Μία ιστορία αγάπης από τη Συρία του Άγγλου Sean McAllister. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ με έντονη συγκινησιακή φόρτιση, που πραγματεύεται ένα ταξίδι ελπίδας, ονείρων και συγχρόνως απελπισίας, δύο ανθρώπων, που αναχωρούν ως πολιτικοί πρόσφυγες από την Συρία και ψάχνουν άσυλο για να ζήσουν με ασφάλεια, αυτοί κι η οικογένειά τους. Η γνωριμία τους έγινε στη φυλακή, όταν ήταν νεαρά παιδιά. Το καθεστώς της χώρας δεν άφηνε περιθώρια για πολλές κουβέντες κι αντιρρήσεις. Έτσι ξεκινάει και το φιλμ, με την Ραγκντά να συλλαμβάνεται από τις μυστικές υπηρεσίες, εξαιτίας ενός βιβλίου που έγραψε. Κι όσο αυτή ζει τη δίνη της φυλακής, ο σύζυγός της Αμίρ φροντίζει τα παιδιά τους, καθώς περιμένουν με αγωνία την αποφυλάκισή της. Η πρωταγωνίστρια επιστρέφει σπίτι κι εκεί που άπαντες ελπίζουν πως θα επέλθει η λύτρωση για την οικογένεια-ομάδα, τα πράγματα παίρνουν περίεργη τροπή. Αναγκάζεται όλη η οικογένεια να αποχωρήσει, καταφεύγει αρχικά στον Λίβανο. Το απωθημένο της πατρίδας δεν αφήνει όμως ήσυχη την μητέρα. Γυρίζει πίσω να δώσει τον αγώνα της για την επανάσταση κι οι υπόλοιποι μένουν στον αέρα. Ευτυχώς επιστρέφει, ωστόσο η εμπιστοσύνη έχει πλέον κλονιστεί. Ως πολιτικοί πρόσφυγες βρίσκουν άσυλο στην Γαλλία, δεν είναι όμως μία πραγματική οικογένεια, οι δεσμοί έχουν κλονιστεί. Τα κατάλοιπα από την δεύτερη φυλάκιση της Ράγκντα είναι εμφανή, οι πληγές δεν έκλεισαν ποτέ. Μιλάμε για τη φυλακή της θύμησης κι αυτό συγκλονίζει. Ο εγωισμός του ανθρώπου διαδραματίζει, ακόμα και σε τόσο δύσκολες συνθήκες καθοριστικό ρόλο και μιλώ για τον προδομένο Αμίρ, που έχει εκδικητικές τάσεις, εκούσια ή μη. Η κατάθλιψη (φυσικό επακόλουθο) οδηγεί την Ιρανή στην απόπειρα αυτοκτονίας. Απόρροια του αντίκτυπου που είχαν στη ψυχοσύνθεσή της, οι εμπειρίες της φυλακής, η χαμένη πατρίδα κι οξεία αντίδραση του συντρόφου της στη ζωή. Η φυγή θα τους στοιχειώνει, μοιάζει με απωθημένο, πολλές φορές στη ζωή τυγχαίνει να αφήνεις αυτό που αγαπάς για να ζήσεις. Πλέον, με το φινάλε ο καθένας βρίσκει τον δρόμο του. Παρ΄ότι μιλάμε για συντηρητικές αρχές, η οικογένεια χωρίζει. Ο πατέρας μένει με τα παιδιά στην ασφάλεια της Γαλλίας και τελικά γίνεται κομμάτι της. Η μητέρα βρίσκεται στην Τουρκία και πολιτεύεται, βρίσκει τη δύναμη να πατήσει στα πόδια της και να κάνει μία νέα αρχή, ένα δυναμικό restart. Νομίζω προσωπικά, πως η αγάπη νίκησε. Ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει, απλά η σχέση των δύο ανθρώπων πέρασε σε μία άλλη διάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου