To αγόρι που δάμασε τον άνεμο

Μία από τις ταινίες που ξεκίνησε τη διαδρομή της από το Φεστιβάλ του Σάντανς και συνεχίζει την πορεία της έχοντας κερδίσει το κοινό σε αρκετά Φεστιβάλ είναι το "Βοy Who Harnessed the Wind" του Chiwetel Ejiofor, βασισμένο στο συγκινητικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο των Γουίλιαμ Καμκγουάμπα και Μπράιαν Μίλερ. Ένα ταξίδι γνωριμίας με την αφρικανική ήπειρο και παράλληλα ένας ύμνος για την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να πετύχει κάτι σπουδαίο, το οποίο θα αφήσει παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.

Μεταφερόμαστε στο 2001 στο Μαλάουι. Οι άνθρωποι μετά από μακρά περίοδο κατοχής και συγκρούσεων έχουν πλέον φαινομενικά ανεξαρτητοποιηθεί. Οι δυσκολίες μεγάλες. Προσπαθούν να ορθοποδήσουν με τα ελάχιστα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους κι εν πολλοίς οι τύχες τους εξαρτώνται από τον καιρό που θα κάνει κάθε χρονιά, καθώς τα αποτελέσματα της σοδειάς κρίνουν την επιβίωση σε απόλυτο βαθμό. Κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες, ο πατέρας μίας οικογένειας αποφασίζει κόντρα στο ρεύμα να στείλει το παιδί του στο πλησιέστερο σχολείο της περιοχής.

Ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα, αλλά ο δρόμος είναι γεμάτος εμπόδια. Από τη μία έχουμε τους αυστηρούς κανόνες πληρωμής, καθώς η παιδεία δεν είναι δωρεάν κι η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι διεφθαρμένη κι από την άλλη μία καταστροφική χρονιά για τις καλλιέργειες των αγροτών. Η φωνή της λογικής, δίνει τη θέση της στο φόβο, που προκαλείται από τη βίαια καταστολή όσων δε συμβιβάζονται με την μοίρα τους. Είναι όμως κι αυτοί άνθρωποι. Πρέπει να ζήσουν, να εξελιχθούν, να αλλάξουν την ιστορία τους και να βοηθήσουν το σύνολο.

Αυτό ακριβώς έχει ενστερνιστεί από την πρώτη στιγμή ο νεαρός Γουίλιαμ. Η μόρφωση, η παιδεία, οι γνώσεις είναι το διαβατήριο για τον πολιτισμό, ώστε να αλλάξει την τύχη της οικογένειάς του κι ευρύτερης της περιοχής του χωριού Γουίμπε. Ακόμα κι όταν αποβληθεί από το σχολείο, διότι οι γονείς του δεν έχουν να πληρώσουν για τα δίδακτρα, αντί να επιστρέψει στα χωράφια θα γίνει μόνιμος επισκέπτης της βιβλιοθήκης. Με όπλα τη θέληση, την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και την υπομονή θα καταφέρει να πείσει τον πατέρα του, Τράιγουελ, πως η επιλογή είναι μονόδρομος, με βάση τη Φυσική.

Την ώρα που τα πάντα καταρρέουν, που η εγκληματικότητα ανθίζει, που ο λιμός θερίζει, που η οικονομία καταρρέει, ο πρωταγωνιστής έρχεται να δώσει ελπίδα μέσα στις αντιξοότητες. Την ώρα που άπαντες προσπαθούν να μεταθέσουν την ευθύνη, αυτός παρά το νεαρό της ηλικίας του ορθώνει το ανάστημά του κι είναι έτοιμος να βάλει τέρμα στο αδιέξοδο ετών. "Ο Θεός είναι σαν τον άνεμο, αγγίζει τα πάντα". Το δράμα της συνεχούς απώλειας θα διαδεχθεί η αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο, για ένα μέλλον αυτάρκειας.

Αυτή ακριβώς η επιμονή κι η εφευρετικότητά-ευρηματικότητά του έσωσαν τον τόπο του, καθώς εκμεταλλεύτηκαν την αιολική ενέργεια μέσω αυτοσχέδιων ανεμογεννητριών με στόχο να έχουν νερό καθ΄όλη τη διάρκεια της χρονιάς και να μην κινδυνεύει το βιός τους και παράλληλα έδωσαν το εισιτήριο στον νεαρό Γουίλιαμ να φτάσει μέσω Νότιου Αφρικής μέχρι την Αμερική. Η ιστορία του έκανε τον γύρο του κόσμου και τώρα ήρθε η ώρα να τη δούμε και μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου. Πιο ζωντανή, πιο άμεση, πιο παραστατική, σαν να τη βιώσαμε κι εμείς μαζί του ως ένα βαθμό.