Από μικρός διάβαζα ιστορία. Είτε για το σχολείο, είτε για τον εαυτό μου. Μ΄άρεσε το είδος. Πάντα είχα καρφωμένη στο μυαλό μου την φράση, " Όποιος ξεχνά το παρελθόν του δεν έχει μέλλον ". Έψαχνα, άκουγα, μάθαινα κι όμως η ζωή είναι κύκλος. Τα λάθη επαναλαμβάνονται, τα συμφέροντα κυριεύουν τους αδύναμους ανθρώπους και κάπου εκεί έρχεται το τέλμα, το πλήρες αδιέξοδο. Οικονομική κρίση, κραχ, ανθρώπινη εξαθλίωση και μαθηματικά οδηγούμαστε σε συγκεντρωτικά καθεστώτα, που τόσο καιρό ενυπάρχουν στην διπλανή μας πόρτα σαν φωτιά έτοιμη να αναζωπυρωθεί κι αργότερα νομοτελειακά επίσης σε έναν μεγάλο Παγκόσμιο πόλεμο, που με τα σημερινά δεδομένα θα φέρει την διάλυση του μάταιου τούτου κόσμου. Μακάβρια θα μου πείτε όλα αυτά, Κυριακή πρωί, είναι κι ο καιρός. Άλλοι θα τα προσπεράσετε. Ποια είναι όμως η ευαισθητοποίηση της Ευρώπης; Της ωραίας μας κοιμωμένης; Σήμερα είναι εκλογές στην Αυστρία, αύριο θα είναι στην Γαλλία και μεθαύριο στην Ελλάδα. Υπάρχει άραγε θέληση, αλλά κυρίως δύναμη να ανατρέψουμε αυτό που πάει να δημιουργηθεί; Ένας, ένας κι όλοι μαζί; Mπορούμε να ζήσουμε στον κόσμο των ανθρώπων κι όχι σε αυτόν τον στυγνών εκβιαστών τραπεζιτών; Η κίνηση θα πρέπει να είναι συλλογική. Δεν φτάνει ένα μπαμ στην Γαλλία, μία κρότου λάμψης στην Ελλάδα και λίγος καπνός κάπου αλλού. Δεν είναι Ευρώπη αυτό, δεν υπάρχει πια Ένωση. Δεν είναι η ιδέα που επικρότησαν κάποτε ο Μίκης Θεοδωράκης ή Μελίνα Μερκούρη. Όταν υπήρχαν αξίες, ιδανικά, ιδεώδη, ηθική κι όνειρα για κάτι αληθινά μεγάλο. Ο πολιτισμός μέρα με την μέρα θάβεται, γίνεται προνόμιο των λίγων, οι οποίοι όταν θα είναι περιττοί θα βγουν από την μέση. Κατά τα άλλα στρατοί πορωμένοι, τυφλοί, γεμάτοι μίσος κατασκευάζονται, χωρίς ουσιαστικοί ιδεολογία, παρά μονάχα με παρωπίδες. Καλλιεργούνται ζωώδη ένστικτα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, όπως φαίνεται τα λάθη μας δεν μας δίδαξαν στο ελάχιστο και θα ζήσουμε τα δεινά των προηγούμενων γενιών, αφού δεν δομήσαμε όπως θα έπρεπε τον κόσμο σε μία μοναδική ευκαιρία που μας δόθηκε. Καλημέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου