Παρακολουθήσαμε στην κατάμεστη αίθουσα του Ολύμπιον, το ντοκιμαντέρ της Αντζελίκ Κουρούνη για την δράση της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Γενικότερα δεν μ'αρέσει να παίρνω πολιτική θέση, κρατώ τις απόψεις μου για τον εαυτό μου. Από την πρώτη στιγμή όμως καταλάβα πως θα δούμε μία αποκρυσταλλωμένη θέση, διότι η συγγραφέας έζησε στη Γαλλία και βίωσε ανάλογες καταστάσεις και με το κόμμα Λε Πεν. Δεν θα ήταν μία επιπόλαια προσέγγιση των πραγμάτων. Η ίδια αριστερή, με άντρα Εβραίο, έναν γιο ομοφυλόφιλο κι έναν αναρχικό. Κι όμως δείχνει να έχει άγνοια κινδύνου. Όπως δήλωσε κι η ίδια θέλει να καταδείξει πως μιλάμε για μία ναζιστική κι όχι ακροδεξιά οργάνωση. Κέρδος της η κάθε ψήφος. Γυρνώντας στο παρελθόν εύκολα κατανοεί κανείς ποια ήταν η ακριβής της δράση (υπόθεση Κουσουρή) στο παρελθόν, που φτάνει ακόμα και στο σήμερα (Φύσσας). Περίανδρος και Ρουπακιάς άλλωστε κάρφωσαν την οργάνωση. Όσον αφορά το θεαθήναι, το φαίνεσθαι, λέξεις κλειδιά όπως Ελλάδα, πατρίδα κι εθνικιστές έχουν εξέχουσα θέση στην προπαγάνδα ή αν θέλετε στο προσηλυτισμό πιστών. Βεβαίως φασισμός, ναζισμός, Χίτλερ, ρατσισμός πουθενά φανερά, μόνο στα "στρατόπεδα συγκέντρωσης", διότι περί στρατού μιλάμε. Εν μέσω οικονομικής, αλλά κυρίως κρίσης αξιών στην κοινωνία μας επωφελήθηκαν και προσφέροντας υποτυπώδη αλληλεγγύη κερδίζουν ψήφους κι οπαδούς, που έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους στη ζωή. Ξεκάθαρη αιχμή αφήνεται τόσο για τη σχέση αστυνομίας-Χ.Α., όσο και για αντίστοιχη της με το ελληνικό κράτος, τουλάχιστον στην προ ΣΥΡΙΖΑ εποχή (δεξί χέρι του συστήματος αναφέρθηκε χαρακτηριστικά). Εν κατακλείδι η άνοδος αυτού του πολιτικού μορφώματος είναι απόρροια μίας σειράς παραγόντων. Όλα τα συγκεντρωτικά καθεστώτα κάπως έτσι αναπτύχθηκαν και κυριάρχησαν, μέσα σε περιόδους κρίσης κι εξαθλίωσης, όταν ο μέσος πολίτης ψάχνει στηρίγματα, νιώθει απομόνωση κι απαξιώνει τα πάντα. Προσωπικά θεωρώ, πως στο κοινό της Θεσσαλονίκης πέτυχε τον στόχο της η συγγραφέας, στο αντίστοιχο της Αθήνας ή της Πελοποννήσου θα έχει πρόβλημα εκτιμώ, διότι εκεί υπάρχει ισχυρή βάση και θα ύπαρξουν αντιδράσεις. Καλά όλα αυτά. Ποια είναι όμως τα αίτια της γιγάντωσης της απήχησής της;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου