Το Κυνήγι των Αγριανθρώπων

Πέρυσι είχα την τύχη να παρακολουθήσω το " Τελευταία κούρσα για το Ντάργουιν " του Αυστραλού, Τζέρεμι Σιμς, κάπως έτσι παίρνοντας στα χέρια μου το φετινό πρόγραμμα, αποφάσισα να βάλω στη λίστα μου, το " Κυνήγι Αγριανθρώπων " Τaika Waititi από τη Νέα Ζηλανδία. Και μπορώ να πω, πως πέτυχα διάνα. Μία ταινία για όλους, με γρήγορο ρυθμό κι οικονομία στην αφήγηση, ώστε ο θεατής να μην βαρεθεί ούτε δευτερόλεπτο. Μία έξυπνη κωμωδία, χωρισμένη σε κεφάλαια, που χρωματίζει το 57o Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο.

O Ρίκι είναι ένα πανέξυπνο, μορφωμένο, αλλά δύστροπο και με εγκληματικές τάσεις αγόρι. Η Πρόνοια αναθέτει την ανατροφή του σε μία οικογένεια στην επαρχία, παίρνοντάς τον από το κέντρο, μετά από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες. Αυτό που έχει λείψει από το νεαρό παχουλό αγόρι είναι η αγάπη, η θαλπωρή, κι η ζεστασιά μίας αληθινής οικογενείας. Το χάδι, η τρυφερότητα κι ο καλός λόγος της " μητέρας ". Η Μπέλα, θετή του μάνα, θα τον κερδίσει, σχεδόν από την πρώτη στιγμή. Ο Χεκ, σύζυγός της, παραμένει ψυχρός, κρατά αποστάσεις. Ο αιφνίδιος θάνατος της γυναίκας όμως θα ανατρέψει τις ισορροπίες. Ένα βράδυ ο Ρικ, παρέα με το σκύλο του Τούπακ, θα το σκάσουν. Κι όταν οι δύο τους βρεθούν στο δάσος, ένα απροσδόκητο γεγονός, θα τους αναγκάσει να συνεργαστούν, στο δρόμο για την ελευθερία.

Η γεύση που μας άφησε; Καταπληκτική. Ο νεαρός πρωταγωνιστής, Julian Dennison, σε μία μοναδική ερμηνεία, είναι όλα τα λεφτά. Ακροβατεί μεταξύ της πραγματικότητας και ενός παραμυθιού, που έχει πλάσει στο μυαλό του, με γκάνγκστερ και τσίφτικη ζωή. Παράλληλα, ο Σαμ Νέιλ μεστός, οδηγεί το φιλμ, ως μεγάλος " θείος ". Η ζωή είναι ένας αγώνας κι αυτός δίνεται με τους ανθρώπους, κόντρα σε Θεούς και δαίμονες. Αρκεί να έχεις αξίες κι ιδανικά. Θα νικήσει άραγε το καλό;

Έμμεσα ο σκηνοθέτης, θίγει βέβαια κακώς κείμενα της κοινωνίας. Ένα απ΄αυτά είναι η γραφειοκρατία, ένα άλλο η λειτουργία του συστήματος, που πνίγει το κάθε μικρό ψάρι, που θέλει, με την καλή έννοια, να επαναστατήσει, ενώ εκθειάζει την αμερόληπτη δημοσιογραφία. Όλα όμως με ευφυή τρόπο, με χιούμορ, δίχως ακρότητες, όσο πρέπει για να ακουστούν και να πάρουμε το μήνυμα.

Μία ταινία, που συνδυάζει στοιχεία του σήμερα (σέλφι) και μίας εποχής, που μοιάζει τόσο μακρινή (κυνήγι άγριων ζώων) από τη σημερινή. Με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο, όμως. Με τρομερή μουσική, που άλλοτε δίνει μία νώτα αισιοδοξίας κι άλλοτε επιτείνει τη δράση. Με τη φύση να μας ταξιδεύει νοερά σε ένα αλλιώτικο περιβάλλον, που η Ευρώπη στο πέρασμα των χρόνων, στερείται.

" Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια ". Κάπως έτσι και στη δική μας περίπτωση.Η περιπέτεια ολοκληρώνεται. Ρικ και Χεκ κέρδισαν τη ζωή κι ο ένας τον άλλον για τη συνέχεια. Κι όπως εύστοχα ακούγεται, " η οικογένεια, δεν ανταλλάσσεται ".

Η τσίφτικη ζωή επέλεξε εμάς κι όχι εμείς αυτήν ... Απολαύστε το σε πρώτη ευκαιρία!