ANΔΡΕΑΣ ΙΩΣΗΦ: ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΑΙ...

 

 

Στις 30 Μαρτίου συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από την ημέρα που οι Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης πέφτουν νεκροί (ξημερώματα Κυριακής και υπό το φως των προβολέων, όπως το έχει γλαφυρά διεκτραγωδήσει ο σπουδαίος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ) από τα πυρά εκτελεστικού αποσπάσματος. Αυτός ήταν ο αιματηρός επίλογος μιας δίκης-παρωδίας που ακολούθησε τη σύλληψή τους. Η κατηγορία που αντιμετώπιζαν περί κατασκοπευτικής δράσης εναντίον της Ελλάδας (πράξη που κρίθηκε ισοδύναμη εσχάτης προδοσίας) και επέσυρε τη θανατική ποινή , είναι κοινώς αποδεκτό (σε πείσμα των  σχετικά πρόσφατων, ατυχών δηλώσεων του νυν Προέδρου της Βουλής κ. Κ.Τασούλα..) δεν αντέχει στην κριτική. 

Πρόκειται για περίπτωση καταφανούς, ωμής παρέμβασης εξωγενούς παράγοντα-εν προκειμένω των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής-στην ελληνική Δικαιοσύνη. Οι εξωθεσμικές αυτές ισχυρές πιέσεις -συνεπικουρούμενες ασφαλώς και από την παρασκηνιακή δράση του Παλατιού – είναι βέβαιο ότι διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην εκτέλεση των τεσσάρων ανδρών. Ούτε η θύελλα αντιδράσεων που ξέσπασε σε διεθνές επίπεδο (με προσωπικότητες παγκοσμίου βεληνεκούς να εναντιώνονται στην εκτέλεση τους, όπως οι -κάθε άλλο παρά κομμουνιστές- Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Στρατηγός Ντε Γκωλ και ο Πάπας Πίος ο 12^ος, αλλά και ο ηθοποιός  Τσάρλυ Τσάπλιν) στάθηκε ικανή να αποτρέψει την εξέλιξη των πραγμάτων. Οι Αμερικανοί ήταν αποφασισμένοι με κάθε τρόπο και κόστος να διατρανώσουν και να εμπεδώσουν την πρόσδεση της κρίσιμης από γεωστρατηγικής άποψης Ελλάδας στο άρμα του Δυτικού Στρατοπέδου, σε εποχή όξυνσης του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου και λίγα μόλις χρόνια μετά τη λήξη του ελληνικού εμφυλίου Πολέμου.

 

   

Ο "Άνθρωπος με το Γαρύφαλλο" Νίκος Μπελογιάννης (κάτωθι εικονιζόμενος) ,όπως ενέπνευσε τον παγκοσμίου αίγλης ζωγράφο Πάμπλο Πικάσο να προχωρήσει στην αποτύπωσή του, μνημονεύεται -και δικαίως-στο πέρασμα του χρόνου , ως μια περίπτωση ανθρώπου ο οποίος δεν ορρωδεί ούτε προ των καννών του εκτελεστικού αποσπάσματος ,προκειμένου να φανεί συνεπής με τις πανανθρώπινες ,υψηλές αξίες από τις οποίες εμφορείτο. Έγινε-και παραμένει- σύνθημα στα χείλη μυριάδων ανθρώπων με αγωνιστικό φρόνημα και διάθεση , ενώ πέραν του κλασικού πορτρέτου που φιλοτέχνησε ο Πικάσο, ενέπνευσε και εξακολουθεί να εμπνέει ποικίλους δημιουργούς Τέχνης.

 Ο γράφων θεωρεί πως δίπλα στη σελίδα της Ιστορίας  με τα ανεξίτηλα γράμματα που γράφει το όνομά του Ν.Μπελογιάννη και των άλλων 3 εκτελεσθέντων, επιβάλλεται  να γίνει απλή έστω μνεία στον (άνω εικονιζόμενο) Ανδρέα Ιωσήφ. Τον ακραιφνή συντηρητικό υφυπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως του Νικολάου Πλαστήρα , ο οποίος δεν δίστασε να παραιτηθεί άμεσα μετά την εκτέλεση των 4 ,διαμαρτυρόμενος για αυτήν. Αποδεικνύοντας έτσι ότι το πολιτικό ήθος συχνά υπερβαίνει τις διαχωριστικές κομματικές και ιδεολογικές γραμμές ,ενώ δεν αποτελεί προνόμιο μιας μόνο πολιτικής παράταξης. Νεαρός ,φέρελπις πολιτικός ο ίδιος ,γόνος ισχυρής και πλούσιας οικογένειας ,είδε τα όνειρα για μια πετυχημένη πολιτική σταδιοδρομία να γκρεμίζονται ,ως κόστος για την άκαμπτη ηθικά στάση που επέδειξε.  Εκτός από πολιτικός , έφερε και τις ιδιότητες του δημοσιογράφου και νομικού με τις οποίες και ασχολήθηκε (αλλά με σαφώς πλέον μικρότερη προβολή σε ότι αφορά το δημόσιο βίο) στο υπόλοιπο του μακρού βίου του. Κατέλειπε επίσης πλούσιο και αξιόλογο συγγραφικό έργο. Αξίζει να αναφερθεί ότι επί μέρες ολόκληρες μετά το συμβάν απλοί πολίτες περνούσαν έξω από το σπίτι του ,προσφωνώντας τον ‘’γειά σου Ιωσήφ τσίφτη’’ ως ένδειξη σεβασμού και επιδοκιμασίας για τη γενναία πραγματικά (και ξένη ως προς το πολιτικό κλίμα που τότε επικρατούσε) πράξη του. Ενδεικτικό της ενόχλησης που προκάλεσε στους καθεστωτικούς κύκλους η έξω από τα καθιερωμένα αυτή πράξη του, ήταν ότι ετσιθελικά του αφαιρέθηκα η δυνατότητα να ΄΄τρέχει΄΄ το προσοδοφόρο πρακτορείο διανομής Τύπου που μέχρι τότε αυτός διέθετε. Βαρύ το τίμημα, αν επιλέξει κανείς να κινηθεί εκτός των συντεταγμένων που ..επιβάλλονται άνωθεν. Για αυτό και αναγκαία η ιστορική αναγνώριση.

 

ΥΓ 1 : Οι λόγοι που ο Ν.Μπελογιάννης τυγχάνει ευμενέστερης μεταχείρισης από την ιστορική μνήμη συγκριτικά με τους άλλους 3 συγκατηγορούμενούς του (στους οποίους συγκαταλέγεται και ο επιφανής, πολυσχιδής οικονομολόγος και νομικός Δ.Μπάτσης) είναι υπαρκτοί, συγκεκριμένοι και οπωσδήποτε αποτελούν αντικείμενο συζήτησης. Θα μας απασχολήσουν την κατάλληλη ώρα..

 

ΥΓ 2 : Τραγική μορφή και συνάμα σύμβολο εντιμότητας και αγωνιστικότητας ο εκτελεσθείς έναν χρόνο αργότερα Ν.Πλουμπίδης, που προθυμοποιήθηκε να πεθάνει αυτός αντί του συνονόματού του Μπελογιάννη, προσφορά η οποία τότε απορρίφθηκε…

ΥΓ 3: Παραίτηση υπέβαλε και ο κορυφαίος Υπουργός της Κυβέρνησης Πλαστήρα και διαπρεπής πολιτικός Γεώργιος Καρτάλης, μόνο που αυτή δεν έγινε δεκτή ..

Ζήσης Μπούρτζος