Η φωτιά έπεσε και μας καίει

 

Τα χρόνια πέρασαν κι αυτή η λαϊκή ρήση γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς μας

 Η έκφραση "θα πέσει φωτιά να μας κάψει" εκδηλώνει φόβο, η αντίστοιχη "να πέσει φωτιά να σας κάψει" ένας είδος κατάρας. Για χρόνια έμοιαζαν κάπως γραφικές στο όριο της υπερβολής. Σήμερα όμως αντιλαμβανόμαστε όμως πως οι λέξεις αποκτούν ρεαλιστικό περιεχόμενο.

Ο ελλιπής κρατικός σχεδιασμός σε συνάρτηση με τις συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής μας οδηγούν ... "στις φλόγες". Ο υδράργυρος ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη και σε συνδυασμό με την υγρασία κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Εστίας φωτιάς αναπτύσσονται από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, καταστρέφουν τον φυσικό πλούτο και απειλούν περιουσίες ανθρώπων.

 Το φαινόμενο ξεπερνάει τα στενά όρια της χώρας. Θυμάμαι πέρυσι στο Λίτον του Καναδά θερμοκρασίες που άγγιξαν τους 50 βαθμούς Κελσίου. Μέχρι το πρόβλημα να χτυπήσει και τη δική μας πόρτα συνηθίζουμε να σφυρίζουμε αδιάφορα. Τώρα όμως δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια. Η ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων κι οι μεγάλες προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη οφείλονται σε αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές. Μέρη που κάποτε είχαν ζωή θα καταστούν σύντομα ακατοίκητα. Ο χρόνος τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα κι οι περισσότεροι αρκούνται να είναι μοιρολατρικά απλοί παρατηρητές της καταστροφής.

 Οι μελέτες και τα βιβλία της Ναόμι Κλάιν μας προειδοποιούν σαν μία κραυγή απελπισίας για όσα έρχονται. Το έκανε ήδη από το 2012 με το "Δόγμα του Σοκ" και φτάνει στις δικές "Φλόγες". Καναδή δημοσιογράφος και ακτιβίστρια που ουσιαστικά έχει αφιερώσει τη ζωή της στη σωτηρία του πλανήτη. Φανατική υποστηρικτής του "Green New Deal". Προς την ίδια κατεύθυνση έχουν τοποθετηθεί με σαφήνεια και επιχειρήματα ο σπουδαίος διανοητής και φιλόσοφος Νόαμ Τσόμσκι, η Γκρέτα Τούνμπεργκ, ο Κεν Λόουτς, ο Γιάννης Βαρουφάκης του Diem25 και ο Μπιλ Γκέιτς. 

 Δε συζητάμε για κάτι μακρινό, ούτε για μία πιθανότητα που απλά μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Το πρόβλημα είναι εδώ. Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορούν να πουν "δε γνώριζα" εν έτει 2022 ... Η εκλογή του Μπάιντεν έδωσε μία νότα ελπίδας σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο πρέπει να γίνουν πολλά βήματα ακόμα, ώστε ο κόσμος μας να παραμείνει βιώσιμος και για τις επόμενες γενιές. Το ιδεολογικό οικοδόμημα κλονίζεται, οι κοινωνίες οδηγούνται σε ακραία πόλωση και οι χώρες μαζί με τις οικονομίες τους σε μία διαρκή αποσταθεροποίηση. Ρευστοί καιροί όπως έγραφε ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν.

 Την ίδια ώρα διοργανώνονται τελετές που δηλώνουν έλλειψη ενσυναίσθησης και ευαισθητοποίησης σχετικά με τα μείζονα θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη. Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα απομακρύνονται συνεχώς από τους πολίτες και το βασικό τους αντικείμενο που πρέπει να είναι η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. Προσπαθούν να παρουσιάσουν μία πραγματικότητα που απέχει αρκετά από την ίδια την πραγματικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε πάρα να υποστηρίξουμε πως η φωτιά έπεσε και μας καίει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τώρα είναι η σειρά μας να δράσουμε αποφασιστικά, διαφορετικά ας υπομείνουμε για πάντα τα αποτελέσματα της αδιαφορίας μας.

parallaxi