Ξυπνάς στις εφτά το πρωί. 25η Μαρτίου, αργία. Βγαίνεις στους δρόμους, ησυχία. Δεν συναντάς ανθρώπους, ούτε αυτοκίνητα όπως τις άλλες ημέρες. Ο καιρός συνηγορεί στη διαμόρφωση του σκηνικού, κρύο, μουντίλα, συννεφιά. Αγγλικό πρωινό. Το τριήμερο έδωσε ευκαιρία για μία απόδραση από την σκληρή καθημερινότητα, το άγχος και τα προβλήματα. Οι παραμένοντες στην πόλη, επιλέγουν μία βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που θυμίζει παλιότερες εποχές. Φτάνω με τα πολλά στην παραλία και τον Λευκό Πύργο, τα χρώματα συμπλέκονται κι αλληλεπιδρούν. Ο ήλιος που ξεπροβάλει, η θάλασσα, οι άνθρωποι. Ξαφνικά οι καφετέριες γεμίζουν. Από πού ξεπρόβαλαν όλοι αυτοί αναρωτιέμαι; Κάπως έτσι έζησα το πρωινό της Εθνικής επετείου, χωρίς παρελάσεις και τυμπανοκρουσίες για το θεαθήναι ...