Ένας μοναχικός καουμπόι, ζει στην ύπαιθρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Μοναδική του συντροφιά, λίγο ποτό και τα τσιγάρα του. Καθώς νιώθει το τέλος να πλησιάζει, επιδίδεται σε έναν αγώνα εξιλέωσης κι άφεσης των αμαρτιών, ώστε να πάρει ήρεμος τον δρόμο για το τελευταίο ταξίδι της ζωής του. Στερνές επιθυμίες, η επαφή με τους ανθρώπους, η επικοινωνία κι η αυτοκάθαρση.
Με αστείρευτο χιούμορ, πάντα ετοιμόλογος ο πρωταγωνιστής παίρνει στις πλάτες του την ταινία. Άλλες φορές με την ευαισθησία κι άλλες με τη σκληρή συμπεριφορά του, θέτει τον θεατή σε ρόλο πρωταγωνιστή και τον καλεί να σκεφτεί, πως θα έπραττε. Σα να θέλει να αποδώσει δικαιοσύνη και να βοηθήσει άπαντες. Είναι σαφείς οι αιχμές προς το σύγχρονο κόσμο και τα πρότυπα, που καλλιεργεί.
Κι αυτό το " Lucky ", ως παρατσούκλι, δείχνει πως ήταν φαινομενικά τυχερός. Πώς νιώθει όμως ο ίδιος, τώρα που γυρίζει τον χρόνο πίσω; Ο παραλληλισμός με τη ζωή της χελώνας, οι μουσικές γέφυρες, που χρησιμοποιούνται ως μέσο σύνδεσης και μία βαθιά απογοήτευση, που φαίνεται στο βάθος, λίγο πριν τούνελ. Με τη σοφία της ηλικίας να κυριαρχεί, μήνυμα σε αυτούς που μένουν πίσω να κερδίσουν κάθε στιγμή.
Eρωτικό γράμμα για τη ζωή που μένει πίσω και θα συνεχιστεί στους αιώνες των αιώνων. Άλλωστε εμείς είμαστε περαστικοί. Ένας διαλογισμός για την ηθική, την μοναξιά ( " ο καθένας μόνος έρχεται και μόνος φεύγει "), τον φόβο και την πνευματικότητα (κλείνει την τηλεόραση και προσπαθεί να ασκήσει τη μνήμη του, με ένα κλασικό σταυρόλεξο).
Μία ποιητική ζωγραφιά δεμένη αρμονικά με τον ήχο της φυσαρμόνικας, που προκαλεί γαλήνη. Ένα συγκινητικό αντίο, δίχως μελοδραματισμούς, καθώς αυτή είναι η μοίρα κάθε ανθρώπου. Σημασία έχει το ταξίδι, όπως μας λέει ξεκάθαρα ο Λιντς κι όχι ο προορισμός. Μία ταινία φεστιβαλική, που νομίζω, πως είναι ένα από τα φαβορί για τον Χρυσό Αλέξανδρο, καθώς μετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου