Από νεαρή ηλικία διάβαζα πράγματα σε βιβλία, που μεγαλώνοντας τα βρίσκω ολοένα και περισσότερο μπροστά μου. Εκείνη τη στιγμή, της ανάγνωσης, δεν είχα την ωριμότητα να αφουγκραστώ πλήρως το νόημα των λέξεων, απορροφούσα όμως σας σφουγγάρι κι αποθήκευα, σχεδόν το κάθε τι. Από όταν ήμουν μικρό παιδί, στα αυτιά μου ηχούσαν, αρχαία ρητά. " Παν μέτρον άριστον ", " Νους υγιής, εν σώματι υγιή " κι άλλα τέτοια πολλά. Προσπαθούσα να εξηγήσω ... μάταια. Η σοφία απορρέει από την εμπειρία.
Τα χρόνια όμως πέρασαν, περνάνε κάθε μέρα και πλέον νιώθω δυνατός, χάρη σε εκείνο τον αγώνα μου. Να γυμναστώ, να γίνω πρωταθλητής, να χτίσω χαρακτήρα και να μελετάω να μοχθώ, να βελτιώνομαι. Μία πολυσχιδής σπουδή. Βήμα βήμα να οικοδομήσω κάτι. Κατάφερα να αναπτύξω μία προσωπικότητα δυνατή, με όπλα την κριτική σκέψη και την διορατικότητα, που δύσκολα βάλλεται και παρασύρεται. Είμαι περήφανος που από τη μία δεν είμαι ευάλωτος στις " νόσους " της επόχης κι από την άλλη είμαι άνθρωπος με συναισθήματα, ευαισθησίες κι αδυναμίες. Αυτό δεν αλλοιώθηκε. Δεν έγινα απόλυτα κυνικός, για να επιβιώσω.
Καθημερινά, στην εφημερίδα, έγραφε για αυτοκτονίες. Ο αριθμός από το 2010, συνεχώς αυξάνει. Πάντα με προβλημάτιζε, πως ένας άνθρωπος, έφτανε-φτάνει εκεί, σε αυτό το σημείο απελπισίας. Μπορεί να ήταν στην Αθήνα, στην Πάτρα, σε κάποιο νησί, έψαχνα να βρω τις προεκτάσεις και τις συνθήκες. Φυσικά τα Μέσα το πουλούσαν μέχρι να στεγνώσει το αίμα, στη συνέχεια το έθαβαν κι είχαμε τεχνηέντως μία αποσιώπηση κι απόκρυψη του προβλήματος. Αν το ψάξει κάποιος όμως, τα νούμερα είναι ενδεικτικά της κατάστασης, που βιώνουμε καθημερινά.
Χθες έλαχε, το μοιραίο να έρθει κοντά. Χτύπησε την πόρτα του γείτονα. Μία πτώση, ένας θόρυβος κι ησυχία. Άνθρωποι φοβικοί και φοβισμένοι στα μπαλκόνια. Δεν τόλμησαν να κατέβουν στον δρόμο. Σειρήνες και πάλι σιωπή. Οι καιροί δύσκολοι και πρέπει όλοι μας να έχουμε αντιστάσεις, υπομονή κι επιμονή. Οι παραμένοντες δηλαδή, στη χώρα. Η ανθρώπινη ζωή είναι η υπέρτατη αξία. Και κανείς δεν αξίζει τις θυσίες, κυριολεκτικά και μεταφορικά, που γίνονται σήμερα.
Ακόμα κι ένα τόσο τραγικό συμβάν, πρέπει να σε κάνει σοφότερο. Να σκεφτείς, να εμβαθύνεις και στο βάθος να πολεμήσεις, για το καλό το δικό σου κι αν θέλεις και μπορείς των συνανθρώπων σου. Διότι το προλαμβάνειν (το κακό) είναι όλη η ιστορία, η ουσία ... Ήταν ένα περίεργο βράδυ, που το σκοτάδι κάλυψε τα κακώς κείμενα, έκρυψε το αίμα, μίκρυνε τους ανθρώπους και τώρα που ξημέρωσε το κρίμα πέφτει στους λίγους, τους οικείους, όπως συνηθίζεται ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου