Σε μία επιχείρηση έχει να παρθεί μία σπουδαία απόφαση και το βάρος πέφτει στους ίδιους τους εργαζομένους. Μπόνους ή ένας λιγότερος; Είναι ο καλύτερος τρόπος να διαλύσεις τα συνδικάτα, την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων. Η Σάντρα, μητέρα δύο παιδιών, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Θα έχει όμως σε τρεις ημέρες μία δεύτερη ευκαιρία σε μία μυστική ψηφοφορία. Θα κάνει την απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει την εύνοια των συναδέλφων της. Δεν είναι μία απλή υπόθεση. Δε θέλει να πιέσει, ούτε να παρακαλέσει. Είναι αξιοπρεπής και περήφανη, μα έχει ανάγκη τα χρήματα για την οικογένειά της. Συγχρόνως ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε την έχει κάνει ιδιαίτερα ευάλωτη.
Πολύ πριν το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων στη γειτονική Γαλλία, πολύ πριν τον "Νόμο της Αγοράς" και το "Σε Πόλεμο" του Στεφάν Μπριζέ, οι διορατικοί σκηνοθέτες κάνουν σημαία τους την αδικία. Αυτή η ανασφάλεια στο επαγγελματικό δημιουργεί μία τεράστια ψυχοσωματική κόπωση. "Είμαι πτώμα". Δεν είναι τυχαίο ότι το ποσό επαναλαμβάνεται συνέχεια. Μιλάμε για 1000 ευρώ. Τα περιμένουν όμως πως και πως για να μπαλώσουν καθημερινές τρύπες και να εκπληρώσουν υποχρεώσεις. Το χρήμα διαβρώνει τις σχέσεις. Το χειρότερο όλων είναι όμως, πως στο μάτι του κυκλώνα τίθεται μία ασθενής, που μόλις έχει αναρρώσει. "Κάποια που αρρώστησε, δεν είναι τόσο αποδοτική πια".
Η διαδικασία έχει ολοκληρωθεί. Κοινοποιείται το αποτέλεσμα. Είναι δυνατή. Αγκαλιάζει τους συναδέλφους. Αναφωνεί, "είμαι χαρούμενη". Η ζωή είναι αγώνας. Κάποτε κερδίζεις, κάποτε χάνεις. Πάντα όμως συνεχίζεται. Είναι κάποιες οριακές καταστάσεις που αποτελούν σταθμό για το μέλλον σου. Ξεπέρασε τον εαυτό της κι έδωσε το επόμενό της ραντεβού για το μετά το σχόλασμα. Οι αδελφοί Νταρντέν επιλέγουν πλευρά. Κι ας μην έφυγαν αυτή τη φορά από τις Κάννες με κάποιο βραβείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου