Ημερολόγιο Υπενθύμισης

Σα μαγική λέξη,  με τη δύναμη να ξετρυπώνει καλά κρυμμένες αναμνήσεις στο μυαλό, σα σπίθα που αναγεννά τις σχεδόν σβηστές φλόγες του τζακιού, θυμίζουν στους περισσότερους τα Χριστούγεννα. Χρώματα, μουσικές φωτάκια, γλυκά, μυρωδιές, παρέες θα είναι μερικές από τις πρώτες λέξεις που θα έρχονται πρώτα στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων. Και όχι άδικα… Γιορτή χαρμόσυνη από τέτοιες σκέψεις είναι λογικό να ακολουθείται.

Όμως, έχουν και μία άλλη όψη. Γι’ αυτήν γράφω, γιατί για μένα αυτή έχει σημασία, σπουδαιότητα, βάθος. Τα Χριστούγεννα είναι ημέρα υπενθύμισης. Και θα με ρωτήσετε: Μα δε θυμόμαστε να πάρουμε δώρα; Δε θυμόμαστε να είμαστε καλοί και ενάρετοι; Δε θυμόμαστε να είμαστε ευγνώμονες; Δε θυμόμαστε να συγχωρούμε;

Και σας ρωτώ: Θυμόμαστε;

Δεν ανέφερα ξεχωριστά αν θυμόμαστε να αγαπάμε. Όσα σας ρώτησα (πλην της πρώτης ερώτησης) δεν είναι η αγάπη στο βάθος της;  Η ερωτική, η φιλική, προς το συνάνθρωπο; Και για μία απάντηση είμαι σίγουρος: Πως αυτή είναι η αγάπη. Η αγάπη από τον Θεό, προς τον Θεό. «Πεινούσα και δε μου έδωσες να φάω» λέει ο Χριστός στον άνθρωπο:, «Πεινούσα για καλοσύνη, ευγνωμοσύνη, συγχώρεση…».

Για ένα είμαι βέβαιος. Όλοι παίρνουμε, δίνουμε ή θλιβόμαστε αν δε μπορέσουμε να πάρουμε ή να δώσουμε στους άλλους δώρα. Το δώρο ισχυριζόμαστε ότι αποτελεί ένδειξη αγάπης. Και θα συμφωνούσα με αυτό, αλλά πλέον όχι. Ένδειξη αγάπης δεν είναι ούτε το δώρο ούτε καν η ίδια η λέξη «αγάπη».

Αγάπη είναι να μάθουμε να συγχωρούμε γενναιόδωρα. Γιατί ποιο είναι το μεγαλύτερο δώρο από τη λυτρωτική δύναμη της συγχώρεσης; Ξέρετε, και η ψυχή μας χρειάζεται που και που κάποιο δώρο. Σαν υπενθύμιση ότι και αυτή υπάρχει.

Αγάπη είναι να προσφέρουμε γενναιόδωρα. Όχι μόνο υλικά αγαθά αλλά και συναισθήματα, λόγια παρηγοριάς, καλοσύνης και ανθρωπιάς.

Αγάπη είναι να πιστεύουμε γενναιόδωρα. Στο Θεό και στον άνθρωπο. Γιατί πως θα πιστέψω στο Δημιουργό αν δε θαυμάσω και σεβαστώ το Δημιούργημά του;

Αγάπη είναι να λέμε ευχαριστώ. Δε χρειάζεται εξήγηση. Η λέξη είναι γεμάτη από ολοφάνερα μηνύματα.

Και τα Χριστούγεννα είναι ακριβώς η μέρα αυτή που μας υπενθυμίζει το καθημερινό μας λάθος: Λησμονούμε το νόημα της ουσιαστικής αγάπης τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου,  μόλις, μαγικά, σβήσουν τα φωτάκια του δέντρου… Μας υπενθυμίζουν την υποχρέωση μας: Να αγαπάμε ουσιαστικά.  

Γιατί για μένα η αγάπη συνοψίζεται σε μία φράση:

«Αγαπάτε αλλήλους»!

Καλό ξημέρωμα να έχουμε!