Addthis

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

H μεγάλη νύχτα του Φρανσίσκο Ντε Σάνκτις


To έργο των Andrea Testa και Francisco Marquez από την Αργεντινή, ήρθε στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 2016, για να ταράξει τους θεατές. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμα μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Κονσταντίνι, ενός γηγενή συγγραφέα, που ήταν αγωνιστής της αριστεράς στη δεκαετία του ΄70. Πρόκεται για το σκηνοθετικό τους ντεμπούτο.

Η υπόθεση διαδραματίζεται στο Μπουένος Άιρες το 1977. Η χούντα έχει πάρει την εξουσία. Η τρομοκρατία κι ο φόβος κυριαρχούν. Ο πρωταγωνιστής μας φαινομενικά είναι ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, που έχει συμβιβαστεί με την παρούσα κατάσταση. Την ώρα που δίνει τον αγώνα του για ανέλιξη σε επαγγελματικό επίπεδο, που θα σημάνει βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, ένα τηλεφώνημα έρχεται να ανασταστώσει τη ζωή του.

]
To δίλημμα είναι ηθικό πλέον κι έχει τις ρίζες του στο παρελθόν του. " Τον ύπνο αν συνεχίσεις, τη μάχη θα θρηνήσεις ". Έμμεσα μετατίθεται η ευθύνη και τον βαραίνει. Σιγά σιγά σκιαγραφείται ο ψυχικός του κόσμος. Είναι ξεκάθαρα παγιδευμένος σε ένα αδιέξοδο και τα λεπτά περνούν. Πόσο εύκολο είναι να ρισκάρει να θέσει σε κίνδυνο την οικογένειά του κι όσα με τόσο κόπο έχτισε;

Η ταινία είναι μεγάλη, καθώς σε θέτει σε ρόλο πρωταγωνιστή. Ποια απόφαση θα πάρεις; Kαι πόσο έγκαιρα; Μένει μόνο μία νύχτα. Λίγες ώρες. Κι ό,τι συμβεί, πρέπει να γίνει κάτω από άκρα μυστικότητα. Μόνος ... Ψάχνει έναν σύμμαχο να το μοιραστεί. Τίποτα ... Ένα ψυχολογικό θρίλερ, που καθήλωσε την κατάμεστη αίθουσα, χωρίς ακρότητες.


Διαβρώνεται, κοντεύει από την ένταση να χάσει τα λογικά του. Η κλεψύδρα αδειάζει. Η ανθρωπιά του μένει ζωντανή, δεν τον αφήνει να εγκαταλείψει. Η περιήγηση συνεχίζεται, η αμφιβολία κυριαρχεί ... Πού θα καταλήξει άραγε; Στα συν της ταινίας, ειδικά για ένα Φεστιβάλ η διάρκειά της, καθώς σε καμία περίπτωση δεν κουράζει. Λιτό κι ουσιαστικό περνάει το μήνυμά του.

Μία φωνή για όλη την κοινωνία, μία φωνή για όλο τον κόσμο. Μία κρίση ταυτότητας για τον καθένα μας, προ του μεγάλου μας ηθικού διλήμματος. Πόσοι ακόμα συμβιβασμοί και σιωπές χωρούν σήμερα; Σκοτάδι, νύχτα πολύ, όπως συχνά πυκνά γράφει ένας καλός φίλος. Μία ελπίδα που μένει ζωντανή στο φινάλε και περιμένει τον επόμενο ανώνυμο ήρωα-άνθρωπο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου