"Να μάθεις να φεύγεις"

 https://www.youtube.com/watch?v=-2U0Ivkn2Ds

Πόσες φορές έχει τύχει να βρεθείς σε αδιέξοδο μέσα σε μια σχέση; Να αισθάνεσαι ότι ξαφνικά από εκεί που ήσουν προτεραιότητα βρίσκεσαι στο περιθώριο και απλά σε στριμώχνουν στο πρόγραμμα; Ότι οι προσπάθειες που κάνεις για να αλλάξεις αυτή την κατάσταση πέφτουν στο κενό; Ότι πολεμάς μόνος για κάτι που έπρεπε να αφορά δύο;

 Όλα αυτά που βιώνουμε, πάντοτε συνοδεύονται από μια σειρά συναισθημάτων που μας συντροφεύουν και δίνουν αυτό το διαφορετικό χρωματισμό στη ζωή μας ανάλογα με το τι βιώνουμε. Μας κάνουν να εκφράζουμε αυτό που σε κάθε περίπτωση συμβαίνει μέσα μας. Να εξωτερικεύουμε όσα αισθανόμαστε. Και όχι απαραίτητα λεκτικά κάθε φορά, γιατί τα συναισθήματα μπορούν απλά να γίνουν ορατά μόνο και μόνο από τη γλώσσα του σώματος του ατόμου. Και μερικές φορές,ξέρουν να κρυφτούν τόσο καλά που και εμείς οι ίδιοι δεν διαισθανόμαστε την ύπαρξη τους. 

  Πολλές φορές τείνουμε να θέλουμε να αποφύγουμε τα δυσάρεστα και κατά συνέπεια να αποκλείσουμε, έξω από το μυαλό μας, τις καταστάσεις που μας πλήγωσαν. Δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Και τα κρύβουμε στα βαθύτερα στρώματα της λήθης. 
 Στο βάθος της ύπαρξης μας, οι περισσότεροι άνθρωποι κρύβουμε ή κυριολεκτικά θάβουμε αυτά που μας πονάνε όταν τ’ αγγίζουμε. Με άλλα λόγια τ’ απωθούμε. Προσπαθούμε να γυρίσουμε στη νέα μας σελίδα και ν' αφήσουμε πίσω την παλιά, τη δυσάρεστη. Συχνά δεν ξέρουμε και τι άλλο καλύτερο να κάνουμε. Ή δεν μπορούμε, να κάνουμε κάτι άλλο. 

Όμως αυτό είναι το σημείο στο οποίο κάνουμε ένα από τα μεγαλύτερα μας λάθη. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι αυτά που έχουμε νιώσει καραδοκούν και εμφανίζονται εκεί που δε τα περιμένουμε. Δεν μπορούμε απλά να συνεχίσουμε να παραβλέπουμε όσα μας ενοχλούν, ούτε να κάνουμε για πάντα στην άκρη τον εγωισμό μας. Όταν αγαπάμε κάποιον τσαλακωνόμαστε γι' αυτόν, όμως μετά από πολλές φορές που αυτό θα συμβεί πρέπει να αναρωτηθούμε αν κ ο σύντροφός μας θα έκανε το ίδιο για μας. Είμαστε το ίδιο σημαντικοί γι' αυτόν;

 Και έρχεται τελικά μια στιγμή που καταλήγεις να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος που ήθελες να είναι το καλύτερο για σένα αποδεικνύεται το χειρότερο που θα μπορούσε να σου τύχει.

Ισχύει όμως αυτό πραγματικά; Γιατί να σπαταλήσεις το χρόνο σου σε κάτι που δεν άξιζε;

Μήπως όμως αυτή σου η πράξη σημαίνει ότι κάτι βρήκες στον άνθρωπο που επέλεξες να περάσεις χρόνο κοντά του; 
 Ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, προσπάθησε να μη βεβηλώνεις τις αναμνήσεις και όλα τα καλά στοιχεία που εισέπραξες. Διαχώρισε τα στο μυαλό σου και απλά αποχώρησε από εκεί που πλέον περισσεύεις. Ναι. Φύγε. Όσο δύσκολο και αν είναι. Φύγε. Δεν σου αξίζει να ζητάς την προσοχή. Μην κρατάς κακία και προχώρα. Ψάξε γι' αυτόν τον άνθρωπο που θα σε κάνει να αισθανθείς και πάλι οκοκληρωμένος. Δεν "ξεαγαπαμε" τους ανθρώπους. Δίνεις ένα κομμάτι σου σε αυτόν που αγάπησες, το οποίο ποτέ δεν πρόκειται να σου επιστραφεί άσχετα με την έκβαση των καταστάσεων. Η αγάπη είναι δυνατό συναίσθημα. Ακόμα και αν πληγωθείς, πονέσεις, τσατιστείς, θυμώσεις δε θα σταματήσεις να αγαπάς. Ίσως χρειαστείς χρόνο για να το διαπιστώσεις αλλά στο τέλος θα το καταλάβεις.

 Ένας ερωτευμένος θέλει προσοχή. Το μοναδικό ίσως που θέλει είναι αυτό. Αν δεν την βρίσκεις από κάπου, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ψάξεις να βρεις κάποιον που θα σου την παρέχει ουσιαστικά. Όταν δεν σου δίνουν σημασία, στην ουσία σε μαθαίνουν να ζεις χωρίς εκείνους που μέχρι πρότινος ήταν τα πάντα για σένα. Άστους να καταλάβουν ότι τους πραγματικά δυναμικούς ανθρώπους, πρέπει να μάθεις να τους σέβεσαι και να τους αγαπάς γιατί μένουν μαζί σου μόνο γιατί σε θέλουν. Και όχι από ανάγκη ή φόβο να μην είναι μόνοι. Έχουν μάθει να επιβιώνουν μόνοι τους. Απλά επέλεξαν να μοιραστούν ένα κομμάτι της ζωής τους μαζί σου. Μη στενοχωριέσαι λοιπόν επειδή δεν κατάφερες να πάρεις πίσω όσα περίμενες. Σίγουρα είναι ένα κομμάτι δύσκολο το να ξεπεράσεις όσα νιώθεις, όμως δεν είναι ανέφικτο.
 Σιγά σιγά συνηθίζεις κάποια γεγονότα. Σταματάς να λυπάσαι πλέον. Δεν αναλύεις τίποτα πια όχι γιατί δε νοιάζεσαι, αλλά γιατί έχεις πλέον κουραστεί να παλεύεις μόνος σου, για κάτι που πια έχει τελειώσει. Απλά αφήνεις το χρόνο να περάσει και να γιατρέψει τις πληγές σου. Και να ξέρεις ότι αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρει. Άλλωστε, μην ξεχνάς ότι όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο.
Βρες τη δύναμη να μιλήσεις ανοιχτά και να πεις όσα σε σκοτώνουν: "...Σε αγαπάω και πάντα θα σε αγαπάω αλλά δεν μου αρέσεις πια. Αν αντέχεις να με χάσεις αντέχω και να φύγω. Τα μέτρια με σκοτώνουν ψυχή μου, και εμείς δεν είμαστε προορισμένοι για να μετατραπούμε σε κάτι μέτριο..."
 Κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που σε καταλαβαίνει, αλλά παρ' όλα αυτά δεν μπορείς να το δεις και σου ξεγλιστράει. Φύγε λοιπόν από εκεί που δεν σου προσφέρουν όσα αναζητάς και μη φοβάσαι να τα ψάξεις. Διεκδίκησε τα γιατί σου αξίζουν.

Να είσαι ο εαυτός σου και μη νοιάζεσαι για τη γνώμη των άλλων. Οι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι δεν νοιάζονται για το τι θα πει ο κόσμος, αμφισβητούν πολλά, ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό γι' αυτό και δε ζουν με ψευδαισθήσεις. Ξέρουν ότι μπορούν να κάνουν λάθη και έχουν την δύναμη να τα ομολογήσουν και να ζητήσουν συγγνώμη όσο δύσκολο και αν τους είναι αυτό. Η ειλικρίνεια έχει τόση δύναμη που λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να τη διαχειριστούν.
 Μην πιέζεις κανέναν ούτε να σου μιλάει ούτε να μένει δίπλα σου. Γενικά μην πιέζεις κανέναν για τίποτα. Όποιος πραγματικά σε θέλει θα μπορέσει να βρει και τον χρόνο και τον τρόπο να μπει και να μείνει στη ζωή σου. Όποιος δε θέλει θα βρει δικαιολογίες. Κάποτε θα καταλάβουν ότι δεν θα είσαι για πάντα εκεί, και ότι κάτι που μέχρι πρότινος θεωρούσαν δεδομένο θα αποτελεί ζητούμενο. Θα είναι όμως πλέον αργά. Όχι για σένα, αλλά για αυτούς.