Leviathan

Το " Λεβιάθαν " έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 67ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών, όπου κι απέσπασε το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου για τους Αντρέι Ζβιαγκνίτσεφ κι Όλεγκ Νέγκιν. Ο πρώτος γεννήθηκε στη Σιβηρία το 1964. Το 1984 αποφοίτησε τη δραματική σχολή του Νοβοσιμπίρσκ, σε ηλικία μόλις 20 ετών και συνέχισε ως ηθοποιός. Το 2003 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, " Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ", που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Επόμενη μεγάλη διάκριση το 2011 στο Φεστιβάλ των Καννών με το φίλμ, " Έλενα ", το οποίο απέσπασε βραβείου κοινού. Η τέταρτη ταινία μεγάλους μήκους είναι αυτή που θα ασχοληθούμε σήμερα και προσωπικά θεωρώ, πως βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ταξίδεψε στα σημαντικότερα Φεστιβάλ του κόσμου. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά κέρδισε μάλιστα  την Χρυσή Σφαίρα, καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, με το αριστούργημα του Πάβελ Παβλικόφσκι, Ida να είναι το απόλυτο φαβορί και να μένει δεύτερο. Προτάθηκε συνολικά για 37 βραβεία και κέρδισε τα 25, με κυριότερο χαρακτηρισμό, αυτόν της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Είδα την ταινία στο περσινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τότε ακόμα δεν είχε γίνει πολύ ντόρος, ωστόσο με κέρδισε η υπόθεση κι ανάμεσα σε πολλές άλλες επέλεξα κι αυτήν. Δεν μετάνιωσα για την επιλογή μου, καθώς ήταν μία ταινία, που μπορεί τοπογραφικά να συνέβει σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ρωσίας, όμως τέτοιου είδους περιστατικά συμβαίνουν ανά τον κόσμο καθημερινά. Ο Κόλια (Aλεξέι Σερεμπριάκοφ) ζει μακριά από την Μόσχα, στη Βόρεια Ρωσία, κοντά στη θάλασσα Μπάρεντς. Έχει ένα συνεργείο αυτοκινήτων και μαζί του μένουν ο μαθητής, έφηβος γιος του κι η νεαρή γυναίκα, Λίλια, που είναι μητριά του νεαρού, καθώς η μητέρα του έχει πεθάνει. Αρχικά, έμμεσα θίγεται το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας, χωρίς να δοθεί μεγάλη έκταση. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν ο δήμαρχος (Roman Madyanov), αποφασίζει να πάρει την επιχείρηση, το σπίτι του κι ουσιαστικά να τον εξορίσει, δίνοντάς του μία πενιχρή αποζημίωση. Μέσα σε μία κλειστή κοινωνία, που κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζουν η διαφθορά, η διαπλοκή κι η εξυπηρέτηση συμφερόντων, ο άρχων ελέγχει όλες τις εξουσίες (δικαστική, νομοθετική, αστυνομία, εκκλησία) κι ο Κόλια δεν έχει καμία τύχη να επιβιώσει αξιοπρεπώς, παρά μόνο ως πένητας. Δεν θέλει ωστόσο να αφήσει την όμορφη κατοικία του, που με τόσο κόπο κι αγώνα έχτισε, αλλά και τις συνθήκες ζωής, ψάχνοντας μία νέα ευκαιρία στην αχανή Μόσχα. Αναγκάζεται να καλέσει τον φίλο του δικηγόρο, Ντμίτρι από την Μόσχα κι από εκεί ουσιαστικά ξεκινά η δράση, με μεγάλες ανατροπές. Ο δικηγόρος έρχεται στο χωριό και φαινομενικά η πράξη του φανερώνει αλληλεγγύη κι ανυστεροβουλία. Πλεονεκτεί, καθώς γνωρίζει μεγάλα κεφάλια της πρωτεύουσας και βάζει δύσκολα στον διεφθαρμένο δήμαρχο. Το αρνητικό είναι πως δεν τιμά την φιλία του με τον πρωταγωνιστή και κάπου εκεί τα πάντα καταστρέφονται. Οι εξελίξεις θα είναι τραγικές κι απρόσμενες. Ο Ντμίτρι πέφτει σε ενέδρα κι ουσιαστικά κάπου εκεί ολοκληρώνεται ο ρόλος του, η Λίλια βιάζεται από τον Κόλια και στη συνέχεια βρίσκεται νεκρή και πνιγμένη, μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου. Μέσω μίας καλοστημένης πλεκτάνης ο πατέρας βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα, με κατηγορία ανθρωποκτονίας. H ποινή εξοντωτική, αφορά ποινή κάθειρξης 15 ετών. Ο γιος του βρίσκει άσυλο στην οικογένεια φίλων. Το κακό κερδίζει. Το σπίτι πέφτει, περνά στην κυριαρχία της αρχής. Είναι μία ταινία δεξιοτεχνικά δοσμένη, που εκτός των άλλων θέτει καίρια ερωτήματα για το καθεστώς Πούτιν. Το θέλημα του δυνατού νίκησε το δίκαιο του αγωνιστή ανθρώπου, που έχει αξίες κι ιδανικά. Το καλό θα εκδικηθεί αργά ή γρήγορα, με όπλα την αγάπη και τη δικαιοσύνη, ως τότε υπομονή και πίστη ...