We the animals

Διεθνές Διαγωνιστικό τελευταίο σημείωμα ... Το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ρίχνει σήμερα την αυλαία του κι η τελυταία ταινία, που παρακολουθήσαμε και διεκδικεί τον Χρυσό Αλέξανδρο, ήταν το " Εμείς τα Ζώα " του Τζερεμάια Ζέιγκαρ. Ένα ευαίσθητο φιλμ για την αδελφική αγάπη, τη δύναμη της ένωσης, την αλληλεγγύη και την επανάσταση του Τζόνα, που σχεδιάζει τον δικό του κόσμο κι είναι έτοιμος να αφεθεί ελεύθερος και να ακολουθήσει μία διαφορετική ζωή από την καθορισμένη του μοίρα.

Μία οικογένεια γεμάτη προβλήματα στην επαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής μεγαλώνει τα παιδιά της. Η κάμερα ακολουθεί τον μικρότερο αδελφό και την προσπάθειά του να αποδράσει από τα " πρέπει ". Οι δύο μεγαλύτεροι μοιάζουν να έχουν αποδεχθεί την κατάσταση και προσπαθούν να μοιάσουν στον πατέρα τους. " Δε θα ξεφύγουμε ποτέ απ΄αυτό ". Κι οι τρεις παρατηρητές σε σκηνές βίας, έντονων καυγάδων, αποχωρήσεων κι επιστροφών, σκληρού σεξ, προσπαθούν να ισορροπήσουν, μέσα από τους δεσμούς, που έχουν αναπτύξει.

Ένας ύμνος στην αδελφότητα, γιατί παρά τα όσα μας χωρίζουν, θα πρέπει με τα αδέλφια μας να είμαστε ενωμένοι σαν μία γροθιά. Αυτό τους κρατάει ζωντανούς και τους δίνει κουράγιο στα δύσκολα να συνεχίσουν. Είναι τρεις και σχεδόν μέχρι το φινάλε έτσι πορεύονται. Κάπου εκεί όμως, θα επέλθει σύγχυση και θα ακολουθήσει μία πολυεπίπεδη μάχη. Θα είναι ξανά μία αγκαλιά; To μεγαλείο της συγχώρεσης είναι από μόνο του ικανό να οδηγήσει στην αγάπη;

Ο Τζόνα είναι ένα παιδί, που έχει ένα ταλέντο. Ζωγραφίζει, σχεδιάζει. Αποτυπώνει τον ψυχικό του κόσμο στο χαρτί. Κι όμως φοβάται να δείξει και να μοιραστεί τα σχεδιά του. Κλείνεται στον εαυτό του κι αναζητά διαφυγή. Ονειρεύεται έναν άλλον κόσμο, με μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης του είναι του. Είναι έτοιμος να ακολουθήσει έναν άγνωστο στη Φιλαδέλφεια, γιατί νιώθει πως είναι ο μοναδικός που μπορεί να το καταλάβει. Ίσως και κάτι παραπάνω.

Τραγικό πρόσωπο επίσης κι η μητέρα, που ενίοτε ξεσπάει, τις υπόλοιπες φορές δεν έχει τη δύναμη. Μία αμερικανίδα, που τα παράτησε όλα κι ακολούθησε έναν νέο άντρα από το Πουέρτο Ρίκο, με διαφορετική κουλτούρα και φιλοσοφία ζωής. Αυτό φαίνεται ήδη από την πρώτη σκηνή. Είναι υποχρεωμένη να είναι πάντα εκεί. Να πονάει, να κλαίει, να νοιάζεται, να φροντίζει. Να είναι καλή σύζυγος και μητέρα. Να δέχεται τα λάθη και τις παραξενιές του εις βάρος της δικής της ζωής.

Είναι κάποιες ταινίες που σε κάνουν να αναθεωρήσεις αρκετά πράγματα κι αυτό είναι ένα φιλμ που είναι πιθανό, άλλος άνθρωπος να μπεις στη σκοτεινή αίθουσα και διαφορετικός να βγεις. Συμβαίνει κι αυτό. Είναι η δύναμη της έβδομης τέχνης να σε μαγνητίσει, να σε θέτει σε ρόλο πρωταγωνιστή, να σε αφυπνίσει. " Εμείς οι τρεις, εμείς τα τρία αδέλφια, εμείς οι αχώριστοι Βασιλιάδες. Δείτε μας " ...

Η ταινία προβάλλεται εκ νέου σήμερα στις 15:30 στην αίθουσα Φρ.Λιάππα.