Addthis

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Δεσμοί αίματος


Πολλές φορές ένας τίτλος είναι ενδεικτικός του τι θα ακολουθήσει στην μεγάλη οθόνη. Στην περίπτωσή μας η ρήση αυτή ταιριάζει απόλυτα. " Δεσμοί αίματος " στην κυριολεξία, καθώς ο Γκρίμουρ Χακόναρσον αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει έναν ύμνο για την σχέση μεταξύ δύο αδελφών (Γκάμι και Κίντι), που περνά από χιλιάδες κύματα, μέχρι το τελικό φινάλε. Στα όρια του ντοκιμαντέρ, στην μακρινή Ισλανδία, που οι περισσότεροι γνώρισαν γεωγραφικά, από το Euro της Γαλλίας.

Σε μία απομονωμένη κοιλάδα του νησιού, δύο ηλικιωμένα αδέρφια έχουν να μιλήσουν περίπου σαράντα χρόνια. Ένας φράχτης χωρίζει τις μάντρες τους, ωστόσο το χάσμα αγεφύρωτο. Επικοινωνούν μάλιστα με γραπτά μηνύματα μέσω ενός σκύλου (ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου), που διαδραματίζει τον ρόλο του αγγελιοφόρου. Οικογένειά τους, παιδιά τους, τα πρόβατά τους. Το πιο αγνό ζώο, ο αμνός του Θεού.Τα φροντίζουν και κάθε χρόνο λαμβάνουν μέρος στον τοπικό διαγωνισμό, κερδίζοντας μάλιστα τις περισσότερες φορές, το πρώτο βραβείο. Κι ενώ όλα κυλούν ομαλά κι απολαμβάνουν την ησυχία της μοναξιάς του, έρχεται ένα τόσο δυνατό χτύπημα, που θα τους ταράξει συθέμελα, θα ανατρέψει τις ισορροπίες και θα τους αναγκάσει να αναθεωρήσουν τα πιστεύω τους.


Ξαφνικά το κοπάδι αρρωσταίνει, οι ειδικοί αποφασίζουν την θανάτωση όλων των ζώων. Μαχαιριά στην καρδιά. Δεν μένει επιλογή, πρέπει να συνεργαστούν για σώσουν την κληρονομιά τους, οικονομική, ηθική, οικογενειακή. " Θέλω να με βοηθήσεις ". Ο εγωισμός πέφτει, ιδανικά κι αξίες όπως η συνεργασία, η αλληλεγγύη, η αδερφική αγάπη εξυψώνονται. Είμαστε άνθρωποι. Έχουν το ίδιο αίμα μέσα τους. Όλα αυτά κάτω από αντίξοες συνθήκες, η δύναμη του συναφιού μας όμως τεράστια. Θα πετύχει άραγε το εγχείρημά τους; Μοιράζονται την αγωνία, το άγχος, τις σκέψεις του, με κοινό στόχο, να σώσουν το βιός τους.

Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός, ότι κέρδισε το βραβείο Μέγας Αλέξανδρος στην Θεσσαλονίκη ή ότι διακρίθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών. Συνολικά 28 νίκες, δείγμα, ότι ακόμα υπάρχει ανθρωπιά κι αξίες. Ο κόσμος ευαισθητοποιείται, δεν έχει γίνει μάζα σε απόλυτο βαθμό, ούτε ρομπότ. Έχει συναισθήματα. Όπως είναι λογικό, η ταινία " Δεσμοί αίματος " αποτέλεσε την υποψηφιότητα της Ισλανδίας για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, αλλά δεν πέρασε στην τελική φάση του διαγωνισμού. Στην Γαλλία, όπου κι έκανε ντεμπούτο, στις Κάννες, η διανομή της ταινίας έχει ευδοκιμήσει και δεν είναι κάτι συνηθισμένο.


Mέσα από έναν ρεαλισμό, που φλερτάρει με τον κυνισμό, ο Χακόναρσον, μας δίνει την εικόνα της ζωής στην περιφέρεια της Ισλανδίας. Συνθέτει ένα οικογενειακό δράμα, με πινελιές μαύρο χιούμορ, που δίνουν μία ανάσα χαράς στον θεατή-πρωταγωνιστή, που βιώνει το όλο δράμα. Το πιο όμορφο στα δικά μου μάτια είναι, ότι μιλάμε για μία ειλικρινή, αυθεντική σχέση, που ναι μεν περνάει από χίλια κύματα, αλλά έχει έντονο φινάλε. Αισιόδοξο, ελπιδοφόρο.

H αποθέωση της αδελφικής αγάπης. Είναι μία σχέση ζωής, ακόμα κι αν περάσει από μυριάδες εμπόδια, διαρκεί για πάντα. Πολλές φορές ο εγωισμός μας τυφλώνει και για μικρά πράγματα χαλάμε τις καρδιές, στο τέλος όμως η αγάπη θα κερδίσει, να΄στε σίγουροι. Μία ανάμνηση είναι αρκετή για να αμβλυνθεί το χάσμα. Τα προβλήματα φέρνουν τους ανθρώπους, πιο κοντά, όπως στην ταινία μας. Το ίδιο ισχύει και στην εποχή μας και στη χώρα μας. Εσείς κρατάτε, ακόμα κακία;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου