Μεγάλη Βρετανία, Λονδίνο τέλη δεκαετίας του 1970. Ο ρατσισμός επελαύνει, ο φασισμός αναβιώνει με αφορμή την τακτική του ΔΝΤ που πίεζε για περικοπές κι η οικονομική κατάσταση στη χώρα είναι πολύ άσχημη. Το Εθνικό Μέτωπο έχει πάρει κεφάλι όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες ιστορικές περιόδους. Μπροστάρης ο πολιτικός Ίνοχ Πάουελ που καλλιεργεί μία ακραία ξενοφοβική ρητορική. Η Ροκ γίνεται ένα όπλο απέναντί του ("rock against racism"). Mία αυθόρμητη εξέγερση που πυροδοτείται μετά από μία εμπρηστική δήλωση του εμβληματικού καλλιτέχνη Έρικ Κλάπτον.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η μουσική άλλαξε τον κόσμο. Μία γενιά ανθρώπων αμφισβήτησε απόλυτα το status quo κι επαναστάτησε με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Αγαπήστε την μουσική, μισήστε τον ρατσισμό. Ένας αγώνας που απαιτούσε συμβιβασμούς και διαδοχικές υποχωρήσεις προκειμένου να πετύχει. Στο έσχατο έρμα της ανθρώπινης φύσης, πριν την αποκτήνωση υπάρχουν πάντα τέτοιες φωνές που αντιλαμβάνονται την κομβική σημασία της δράσης τους.
Λευκοί και μαύροι με μία ψυχή στον αγώνα για έναν δίκαιο κόσμο αξιών κι ιδανικών. Μία πολυφυλετική νοοτροπία. Αυτή η μάχη δεν τελειώνει ποτέ. Είναι τρόπος ζωής ο σεβασμός κι η αλληλεγγύη. Κι αυτή η "ανωτερότητα" δηλώνει μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα δίχως απωθημένα και κατάλοιπα κατωτερότητας. Δε νιώθεις την ανάγκη να επιβληθείς σε κανέναν αδύναμο. Αποτελεί ένα μάθημα. Τα επόμενα χρόνια η κατάσταση θα κλιμακώνεται ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει να είμαστε δυνατοί και να μην παρασυρόμαστε από το κύμα που ψάχνει εύκολα θύματα και δαίμονες.
Το Εθνικό Μέτωπο τελικά ηττήθηκε το 1979. Οι απλοί άνθρωποι υπό τους ήχους της μπλουζ έδωσαν γενναίες απαντήσεις σε μία δύσκολη εποχή, σε ένα απαιτητικό σταυροδρόμι. Το τέρας απλά κοιμήθηκε και σήμερα βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναβιώσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Εμείς καλούμαστε να σταθούμε απέναντι σθεναρά. Με εχέγγυα την μόρφωση, την καλή γνώση της ιστορίας και τις Τέχνες να χαράξουμε έναν δρόμο προς την ένωση και την αρμονική συμβίωση.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η μουσική άλλαξε τον κόσμο. Μία γενιά ανθρώπων αμφισβήτησε απόλυτα το status quo κι επαναστάτησε με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Αγαπήστε την μουσική, μισήστε τον ρατσισμό. Ένας αγώνας που απαιτούσε συμβιβασμούς και διαδοχικές υποχωρήσεις προκειμένου να πετύχει. Στο έσχατο έρμα της ανθρώπινης φύσης, πριν την αποκτήνωση υπάρχουν πάντα τέτοιες φωνές που αντιλαμβάνονται την κομβική σημασία της δράσης τους.
Λευκοί και μαύροι με μία ψυχή στον αγώνα για έναν δίκαιο κόσμο αξιών κι ιδανικών. Μία πολυφυλετική νοοτροπία. Αυτή η μάχη δεν τελειώνει ποτέ. Είναι τρόπος ζωής ο σεβασμός κι η αλληλεγγύη. Κι αυτή η "ανωτερότητα" δηλώνει μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα δίχως απωθημένα και κατάλοιπα κατωτερότητας. Δε νιώθεις την ανάγκη να επιβληθείς σε κανέναν αδύναμο. Αποτελεί ένα μάθημα. Τα επόμενα χρόνια η κατάσταση θα κλιμακώνεται ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει να είμαστε δυνατοί και να μην παρασυρόμαστε από το κύμα που ψάχνει εύκολα θύματα και δαίμονες.
Το Εθνικό Μέτωπο τελικά ηττήθηκε το 1979. Οι απλοί άνθρωποι υπό τους ήχους της μπλουζ έδωσαν γενναίες απαντήσεις σε μία δύσκολη εποχή, σε ένα απαιτητικό σταυροδρόμι. Το τέρας απλά κοιμήθηκε και σήμερα βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναβιώσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Εμείς καλούμαστε να σταθούμε απέναντι σθεναρά. Με εχέγγυα την μόρφωση, την καλή γνώση της ιστορίας και τις Τέχνες να χαράξουμε έναν δρόμο προς την ένωση και την αρμονική συμβίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου