Just 6.5

Ιρανικό σινεμά, αινιγματικός τίτλος μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, Αποθήκη D, Τρίτη βράδυ στις 23:00. Η δεύτερή μεγάλου μήκους του Σαίντ Ρουσταί σάλπαρε από τα κανάλια της Βενετίας κι έφθασε με έναν τρόπο μαγικό στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Ένα αστυνομικό θρίλερ που αφήνει πίσω του μία βαριά τραυματισμένη κοινωνία, με το κακό να προελαύνει και να κερδίζει, όπως δηλαδή συμβαίνει στην πραγματική ζωή κι όχι στα παραμύθια.

Η ταινία ξεκινάει με μία μανιώδη καταδίωξη. Άμεσα ο θεατής τίθεται σε εγρήγορση. Τα αντανακλαστικά του ενεργοποιούνται. Το βαποράκι εξαφανίζεται. Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη. Για να φτάσουν οι αρχές στο κεφαλί ξεκινούν από μία βάναυση εκκένωση μίας κατάληψης. Γεγονότα που λίγο πολύ βιώνουμε σήμερα στο άστυ και στην πατρίδα μας. Βέβαια εδώ δε βρίσκουν τίποτα στους πρόσφυγες, εκεί μάλλον πέτυχαν λαβράκι. Κι ενώ το κουβάρι ξετυλίγεται κι οι εκβιασμοί οδηγούν σε αποκαλύψεις, το μεγάλο ψάρι κάπου μακριά χαμογελάει.

Οι συνθήκες κράτησης απαράδεχτες. Μοιάζουν με στρατόπεδα συγκέντρωσης και παραπέμπουν σε μαύρες εποχές της ανθρωπότητας. Παραβατικότητα, αλλά συγχρόνως άκρατη κι άκριτη χρήση βίας από τις αρχές με την παραμικρή υποψία αφορμής. Διαφθορά, ψέματα, απόπειρες δωροδοκίας. 'Ενα κάστρο πέφτει και μαζί του παίρνει τις ζωές όσων λατρεύει. Ακόμα κι όταν αποφασίζει πως θέλει να πληρώσει μονάχα ο ίδιος για τις αμαρτίες του είναι αργά. Δεν υπάρχει επιστροφή. Το τέλος είναι προκαθορισμένο και πιθανότατα επώδυνο.

Εξαιρετικός ο Payman Maadi σχεδόν μία δεκαετία μετά το "Ένας Χωρισμός" του Ασγάρ Φαραντί, σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο. Και παλι όμως παλεύει για την ηθική δικαίωση. Είναι αδέκαστος. Τολμηρός, πάντα πρώτος στις επιχειρήσεις. Άνθρωπος του χρέους. Δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Κι αν επιφανειακά μιλάμε για μία άνιση μάχη του καλού και του κακού, δεξιοτεχνικά ο σκηνοθέτης δίνει βαθύτερες προεκτάσεις με τις εσωτερικές συγκρούσεις που χτίζει μαεστρικά. "Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς".

Κι όταν όλοι θεωρούν πως πέτυχες τον μεγάλο στόχο κι έρχεται η πολυαναμενόμενη προαγωγή για την οποία πάλευες σε όλη σου τη ζωή, εσύ έχεις κατανοήσει πόσο βρώμικα διαδραματίζεται το παιχνίδι και με τι ακριβώς όρους. Δεν έχεις επιλογή, παρά να κλειστείς σε ένα γραφείο και να αποδράσεις από το χάος και τη βοή της πρωτεύουσας Τεχεράνης. Σπουδαία ταινία, ήδη βραβευμένη στη χώρα της, ήρθε να μας ταράξει και να μας στερήσει τον ύπνο για ένα βράδυ. Κι όταν ξύπνησα μετά από ελάχιστες ώρες ξεκούρασης αναρωτήθηκα: Eγώ τι θα έκανα στη θέση του;