Σε ένα Φεστιβάλ προσπαθείς να ακουμπήσεις όλες τις θεματικές που σου κινούν το ενδιαφέρον και την περιέργεια. Ταξίδεψα μαζί με τις χιλιάδες μοναχές του Θιβέτ στα ξύλινα σπιτάκια του οροπεδίου της χώρας. "Dark Red Forest" του Χουατσίν Τζιν. Η προσευχή δεσπόζει σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Η λογική πηγαίνει περίπατο. Κάθε είδους ελευθερία τίθεται σε αμφιβολία.
"Ο διαλογισμός προκαλεί ψευδαισθήσεις". Κανένα περιθώριο ευελιξίας. Οι άντρες σε ρόλο γκουρού. Όλες τους χρωστούν ευγνωμοσύνη σε αυτόν. Μία ιδιόμορφη πατριαρχία αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια του θεατή.
Η δύναμη της εικόνας ισοσταθμίζει την παντελή έλλειψη της τεχνολογίας. Απλοϊκές θεωρίες, απουσία ίσως ακόμα κι άρνηση της επιστήμης. Η Φυτοθεραπευτική γνωρίζει την απόλυτη αποδοχή στην κοινότητα. Ένα σκηνικό απόλυτου εγκλωβισμού κι η καλλιέργεια τύψεων. "Να δαμάσεις την καρδιά σου και να συνεχίσεις την μάθηση". Εννοώντας προφανώς την κατήχηση. Ψυχολογικός εκβιασμός. Από νεαρά κορίτσια μέχρι γερόντισσες. Αδύναμες πια να αποδράσουν. Μία ελεγχόμενη μάζα. Καμία τους δεν μπορεί πια να χαμογελάσει. Σα να έχουν ακρωτηριαστεί συναισθηματικά.
Όλος αυτός ο πόνος συχνά "σωματοποιείται". Τα κορμιά λυγίζουν. Το άγχος, η κατάθλιψη, η εσωτερική πάλη για να καταπνίξουν ότι έχουν ανάγκες ως άνθρωποι. Η πλύση εγκεφάλου αποτελεί προϋπόθεση επιβίωσης κι ενσωμάτωσης. Προφανώς κι αγνοούν τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Όλοι τους η ζωή είναι το μοναστήρι. Ένα διαρκές βασανιστήριο που δεν μπορούν να βιώσουν. "Ο θάνατος είναι η στιγμή της Δόξας", σίγουρα πάντως της λύτρωσης γι΄αυτές τις ψυχές. Μεγαλεπίβολες φράσεις, μα η ουσία χαμένη. Πώς είναι δυνατόν να αντέχουν;
2019-2022. Μία τριετία που οι ισορροπίες αλλάζουν. Τρία χρόνια αποσταθεροποίησης. Πιθανώς βιώνουμε κοσμοϊστορικές αλλαγές. Τα πτηνά τρέχουν ορμητικά να κατασπαράξουν μία νεκρή σάρκα. Η φύση εκδικείται; Θα είναι η κλιματική αλλαγή κι οι συνέπειές της αυτές που θα φέρουν το τέλος; Από την άλλη στο σκοτάδι πέφτουν νιφάδες. Λέτε αυτή η εικόνα να αφορά να την ελπίδα; Οι ταινίες τεκμηρίωσης ακριβώς αυτόν τον στόχο έχουν: Να μας γνωρίσουν/γνωστοποιήσουν ένα πρόβλημα και να πάνε τη σκέψη μας ένα βήμα παραπέρα. Αν δεν καταφέρουν το δεύτερο για μένα έχουν καταφέρει το μισό.
Σίγουρα ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Στη διεθνή σκακιέρα διαδραματίζεται ένα παιχνίδι που μπορεί να ανατρέψει τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Η Κίνα μπορεί να μη φαίνεται τόσο, ωστόσο δεν παύει να είναι πρωταγωνίστρια. Σε αυτή τη χώρα όμως που φιλοδοξεί να γίνει υπερδύναμη κατοικούν αυτοί οι άνθρωποι. Έτσι τους διαχειρίζεται και καταφέρνει να τους έχει υπό τον έλεγχό της. Σαν έναν μεγάλο στρατό κυριολεκτικά και μεταφορικά. "Το τέλος της ζωής μου θα με βρει με αυτόν τον πορφυρό μανδύα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου