Οι Έλληνες του παρελθόντος ήσαν γενναίοι στην ψυχή και διορατικοί στο πνεύμα. Οι αντίστοιχοι σημερινοί έχουν μεγάλη γλώσσα, χωρίς να την βουτάνε στο μυαλό και φοβούνται, ενδεχομένως όσο δεν φοβήθηκε ποτέ, λαός στα χρονικά. Βολεμένοι με πράγματα και καταστάσεις εφήμερες. Κι όλο αυτό προέρχεται από την άγνοιά και την κενότητά τους. Μετά από εναλλαγή στην εξουσία Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, στην διακυβέρνηση της πατρίδας μας ήρθε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ένα πολιτικό μόρφωμα, που έκρυβε μέσα του αρκετές αριστερές συνιστώσες. Δεν κατάφεραν να μείνουν συμπαγείς κι έκαναν αρκετά λάθη αυτόν τον ενάμισι χρόνο που είναι στην εξουσία, δεν αντιλέγω. Αλλά οι πολίτες αυτού του κράτους πού είναι; Διότι στους δρόμους έχουν μείνει ελάχιστοι, που τείνουν να χαρακτηριστούν γραφικοί, την ώρα που στη Γαλλία έχει ξεσπάσει Επανάσταση, με μπροστάρηδες νέα παιδιά και χθες στην Πολωνία διαδήλωσαν 250.000 ανθρώπων. Δυστυχώς ο Έλληνας ζητάει, απαιτεί, λες κι οι κυβερνώντες είναι μάγοι κι ο ίδιος μένει σπίτι, περιμένοντας μοιρολατρικά το τέλος. Κοιμάται. Ίσως τελικά να είναι άξιοι της μοίρας τους. Επιπροσθέτως, φοβούνται και δεν μεριμνούν ούτε κατά διάνοια για το μέλλον. Μην βγείτε σε καμία περίπτωση από το Euro, αλλά σκίστε τα μνημόνια. Κι όταν νομοτελειακά οδηγηθούμε στην καταστροφή κι η χώρα γίνει ζούγκλα, θα μας πούνε, δείτε που φτάσατε την Ελλάδα, ενώ στο μεσοδιάστημα δεν υπάρχει καμία υποδομή για την αποφυγή του μοιραίου όταν έρθουν τα δύσκολα. Υπάρχει περίπτωση ποτέ η Ελλάδα να είναι αυτάρκης; Πώς να μείνει ο νέος εδώ; Με τι ελπίδα; Με τι όραμα; Σε ποια ιδανικά να στηριχθεί; Όλα τα παραπάνω τα βλέπω δίπλα μου, γύρω μου κάθε μέρα. Άνθρωποι εξαθλιωμένοι ή αδιάφοροι. Μα το χειρότερο, κοιτάζοντας τον καθρέφτη δεν ξέρω αν είμαι τόσο δυνατός για να παλέψω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου