Είναι ένα φαινόμενο το οποίο ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και φυσικά έφτασε και στην Ευρώπη. Ειδικά σε καιρό πανδημίας με τον αναγκαστικό εγκλεισμό να έχει επιβληθεί οι άνθρωποι ολοένα και περισσότερο περνούν χρόνο μπροστά στις ηλεκτρονικές οθόνες. Αυτά έγραφα πέρυσι. Φέτος lockdown μπορεί να μην έχει επιβληθεί, ωστόσο οι άνθρωποι συνήθισαν την εικονική πραγματικότητα. Ως ένα σημείο λογικό. Δίνει ασφάλεια, απόσταση, προσφέρει επικοινωνία και ενίοτε ψυχαγωγία αν κάνουμε σωστές επιλογές. Ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργείται όμως;
Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης η πλειοψηφία αναζητά ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα. Οι συνδέσεις είναι εκατομμύρια το δευτερόλεπτο. Δημιουργείται μία κοινότητα, είτε σε τοπικό επίπεδο, είτε σε παγκόσμιο, καθώς τα χιλιόμετρα που χωρίζουν τους ανθρώπους εκμηδενίζονται. Αυτό έχει τα θετικά του. Σαφή πλεονεκτήματα που αφορούν την αλληλεπίδραση, την ανταλλαγή απόψεων και στοιχείων πολιτισμού. Μπορούν να οργανωθούν δράσεις και να υπάρξει εξάπλωση ιδεών με ταχύτητα φωτός. Φυσικά το ίδιο γρήγορα διαδίδονται fake news και θεωρίες συνωμοσίες. Εδώ όμως δε θέλω να εξετάσουμε αυτό.
Είδαμε τα υπέρ της σύνδεσης μέσω του Διαδικτύου. Τα προβλήματα ξεκινούν όταν σταδιακά χάνουμε την επαφή μας με την πραγματικότητα. Στο εξαιρετικό βιβλίο του Jared Diamond, "Έθνη σε Αναταραχή" διαβάζω πως ένας φίλος του "Δημοκρατικός" αποκλείει και διαγράφει κάθε φίλο του που κάνει post με χροιά "Ρεπουμπλικανών" κι ένας άλλος το αντίθετο. Ακριβώς πάνω σε αυτό το παράδειγμα θέλω να σταθώ. Ο ένας φορά παρωπίδες και χτίζει ένα περιβάλλον όπως το ονειρεύεται, το ίδιο κι ο έτερος. Κανείς από τους δύο όμως δεν μπορεί να δει τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη. Δυστυχώς το έχουν επιλέξει.
Αυτό είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα πλέον. Είναι από τις βασικές αιτίες που οδηγούν σε ακραία πόλωση. Οι άνθρωποι που έφτασαν μέχρι το Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής είχαν υποστεί μία πρωτόγνωρη για την εποχή πλύση εγκεφάλου. Έκαναν σημαία τους τον λόγο του προέδρου Τραμπ και λίγο έλειψε να καταλύσουν τη Δημοκρατία στην υπερδύναμη. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το κίνημα μένει ζωντανό και ενισχύεται πατώντας σε ανάλογα αφηγήματα. Στους εξωτερικούς παρατηρητές μπορεί να φαίνεται αστείο ή μακρινό. Δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση.
Είναι σαφές ότι καλλιεργείται ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα κι η κυβέρνηση σε πάρα πολλές χώρες γίνεται κατά το "διαίρει και βασίλευε" από τους σημερινούς ηγέτες. Για αυτούς που την έχουν στα χέρια τους το θετικό είναι ότι συνεχώς μεταβιβάζουν την ευθύνη σε κάποιον τρίτο. Για όλους εμάς όμως υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος, καθώς η αρμονική συνύπαρξη διαταράσσεται. Οι μάζες κυριεύονται από ζωώδη ένστικτα κι είναι έτοιμες να επιβάλλουν τον νόμο της ζούγκλας. Είμαστε όμως στο 2021 και πρέπει να σχηματίσουμε μία αλυσίδα ενημέρωσης και αλληλεγγύης.
Το μείζον αυτό φαινόμενο που αναλύω δεν αφορά μόνο την πολιτική. Ξεκινάει από το πιο απλό, το πιο καθημερινό. Διαδραματίζει όμως τον ίδιο ρόλο. Δεν υπάρχει σφαιρική ενημέρωση, δημιουργούνται αυταπάτες και προσδοκίες που δε θα υλοποιηθούν ποτέ. Αποτέλεσμα ματαιώσεις, νεύρα, εντάσεις και τελικά κάτι πολύ μακρινό από έναν εποικοδομητικό διάλογο που θα προάγει την ουσία για την οποία δημιουργήθηκαν αυτές οι κοινότητες. Χαμένοι λοιπόν οι περισσότεροι στο timeline μας. Πρέπει να αντιληφθούμε το πρόβλημα και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας το συντομότερο.
πρώτη δημοσίευση ROSA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου