Πρωτοείδα την ταινία, Second Chance, στο περσινό (55ο) Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Θυμάμαι ήταν Σάββατο στην κατάμεστη αίθουσα του Ολύμπιον, ανάμεσα σε πολλές άλλες ταινίες. Ένα ευτυχισμένο αντρόγυνο ζει στη Σουηδία και μόλις έχει φέρει στη ζωή ένα νεογέννητο παιδάκι. Το πρώτο διάστημα προσαρμογής στις νέες συνθήκες είναι δύσκολο. Λίγος ύπνος, πολύ κλάμα και νευρικότητα. Ξαφνικά όμως ένα φρικτό γεγονός είναι ικανό να καταστρέψει κάθε είδους ισορροπία μέσα στην οικογένεια. Δεν είναι άλλο, από τον αιφνίδιο χαμό του μωρού τους. Η μητέρα είναι σε σύγχυση, κάπου εκεί ο πατέρας, βλέπει την ζωής τους να αποσυντίθεται, με αποτέλεσμα να πάρει την πρωτοβουλία να κάνει κάτι τρελό, που αγγίζει τα όρια του παράλογου. "Ανταλλάσσει" το νεκρό γιο του με τον Σοφούς. Ένα άλλο παιδάκι ίδιας ηλικίας, το οποίο πιθανότατα θα έβρισκε τραγικό θάνατο, με γονείς εθισμένους στα ναρκωτικά, που το είχαν παρατημένο και παραμελημένο μεταξύ της τουαλέτας και της ντουλάπας του σπιτιού. Ο ίδιος γνώριζε την κατάσταση, αφού ήταν ένας πολλά υποσχόμενος ντεντέκτιβ. Είχε εισβάλει μάλιστα, λίγες ημέρες νωρίτερα με τον συνεργάτη του, Σάιμον, στην οικεία των δύο τοξικομανών κι είδε κατάματα την σκληρή πραγματικότητα. Ο συνεργάτης του, πρόσφατα χωρισμένος, έχει χάσει τον έλεγχο και συχνά έπινε σε μπαρ, με τον Αντρέας να τον γλιτώνει συνεχώς από μπλεξίματα. Από το μοιραίο συμβάν και μετά, ξεκινά μία σειρά εναλλαγής συναισθημάτων. Η ροή της ταινίας αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι και να δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί. Ποιος δολοφόνησε το παιδί; Γιατί η μητέρα αυτοκτονεί; Πόσο αρρωστημένη ήταν η απόφαση για ανταλλαγή των βρεφών; Εν τέλει ο πρωταγωνιστής αποφασίζει την μεγάλη επιστροφή, γνωρίζοντας πως θα έχει το ανάλογο τίμημα, με την υπηρεσία του να τον θέτει εκτός σώματος. Η ηθική όμως κι η ανθρωπιά επιβάλλουν να γίνει. Τώρα ή πότε, αν θέλει να ζήσει σαν άνθρωπος. Καταλυτική παρουσία διαδραματίζει κάπου εδώ ο Σάιμον κι οι ρόλοι μεταξύ τους μοιάζουν να έχουν αντιστραφεί. Έτσι επισκέπτεται την μητέρα του Σοφούς μέσα στη φυλακή κι επιστρέφει το μωρό. Λυτρώνει τρεις ζωές-ψυχές, τη δική του, της μητέρας και του παιδιού. Ο ίδιος ύστερα από μαραθώνιες προσπάθειες βρίσκει που έχει θαφτεί ο γιος του, Αλεξάντερ και τις απαντήσεις που έψαχνε για τα αίτια του θανάτου (δολοφονίας του). Πλέον, χωρίς γυναίκα και παιδί αναγκάζεται να κάνει μία νέα αρχή σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον. Το χαμόγελο του μικρού Σοφούς στο φινάλε, είναι η επιβράβευση της γενναιότητας και της ευθιξίας του. Έτσι ο Αντρέας κέρδισε την δεύτερη ευκαιρία για μία ζωή απαλλαγμένος από τα μυστήρια και την ηθική αταξία του παρελθόντος. Πολλοί ερμηνεύουν τον τίτλο ως η Δεύτερη Αλήθεια, αυτό αφενός συμβαίνει επειδή ήδη υπάρχουν πολλά ελληνικά φιλμ με το αντίστοιχο όνομα κι αφετέρου, διότι ο Αντρέας, βασικός πρωταγωνιστής (γνωστός από το Game of Thrones- Nikolaj Coster-Waldau) έδωσε λύση στο αδιέξοδο μέσω της αλήθειας και κέρδισε την δεύτερη ευκαιρία. Παρά την εσωτερική πάλη, νίκησε τους φόβους και τις τύψεις κι έκανε ένα νέο ξεκίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου