Δολοφονικά αμαξίδια

Πέρυσι ήταν " Ο Γιος του Σαούλ "  του Λάζλο Νέμες, φέτος πιο ήσυχα, σχεδόν αθόρυβα ήρθε στη Θεσσαλονίκη και το 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου, το " Δολοφονικά Αμαξία ", ενός άλλου Ούγγρου σκηνοθέτη, του Ατίλα Τιλ. Μία κοινωνική κωμωδία δράσης, βαθιά αντιρατσιστική, για τον πόνο και τη δύναμη του ανθρώπου να πετύχει τα πάντα.

Δύο νεαροί φίλοι, με προβλήματα αναπηρίας, νοσηλεύονται σε ένα κέντρο φροντίδας. Η καθημερινότητά τους δύσκολη, οι στιγμές τους ανιαρές. Αποξενωμένοι, απομονωμένοι.  Την ρουτίνα, έρχεται να διακόψει ο Rupaszov. Aνάπηρος κι αυτός, πολύ μεγαλύτερος σε ηλικία. Η συνεργασία τους με την σέρβικη Μαφία τους οδηγεί σε αχαρτογράφητα εδάφη. Υπό τον φόβο και την απελπισία, ότι σύντομα θα θεωρούνται άχρηστοι, προβαίνουν σε ιδιαίτερες ριψοκίνδυνες πράξεις, διακινδυνεύοντας τις ζωές τους. 

Τα πράγματα δεν είναι όμως ακριβώς, όπως φαίνονται στη μεγάλη οθόνη. Τα όρια μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας, κάποια στιγμή θολώνουν. Αποτέλεσμα, ένα εξαιρετικό κόμικ. Με μοναδικές εικόνες, βγαλμένες από ατέλειωτο πιστολίδι και γκανγκστερική ζωή, που έμμεσα συνδέεται με τον πατέρα, ενός εκ των πρωταγωνιστών, που τον εγκατέλειψε, όταν έμαθε το πρόβλημα του και τώρα είναι διατεθειμένος να πληρώσει την εγχείρηση του, για μία καλύτερη ζωή.

Ένα δράμα πάνω στην αναζήτηση αποδοχής κι ελπίδας. Θαρρείς πως ψάχνουν εκδίκηση από έναν κόσμο, που δεν μπορεί να σεβαστεί την διαφορετικότητα, το πρόβλημα ενός ανθρώπου, που κάνει τεράστια προσπάθεια για να επιβιώσει και να σταθεί ξανά στα πόδια του, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Μοιάζουν απόκληροι, μα είναι περήφανοι για τον αγώνα τους. Κάθε μέρα τους ισοδυναμεί με Γολγοθά. Κάπως έτσι, μετά τον " Γίγαντα ", ακόμα μία ευαίσθητη ιστορία ατόμων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας. Και ναι μας κέρδισε ...