Η Προσβολή

Η πρώτη υποψηφιότητα της ιστορίας του Λιβάνου για το ξενόγλωσσο ΟSCAR, λίγο έλειψε να κερδίσει το χρυσό αγαλματίδιο, καθώς προκρίθηκε μέχρι την τελική πεντάδα κι άφησε εκτός το " In the Fade " του Φατίχ Ακίν, αλλά και το " Foxtrot " του Σαμουέλ Μαόζ. Ο Ζιαντ Ντουειρί σκηνοθετεί την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του και μετά την επιτυχία της " Επίθεσης " (2012), απογειώνει το έργο του. Ο πρώην συνεργάτης του Κουεντίν Ταραντίνο, αφήνει αιχμές για μία επίπονη εποχή, που ο ίδιος έζησε, και μας δείχνει πως αυτή στιγμάτισε τις επόμενες γενιές. Ο λόγος για τον εμφύλιο του 1975, πριν αποχωρήσει για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Βρισκόμαστε στη Βηρυτό, ένα μωσαικό εθνικοτήτων κι ανθρώπων. Ένας Χριστιανός, ο Τόνι, έρχεται σε ρήξη με έναν Παλαιστίνιο πρόσφυγα, τον Γιασέρ για έναν επουσιώδη λόγο. Η φιλονικία τους φτάνει μέχρι τις δικαστικές αίθουσες. Η διαδικασία διχάζει την ήδη ταραγμένη κοινωνία και τα Μέσα εκμεταλλεύονται το γεγονός, ώστε να φέρουν στην επιφάνεια προβλήματα δεκαετιών, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη. Ανάγεται σε Εθνικό Θέμα. Υπάρχει άραγε νικητής, ένοχος ή αθώος;

O σκηνοθέτης αρνείται να μας δώσει μία εύκολη απάντηση, δεν επιλέγει πλευρά. Εξιστορεί τα γεγονότα, σαν να ψάχνει κι ο ίδιος, ως ένας άλλος δικηγόρος, ελαφρυντικά και για τις δύο πλευρές. Εύκολα το κοινό μπορεί να ταυτιστεί. Μπορεί στη θέση του διδύμου των πρωταγωνιστών να υπήρχαν δύο άλλοι " αιώνιοι εχθροί " στα χαρτιά, αλλά η ουσία είναι η ίδια. Ο εγωισμός είναι ο χειρότερος σύμμαχος, το μίσος δεν οδηγεί πουθενά κι ο φανατισμός σκοτώνει τις ανθρώπινες σχέσεις.

Εξαιρετικοί και βραβευμένοι οι Κάμελ Ελ Μπάσα στη Βενετία κι ο Αντέλ Καράμ πρωταγωνιστούν σε ένα δικαστικό-πολιτικό δράμα γεμάτο ηθικά διλήμματα. Δεν ενδιαφέρει τόσο η γενεσιουργός αιτία, η αφορμή, αλλά ο τρόπος αντιμετώπισης της κατάστασης κι η πορεία, μέχρι την τελική έκβαση της υπόθεσης. Τι πονάει περισσότερο μία γροθιά στο στομάχι ή μία κουβέντα, που θα πληγώσει τη ψυχή και θα θολώσει το μυαλό;

Σιγά σιγά, μικρά πράγματα, καθημερινά, τείνουν να αμβλύνουν το χάσμα. Είναι όμως αρκετά από μόνα τους; Άπαντες περιμένουν την απόφαση με αγωνία. Επιζητούν τη δικαίωση. Κι όταν αυτή ανακοινώνεται, υπάρχουν ανάμεικτα συναισθήματα, διότι κάποια στιγμή κατανοείς πως μία συγγνώμη είναι πράξη αξιοπρέπειας κι ανώτερου επιπέδου κι όχι ταπείνωσης και κατωτερότητας. Ένα αμοιβαίο βλέμμα δίνει το μήνυμα μίας νέας εποχής.

Μία πόλη σε ανακατασκευή, την ώρα που οι θεμέλιοι λίθοι της κοινωνίας πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Μικρογραφία ολόκληρης της Μέσης Ανατολής που νοσεί, που βιώνει χτυπήματα, άλλοτε φωνάζοντας κι άλλες φορές σιωπηλά. " Κανείς δεν έχει το μονοπώλειο στον πόνο ". Ένα γράμμα από τον Λίβανο για όλον τον κόσμο. Μεγάλο επίτευγμα. Ζητούμενο η σωστή ανάγνωσή του ...