Back to Berlin

Η περίοδος των Ολυμπιακών αγώνων αποτελεί από αρχαιοτάτων χρόνων διάστημα Εκεχειρίας. Η διαδρομή της φλόγας από την ιερή δάδα της Ολυμπίας μέχρι την πόλη που θα φιλοξενήσει τη διοργάνωση πρέπει να διέπεται με απόλυτο σεβασμό από τη διεθνή κοινότητα. Μέσα στις διάφορες θηριωδίες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου ο Αδόλφος Χίτλερ προσέβαλε κι αυτή τη διαδικασία. Αυτά τα γεγονότα εξερευνεί το ντοκιμαντέρ της Κάθριν Λιούρι-Αλτ από το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο προβλήθηκε στο 21ο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

Έντεκα μοτοσικλετιστές αποφασίζουν να κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι διττής σημασίας από το Τελ Αβίβ μέχρι το Βερολίνο. Ένα οδοιπορικό στην μνήμη των προγόνων τους, που χάθηκαν τα χρόνια των εγκλημάτων, μόνο και μόνο επειδή ήταν Εβραίοι και ταυτόχρονα μία ιστορικής σημασίας μεταφορά της φλόγας. Κάθε στάση και μία συγκινητική ιστορία για τις φρικαλεότητες του θηρίου. Κάθε σταθμός και αβάσταχτος πόνος. Άνδρες και γυναίκες, μία αληθινή ομάδα, που μοιράζονται αναμνήσεις.

Πρόκειται για μία ευαίσθητη, βαθιά προσωπική προσπάθεια ανακάλυψης, εξιλέωσης κι επιβίωσης μέσα στον χρόνο. Άνθρωποι που έφυγαν απλά ως ένας αριθμός. Όπως ακριβώς τα πρόβατα που μπαίνουν ξαφνικά στο πλάνο. Οι αμνοί του Θεού, που τόσο άδικα θυσιάζονται. Η εικόνα συνδέεται με το βίωμα αυτών των ανθρώπων. Πόσο μακάβριο να επιστρέφεις σε αυτούς τους τόπους; Στη Θεσσαλονίκη, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία (ένα μικρό στρατόπεδο συγκέντρωσης), στην Πολωνία. Όποια πέτρα σηκώσεις μία πληγή ανοιχτή, όποιο βαγόνι επισκεφτείς εφιάλτης. Λυγίζεις ...

Η ταινία ιχνηλατεί μία επική διαδρομή 4.500 χιλιομέτρων, γεμάτη επώδυνες μνήμες ανείπωτων τραγωδιών και αγιάτρευτων πληγών. Αναζητείται μία όαση λογικής στον παραλογισμό του πολέμου. Δεν μπορείς να τη βρεις. Άνθρωποι κάθε ηλικίας που μέσα τους έχουν ένα μεγάλο κενό, ένα μεγάλο ερωτηματικό, ένα γιατί που τους στοιχειώνει κι αυτό το ταξίδι ίσως να είναι μίας μορφής παυσίπονο, καθώς φάρμακο που θα δώσει την πολυπόθητη ίαση δεν υπάρχει. Ο χρόνος τρέχει και το μυαλό μένει κολλημένο εκεί.

Μία θαρραλέα εκτός των άλλων ματιά στη σύγχρονη αναζωπύρωση ενός μίσους, το οποίο αποδεικνύεται μονίμως εύφλεκτο. Κι ακριβώς τέτοιες συγκυρίες περιμένει να επωφεληθεί. Κρίση αξιών, φτώχεια, αποσταθεροποίηση των δομών της κοινωνίας. Εκεί ακριβώς παίρνει τα ηνία ο φασισμός, ο έντονος φυλετικός ρατσισμός και σπείρει κατά την προσφιλή του τακτική διχόνοια, μέχρι να πάρει τα λάβει την εντολή του φοβισμένου λαού για εξουσία. Και τότε ο δρόμος δεν έχει δυστυχώς γυρισμό. Το μοιραίο είναι απλώς θέμα χρόνου.

Μεγάλη αξία σε μία από τις τελευταίες μας στάσεις σε ένα μαγευτικό δεκαήμερο. Οι πρωταγωνιστές είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι το τέλος. Τίποτα δεν τους σταματάει. Κανείς τους δε λυγίζει από τις δυσκολίες που θα συναντήσουν. Είναι πλήρως συνειδητοποιημένοι για το χρέος τους. Όταν πλέον φτάσουν στην Πύλη του Βρανδεμβούργου, στην καρδιά του Βερολίνου για ένα και μόνο πράγμα είναι σίγουροι. " Είναι καλύτερο να φτάσεις στην πρωτεύουσα της Γερμανίας με την μηχανή ταξιδιού σου, παρά με τρένο ".