συμβάλλει στην συγκρότηση ενός πλήρους, ενιαίου δικτύου παρακολούθησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Τα ζητήματα που αφορούν ειδικά το περιβάλλον είναι πάρα πολλά και είναι σαφής προτεραιότητα για την Συμμαχία Αντίστασης και Ανατροπής. Από την αλλαγή του μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων στο μόνο οικολογικό και μακροπρόθεσμα βιώσιμο μοντέλο πρόληψης- ανακύκλωσης- διαλογής στην πηγή – κομποστοποίησης, μέχρι την διεύρυνση των ελεύθερων χώρων – χώρων πρασίνου, είναι επιτακτική η προστασία των πολλών και όχι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων. 

 Πρέπει να μπει άμεσα ένα τέλος στη διασπάθιση κονδυλίων με αδιαφανείς διαδικασίες και απευθείας αναθέσεις, στη σπατάλη τεράστιων πόρων για την προβολή της διοίκησης, στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων ακόμη και κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών, στην τουριστική υπερεκμετάλλευση. Παρά το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο, τη ραγδαία μείωση της χρηματοδότησης των δήμων και των περιφερειών, μια διαφορετική πολιτική που να θέτει στο επίκεντρό της τις ανάγκες των πολιτών, των εργαζομένων, των γυναικών , των μεταναστών , των ηλικιωμένων, όλων όσων πλήττονται από την υλοποιούμενη πολιτική, μπορεί και πρέπει να υπάρξει!

 - Εκτιμάς ότι υπάρχουν προϋποθέσεις και δυνατότητες συμπόρευσης ή έστω συνεργασίας/κοινών δράσεων μεταξύ των αριστερών ή και ευρύτερα προοδευτικών δυνάμεων και παρατάξεων στην Περιφέρεια; Ποιες οι πρωτοβουλίες του σχήματος στο οποίο συμμετέχεις προς τη κατεύθυνση αυτή; 

 Σαφώς και θεωρώ ότι υπάρχει ,όχι μόνο μεγάλο περιθώριο, αλλά τεράστια αναγκαιότητα να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των αριστερών, προοδευτικών δυνάμεων που παρεμβαίνουν στην περιφέρεια. Κατά την άποψή μου αυτό θα έπρεπε να αφορά όλα τα επίπεδα, από την κοινή δράση στους αγώνες και τα κινήματα, μέχρι την κοινή στάση στο περιφερειακό συμβούλιο σε σύγκρουση με την αντιδραστική διοίκηση Τζιτζικώστα, αλλά και στην εκλογική μάχη. Οι διαφορές σε προγραμματικό επίπεδο μεταξύ πολλών κατεβασμάτων που έχουν αναφορά με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στην αριστερά είναι επουσιώδεις και θα έπρεπε να έχει γίνει ειλικρινής προσπάθεια να υπάρξει κοινή εκλογική κάθοδος. Εμείς, ως Ανυπότακτη Δημοκρατική Μακεδονία, σε αυτήν την κατεύθυνση απευθύναμε πρόσκληση σε αριστερές παρατάξεις και δυνάμεις για να υπάρξει κοινή εκλογική κάθοδος, μια διαδικασία η οποία οδήγησε άλλωστε και στη συγκρότηση της Συμμαχίας Αντίστασης και Ανατροπής. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή θα μπορούσε να είχε διευρυνθεί με περισσότερες δυνάμεις που δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας και επέλεξαν εν τέλει την αυτόνομη κάθοδο, την αυτοαναφορικότητα και τον απομονωτισμό. 

 Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια περιφέρεια όπου η αριστερά καλείται να αναμετρηθεί με τα συντριπτικά ποσοστά της γαλάζιας παράταξης, τον κίνδυνο της ακροδεξιάς και του φασισμού που αναπτύσσει μια σειρά από επιθετικές πρακτικές στο σύνολο των νομών. Συν τοις άλλοις, το ευρύτερο αντιδημοκρατικό πλαίσιο που διαμόρφωσε ο Ν. Βορίδη για την αυτοδιοίκηση με τη θέσπιση του ορίου του 3 % σε μια προσπάθεια να κονιορτοποιηθεί η δυνατότητα έκφρασης των λαϊκών διεκδικήσεων στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, διαμορφώνει περαιτέρω δυσκολίες για την αριστερή αντιπολίτευση στην αυτοδιοίκηση. 

 Οπότε, θα έπρεπε να είναι εκ των ουκ άνευ η κοινή συμπόρευση μεταξύ των αριστερών δυνάμεων, και όχι η προνομιμοποίηση μικροπολιτικών επιδιώξεων που δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν στην πάλη για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τον κόσμο της δουλειάς και τη νεολαία. Σε αυτή τη λογική της ενότητας και της συνεργασίας θα συνεχίσουμε να κινούμαστε και μετά τις εκλογές, επιδιώκοντας συγκλίσεις, κοινή δράση στα κινήματα και στο περιφερειακό συμβούλιο , έχοντας βαθιά πίστη στο ότι όλα τα σφυριά πρέπει να βαράνε μαζί. - 

- Καταληκτικά, ποιες είναι κατά τη γνώμη σου οι ιδιαιτερότητες της ενασχόλησης με την τοπική αυτοδιοίκηση έναντι της κεντρικής πολιτικής σκηνής και τι σε ώθησε να συμμετάσχεις στο ψηφοδέλτιο; 

 Ανήκω σε μια γενιά που κατέβηκε στο δρόμο το Δεκέμβρη του 2008 στη μαθητική του ηλικία, μετέπειτα αγωνίστηκε ενάντια στα Μνημόνια, στο δημοψήφισμα και την προηγούμενη τετραετία διακυβέρνησης Μητσοτάκη έδωσε πολύ μεγάλες μάχες για να διαφυλάξει τα στοιχειώδη μεταπολιτευτικά δικαιώματα, να υπερασπιστεί τα Πανεπιστήμια ως ελεύθερο χώρο, μακριά από την κρατική καταστολή και την αστυνομική παρουσία, το δικαίωμα στη διαδήλωση. Όλα αυτά τα χρόνια είχα πολύ ενεργή συμμετοχή στα κινήματα, στους αγώνες της νεολαίας, στις μάχες ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, στην υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και του περιβάλλοντος , στην αντιφασιστική πάλη, μέσα σε έναν πολύ δυσμενή συσχετισμό στην Πολίχνη όπου ζω και την Σταυρούπολη όπου εργάζομαι. Συμμετέχω στη Λαϊκή Ενότητα από την ίδρυσή της το 2015, και στις εκλογές του Μαΐου και Ιουνίου ήμουν υποψήφια με το ΜέΡα 25- Συμμαχία για τη Ρήξη. 

 Το καλοκαίρι που πέρασε με τις τεράστιες καταστροφές, από τις πυρκαγιές στις πλημμύρες , κατέστησε για μένα σαφές ότι για την προστασία των ζωών μας και του τόπου μας είναι παραπάνω από επιτακτική η ριζική αλλαγή της πολιτικής που υλοποιείται στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Ειδικά για τον τόπο μου, την Κεντρική Μακεδονία, είναι δυσβάσταχτο να βλέπω τα χωριά που πέρασα ένα μεγάλο κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας να μαραζώνουν, ολόκληρες γειτονιές να πλημμυρίζουν με μια μπόρα, τους συμφοιτητές και τους φίλους μου να φεύγουν ένας ένας στο εξωτερικό αναζητώντας δουλειά, γείτονες να απειλούνται με πλειστηριασμό. Οπότε, έχοντας συμμετάσχει στην Ανυπότακτη Δημοκρατική Μακεδονία τα προηγούμενα χρόνια, αποφάσισα κι εγώ να πλαισιώσω το ψηφοδέλτιο στο πλάι της Δέσποινας και μιας σειράς συντρόφων με μεγάλη συμβολή στο κίνημα, με ένα πρόγραμμα που να επικοινωνεί και να απαντάει στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. 

 Εκεί έγκειται νομίζω και η ιδιαιτερότητα της εμπλοκής με την τοπική αυτοδιοίκηση. Υπάρχει μεγάλο περιθώριο εμπλοκής με τον κόσμο, τα προβλήματα και τις ανησυχίες του, μεγαλύτερη αμεσότητα και οι σχέσεις που μπορεί κανείς να συγκροτήσει με τους κατοίκους και τα τοπικά κινήματα μπορούν να έχουν μεγαλύτερο βάθος και συστηματικότητα.

Φωτεινή Σιέχου: "Κουβεντιάζοντας με τον διπλανό μου"

 Η κοινωνία προχωρά και εξελίσσεται για να συμβεί αυτό απαιτείται διάλογος. Μία συζήτηση για να γίνει χρειάζεται δυο ή περισσότερα άτομα, για αυτό ας ορίσουμε τους συμμετέχοντες.

Ξεκινάω από μένα λοιπόν.

Ζω στην πόλη της Θεσσαλονίκης τα τελευταία 30 χρόνια στα οποία έχω εργαστεί στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης και ως ενεργός πολίτης ασχολούμαι με τα προβλήματα διαφόρων ομάδων πάνω από 10 χρόνια.

Οι εργασιακοί μου χώροι μου έδωσαν την δυνατότητα να συναναστρέφομαι με ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών και τα προβλήματά τους.

Οι διπλανοί μου που μου κάνουν την τιμή να κουβεντιάζουμε είναι οι φοιτητές, οι σπουδαστές αλλά και οι εκπαιδευτικοί, οι υγειονομικοί, οι ασθενείς, οι μικροεπιχειρηματίες της γειτονιάς, οι πελάτες και άλλοι πολλοί.

Η συζήτηση αφορά τις ερχόμενες τοπικές εκλογές στις 8 Οκτωβρίου.

1)     Γιατί να πάω να ψηφίσω;

- Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία να επηρεάσεις τις πολιτικές και τις αποφάσεις που λαμβάνονται για την οικονομία, την υγεία, την εκπαίδευση, τη κλιματική αλλαγή κ.α.

- Σου δίνεται η ευκαιρία να προασπίσεις θέματα, όπως  η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία του λόγου, η προστασία των ευπαθών ομάδων.

- Μπορείς να υποστηρίξεις τους συνανθρώπους σου και να ενισχύσεις έτσι την κοινότητα που ζεις την καθημερινότητα σου.

- Να έχεις φωνή στο δημοκρατικό σύστημα.

2) Γιατί να ψηφίσω ΑΛΛΑΓΗ στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας;

-  Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έδειξε στη πράξη κατά την διακυβέρνησή του την προτεραιότητα στη κοινωνική δικαιοσύνη, τη μείωση των ανισοτήτων και την ενίσχυση των κοινωνικών προγραμμάτων. Δικοί του άνθρωποι απαρτίζουν την μεγάλη ομάδα της "ΑΛΛΑΓΗΣ"

- Αυτές οι εκλογές μπορούν και πρέπει να είναι μια ευκαιρία για ανανέωση και αλλαγή στη τοπική αυτοδιοίκηση.

- Η ΑΛΛΑΓΗ προωθεί τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και βιώσιμού οικονομικού μοντέλου.

- Οι άνθρωποι που απαρτίζουν τον συνδυασμό έχουν επιδείξει ενδιαφέρον για την αστική ανάπτυξη και τη προστασία του περιβάλλοντος.

3) Γιατί να ψηφίσω τον Γιάννη Μυλόπουλο;

- Έχει συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις και προτάσεις για την αειφόρο ανάπτυξη.

- Είναι γνωστός για την θητεία του ως πρύτανης του ΑΠΘ, αλλά και ως CEO του Μετρό.

- Τον διακατέχει η ειλικρίνεια και η διαφάνεια.

- Εκπροσωπεί και προωθεί τα συμφέροντα των συμπολιτών.

4) Γιατί να αξίζει να σας γνωρίσουμε και να σας στηρίξουμε;

- Έχω αποδεδειγμένη εμπειρία, γνώση και ικανότητες που έχω αποκτήσει όχι μόνο από τις σπουδές μου, αλλά και επαγγελματικά στους τομείς εργασίας μου.

- Μπορώ να παρέχω στήριξη σε θέματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας για την δημιουργία μιας ισότιμης  και αλληλεγγύη κοινωνίας.

- Με διακατέχει η ενσυναίσθηση προς το συνάνθρωπο, η αποφασιστικότητα,  το πνεύμα συνεργασίας, έχω υπομονή και επιμονή στην λύση των προβλημάτων.

- Ονειρεύομαι έναν πολύχρωμο χάρτη στη χώρα κι έναν πλουραλισμό στην πολιτική σκηνή και ειδικά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ας προσπαθήσουμε όλοι να βάλουν ένα στοπ σε αυτό το "όλα μπλε".

Σας ευχαριστώ πολύ.

Η Φωτεινή Σιέχου είναι υποψήφια στον συνδυασμό ΑΛΛΑΓΗ στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με επικεφαλής τον Γιάννη Μυλόπουλο.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

 

 Όποια και να είναι η αιτία που ωθεί στη μετανάστευση, είναι διαχρονικά διαπιστωμένο πως πρόκειται για συνθήκη  επιβαρυντική ψυχικά για τον άνθρωπο. Το γεγονός αυτό έχει την -πολυεπίπεδη- εξήγησή του:  απομάκρυνση από το συγγενικό ή φιλικό  περιβάλλον, αποξένωση από το οικείο κοινωνικό-πολιτισμικό πλαίσιο , μεταβολή (συχνά απότομη/βίαιη) των  συνηθειών της ζωής του. Ο μετανάστης έρχεται αντιμέτωπος με μια  νέα, άγνωστη  ως τώρα για αυτόν πραγματικότητα .Κάθε επιμέρους στάδιο του συνολικού φαινομένου της  μετανάστευσης, έχει άμεσο και αποφασιστικό αντίκτυπο  στον ψυχισμό του μετανάστη.

    Ειδικότερα, πριν την  αναχώρηση για την εξεύρεση καλύτερης τύχης και υλικών όρων ζωής , έχει πιθανώς βιώσει την πλημμελή σίτιση ,την εμπλοκή σε πολεμική αναμέτρηση  ή κάποια μαζική καταστροφή, την καταστρατήγηση των κοινωνικών ελευθεριών ,την  περιστολή των  ανθρωπίνων  δικαιωμάτων και την άνιση μεταχείριση. Αφότου αναχωρήσει από τον τόπο καταγωγής του, βιώνει την απώλεια σε όλους τους τομείς: οικογενειακή θαλπωρή, εργασιακή σταθερότητα (χωρίς βεβαίως να είναι δεδομένο ότι αυτή προϋπήρχε), κοινωνική θέση που ενδεχομένως απολάμβανε στην πατρίδα του.

  Οι ανησυχίες ,ωστόσο , δεν περιορίζονται εκεί: η αβεβαιότητα για το  άμεσο (το άγχος για την επιβίωση την επόμενη μέρα) και μακρινό μέλλον, η ύπαρξη αντιξοοτήτων και ελλοχευόντων κινδύνων κατά την διάρκεια της μετακίνησης του, (μη εγγυημένη πάντοτε και απολύτως η ασφάλειά του) επιδρούν σημαντικά και αισθητά στην ψυχική του κατάσταση.

 Όταν εγκαθίσταται στην χώρα προορισμού , υφίσταται την πολιτιστική αλλαγή. Ως τέτοια εννοούμε την επαφή  (και συχνά αναγκαστική υιοθέτηση ,προκειμένου να επιτευχθεί η ενσωμάτωση) με έναν νέο τρόπο ζωής ,την άλλη γλώσσα και την κώδικες επικοινωνίας που θα κληθεί να χρησιμοποιήσει. Η εξοικείωση δεν είναι πάντοτε ομαλή και άνευ κραδασμών, πολλώ δε μάλλον όταν τα χρονικά περιθώρια δεν είναι άνετα. .

 Άλλες  πάλι φορές  έρχεται  αντιμέτωπος με την ματαίωση/διάψευση των προσδοκιών του ,την ανεργία ,την ξενοφοβία ) που εκδηλώνεται όχι απαραιτήτως με σωματική ή ψυχική βία ,αλλά με διάφορες μορφές και τύπους ρατσιστικών/φυλετικών διακρίσεων) και τους προσωπικούς του φόβους ή στερεοτυπικές αντιλήψεις που δυσκολεύεται να εγκαταλείψει. Η πιθανή επιφυλακτικότητα ή ακόμη και ανοιχτή εχθρότητα  που βιώνει από τους κατοίκους της χώρας υποδοχής (στο άμεσο περιβάλλον του ή και ευρύτερα), η έντονη  επιρροή που (του) ασκεί η διαφορετική κουλτούρα  τον οδηγούν  πολλές φορές σε παραίτηση και αίσθημα ψυχοκινητικής μειονεξίας /κατωτερότητας. Η διαταραχή της ψυχικής του ισορροπίας είναι ,ως συνθήκη ,επακόλουθο όλων αυτών των προβλημάτων και εμποδίων που ο μετανάστης συναντά.

Τα κυριότερα από τα αίτια που συντελούν  σε αυτήν την επιβάρυνση παρατίθενται  παρακάτω:

·       Κοινωνική απομόνωση/γκετοποίηση  ,καθώς πολλοί μετανάστες ζουν μόνοι στις παρυφές της νέας κοινωνίας λόγω δυσχέρειας στην  κατανόησης της γλώσσας επικοινωνίας του τόπου μετανάστευσης .Το γεγονός αυτό  έχει ως απότοκο την  προαναφερθείσα «γκετοποίηση» των ίδιων  με βασικό γνώρισμα  την απομόνωση και τον διαχωρισμό ολόκληρων κοινωνικών ομάδων. Ο διαχωρισμός αυτός λαμβάνει χώρα  με κριτήριο την -συχνά δεινή- οικονομική τους κατάσταση ή την φυλετική /εθνική τους καταγωγή.

 

·       Το φύλο.    Όπως δείχνουν διάφορες μελέτες οι γυναίκες μετανάστριες φαίνεται να εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά εμφάνισης ψυχικών νόσων.

 

 

·       Η προδιάθεση και η ευαλωτότητα του ατόμου. (Η ευαλωτότητα έχει ασφαλώς ευθεία συσχέτιση με το φύλο που αναφέρεται παραπάνω).

 

·       Η ηλικία. Τα άτομα μικρών ηλικιών είναι μεν πιο ευεπίφορα σε ψυχική αστάθεια και πτώση της διάθεσης   ,συγχρόνως όμως επιδεικνύουν  μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στις νέες συνθήκες.

·       Κοινωνική τάξη.  Είναι βάσιμο να θεωρήσουμε πως  οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις υστερούν σε πιθανότητες ενσωμάτωσης και επαγγελματικής  επιτυχίας ή κοινωνικής ανέλιξης  καθώς υπόκεινται  σε περισσότερα ψυχοπιεστικά γεγονότα που επιφέρουν άγχος  και  λοιπά ψυχοπαθολογικά φαινόμενα. Οι παρεχόμενες δε ευκαιρίες σε μόρφωση ,στέγαση και περίθαλψη είναι σαφώς πιο περιορισμένες σε τέτοιες περιπτώσεις.

 

·       Χρόνος παραμονής .Η παρατεταμένη διαμονή σε ψυχοπιεστικά περιβάλλοντα  αποτελεί  έναν σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα ,αφού κάμπτει τις όποιες αντιστάσεις και εντείνει την απαισιοδοξία για το μέλλον.

 

 

·       Αστυφιλία. Η ,συνήθως εσκεμμένη, τοποθέτηση των μεταναστών στο περιθώριο των αστικών κέντρων σε πολιτιστικά αποστειρωμένες για τους ίδιους και υποβαθμισμένες/απαξιωμένες περιοχές, σε κουλτούρες  ξένες εως τώρα προς αυτούς (και όχι πάντα εύκολα αποδεκτές ή αφομοιώσιμες) και στερούμενοι  δικτύων – θεσμικών ή εθελοντικών- υποστήριξης ,θεωρείται  εύλογα ότι προκαλεί ψυχοπαθολογίες που είναι ιδιαίτερα ορατές και επώδυνες  τόσο  στην δεύτερη όσο και στην τρίτη γενιά μεταναστών.

 

·       Πολιτιστικός παράγοντας .Κάθε μετανάστης είναι ταυτόχρονα και φορέας/πομπός της πολιτιστικής του κληρονομιάς ,εμφορούμενος από αξίες ,ηθικές αρχές και πρότυπα  τα οποία ενδέχεται να είναι διαφορετικά ,αποκλίνοντα ή ακόμη και  διαμετρικά αντίθετα με τα επικρατούντα  πολιτισμικά πλαίσια της χώρας υποδοχής. 

  Ανακεφαλαιώνοντας , οι  παράγοντες  και παράμετροι κινδύνου  που ενοχοποιούνται- μερικώς η πλήρως- για την εκδήλωση ποικίλων ψυχικών διαταραχών στους μετανάστες είναι, grosso modo, οι ακόλουθες:

1) Η στασιμότητα ή /και κάθοδος στην κοινωνική  ιεραρχία.

2) Η έλλειψη αναγνώρισης των ατομικών προσόντων (εργασιακών και εκπαιδευτικών ικανοτήτων /εφοδίων) των μεταναστών στον τόπο έλευσης.

3)  Η ανεπαρκής  γνώση  της γλώσσας του τόπου προορισμού.

4)  Ο αποχωρισμός από θρησκευτικά –πολιτιστικά δίκτυα.

5)  Η βαθιά ριζωμένη προκατάληψη και οι διαμορφωμένες κοινωνικές διακρίσεις.

6)  Η κοινωνική απομόνωση /αποξένωση και η έλλειψη υποστήριξης.

7)  Το στρες που επάγεται από τη  διαφοροποίηση του πολιτισμικού πλαισίου.

Αξίζει στο σημείο αυτό να επισημανθεί πως ο επιπολιτισμός είναι μία παρεξηγημένη έννοια και όρος ,αφού δεν επιδέχεται στενής και μονοσήμαντης ερμηνείας. Η επαφή και αλληλεπίδραση  δύο πολιτισμών μπορεί, σε κάθε περίπτωση ,  να έχει ως αποτέλεσμα τροποποιήσεις και των δύο, με τελική κυριαρχία  όμως του ισχυρού πολιτισμού. Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η στρεσογόνος επίπονη και συχνά μακροχρόνια διαδικασία της προσαρμογής ,  ο επιπολιτισμός , συνοδεύεται από αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα στους μετανάστες συγκριτικά με τον γηγενή πληθυσμό και συνήθως επηρεάζει την δεύτερη και τρίτη γενιά  μεταναστών.

 

Τίθεται συνεπώς το ερώτημα:  Πως θα καταπολεμηθούν ή έστω θα ελεγχθούν σημαντικά τα φαινόμενα αυτά? Με ποιές ενέργειες είναι δυνατόν να προληφθούν;  

  Εκτιμάται πως θα ήταν πρόσφορη η δημιουργία   μοντέλων οργανωμένων παροικιών που θα έχουν προστατευτικό σκοπό και χαρακτήρα ενώ ταυτόχρονα θα εμπεδώνουν  σε κάποιο βαθμό την προσαρμοστικότητα  στην νέα κατάσταση .Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η μείωση στην   εμφάνισης προβλημάτων της ψυχικής υγείας στους μεταναστες.  

Η ανάλυση (σε πρώτο επίπεδο) και η αναχαίτιση (σε δεύτερο) των ανισοτήτων και των διακρίσεων που ταλανίζουν τους μετανάστες, συνιστούν στοίχημα όσο και πρόκληση για την χώρα μας, αλλά και ευρύτερα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο άρθρο 5 (παράγραφος 2 και 5) του ελληνικού Συντάγματος προβλέπεται ρητά ότι όλοι όσοι βρίσκονται εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους.  χωρίς διάκριση εθνικότητας ,φυλής, γλώσσας ,θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων. Εξαιρέσεις επιτρέπονται στις ειδικές περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο. Κάθε ανθρώπινο όν έχει αναφαίρετα τα δικαιώματα της προστασίας/διαφύλαξης της υγείας και της γενετικής ταυτότητας.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση  των μεταναστών αλλά και οι επιπτώσεις που έχει για τους ίδιους καθώς  και για το κοινωνικό γίγνεσθαι  γενικότερα ,αποτελεί το έναυσμα  για την  οργανωμένη πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς προκειμένου  να καταβληθεί μια συντονισμένη προσπάθεια κατανόησης και ερμηνείας της επικρατούσας κατάστασης. Η εξεύρεση ,μεταγενέστερα, των ενδεδειγμένων βιώσιμων λύσεων σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, αλλά και των αξιών του ανθρωπισμού συνιστά αδήριτη ανάγκη.

   Συνοψίζοντας, η κρατική αρωγή και μέριμνα,-με επεξεργασμένες θέσεις στο πλαίσιο συνετής και μακρόπνοης πολιτικής- και αρωγή αποτελεί προϋπόθεση απαραίτητη για την επίλυση του ακανθώδους αυτού προβλήματος. Καθοριστικός και ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει και η κοινωνία των πολιτών προς αυτήν την κατεύθυνση.

 Γεγονός πάντως είναι πως ο μετανάστης, σε ό,τι αφορά το ενταξιακό του εγχείρημα,  οφείλει να είναι σε θέση να συναγωνιστεί επιτυχώς τους αυτόχθονες  κατοίκους της χώρας υποδοχής σε όλα τα επίπεδα. Αυτού του είδους και τύπου ο  ανταγωνισμός  εμφανίζεται ενισχυμένος και εντονότερος  στις νεότερες γενιές των μεταναστών .Η χώρα είναι αναγκαίο   να έχει μία προ-μεταναστευτική προετοιμασία με σκοπό να αμβλυνθεί τόσο η πολιτιστική διαφορά όσο  και η απογοήτευση ,το πολιτισμικό σοκ από την διάψευση των προσδοκιών του.    Απαιτείται εδραίωση της κοινωνική συνοχής σε συνδυασμό με  δημιουργία και διατήρηση  δικτύων βοήθειας τα οποία  να είναι κοντά στην ιδιοσυγκρασία και την κουλτούρα του μετανάστη αλλά και κοινωνική υποστήριξη για την βέλτιστη αντιμετώπιση  και δυσχερειών ή συγκρούσεων που είναι απόρροια πολιτιστικών διαφορών.

    Καταληκτικά και  αφορμώμενοι από σειρά εμπεριστατωμένων  ερευνών και μελετών του Ιστιντούτου  Μεταναστευτικής  Πολιτικής για την αντιμετώπιση των  προβλημάτων που ανακύπτουν σχετικά, μπορούμε να ισχυριστούμε πως οι παρακάτω προτάσεις αποτελούν βήματα αποφασιστικά προς την κατεύθυνση της  βιωσιμότητας, της βελτίωσης της καθημερινότητας αλλά και συνάμα της  εκτόνωσης της ψυχοκοινωνικής πίεσης που υφίστανται οι μετανάστες στην πορεία της ένταξης τους στην ελληνική κοινωνική πραγματικότητα:

ü  Να δημιουργηθούν ποιοτικές συνθήκες ζωής, ευκαιρίες για εργασία και εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας .Οι ευκαιρίες να είναι ίδιες για όλους  ανεξαρτήτως της καταγωγής τους.

 

ü  Να εξαλειφθούν (ή έστω να περιοριστούν δραστικά) διακρίσεις στον εργασιακό χώρο.

 

 

ü  Να χορηγείται άδεια παραμονής για πολλά χρόνια , να απλοποιηθεί η διαδικασία απόκτησης της και να υπάρχει πρόνοια για εξασφάλιση σύνταξης στους κατόχους της.

 

ü  Να βελτιωθεί η εικόνα του μετανάστη που παρουσίαζεται από τα Μ.Μ.Ε (Μέσα μαζικής Ενημέρωσης). Να αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι και όχι ως μετανάστες ,με προβολή της ανθρώπινης πλευράς τους.

 

ü  Να θεσπιστούν αυστηρότεροι νόμοι σχετικοί με τη θωράκιση και διεύρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ελληνική πολιτεία και την ελληνική δικαιοσύνη (αλλά και αυστηρότερη επίβλεψη της πιστής εφαρμογής τους).

 

ü  Να καταρτιστούν ειδικά, ενδεδειγμένα επιμορφωτικά προγράμματα (ώστε να αισθάνονται τη χαρά της εξέλιξης έναντι της μιζέριας της καθήλωσης) καθώς και  προγράμματα ενημέρωσης για τους μετανάστες . Να ενθαρρυνθεί ποικιλοτρόπως η συμμετοχή τους, με όρους διάδρασης, σε αυτά.

 

ü  Να καλλιεργηθεί και προωθηθεί από το σχολείο σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες (και με συνεισφορά και άλλων φορέων κοινωνικοποίησης) ο σεβασμός στο διαφορετικό , η ανεκτικότητα , ο διάλογος ως μέσο επίλυσης διαφορών.

 

Παρά τις όποιες παλινωδίες και προβληματικές , έχει αναμφισβήτητα σημειωθεί πρόοδος στο ζήτημα της ένταξης των μεταναστών και το μέλλον σε αυτόν τον τομέας διαγράφεται μάλλον ευοίωνο. Όσο πιο οργανωμένη και εύρυθμη καθίσταται η ένταξη αυτή ,τόσο περισσότερο θα αποφεύγονται και οι νάρκες που υπονομεύουν και δυναμιτίζουν την ψυχική ισορροπία των μεταναστών.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

-Λειβαδίτης Μ. ’Πολιτισμός και Ψυχιατρική’ (2003)

-Τριανταφυλλίδης .Ι.’Η προσέγγιση της ψυχικής υγείας μέσα από την έννοια του πολιτισμού’, Περιοδικό ιατρικά χρονικά τεύχος 2^ο( 2008)

-Τσουκαρέλης Π. και Παπάνης Ε.’Κοινωνική προσαρμογή’ (2007)

-Χατζηπουλίδης Ν.,Η ψυχική υγεία των μεταναστών στην πορεία της ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία. Περιοδικό επιθεώρηση της υγείας τεύχος 120.(2009)

-Cavounidis J. et.al ’’Gendered pattern of migration to Greece ’’ Επιθεώρηση κοινωνικών ερευνών 2003-ejournals epublishing.ekt.gr

 

 

Κατόπιν εκτενούς συζήτησης με την οδοντίατρο και εκλεκτή συνάδελφο στην Ιατρική Μαρία Μανώλαγα,

 

Ζήσης Μπούρτζος

Mαρία Ερμείδου: "Γιατί Πόλη Ανάποδα στις εκλογές του Οκτωβρίου"

 

- Σε μια εποχή όπου ,φευ, κυριαρχείται από τα ιδεολογήματα του ατομικού δρόμου, τύπου: "κοίτα τη δουλειά σου", "προσπάθησε να εξασφαλίσεις την επιβίωση της επόμενης μέρας" κλπ. Πώς αποφασίζει ένας νέος άνθρωπος να ασχοληθεί με τα κοινά, τι είναι αυτό που τον ωθεί; Επίσης τι ιδιαιτερότητες έχει η ενασχόληση με την τοπική αυτοδιοίκηση σε σύγκριση με την κεντρική πολιτική σκηνή;

 Συμμετέχω στην Πόλη Ανάποδα από την ίδρυση της. Πριν τέσσερα χρόνια, φτιάξαμε την Πόλη Ανάποδα γιατί έπρεπε κάτι να αλλάξει στο Δήμο Θεσσαλονίκης και να υπάρξει επιτέλους μία συλλογικότητα, που να εκφράσει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των πολλών. Σήμερα, εν μέσω των πιο σκοτεινών ημερών, των πλημμυρών, των πυρκαγιών, των θανάτων τόσων συνανθρώπων μας και της καταστροφή του περιβάλλοντος, η ανάγκη να υπάρχει ένα αριστερό σχήμα, να διεκδικεί και να αγωνίζεται για τα μικρά και τα μεγάλα ζητήματα είναι ακόμα πιο αναγκαίο. Σε μία περίοδο αποστασιοποίησης και εξατομίκευσης, όπως την περιέγραψες, η νίκη των αγώνων των πρωτοβουλιών των κατοίκων, των περιβαλλοντικών κινημάτων, των εργαζομένων είναι μία πρώτη ανάσα, ότι τα πράγματα αλλάζουν. Αυτό αντιπροσωπεύουμε στα κινήματα, το δημοτικό συμβούλιο και τους κοινωνικούς αγώνες και αυτό μας διαχωρίζει από τις υπόλοιπες παρατάξεις, που είτε θεωρούν ότι η τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει πελατειακές σχέσεις και προσωποπαγή συμφέροντα, είτε θεωρούν ότι κάθε πολιτική πάλη μετατίθεται στην κεντρική πολιτική σκηνή.

- Αποτελεί μόνιμη επωδό των διοικήσεων των μεγάλων δήμων ( και δη της Θεσσαλονίκης ) ο ισχυρισμός πως "εμείς διεκδικούμε πόρους και κονδύλια ,αλλά το Κράτος/Κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν κλείσει δυστυχώς τη στρόφιγγα" προκειμένου να δικαιολογήσουν την πλημμελή και αναιμική εκτέλεση των καθηκόντων τους. Εσείς ως "Πόλη Ανάποδα"  ενστερνίζεστε  τις καταγγελίες αυτές; Μήπως όμως και τα χρήματα που διατίθενται δεν αξιοποιούνται με ορθολογική ιεράρχηση αναγκών και προτεραιοτήτων;

 Σαφώς μετά από δεκατρία χρόνια μνημονίων, η χρηματοδότηση των δήμων έχει απομειωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και δεν επαρκεί για την λειτουργία των χρήσιμων κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου και την κάλυψη των αναγκών των πολιτών. Είδαμε, την κατάσταση των νοσοκομείων και της πρωτοβάθμιας υγείας με την πανδημία, είδαμε την κατάσταση της πολιτικής προστασίας, της πυροπροστασίας, της αντιπλημμυρικής θωράκισης με τις τελευταίες φυσικές καταστροφές, βλέπουμε τις ελλείψεις στα σχολεία, στην καθαριότητα, την υποστελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών. Τα ζούμε κάθε μέρα. Από την άλλη όμως, βλέπουμε την διοίκηση του δήμου να εξαγγέλλει έργα πολλών εκατομμυρίων, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών αλλά τις ανάγκες των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων της πόλης και την μεταστροφή της πόλης σε ένα τόπο αφιλόξενο για τους κατοίκους της. Ενδεικτικά, παραδείγματα είναι τα σχέδια για τη ΔΕΘ ή τα σχέδια για Flyover. Αν η πολιτική, που ακολουθούσε η δημοτική αρχή, ήταν προσανατολισμένη στις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων, θα διέθετε αυτά τα λεφτά για καλύτερες δημόσιες μαζικές συγκοινωνίες, για προστασία και ανάδειξη των λίγων χώρων πρασίνου της πόλης, για κοινωνικές υπηρεσίες, προσανατολισμένες στην άρση των κοινωνικών αποκλεισμών. Επίσης, ο δήμος δεν χρειάζεται να παραχωρεί όλες οι αρμοδιότητες των υπηρεσιών του σε εργολάβους, για να θυσαυρίζουν οι τσέπες τους. Μόνο από ένα διαφορετικό μοντέλο αποκομιδής των σκουπιδιών, ο δήμος θα είχε τεράστια οικονομικά οφέλη, εκτός από τα περιβαλλοντικά και φυσικά τα οφέλη καθαριότητας του δημόσιου χώρου.

 

- Οι δυναμικές και ποικίλες δράσεις του Σχήματος στο οποίο ανήκετε σχετικά με τη βελτίωση της καθημερινότητας αλλά και γενικότερα της ποιότητας ζωής  των πολιτών της Θεσσαλονίκης (με ιδιαίτερη έμφαση στην προάσπιση και επέκταση των- ομολογουμένως ανεπαρκών -διαθεσίμων χώρων πρασίνου / ανοιχτών χώρων και την ενθάρρυνση ανάπτυξης συλλογικών κοινωνικών δραστηριοτήτων σε αυτούς) έχουν αναγνωριστεί και χαιρετιστεί από το σύνολο σχεδόν των πολιτών , ακόμα και εκείνων που εκκινούν από διαφορετική ιδεολογική αφετηρία από τη δική σας. Θα ήθελα ένα σχόλιο πάνω σε αυτό και στο ποιες σκοπεύετε να είναι οι επόμενες ενέργειες σας προς αυτήν την κατεύθυνση;

 Ναι, αποφασίσαμε ότι κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής μας καμπάνιας θα είναι το ΄΄η πόλη στα χέρια των κατοίκων της΄΄ γιατί ακριβώς πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή στην Θεσσαλονίκη, επιχειρείται μία ραγδαία μεταστροφή του χαρακτήρα της και υποταγή της στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών και κατασκευαστικών ομίλων, του real estate, της τουριστικοποίησης μίας σειράς υπηρεσιών και όψεων της κοινωνικής ζωής. Αγωνιστήκαμε και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για μία πόλη, που καταρχήν θα είναι προσιτή στους κατοίκους της. Σήμερα η πόλη είναι εχθρική στους ανθρώπους που την κατοικούν. Υψηλά ενοίκια, ατμοσφαιρική ρύπανση εκτός τον επιτρεπτών -σύμφωνα με τον ΠΟΥ- επιπέδων, ελάχιστο πράσινο και καταπατημένοι δημόσιοι χώροι, μηδενικές κοινωνικές παροχές και προστασία των πιο ευάλωτων, ρημαγμένες συγκοινωνίες. Για τα ζητήματα αυτά κάναμε προτάσεις για μία εναλλακτική πολιτική στο δήμο, για μέτρα που θα βελτιώσουν σήμερα το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της πόλης. Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα νομίζω ότι είναι η ‘’ανάπλαση’’ της ΔΕΘ. Κατά την δική μας άποψη και σύμφωνα με την παραπάνω λογική, το κέντρο της πόλης δεν έχει ανάγκη από ακόμα ένα ξενοδοχείο, από ακόμα ένα πάρκινγκ, από ακόμα ένα εμπορικό κέντρο αλλά έχει ανάγκη από ένα μητροπολιτικό πάρκο, ένα πάρκο που θα εκτίνεται στον άξονα Σέιχ-Σου-ΑΠΘ-ΔΕΘ-παραλιακό μέτωπο. Άλλες προτάσεις μας ήταν ο περιορισμός του Airbnb και η ενεργοποίηση του υφιστάμενου νόμου, που προβλέπει τον περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης σε πόλεις κορεσμένες από την βραχυχρόνια μίσθωση, ήταν η επαναλειτουργία του Λοιμωδών για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών της πόλης ειδικά σε μία συγκυρία όπως αυτή του κορονοϊού και ειδικά στην Μακεδονία, όπου το δημόσιο σύστημα υγείας είναι στα όρια της κατάρρευσης, ήταν η στήριξη μίας σειράς πρωτοβουλιών κατοίκων, που προσπαθούσαν να περισώσουν το λιγοστό πράσινο των γειτονιών τους.

-  Με ποιον τρόπο εκτιμά η "Πόλη  Ανάποδα" ότι μπορεί να συντελεστεί η οικονομική άνθιση ( στο προσεχές αλλά και στο μακρινό μέλλον ) της ευρύτερης περιοχής; Ποια ποιοτικά χαρακτηριστικά επιβάλλεται να αναδειχθούν και πως μπορεί να τα τονιστεί η υψηλής σημασίας γεωστρατηγική θέση της πόλης; Μπορεί ο θεσμός της Δ.Ε.Θ ( μια που είναι και επίκαιρη) να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης;

 Αρχικά εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε την άνθιση με όρους οικονομικής ανάπτυξης και ευρύτερης ευημερίας, αλλά ως την εξυπηρέτηση των αναγκών των πολιτών, που τόσα χρόνια πλήττονται από τις ακολουθούμενες πολιτικές. Αυτός ο προσανατολισμός ιεραρχεί την δημιουργία τοπικών προγραμμάτων αντιμετώπισης της ανεργίας με έμφαση στους νέους και της γυναίκες, τη  στήριξη της λαϊκής κατοικίας με μπλοκάρισμα των πλειστηριασμών, την πρόσβαση όλων των πολιτών στην πρωτοβάθμια υγεία με πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη, την ενίσχυση της πολιτιστικής δημιουργίας και των αθλητικών υποδομών έναντι της αυξανόμενης κερδοφορίας συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τον κατακερματισμό και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, την καταπάτηση των δημόσιων χώρων. Αυτή η στιγμή, στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει μία άναρχη επιβολή των επιχειρηματικών συμφερόντων, ο δήμος δεν έχει καμία στρατηγική, κανέναν σχεδιασμό για τον τρόπο ανάπτυξης της πόλης και λειτουργεί με μόνο γνώμονα την διατήρηση καλών σχέσεων με το σύνολο των μεγάλων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Δεν μπορούμε να υπερασπιζόμαστε πρωτοβουλίες, που λειτουργούν εις βάρος της ζωής και της καθημερινότητας των κατοίκων της, που δεν μπορούν να υποστηριχτούν από τις κοινωνικές υπηρεσίες, το κυκλοφοριακό δύκτυο και τις δομές της πόλης. Η ΔΕΘ είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Θεωρούμε ότι είναι ένας θεσμός, σαφώς προσανατολισμένος στον εμπορικό κόσμο και επιβαρύνει το κέντρο της πόλης, καθιστώντας την πόλη μη βιώσιμη κατά τη διάρκεια του Σεπτέμβρη, γι αυτό και θέση μας είναι η μετακίνηση της στη Δυτική Θεσσαλονίκη.

 

- Ποιες οι θέσεις της "Πόλης Ανάποδα" στο κρίσιμο ζήτημα των συμπράξεων και συμμαχιών μεταξύ όμορων πολιτικών δυνάμεων, στο επίπεδο και πλαίσιο του Δήμου; Υφίστανται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις;

 Νομίζω ότι η ίδια η δημιουργία της Πόλης Ανάποδα είναι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Είμαστε ένα σχήμα, το οποίο έχει καταφέρει να συσπειρώσει σχεδόν το σύνολο των οργανώσεων της Αριστεράς, των αριστερών πολιτικών μετώπων και κομμάτων, αλλά και ανένταχτων αγωνιστών, των κινημάτων της πόλης κτλ. Για εμάς, η συμφωνία στη βάση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των πολλών, των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, η εναντίωση με τις αναδιαρθρώσεις, που εξυπηρετούν την νεοφιλελεύθερη μεταστροφή της πόλης, η λειτουργία με ισοτιμία και δημοκρατία μεταξύ μας, είναι τα κριτήρια για την κοινή δράση μας. Αυτά τα κριτήρια θέτουμε και για τις περαιτέρω συμμαχίες, που θα μπορούσαμε να κάνουμε. Υπάρχουν και άλλες παρατάξεις με παρόμοιες προγραμματικές θέσεις με εμάς, με τις οποίες προσπαθήσαμε και συνεχίζουμε να επιδιώκουμε κοινή δράση και κοινή στάση στα διάφορα ζητήματα. Η πλειονότητα των παρατάξεων, ωστόσο, υπερασπίζεται μία πολιτική, που αντιβαίνει τις αρχές μας και αυτούς τους βασικούς άξονες της πολιτικής πρότασης που έχουμε καταθέσει. Είναι οι παρατάξεις, που στην καθαριότητα θα συνεχίσουν το ίδιο αποτυχημένο μοντέλο αποκομιδής των σκουπιδιών, στο κυκλοφοριακό ζήτημα θα συνεχίσουν να απαντούν με ενίσχυση της θέσης του Ι.Χ. και όχι με ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών, στο κρίσιμο ζήτημα της ΔΕΘ θα υπερασπίζονται την ‘’ανάπλαση’’ ή θα έχουν αντιφατικές ή γενικόλογες θέσεις, στο ζήτημα του δικαιώματος στη στέγη, δεν θα επιθυμούν τον περιορισμό της υπέρμετρης κερδοφορίας του επιχειρηματικού κόσμου του real estate. Με αυτές τις παρατάξεις έχουμε ασυμβίβαστο δεδομένου ότι τις θεωρούμε κομμάτι του προβλήματος και υπαίτιες, στον έναν ή τον άλλο βαθμό, για το οριακό σημείο στο οποίο έχει φτάσει η πόλη. 

 Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο ...

Ζήσης Μπούρτζος

Η Δήμητρα Θωμά μοιράζεται τις σκέψεις της για το παρόν και το μέλλον

 

Δήμητρα πώς έλαβες την απόφαση να ασχοληθείς με τα κοινά και ποιες οι ιδιαιτερότητες της καθόδου στην τοπική αυτοδιοίκηση έναντι της κεντρικής πολιτικής σκηνής; 

 Μεγάλωσα μέσα σε μία οικογένεια αγωνιστών Αριστερών και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βρισκόμουν μέσα σε μεγάλες φεστιβαλικές εκδηλώσεις, όμορφους αγώνες για έναν κόσμο δίκαιο και συμπεριληπτικό. Μέσα σε πορείες ιστορικής μνήμης, μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις για τα αιτήματα εργαζομένων και σε φεμινιστικές εκδηλώσεις. Η ενεργή ενασχόληση με την πολιτική λοιπόν, ως συνειδητή προσωπική μου επιλογή ξεκίνησε από τα μαθητικά χρόνια του δημοτικού με τον πόλεμο στην γειτονική μας Γιουγκοσλαβία (1999) μέσα από τις μεγάλες αντιπολεμικές συγκεντρώσεις, συναυλίες, πορείες. Ακολούθησε στην εφηβεία η δραστηριοποίηση μου σε 5μελή μαθητικά συμβούλια τάξης παράλληλα με αντιρατσιστικά φεστιβάλ και συνέπεσε η λήξη της μαθητικής μου ιδιότητας με την ενίσχυση του μεγάλου αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος και την συγκρότηση του Ελληνικού κοινωνικού φόρουμ το 2003, μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στους G8 στον Μαρμαρά Χαλκιδικής. Η έναρξη της φοιτητικής μου ζωής (ΑΠΘ στο Φιλολογικό της Φιλοσοφικής) το 2005 συνέπεσε με την διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στη Αθήνα και το φοιτητικό κίνημα με καταλήψεις, ενάντια στον Νέο Νόμο πλαίσιο, της τότε υπουργού Παιδείας Μαρίεττας Γιαννάκου και σε συνέχεια με το πανεκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του Αρθρου 16 του Ελληνικού Συντάγματος. 

 Από το 2004 αποτελούσα ενεργό μέλος της συλλογικής οργανωμένης πολιτικής δράσης μέσα από την Νεολαία Συνασπισμού και μετέπειτα την Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ. Από το 2006 έως το 2010 αποτελούσα εκλεγμένο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου φοιτητών του τμήματος μου μέσα από την συνδικαλιστική έκφραση του πολιτικού μου χώρου με συμμετοχή σε συνελεύσεις, εκδηλώσεις, εκλογικές διαδικασίες και έγνοια για την ποιότητα των σπουδών αλλά και τα μελλοντικά επαγγελματικά και εργασιακά μας δικαιώματα ως απόφοιτοι στην αγορά εργασίας. 

 Το 2015 υπήρξα υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στις Εθνικές Εκλογές στην Α' Περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Αποτέλεσα αιρετό μέλος της Νομαρχιακής επιτροπής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ από το 2017 έως το 2021. Από τον Αύγουστο του 2019 αποτελώ εκλεγμένο μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας με τον συνδυασμό «Κοιτάμε Μπροστά» και επικεφαλής τον Χρήστο Γιαννούλη. Διατελώ Μέλος της Οικονομικής επιτροπής ΠΚΜ έως σήμερα, Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου του  Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης ΠΚΜ, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φορέα Λαϊκών Αγορών Θεσσαλονίκης και αποτέλεσα μέλος της επιτροπής Ανάπτυξης, Καινοτομίας & Αγροτικής Οικονομίας ως το 2021. Συμμετέχω στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιφερειών στις Βρυξέλλες  μέσω του προγράμματος Young elected politicians εκπροσωπώντας την ΠΚΜ και ως παρατηρητής στην ευρωομάδα αυτοδιοίκησης PES COR (2021-2023), συμμετέχω στην επιτροπή futurium της  European Commission για τις ομάδες εργασίας CoR (Committee of regions ), circular economy, regions-cities-local communities.

 Συνεπώς η πολιτική εμπλοκή ξεκινάει από τα μαθητικά μου χρόνια διαπερνά όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής μου ζωής και συμβάλλει ισχυρά στην διαμόρφωση της κοινωνικής μου ταυτότητας. Η αυτοδιοίκηση β’ βαθμού αφορά στην ποιότητα της ζωής μας σε πολλαπλά πεδία και πολλές φορές δεν είναι εύκολο να διαχωριστούν οι αρμοδιότητες μεταξύ δήμου, περιφέρειας, αποκεντρωμένης διοίκησης. Το στοιχείο που διαφοροποιεί την περιφερειακή αυτοδιοίκηση συνδυάζει την δυνατότητα των περιφερειών να διαχειρίζονται ευρωπαϊκά προγράμματα (συγχρηματοδοτούμενα, διασυνοριακά, ΕΣΠΑ) διαμορφώνοντας αναπτυξιακό στρατηγικό πλάνο, παραγωγικό μοντέλο, αξιοποίηση και ανάδειξη της βιοποικιλότητας ταυτόχρονα με ζητήματα ποιότητας της ζωής μας στην υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, την επιχειρηματικότητα, τις υποδομές, τον αθλητισμό ,τον τουρισμό. Στην αυτοδιοίκηση οφείλεις να έχεις απαντήσεις , προτάσεις και ιδέες  άμεσες και αποτελεσματικές  για την ανάπλαση ενός πάρκου, την συντήρηση ενός ρέματος ,του οδικού δικτύου, μιας σχολικής αυλής ,μιας θεατρικής παράστασης σε μια επαρχιακή πόλη ,της υποστήριξης μιας μικρομεσαίας επιχείρησης. Αποτελεί ταυτόχρονα ευθύνη και δυνατότητα διαμόρφωσης συλλογικού αφηγήματος και αυτό κάνει την αυτοδιοίκηση ξεχωριστή τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Είναι η πολιτική δραστηριοποίηση που κρίνεται στην καθημερινότητα και έχει άμεση επαφή με τους ανθρώπους που καλείσαι να εκπροσωπήσεις και κρίνεσαι στις λύσεις και τις απαντήσεις αλλα και στην δημιουργία οράματος καθημερινά.

Αποτελεί μόνιμη επωδό της προηγούμενης  διοίκησης πως ,παρά τη δυναμική από πλευράς τους διεκδίκηση, η κεντρική Κυβέρνηση αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μικρότερο βαθμό κρατούν  εξαιρετικά φειδωλή τη στρόφιγγα της χρηματοδότησης. Εσύ αποδέχεσαι αυτή την κριτική; Μήπως όμως και τα ήδη διαθέσιμα χρήματα δεν αξιοποιούνται οργανωμένα διαθέσιμα και ορθολογικά;

 Η Περιφέρεια διαχειρίζεται το 60% του ΕΣΠΑ αλλά  και ευρύτερων ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων (π.χ. Interreg,Adrion ,MED, Balkan Meditteranean). Η ιδιαιτερότητα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας έγκειται στο γεγονός ότι ο περιφερειάρχης της αποτελεί ταυτόχρονα στο ½  της απερχόμενης θητείας του πρόεδρος και στο ½ αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής Περιφερειών άρα και role model τρόπω τινά απορροφητικότητας και επιτυχίας εφαρμοσμένης διαχείρισης ευρωπαϊκών κονδυλίων. Ανεξάρτητα από την κριτική ή την επιθυμία διεκδίκησης και αντιπαράθεσης που επιθυμεί να έχει με την Κυβέρνηση με την οποία μοιράζεται κοινό ιδεολογικό όραμα και προέρχεται από κοινή πολιτική μήτρα δεν παύει να υπάρχει μια ανάγνωση  της πραγματικότητας όπου σε επίπεδο εφαρμογής πολλά έργα μένουν ανολοκλήρωτα ,είναι συνεχιζόμενα σε 4ετή προγράμματα, απεντάσσονται γιατί χάνονται χρονικές προθεσμίες ,γίνονται απευθείας αναθέσεις ή φωτογραφικοί διαγωνισμοί άρα δεν τηρούνται ευρωπαϊκές διαδικασίες ανοιχτών διαγωνισμών. 

 Επίσης με τις υψηλές εκπτώσεις είναι αμφίβολης ποιότητας η εκτέλεση έργου γιατί είτε είναι πολύ χαμηλό το κόστος υλικών είτε κακοπληρωμένοι οι συντελεστές –εργαζόμενοι στο έργο κοκ. Παράλληλα δεν λειτουργεί το τρίπτυχο σχεδιασμός υλοποίηση απολογισμός έργων κάθε τρίμηνο λόγου χάριν οπότε δεν είναι σαφές πάντα το πλαίσιο αποτελεσματικότητας της ολοκλήρωσης ή υλοποίησης /απορρόφησης έργου ή προγράμματος. Επιπρόσθετα παρότι κυριαρχεί το αφήγημα της αναγκαιότητας της ενεργειακής μετάβασης και της διαχείρισης της κλιματικής κρίσης η εκτέλεση έργων και εργασιών δεν αποδεικνύεται ότι βαδίζει με γνώμονα την ανθεκτικότητα. Κλείνοντας αξίζει να σημειώσω ότι δεν υπάρχει η ανάγνωση ότι το κράτος έχει συνέχεια και αυτό φαίνεται στην ουσία  από τον τρόπο άσκησης πίεσης και διεκδίκησης την περίοδο 2015-2019 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε αντίθεση με την χαλαρότερη άσκηση κριτικής στην επόμενη κυβέρνηση από το 2019 και εξής ιδιαίτερα στα συναρμόδια υπουργεία εσωτερικών ,αγροτική ανάπτυξης, οικονομίας κλπ. Προσθέτοντας εδώ ότι πολλά έργα εντασσόμενα στο πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ δεν ολοκληρώθηκαν ή απεντάχτηκαν χάθηκαν λοιπόν πόροι ενώ τα ίδια έργα εντάχθηκαν στο πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, όπως για παράδειγμα στην Π.Ε. Πέλλας (αποχέτευση Σκύδρας ,βιολογικός καθαρισμός ) γεγονός που αποδεικνύει  επιλεκτική πολιτική κριτική ή ασυνέχειες εις βάρος της ποιότητας ζωής των πολιτών. Η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να είναι και να φαίνεται τίμια άρα οφείλει η Διοίκηση να τηρεί όλες τις ευρωπαϊκές διαδικασίες σε διαγωνισμούς, ένα αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο σε όταν υλοποιεί συμπράξεις Δημοσίου και ιδιωτικού Τομέα, να προλαβαίνει τις προθεσμίες, να ελέγχει διαρκώς την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων αλλά και την ποιότητα εκτέλεσης έργων ,να βασίζεται στον απολογισμό για να επανασχεδιάζει και να στοχοθετεί με γνώμονα τον ευρωπαϊκό άξονα πολιτικών συνοχής. 

 Φυσικά πρέπει να διεκδικεί διαρκώς περισσότερες χρηματοδοτήσεις όπως είδαμε την απερχόμενη τετραετία η υπόθεση της χρηματοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων και πολύ μικρών με το πρόγραμμα διέξοδος δεν πήγε πολύ καλά γιατί ωφελήθηκαν μόνο περί τις 7000 επιχειρήσεις στην επικράτεια της Κεντρικής Μακεδονίας μετά το πέρας της ισχυρής υγειονομικής κρίσης της Covid-19 .Από την άλλη για να μην αδικήσω τον θεσμό του β΄ βαθμού αυτοδιοίκησης που ήδη υπηρετώ και επιθυμώ να εξακολουθήσω μετά τις εκλογές της 8^ης Οκτώβρη να μιλήσουμε λίγο ειλικρινά για τα κενά τα χρηματοδοτικά που κλήθηκε να καλύψει η ΠΚΜ στην περίοδο της πανδημίας υποστηρίζοντας υλικοτεχνικά και χρηματοδοτικά τεράστιες ελλείψεις και ανάγκες σε δομές υγείας κάτι που έπρεπε να είχε γίνει από την κεντρική κυβέρνηση και τον κρατικό κορβανά ή να σχεδιαστεί διαφορετικά για τις  πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας και την αυτοδιοίκηση

 Ο κύριος Τζιτζικώστας επιχειρεί μεθοδικά και έντεχνα να καλλιεργήσει το προφίλ ενός ήπιων τόνων  και συναινετικού πολιτικού ο οποίος προωθεί τον πολιτικό πλουραλισμό και  ηγείται ενός πολυσυλλεκτικού συνδυασμού. Ποια η  οπτική σας για το θέμα αυτό ;

 Ξέρετε πιστεύω ότι κριτήριο της αλήθειας είναι η πράξη και θέλω να αναγνώσουμε λίγο μαζί το εξής. Στις εκλογές του 2019 ο κύριος Τζιτζικώστας έλαβε ένα ποσοστό της τάξης 62% κάνοντας και ισχυρή επιθετική προπαγάνδα πάνω στην συμφωνία των Πρεσπών και στήνοντας απέναντι τους πολιτικούς υπερασπιστές της στην αυτοδιοίκηση. Ταυτόχρονα είναι ο ίδιος περιφερειάρχης που αξιοποίησε προς όφελος της περιφέρειας που διοικεί την συμφωνία αυτή για την ανάδειξη και προβολή τουριστικών και αγροτοδιατροφικών προϊόντων (Προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ), για την αξιοποίηση ευρωπαϊκών διασυνοριακών προγραμμάτων για ακριτικές και γειτονικές περιφέρειες , για τον κοινό άξονα δράσης στην δασοπροστασία. Ταυτόχρονα βέβαια επικαλούμενος το ανεξάρτητο της παράταξης βλέπουμε έναν πανίσχυρο περιφερειάρχη σε αυτές τις εκλογές να στηρίζεται επίσημα από το κόμμα της ΝΔ και να μην ασκεί ο ίδιος ισχυρές πιέσεις στην κυβέρνηση που διοίκησε την χώρα την προηγούμενη τετραετία ούτε σε επίπεδο διαμόρφωσης της δημόσιας διοίκησης όπως πχ τα οργανογράμματα και οι περιγραφές θέσεων στους εργαζόμενους της περιφέρειας , ο γενναίος αριθμός προσλήψεων από επιτυχόντες ΑΣΕΠ, η λήξη της «ανακύκλωσης» ευέλικτων εργαζόμενων μέσα από πίνακες ΟΑΕΔ, η αξιολόγηση και οι κρίσεις. Σε επίπεδο θεωρίας αναγνωρίζει ότι το κράτος έχει συνέχει αλλά σε επίπεδο πράξης δεν έχει πίεση προς πάσα κατεύθυνση για περιφερειακή διακυβέρνηση ώστε να υπάρχει σαφές πλαίσιο, αλλά και διαχωρισμός αρμοδιοτήτων και ευθυνών. Διακομματικός και αυτοδιοικητικός με χρίσμα και χωρίς σύγκρουση συμφερόντων δεν μπορείς να αυτοαποκαλείσαι όταν στην εφαρμοσμένη πολιτική πηγαίνεις κατά γράμμα με το πολιτικό πρόγραμμα της ΝΔ στην αυτοδιοίκηση.

Υφίστανται  οι αναγκαίες εκείνες προϋποθέσεις  για συντονισμό και κοινές δράσεις μεταξύ των προοδευτικών περιφερειακών  παρατάξεων στην Κεντρική Μακεδονία;  

 Τις περισσότερες φορές απαντήσεις μας δίνει η ίδια η ζωή και η πρακτική εφαρμογή. Την τετραετία που ολοκληρώνεται μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές  και εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης και εξαιτίας έκτακτων καιρικών φαινομένων και καταστροφών λόγω κλιματικής κρίσης ή με την αφορμή σοβαρών εθνικών και κοινωνικών ζητημάτων κληθήκαμε να συγκεντρώσουμε τον απαιτούμενο αριθμό υπογραφών περιφερειακών συμβούλων και Minimum πολιτικών συγκλήσεων για να βγουν ψηφίσματα ή ημερήσια έκτακτη διάταξη. Δεν ήταν πάντα εύκολο, ωστόσο έγινε εφικτό αλλά κυρίως αναγκαίο .Εκτός όμως από το παρελθόν σήμερα καλούμαστε να κριθούμε για τα πολιτικά αυτοδιοικητικά και αναπτυξιακά προγράμματα στις 8 Οκτώβρη και για τις εφαρμοσμένες λύσεις στην ποιότητα ζωής μας  και προτάσεις συνεπώς υπάρχουν πολλά πεδία σύγκλισης και σύμπλευσης με παρατάξεις προοδευτικές  και οικολογικές και είναι στόχος μας στο ψηφοδέλτιο της ΑΛΛΑΓΗΣ για την Κεντρική Μακεδονία να συνεργαζόμαστε για το καλό του τόπου και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

 Κλείνοντας την ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση, η πόλη μας διοργανώνει αυτές τις μέρες μας την ετήσια Διεθνή Έκθεση. Αποτελεί κοινή παραδοχή η συν τω χρόνω παρακμή και εκφυλισμός του θεσμού αυτού.  Με ποια μεθοδολογία και ποιες ενέργειες η "Αλλαγή" σκοπεύει να την αναβαθμίσει σε μοχλό οικονομικής ανάπτυξης και ανάδειξης του γεωστρατηγικού ρόλου της Θεσσαλονίκης;

 Λοιπόν είναι μια πολύ επίκαιρη ερώτηση και ταυτόχρονα αναδεικνύει και κάποιες χρόνιες παθογένειες στην χώρα μας. Ξέρετε η δημοκρατία, η σύμπλευση, οι συνέργειες, ο διάλογος απαιτούν διάθεση, κόπο, χρόνο και νεωτερίστικη αντίληψη για τα πράγματα συνολικά  γιατί είναι στάση ζωής. Έχω την τύχη να διατελώ μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης στην Κεντρική Μακεδονία και με αυτόν τον ρόλο να ταξιδεύω σε Εκθέσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η ιδανική εικόνα εκθεσιακού κέντρου, μοντέλου εκθεσιακού τουρισμού αλλά και πεδίου συνάντησης για σύναψη συνεργασιών και υπογραφές μνημονίων συνεργασίας αποτέλεσε η έκθεση της Μαδρίτης για τον αγροδιατροφικό τομέα που πραγματοποιείται κάθε Οκτώβριο στο εκθεσιακό της Κέντρο. 

 Επομένως είναι εντυπωσιακό πως εκτός από την ανάδειξη προϊόντων και υπηρεσιών σε αυτήν την έκθεση παράλληλα με hubs, παρουσιάσεις, διαλέξεις, workshops, περίπτερα εκθετών, οι κοινωνικοί και παραγωγικοί εταίροι συνάπτουν μνημόνια συνεργασίας επιτόπου στον χώρο της έκθεσης .Σε παράλληλα στρογγυλά τραπέζια αντιδήμαρχοι, υπουργοί, περιφερειάρχες, επιμελητήρια, παραγωγικοί φορείς ανεξαρτήτου παρατάξεων και πολιτικής εκπροσώπησης διαπραγματεύονται εξαντλητικά και υπογράφουν συμφωνίες στο τέλος της ημέρας με απτά αποτελέσματα στην πραγματική οικονομία. 

 Αν πραγματικά Θέλουμε η Θεσσαλονίκη να αποτελέσει μητρόπολη της νοτιοανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων με ένα τέτοιο επιτυχημένο μοτίβο πρέπει να εργαστούμε όσοι υπηρετούμε την αυτοδιοίκηση, τον συνδικαλισμό,τα επιμελητήρια. Και οι εκθέσεις μας να μην έχουν μόνο τον ρόλο της βόλτας στα περίπτερα, αλλά πραγματικά κοινωνικών και οικονομικών συναντήσεων και γεγονότων στην πόλη μας.