Ταξίδι στον χρόνο για την ειρήνη και την ελευθερία
Σε μία εποχή που η Ευρώπη βιώνει έναν πόλεμο, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πέρασε χθες το βράδυ ένα αντιπολεμικό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Μετά το "F#ck this Job" που παρακολουθήσαμε στο πρόσφατη διοργάνωση του Ντοκιμαντέρ τον Μάρτιο, χθες είχε σειρά η ανοιχτή προβολή του "HAIR" του Μίλος Φόρμαν στο λιμάνι της πόλης. Μία ακόμα σπουδαία πρωτοβουλία που έφερε πλήθος κόσμου, εν μέσω καύσωνα, αντιμέτωπο με διλήμματα που πρέπει να απαντήσει για να είναι πρώτα απ΄όλα καλά με τον εαυτό του.
Tι είναι όμως το HAIR
Μία ταινία, ένα μιούζικαλ του 1979 που φωνάζει, "κάντε έρωτα κι όχι πόλεμο". Μία ομάδα ακτιβιστών προσπαθούν με κάθε τρόπο να περάσουν το μήνυμα της αλληλεγγύης και της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων με φόντο το Σέντραλ Παρκ. Την περίοδο που μαίνεται ένας καταστροφικός πόλεμος στο Βιετνάμ, κάνουν τη δική τους επανάσταση με παιχνιδιάρικη διάθεση κι ας μοιάζει ο τρόπος έκφρασής τους αρκετές φορές ... γελοίος. Ιλιγγιώδεις ρυθμοί, παραισθησιογόνες ουσίες, παράτολμες αποφάσεις κόντρα σε μία συντηρητική κοινωνία. Το φινάλε της αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση και το "Let the Sunshine in" των Aquarius δένει αρμονικά. Παρακαταθήκη αγώνων για τις επόμενες γενιές.
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ
Η θέαση του θεωρώ πως είναι σημαντική υπόθεση στο παρόν κι αποκτά έναν βαθιά συμβολικό χαρακτήρα. Πράγματα και καταστάσεις που θεωρήσαμε για χρόνια δεδομένα έχουν ανατραπεί και δοκιμάζονται. Το έργο έρχεται ακριβώς αυτή την οριακή στιγμή να αφυπνίσει συνειδήσεις, να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά, να δοκιμάσει τις αντοχές και την κριτική μας σκέψη. Σε μία εποχή συνολικής παραίτησης, περνάει και πάλι το "μικρόβιο" της προσπάθειας, του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο.
Πολιτισμός και Τέχνες διαχρονικά ήταν απέναντι σε κάθε μορφής βίας. Ο ρόλος τους είναι να "εξημερώνουν" το πνεύμα, να απογειώνουν τη σκέψη και να μας ανάγουν προς το εξιδανικευμένο. Αυτές οι έννοιες δεν έχουν περιθώρια για συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Είναι η μοίρα τους να βρίσκονται απέναντι στα όπλα και τα συμφέροντα και ταυτόχρονα στο πλευρό των "παιδιών των λουλουδιών" κάθε εποχής που μάχονται ρομαντικά
Για όλους αυτούς τους λόγους βρεθήκαμε στην προβολή του HAIR. Mας βοήθησε να θυμηθούμε, να μάθουμε, να αισθανθούμε. Ήταν μία προβολή μάθημα που λάτρεψαν οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης και έδωσαν τα επόμενά τους ραντεβού για το "Σινεμά με Θέα" στην ταράτσα του Μεγάρου Μουσικής και τον Σεπτέμβρη στην πλατεία Αριστοτέλους για τις "Δεσποινίδες του Ροσφόρ" του Ζακ Ντεμί.
πρώτη δημοσίευση parallaximag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου