Addthis
Σάββατο 30 Απριλίου 2016
Κυριακή του Πάσχα - Ανάσταση
Mεγάλο Σάββατο
Μεγάλο Σάββατο. Η πόλη άδεια. Λίγες ώρες έμειναν για την Ανάσταση. Ησυχία. Ανησυχητική. Ίσως εκνευριστική. Θα έρθει η λύτρωση ή θα μείνουμε στο τυπικό; Κάποιες ψυχές θα σωθούν, οι ζωές μας όμως; Πολλές φορές διαβάζοντας την ιστορία και τα περιστατικά της Μεγάλης Εβδομάδας νομίζω, ότι η κοινωνία μας, η παγκόσμια κοινότητα αν θέλετε, είναι στα όριά της, όπως και τότε. Διαφθορά, εκφυλισμός της ηθικής. Τριάντα αργύρια κυβερνούν τον κόσμο και σήμερα, δυστυχώς. Ως εδώ. Καλή Ανάσταση σε όλους, με υγεία για εσάς και τις οικογένειές σας. Τα υπόλοιπα θα έρθουν. Το ελπίζω τουλάχιστον, ρομαντικά σκεπτόμενος ...
Μiss Violence - Αλέξανδρος Αβρανάς
Soundtrack
Παρασκευή 29 Απριλίου 2016
Μεγάλη Παρασκευή
Ξημέρωσε η Μεγάλη Παρασκευή. Ημέρα κατάνυξης. Τα πάθη, η σταύρωση, η αποκαθήλωση κι η ενταφίαση του Χριστού, λίγο πριν την Ανάσταση Του, γεμίζουν τον άνθρωπο με ποικίλα συναισθήματα. Το γεγονός, ότι διαφωνώ με τον τυπολατρικό τρόπο, με τον οποίο εκδηλώνουν οι πιστοί την αγάπη τους στο Θείο, είναι αδιαμφισβήτητο. Ως επί το πλείστον θρησκόληπτοι, που για το θεαθήναι βρίσκονται εκεί, μία ή οι δύο φορές τον χρόνο. Λατρεύουν το ξύλο περισσότερο από αυτό που πρεσβεύει κι αυτό είναι λυπηρό. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει και στην εποχή μας. Προφανώς και δεν αποκλείω τους αληθινούς πιστούς και δεν εξισώνω τα πάντα, αλλά δεν είναι απαραίτητο για να είσαι πιστός κι ευσεβής, να πας στην εκκλησία. Φτάνει μία προσευχή, λίγα λεπτά στον ιερό χώρο, στα κρυφά. Φαίνεται πως είναι κι ο τρόπος λατρείας μικρογραφία της κοινωνίας μας, που οι αξίες έχουν εκφυλιστεί κι ο ανθρωπισμός έχει εκλείψει. Καλή Ανάσταση σε όλους. Ελπίζω να λυτρωθείτε, να ηρεμήσετε κι η χώρα μας να βρει επιτέλους τον δρόμο της.
Πέμπτη 28 Απριλίου 2016
Η απομυθοποίηση Τσίπρα κι αριστεράς
Τετάρτη 27 Απριλίου 2016
Θεέ μου τι σου κάναμε
Τρίτη 26 Απριλίου 2016
Jazz in Jazz
Τα χρόνια πέρασαν. Το μαγαζί μεταφέρθηκε στην Αθήνα το 1996. Εδώ και είκοσι χρόνια είναι στο Κολωνάκι (Δεινοκράτους 4). Ο κύριος Κώστας δεν είναι πια εδώ, έχει αφήσει όμως τεράστια παρακαταθήκη. Ο ανηψιός του, Βαγγέλης κι ο Ανδρέας είναι δύο εξαιρετικά παιδιά, που δουλεύουν το μαγαζί, με αγάπη και μεράκι για αυτό που κάνουν και πρεσβεύουν. Ένας Ναός της Τζαζ, που όμοιός του δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Μουσική που σε χαλαρώνει και σε ταξιδεύει μακριά, κάπου ήσυχα, ήρεμα, μακριά από τις σκοτούρες και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Περιβάλλον φιλικό, άνθρωποι ευγενικοί, γεύσεις μοναδικές. Αυτό είναι το Jazz in Jazz.
Kείμενο: Mίλτος Τόσκας
Φωτογραφία: Τάσος Τσιφτσής
Δευτέρα 25 Απριλίου 2016
La Loi du Marché
Κυριακή 24 Απριλίου 2016
Παουλίνα-Σαντιάγκο Μίτρε
Η τέλεια ομορφιά
Πέμπτη 21 Απριλίου 2016
Μικρό ψάρι-Γιάννης Οικονομίδης
Τετάρτη 20 Απριλίου 2016
Itsi Bitsi
Φιντέλ Κάστρο: Ο τελευταίος μεγάλος ηγέτης
Έφυγε ο Γιάννης Βόγλης
Ματωμένος γάμος
Δευτέρα 18 Απριλίου 2016
Glassland-Gerard Barrett
Κάνω τη Δευτέρα Κυριακή ...
Σάββατο 16 Απριλίου 2016
Ζήτω η Ελευθερία-Ρομπέρτο Αντό
Βρισκόμαστε στην Ιταλία, σε προεκλογική περίοδο. Ο Ενρίκο Ολιβιέρι είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα πράγματα δεν πάνε καλά για το κόμμα του, που συνεχώς χάνει έδαφος στις δημοσκοπήσεις και την πρόθεση ψήφου, ενώ η πίεση από τους δημοσιογράφους και την κοινή γνώμη αυξάνεται ολοένα και περισσότερο. Ξαφνικά λυγίζει από το άγχος κι εξαφανίζεται (φαίνεσθαι), αφήνει πίσω του μόνο ένα γράμμα που δεν εξηγεί ουσιαστικά τους λόγους της αιφνίδιας αποχώρησής του. Προσωπικά πιστεύω πως στόχος του είναι να δώσει ένα πολιτικό μάθημα σε συμμάχους κι αντιπάλους (είναι). Επικρατεί πανικός. Οι φήμες οργιάζουν, ωστόσο κανένας δεν γνωρίζει την αλήθεια. Τότε η σύζυγός του κι ο γραμματέας Αντρέα Μποτίνι παίρνουν την πρωτοβουλία να κάνουν κάτι παράτολμο για να κερδίσουν χρόνο και να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο του πολιτικού προβλήματος.
Ενεργοποιούν πολιτικά, τον δίδυμο αδελφό του, Τζιοβάνι. Έναν ευφυή φιλόσοφο, που έπασχε από μανιοκατάθλιψη και σε νοσηλεύτηκε σε ίδρυμα, αλλά πλέον είναι καλά. Όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές παίρνουν το ρίσκο. Δεν υπάρχει άλλωστε εναλλακτική επιλογή. Στο πρόσωπό του οι οπαδοί του κόμματος βρίσκουν τον ιδανικό ηγέτη. Ένας απλός πολίτης κι όχι πολιτικός κερδίζει συνεχώς έδαφος με όπλο την ρητορική και την ανθρωπιά. Οι δημοσκοπήσεις επαναφέρουν την ηρεμία στο κόμμα, που αγγίζει το θαύμα. Το προφίλ του "Ενρίκο" αλλάζει άρδην και πλέον είναι έτοιμος για την τελική επικράτηση.
Η επιτυχία της ταινίας οφείλεται εν πολλοίς στον μοναδικό, Τόνι Σερβίλο, που έχει διπλό ρόλο. Γεννήθηκε στην Νάπολη το 1959 κι η καριέρα του στον Κινηματογράφο άρχισε πλησιάζοντας τα 40. Έχοντας πρωταγωνιστήσει ήδη στα Gammorah και Ιl Divo, μας προσφέρει το 2012-13 δύο συγκλονιστικούς ρόλους, τόσο στο Ζήτω η Ελευθερία, όσο και στο Τέλεια ομορφιά (Oscar Ξενόγλωσσης Ταινίας-Πάολο Σορεντίνο). Πραγματικά είναι σαν να βλέπουμε δύο δίδυμους αδελφούς, δύο διαφορετικούς ανθρώπους. Κοινό κάθε ηλικίας και κριτικοί τέχνης έμειναν πραγματικά ενθουσιασμένοι, με τον Ιταλό να είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Δεν μεγαλώνει, ωριμάζει και μας προσφέρει μοναδικές ερμηνείες (Νιότη 2015).
Ποιο είναι άραγε το προφίλ του ιδανικού ηγέτη; Μήπως από μικρό κι από "τρελό" μαθαίνεις την αλήθεια; " Πρέπει να πάψουμε να φοβόμαστε ... Aς ονειρευτούμε ξανά ". To μήνυμά της διαχρονικό, είτε το 2013 που την είδα, είτε σήμερα, τόσο επίκαιρη, ελαφριά, εύληπτη στο μέσο θεατή.