Πόσες φορές μπορεί να πεθάνει και να αναστηθεί μια θηλυκότητα, ένα σώμα, μια χώρα; Το video art πρότζεκτ της ομάδας bijoux de kant θέλει την Μπέττυ Βακαλίδου να δίνει ένα αποκαλυπτικό ρεσιτάλ νεκραναστάσεων. Υπέροχη δουλειά το παρακολούθησα δυο φορές μιας και οι θάνατοι ηταν 7 !!! Κρατώ την δήλωση της στον Antonis Boskoitis Ξέρετε γιατί αισθάνοµαι πάρα πολύ περήφανη; Ενώ έφαγα τόσα χρόνια της ζωής µου επί της Συγγρού, τώρα πια δεν είµαι έξω. Είµαι µες στη Στέγη, πάλι επί της Συγγρού, µόνο που η Συγγρού πλέον περνάει απέξω. Πολλοί µπορεί να µε περίµεναν εκεί έξω, αλλά εγώ τα κατάφερα και µπήκα µέσα. Αν το αναλύσει κανείς αυτό στοιχειωδώς, θα καταλάβει πολλά πράγµατα.
«Ταράζει τα όμορφά μας μάτια» έχει πει για την Μπέττυ Βακαλίδου ο Jean Genet. Πράγματι, ταράζει η μυθιστορηματική ζωή της γυναίκας που γεννήθηκε αγόρι στη Θράκη, κλείστηκε σε αναμορφωτήριο, το έσκασε για την Αθήνα κι έπειτα για την Αμερική, έγινε λιμενεργάτης, μετανάστης, τραβεστί, πόρνη, συγγραφέας, προκάλεσε σάλο με την αυτοβιογραφία της, συμμετείχε στην ίδρυση του Απελευθερωτικού Κινήματος Ομοφυλοφίλων Ελλάδας, προχώρησε σε επέμβαση αλλαγής φύλου και συνεχίζει εδώ και τριάντα χρόνια να σαγηνεύει ως κινηματογραφική και θεατρική πρωταγωνίστρια, με πιο πρόσφατη εμφάνισή της στα Κόκκινα Φανάρια σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μπισμπίκη.
Η Μπέττυ έχει ζήσει πολλές ζωές και η Αντώνα είναι το θεατρικό alter ego της: ένας λοξός χαρακτήρας τον οποίο εμπνεύστηκε από εκείνη και για εκείνη η συγγραφέας Γλυκερία Μπασδέκη. Γιατί η Αντώνα είναι μια πριμαντόνα των θεατρικών μπουλουκιών του περασμένου αιώνα, η οποία πεθαίνει με εξωφρενικά αλλόκοτους τρόπους επτά φορές και ανασταίνεται άλλες τόσες, μόνο και μόνο για να αφηγηθεί μια ζωή γεμάτη απροσδόκητες εμπειρίες και παράδοξα φαινόμενα.
Στα όρια θεάτρου και οθόνης, πραγματικότητας και εικονικότητας, το video art πρότζεκτ Οι 7 θάνατοι της Αντώνας του σκηνοθέτη Γιάννη Σκουρλέτη, του εικαστικού και σκηνογράφου Κωνσταντίνου Σκουρλέτη και της ομάδας bijoux de kant θέλει την Αντώνα, την αντιηρωίδα της Γλυκερίας Μπασδέκη, ερμηνευμένη από την Μπέττυ Βακαλίδου, να διατρέχει την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και να ανασταίνει την αφομοιωμένη λαϊκότητα του ελληνικού queer στη δημόσια μνήμη και στο ιστορικό σώμα.
Μαζί της ο λαϊκός οργανοπαίκτης Βασίλης Ζιάκας πλαισιώνει με τους ήχους του τη διαδρομή της. Μια ιστορία ανοίκεια όσο και αιφνιδιαστικά οικεία – ίσως γιατί «όλοι κουβαλάμε μια Μπέττυ μέσα μας», όπως έχει πει ο Δημήτρης Δημητριάδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου