Ρομέν Γαβράς και Λατζ Λι απογειώνουν την αδρεναλίνη λίγες ημέρες μετά την πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Βενετίας
Αν κυκλοφορούσε στις αίθουσες, θα ήταν η πρόταση μας στην εβδομαδιαία μας στήλη, "η ταινία της εβδομάδας". Η πλατφόρμα επέλεξε αμέσως μετά τη διπλή βράβευση του "Athena" (UNICEF και Αrca CinemaGiovani) να κάνει πρεμιέρα απευθείας στη δική της συχνότητα. Το φιτίλι ανάβει, η φλόγα θα αργήσει να σβήσει κι όταν αυτό συμβεί θα είναι αργά για να αναζητηθούν ευθύνες και ηθικοί αυτουργοί. Στο πρώτο μέρος κυριαρχεί η δύναμη της εικόνες. Συνεχείς εναλλαγές, υψηλό τέμπο, ένταση. Μία αίσθηση διαρκούς καταδίωξης, στο δεύτερο οι δημιουργοί κεντράρουν στα πρόσωπα και δημιουργούν ένα σύμπαν κοινωνικού ρεαλισμού με απανωτά διλήμματα, αναπάντητα ερωτήματα και ελάχιστες διεξόδους διαφυγής.
Πληροφορούμαστε πως αστυνομικοί έχουν εκτελέσει έναν νεαρό. Το αρμόδιο Υπουργείο σιωπά το πρώτο κρίσιμο εικοσιτετράωρο. Η έκρηξη είναι θέμα χρόνου και πιάνει τον κρατικό μηχανισμό στον ύπνο. Η βία γεννά βία. Το σκηνικό σύντομα γίνεται πολεμικό και θυμίζει τους "Άθλιους" του Λατζ Λι. Ακραίες αντιδράσεις, επιθέσεις, εκατέρωθεν πυρά. Για ένα μεγάλο διάστημα ο θάνατος του Ιντίρ παύει να είναι το κυρίαρχο ζήτημα. Τα τρία αδέλφια του έχουν επιλέξει πλευρά. Ο ένας αρχηγός των "ανταρτών", ο δεύτερος παρασημοφορημένος από τον γαλλικό στρατό, πιο μετριοπαθής ελπίζει στη δικαιοσύνη κι ο τρίτος συνεχίζει τις δουλειές του σα να μην έγινε τίποτα. Οι ισορροπίες λεπτές και οι εσωτερικές έριδες δε θα αργήσουν να αναπτυχθούν.
Από το προάστια του Παρισιού και την περιοχή Athena (φανταστική η ονομασία) που φιλοξενεί εργατικές κατοικίες το μήνυμα της εξέγερσης απλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα και παραπάνω από 30 πόλεις. Το ετερόκλητο κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων έχει επηρεάσει φανερά σκηνοθέτη και συν-σεναριογράφο. Φωτογραφία πολύ υψηλού επιπέδου. Ειδικά η σκηνή με το άλογο να φοράει την ασπίδα στο πρόσωπο είναι από μόνη της μία μικρού μέσα στο σύνολο. Άψογος χειρισμός του μοντάζ. Τεχνικά άρτια επεξεργασία από όλες τις απόψεις. Η μουσική συνοδεία είναι επίσης ένα από σημεία που πρέπει να τονιστεί. Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ταινία για μεγάλη οθόνη.
Όσο περνάει ο χρόνος αρχίζει να δομείται μία σύγχρονη - αρχαία (όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται) τραγωδία. Σαν η μοίρα να έχει αποφασίσει. Ο ρυθμός φτάνει η στιγμή που θα κοπάσει. Στιχομυθίες μεταξύ αδελφών που μέσα σε λίγες ώρες γίνονται άτυπα εχθροί. Μία διαρκής σφυγμομέτρηση. Υπάρχει όμως χειρότερο πράγμα από το να θάβεις το αίμα σου; Μέσα σε αυτό το οικογενειακό αδιέξοδο που δημιουργείται, υπάρχει ένα ακόμα πρόσωπο που φαντάζει εξιλαστήριο θύμα. Πίσω τον περιμένουν δύο παιδιά. Καταραμένοι και συγχρόνως καταδικασμένοι να παίξουν τον ρόλο τους μέχρι το τέλος.
O φακός κάνει τα δικά του παιχνίδια. Οι γονείς απουσιάζουν από το κυρίαρχο φόντο ανάπτυξης της πλοκής. Τα social media στην υπηρεσία του "κακού". Οι άνθρωποι απουσία λογικής μετατρέπονται σε κτήνη. Ο κύκλος του αίματος δε λέει να κλείσει. Η λυτρωτική απάντηση θα έρθει και θα έχει χροιά που αφορά το σήμερα και το μέλλον της Ευρώπης. Γαβράς και Λι επιλέγουν να δείξουν ποιος είναι ο βασικός παράγοντας αποσταθεροποίησης και αντίστοιχα ποιος ο μεγάλος κίνδυνος που αναπτύσσεται με μεγάλη δυναμική. Διορατικοί; Σίγουρα. Προφητικοί; Μονάχα ο χρόνος θα μας το απαντήσει ...
πρώτη δημοσίευση ΤheOpinion
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου