Ο Σύρος σκηνοθέτης, Ταλάλ Ντερκί επέστρεψε στην Ελλάδα, που σπούδασε κι ανδρώθηκε κινηματογρφικά. Ξανά εδώ στη Θεσσαλονίκη, καθώς αποτελεί καλό φίλο του Φεστιβάλ. Η νέα του ταινία, " Of Fathers and Sons ", συγκλόνισε το Σάντανς και στη συνέχεια έκανε τον γύρο του κόσμου. Ένα ταξίδι ζωής στα άδυτα μίας οικογένειας μελών της ΑΛ ΝΟΥΣΡΑ. Όχι από μακριά, όχι με πλάνα άλλων. Ρίσκαρε για να δείξει σε όλους εμάς τι πραγματικά συμβαίνει.
Επιστρέφει στη πατρογονική γη, σαν να έχει κάνει ένα τάμα. Θέλει να εκπληρώσει ένα χρέος. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Γίνεται κομμάτι μίας οικογένειας Τζιχαντιστών και παρακολουθεί τη δράση τους, για δύο περίπου χρόνια. Έχει φροντίσει να τους πείσει, πως ασπάζεται την ιδεολογία τους και θέλει να προβάλλει την " καλή " τους πλευρά, όντας πολεμικός ανταποκριτής.
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι σκληρές. Μία κοινωνία με τους δικούς της κανόνες. Ένα ανδροκρατούμενο χαλιφάτο, που θέλει να παράγει συνεχώς νέους πολεμιστές και πρεσβευτές της ιδεολογίας. Ονειρεύονται να κυριεύσουν τον κόσμο. Η πλύση εγκεφάλου ξεκινάει από τη νηπιακή ηλικία. Τα παιδιά εξοικιώνονται με τα όπλα, με τις εκτελέσεις, Δεν τους πειράζει. Δεν υπάρχει κάποιος να τους πει αυτό είναι λάθος. Και τα πάντα δικαιολογούνται με τη ρήση: " ήταν θέλημα Θεού ".
Φτάνουμε στο άλλο άκρο της λατρείας του Θείου, στο καταστροφικό. Τα τέκνα συγκλονίζονται από την ιδέα του ιερού πολέμου. Σαν να είναι ένα video game. Εθίζονται στη βία, νικάνε τους φόβους, αισθάνονται σημαντικά στον αγώνα. Αφαιρούν ανθρώπινες ζωές, ελαφρά την καρδία. Ένα μόνο αποφασίζει να ακολουθήσει τον δρόμο της μόρφωσης και της συνέχειας στο σχολείο. Φωτεινό παράδειγμα κι ελπίδα για το μέλλον.
Από τη στιγμή που γίνεσαι μαχητής της ιδέας, παύεις να είσαι άνθρωπος. Δεν έχεις αισθήματα. Δεν πρέπει να κλάψεις. Έχεις γίνει " άντρας ". Έχεις γίνει κτήνος. Δεν υπάρχει ηλικία. Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω, η υποβαθμισμένη θέση της γυναίκας. Κλεισμένη σπίτι, χρησιμοποιείται ουσιαστικά ως μέσο αναπαραγωγής νέων πολεμιστών, όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό.
Το ευχαριστώ όλων μας, στον σκηνοθέτη, που άφησε την ησυχία της Ευρώπης και διακινδύνεψε για μας προσφέρει αυτό το κυνικό ντοκιμαντέρ με τόσα πολλά ρεαλιστικά στοιχεία. Μια ανατριχιαστική αλλά και λυρική εκ των ένδον ματιά. Ακούμε, διαβάζουμε, αλλά μία είκονα ίση με χίλιες λέξεις. Γίναμε για 90΄μάρτυρες μίας καθημερινότητας, που δικαιολογεί το μίσος στις ψυχές αυτών των ανθρώπων. Έτσι μαθαίνουν από παιδιά. Αποτυπώνεται ο χειρότερος εφιάλτης, με στόχο να τον δαμάσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου