Μεταφερόμαστε στην επαρχία της Καταλονίας στο μακρινό 1936. Από την μία οι φασίστες του Φράνκο, από την άλλη οι δημοκρατικοί πολίτες που αγωνίζονται για το δικαίωμα στην ελευθερία. Πλήθος ανθρώπων (Διεθνείς Ταξιαρχίες) συρρέει από ολόκληρο τον κόσμο εθελοντικά στο πλευρό των συντρόφων. Εμείς παρακολουθούμε τη διαδρομή ενός Βρετανού, μέλους του κομμουνιστικού κόμματος που αφήνει πίσω την αγαπημένη του και πηγαίνει να αγωνιστεί για μέγιστα ιδανικά κι αξίες. Στην αρχή όλα μοιάζουν ιδανικά. Όσο όμως ο καιρός περνάει η κατάσταση περιπλέκεται ολοένα και περισσότερο.
Πλάι στον Ντέιβιντ (Ίαν Χαρτ) τοποθετείται η Μπλάνκα (Rosana Pastor). Λευκή ηθικά όπως ακριβώς μαρτυρά το όνομά της. Είναι αποφασισμένη να πέσει στο πεδίο της μάχης. Χάνει τον αγαπημένο της. Συνεχίζει όμως να παλεύει σαν αγρίμι. Ένα νεαρό κορίτσι αρματωμένο, ικανό να δείξει τον δρόμο σε πολλά παλικάρια. Συνεχείς ανατροπές μέχρι την τελική εκτέλεση. Ο φακός του Λόουτς κάνει τον θεατή κοινωνό του δράματος. Δίνεται η αίσθηση πως μετέχει ο ίδιος στους κομβικούς διαλόγους και τις αιχμηρές στιχομυθίες. Κι όταν καλείται να πάρει αποφάσεις, έρχεται ακριβώς στη θέση των αγωνιστών και βιώνει έναν ιδιαίτερο "ευνουχισμό".
"Αν πετυχαίναμε θα μπορούσαμε να αλλάζαμε όλον τον κόσμο. Θα έρθει όμως ο καιρός μας". Αυτό είναι το όραμα ζωής του Κεν Λόουτς, που υπηρετεί πιστά με το έργο του. Ένας απλός στρατιώτης στον ταξικό πόλεμο που δε γνωρίζει σύνορα. Οι ταινίες του στην υπηρεσία των πολλών. Αφορμή για μικρές μικρές καθημερινές επαναστάσεις. Κραυγάζει για τις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες και δε λέει να σταματήσει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα: κοινωνικό σινεμά. Μαζί του.