20 στιγμές (κλικ) Φεστιβάλ

Το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία, καθώς προσέλκυσε πλήθος κόσμου και κράτησε το επίπεδο του σε υψηλά επίπεδα, παρά τις συνεχείς οικονομικές περικοπές. Οι λάτρεις της έβδομης τέχνης απόλαυσαν τη γιορτή του Σινεμά με τον καιρό να θυμίζει περισσότερο Άνοιξη, παρά Νοέμβρη.

- Ξεκίνημα με την τελετή έναρξης. Εκεί παρακολουθήσαμε ένα εξαιρετικό φιλμ, τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών. Το " Κλέφτες Καταστημάτων " του Χιροκάζου Κόρε-Έντα. Μία ωδή για τους απόκληρους της κοινωνίας, που κυνηγούν το όνειρο μίας καλύτερης ζωής, κάτω από αντίξοοες συνθήκες. Ταινία με διαχρονική αξία για το τι σημαίνει οικογένεια και πόσο δύσκολο είναι παραμείνεις άνθρωπος τη σημερινή εποχή.

- Ο κόσμος αγκάλιασε την ενότητα του Eλληνικού Queer Σινεμά. Γέμισε στις περισσότερες προβολές την ιστορική αίθουσα Παύλος Ζάννας. Οι μεγαλύτεροι θυμήθηκαν τα παλιά κι οι νέοι ήρθαν κι αυτοί να γνωριστούν και να αλληλεπιδράσουν με τους συντελεστές των ταινιών.

- Συνέχεια με τον Πύργο του Ματς Γκόρουντ. Η ταινία καταπιάνεται με το πολυσυζητήμενο ζήτημα της τύχης των Παλαιστινίων με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ένα πανέμορφο animation για τις ρίζες της μνήμης, που μας δένουν σε έναν τόπο και για τα φτερά της φαντασίας, που μας ταξιδεύουν πέρα απ΄αυτόν.

- Μην αφήσεις ίχνη. Η μεγάλη επιστροφή της Ντέμπα Γκράνικ με δύο εξαιρετικές ερμηνείες από τον Μπεν Φόστερ και την πρωτοεμφανιζόμενη, Τόμασιν Μακένζι. Mία ταινία για τους δεσμούς ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας και την άρνηση του συμβιβασμού με την εποχή, που ισοδυναμεί με απόδραση από τη φυλακή του σύγχρονου κόσμου κι αναζήτηση των ριζών μας, από τις καταβολές του ανθρώπινου είδους. Ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά σε υψηλές πτήσεις.

- Επιτέλους μία κωμωδία, να σκάσει λίγο το χειλάκι μας ανάμεσα σε τόσα δράματα. Τel Aviv on Fire. " Για να γελάσεις πραγματικά, πρέπει να μπορείς να εκφράσεις τον πόνο σου και να παίξεις μαζί του ". Ένα φίλμ, που έχει στόχο να ενώσει κι όχι να χωρίσει, παρά τις επιμέρους διαφορές των γειτόνων ...

- Oι ανεξάρτητες παρεμβάσεις του Κρατικού Θέατρου Βορείου Ελλάδας για δεύτερη διαδοχική χρονιά. Εμβληματικές στιγμές-σκηνές του Κινηματογράφου, εκτός της μεγάλης οθόνης, στον δρόμο, έξω από το Ολύμπιον και τις αίθουσες του Λιμανιού. Mε τον Γιάννη Αναστασάκη να είναι κι αυτός παρόντας, μέσα κι έξω από τις αίθουσες.

- " Σοφία " βραβευμένη για το σενάριο της στις Κάννες. Συμμετείχε στο Διεθνές Διαγωνιστικό.Η αποσιώπηση ενός εγκλήματος στον βωμό του συμφέροντος. Άνθρωποι έτοιμοι να θυσιάσουν την ηθική και την αξιοπρέπεια τους για μία σπουδαία συμφωνία. Κι από την άλλη, η φωνή της αντίρρησης, της άρνησης, που μοιάζει περιττή, όταν μιλάει το κυβερνόν στοιχείο. Ένα απρόσμενο σκηνοθετικό ντεμπούτο, που αναστάτωσε τους σινεφίλ.

- Η δωδεκάχρονη νύχτα του Άλβαρο Μπρέχνερ συγκλόνισε τους θεατές, που την παρακολούθησαν στις δύο προβολές που δόθηκε η ευκαιρία στο κοινό. Μεταφερόμαστε νοερά στο 1973 στην Ουρουγουάη, η εντολή είναι σαφής, " αν δεν μπορούμε να τους σκοτώσουμε, ας τους τρελάνουμε ". Μία λυρική ιστορία επιβίωσης που συγκίνησε, θύμισε κι ευαισθητοποίησε ...

- Ο Ένοχος του 30χρονου Γκούσταφ Μίλερ. Η ταινία που λάτρεψε το Ολύμπιον. Ένα κλειστοφοβικό θρίλερ μυστηρίου που κρατά σε εγρήγορση τον θεατή μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Συνεχείς ανατροπές και ανθρώπινες αντιδράσεις από έναν επαγγελματία, που τον κυριεύει το συναίσθημα και δεν τον τρομάζει το αύριο, που ξημερώνει ...

- Η παρουσία του Φοίβου Δεληβοριά ως ambassador του τμήματος Αgora. Μάλιστα μία από τις βραδιές του Φεστιβάλ τραγούδησε ο ίδιος επιτυχίες, που καθιερώθηκαν μέσα από ταινίες του παρελθόντος κι αποθεώθηκε από Έλληνες και ξένους.

-Η δουλειά της του Νίκου Lobot. Βραβείο γυναικείας ερμηνείες για την Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου. Μία άλλη εκδοχή του νόμου της αγοράς. Με συμβάσεις που είναι στον αέρα, με απολύσεις που μετατρέπονται σε οικειοθελείς παραιτήσεις και με μία γενιά ανθρώπων, που με άλλα δεδομένα μεγάλωσε κι αλλιώς καλείται να τα βγάλει πέρα σήμερα.

- Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το έργο ζωής του Αλφόνσο Κουαρόν, Roma. Γι΄αυτό μάλιστα αναβαθμίστηκε ολόκληρο το σύστημα ήχου του Ολύμπιον. Χρύσος Λέοντας στη Βενετία, γιατί φώναξε στη ψυχή του θεατή, πως ο κυνισμός σκοτώνει τις ανθρώπινες σχέσεις. Η επικοινωνία κι η συλλογικότητα είναι οι απαντήσεις στην μοναξιά. Mέσα από ένα ταξίδι δυόμισι ωρών συμπεραίνουμε, ότι δύσκολο τελικά, φαίνεται πως είναι το απλό!

- Φυσικά οι γεμάτοι δρόμοι, με το κέντρο και την παραλία της Θεσσαλονίκης να πλημμυρίζουν ζωή. Παντού έβλεπες ανθρώπους με το χαμόγελο να τρέχουν από αίθουσα σε αίθουσα, με τη συλλεκτική τσάντα, με το αντίστοιχο μπλουζάκι, ανεξαρτήτου ηλικίας. Μοναδικό συναίσθημα ...

- Ο Χρυσός Αλέξανδρος του φετινού Φεστιβάλ. Το Ray and Liz του διάσημου φωτογράφου Ρίτσαρντ Μπίλιγχαμ, στην πρώτη του απόπειρα δημιουργίας μεγάλου μήκους ταινίας. Η ζωή της χαμηλότερης τάξης στη Μεγάλη Βρετανία. Μοναξιά, ενδοοικογενειακή βία, παραμέληση. Μία ιστορία για την αθέατη πλευρά του Δυτικού Κόσμου.

- Η δεύτερη ταινία του Λάζλο Νέμες μετά τον Γιο του Σαούλ,  το " Sunset ", με τον ίδιο τον σκηνοθέτη να τονίζει πως τα φιλμ του φέρουν έντονα την προσωπική του χροιά κι αποκρυσταλλώνουν τη δική του αντίληψη για την τωρινή εποχή. Καυτηριάζοντας παράλληλα τη σύγχρονη τάση στον Κινηματογράφο, που κινδυνεύει να χάσει την ξεχωριστή θέση και ταυτότητα στον κόσμο της Τέχνης.

- Παγκόσμια πρεμιέρα για το MEILI του Ζου Ζου. Ένα συγκλονιστικό πορτρέτο ενός ανθρώπου, δυστυχισμένου, που τα τρένα της ζωής τον προσπερνάνε κι αυτός μένει στάσιμος. Ταρακούνησε την πόλη μας και να είστε σίγουροι, πως η ταινία θα ακουστεί και στον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί τολμάει να θίξει τα κακώς κείμενα, της πλέον ανερχόμενης δύναμης στον κόσμο, της Κίνας και συλλαμβάνει μία τεράστια οικουμενική αλήθεια, ότι η μεγαλυτερη ανθρώπινη τραγωδία είναι η ελπίδα. Αυτή δίνει ζωή, αυτή και μας την " παίρνει. "

- We the animals. Ένα ευαίσθητο φιλμ για την αδελφική αγάπη, τη δύναμη της ένωσης, την αλληλεγγύη και την επανάσταση του Τζόνα, που σχεδιάζει τον δικό του κόσμο κι είναι έτοιμος να αφεθεί ελεύθερος και να ακολουθήσει μία διαφορετική ζωή από την καθορισμένη του μοίρα. Είναι η δύναμη της έβδομης τέχνης να σε μαγνητίσει, να σε θέτει σε ρόλο πρωταγωνιστή, να σε αφυπνίσει. " Εμείς οι τρεις, εμείς τα τρία αδέλφια, εμείς οι αχώριστοι Βασιλιάδες. Δείτε μας " ...

- Από την αναφορά μας δεν θα μπορούσε να λείπει η Αποθήκη Γ΄. Εκεί δόθηκε το πρώτο και τελευταίο ραντεβού, με τα πάρτυ έναρξης και λήξης. Εκεί χτυπούσε η καρδιά του Φεστιβάλ και τις 11 ημέρες, από νωρίς το πρωί μέχρι και το ξημέρωμα.

- Ο Ράντου Ζούντε, ένας από τους ανερχόμενους σκηνοθέτες του ρουμανικού σινεμά, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, μετά το Άφεριμ κι αυτή τη φορά παρουσίαζε το έργο του, " Αδιαφορώ αν καταγραφούμε στην ιστορία ως Βάρβαροι ". Η ταινία σχολιάζει αυτήν ακριβώς τη δήλωση και δείχνει από την ουμανιστική πλευρά, πως σε έναν πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές κι ηττημένοι, καλοί και κακοί.

- Ένα νεαρό κορίτσι τραυματισμένο ψυχικά, περιπλανιέται στο δάσος, στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας κι αναζητά αγάπη. Δε μιλά, μονάχα σφυρίζει. Εκεί θα συναντήσει για πρώτη φορά κάποιον, που μπορεί να της προσφέρει μία αγκαλιά κι η ζωή ξαφνικά θα αλλάξει. Sibel των Τσάλα Ζεντζιρτζί και Γκιγιόμ Ζοβανετί στην ενότητα, " Ματιές στα Βαλκάνια ".

Aυτό ήταν φίλες και φίλοι το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μέσα από τα δικά μας μάτια. Ραντεβού τον Μάρτη για το Ντοκιμαντέρ και του χρόνου και το 60ο επετειακό.