Ένα πολύ ευαίσθητο ντοκιμαντέρ με κύριο άξονα τον άνθρωπο και τον αγώνα που κάνει για μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή προβλήθηκε το μεσημέρι της Τέταρτης στην αίθουσα John Cassavetes. Το στόρυ διαδραματίζεται σε μία φυλακή, που θυμίζει αναμορφωτήριο. Ο νεαρός Λιθουανός, Ρόκας, μπλέκεται σε υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών και βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα σε μία ξένη χώρα. Σε καταδικάζει άραγε η φυλακή για πάντα ή γίνεται αφορμή, αφετηρία για μία νέα αρχή; Στις περισσότερες των περιπτώσεων μάλλον το πρώτο, ευτυχώς ωστόσο υπάρχουν εξαιρέσεις. O πρωταγωνιστής είναι μία απ'αυτές. Ανοίγει το μυαλό του, όντας ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους. Παίρνει την απόφαση να φοιτήσει στο σχολείο της φυλακής, μαθαίνει ελληνικά και φτάνει στο σημείο να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις και να έχει επιτυχία, με την είσοδό του στο Πολυτεχνείο, ενώ νωρίτερα διακρίθηκε και σε διαγωνισμό της μαθηματικής εταιρείας. Μαθαίνει να σκέφτεται (σκάκι), πολύ σημαντικό, κάνει όνειρα, ζωγραφίζει, εξωτερικεύοντας τον εσωτερικό του κόσμο. Όπως είπε κι ο ίδιος μετάνιωσε, ότι έκανε έγινε για τα λεφτά κι όλοι έχουμε δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία. Αρωγοί της όλης προσπάθειας, που μόνο εύκολη δεν είναι είναι, οι καθηγητές του κι άλλοι εθελοντές που ουσιαστικά τον έφεραν στην πόρτα του Πανεπιστημίου. Σήμερα αυτό το παιδί είναι ελεύθερο, έχοντας πείσει το εφετείο, σπουδάζει, τα πάει περίφημα, έχει κοινωνικοποιηθεί πλήρως, είναι μέλος θεατρικών ομάδων, ζει σε ένα μικρό σπίτι με ελάχιστο εισόδημα, νιώθει όμως γεμάτο κι αυτό είναι το σημαντικότερο, ώστε να μην ξανακυλήσει στην λαίλαπα των ναρκωτικών. Παράλληλα ασχολείται με τον αθλητισμό, παίζοντας μπάσκετ τον ελεύθερο του χρόνο. Νους υγιής, εν σώματι υγιεί. Ο Ρόκας κέρδισε τη ζωή κι η κοινωνία μας έναν πολίτη. Για το τέλος άφησα δύο πολύ δυνατές εικόνες. Η μία με τον καθηγητή του να λέει, πως αυτό το παιδί πλέον μας διδάσκει κι η δεύτερη με τον φίλο του που ταξιδεύει από τη Θεσσαλονίκη για τον δει, διότι κάτω από δύσκολες συνθήκες, χτίζονται αληθινές σχέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου