Αbou Leila

Mπορεί η επίσημη υποψηφιότητα της Αλγερίας για το Oscar Διεθνούς ταινίας να είναι το "Papicha", εμείς όμως ανακαλύψαμε ακόμα μία αξιόλογη πρόταση από τη χώρα της Αφρικής σε συμπαραγωγή με τη Γαλλία και το Κατάρ. Ο λόγος για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Αμίν Σιντί-Μπουμεντιέν, "Abou Leila" το οποίο ξεκίνησε τη διαδρομή του από τις Κάννες κι εμείς παρακολουθήσαμε το βράδυ της Κυριακής στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Ένα οδοιπορικό στην έρημο με βαθείς συμβολισμούς και σουρεαλιστικά στοιχεία που καθηλώνουν τον θεατή, παρ΄ότι μιλάμε για μία ταινία 135΄.

1994 Aλγερία. Οι χώρες της Αφρικής έχουν περάσει τα πάνδεινα στον μακρύ δρόμο για την ανεξαρτησία. Ένας σκληροπυρηνικός τρομοκράτης δολοφονεί εν ψυχρώ. Καταδιώκεται, αλλά διαφεύγει εν μέσω διαδοχικών πυροβολισμών. Δύο άντρες αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της αναζήτησής του και συγχρόνως της εκδίκησης και αποκατάστασης της τιμής τους. Ξεκινάει ένα πραγματικό σαφάρι. Αυτοκίνητο, όπλα, ταυτότητες, θετική ψυχολογία. Έτοιμοι να κάνουν το χρέος τους.

Τίποτα όμως δεν προμηνύει όσα θα ακολουθήσουν. Μία ξαφνική εξομολόγηση χρωματίζει το φιλμ. Καλλιεργείται μία δυνατή σχέση. Αποθεώνεται η ανδρική φιλία. Δύο συνεργάτες γνωρίζουν ο ένας τις αδυναμίες του άλλου και διεισδύουμε στα άδυτα της ψυχοσύνθεσής τους. Η ίδια η ζωή σε δένει μέσα από τις δυσκολίες της. Δε κυλούν όλα ρόδινα. Θα υπάρξουν συγκρούσες, σπασμωδικές αντιδράσεις, εντάσεις, ακόμα και χειροδικίες. Έτσι οικοδομείται όμως μία αληθινή, ειλικρινής αλληλεπίδραση.

Η επιστροφή στη χαμένη αθωότητα δίνει ευαίσθητο τόνο. Όσο είσαι ικανός να ζωγραφίζεις, φαντάζεσαι. Είσαι ζωντανός και το μυαλό σου καθαρό. Παρ΄ότι βιώνεις δύσκολες στιγμές, παρ΄ότι μαθαίνεις από παιδί στη βία. Είναι άραγε αυτή που σε κάνει πραγματικά άντρα σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη της περιοχής; Τα τραύματα όμως που μένουν ανεξίτηλα και σε συνοδεύουν καθώς ενηλικιώνεσαι. Κι αφορούν κυρίως τη ψυχή του ανθρώπου. Και πολλές φορές οι νόσοι της ψυχής είναι σοβαρότερες απ΄αυτές του μυαλού κι οδηγούν σε ακραίες, ανεξήγητες, κυκλοθυμικές συμπεριφορές.

O αμνός του Θεού, η πληγωμένη τίγρη κι άλλες πολλές εικόνες δίνουν πολυδιάστατο χαρακτήρα στο έργο. Χάνεσαι και προσπαθείς κι εσύ ο ίδιος να ισορροπήσεις ανάμεσα στη σκληρότητα του λιονταριού και την παραδοχή του πρωταγωνιστή, που ανακαλύπτει κι ο ίδιος τον εαυτό του παρέα μας. Σε μία χώρα που ρημάζει και θέλει τους άντρες της απλούς στρατιώτες έτοιμους να θυσιαστούν, η διαβρωτική δύναμη του πολέμου εκτοπίζεται από τη δύναμη της ένωσης των ανθρώπων κι αυτό είναι το μήνυμα που μένει ως επιμύθιο ...

Η ταινία προβάλλεται εκ νέου Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 17:30 στην T.Μαρκετάκη και την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 17:30 στο Μακεδονικόν.