O Eλία Βενέτσια είναι ένας Εβραίος, διαζευγμένος, ψυχαναλυτής, που ζει στη Ρώμη. Καθημερινά ακούει τους ασθενείς του, ενώ έχει γράψει και τα δικά του βιβλία, πάνω στο αντικείμενο. Θεωρείται από τους καλύτερους στο είδος του. Αρκεί όμως αυτή, η αναγνώριση, για να νιώθει ο ίδιος απόλυτα γεμάτος; Όλα ξεκινούν από ένα καρδιακό επεισόδιο. Αναγκάζεται να αλλάξει συνήθειες στην καθημερινότητά του, να δώσει χρόνο στον εαυτό του κι εν τέλει να αναθεωρήσει κοσμοθεωρία του, κερδίζοντας ξανά τη ζωή.
Ο πετυχημένος γιατρός, καταλαβαίνει, μέσα απ΄όλη αυτή την περιπέτεια, πως έχει αδυναμίες, όπως όλοι οι άνθρωποι. Ο έρωτας για το νέο, η ζήλια για την πρώην γυναίκα του, που βγαίνει με έναν άγνωστο. Η κουβέντα με τον γιο του, που του ανοίγει τα μάτια, λέγοντάς του την αλήθεια. Καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό του, τα ταμπού, τις προκαταλήψεις και ζει μέσα σε συνθήκες ασυνήθιστης έντασης για τα δεδομένα του. Ένα " ευχάριστο " διάλειμμα.
Το εκτόπισμα του αειθαλή, Τόνι Σερβίλλο απογειώνει το φιλμ. Άξιοι συμπαραστάτες του είναι όμως η Βερόνικα Ετσεγκούι (Μην εμπιστεύεσαι κανέναν), στον ρόλο της νεαρής γυμνάστριας, η Κάρλα Σινιόρις (Τζιοβάνα), γοητευτική σύζυγος του Ελία, αλλά κι ο Λούκα Μαρινέλι, σε έναν extreme ρόλο, ανάμεσα στο κακό και το αγαθό. Και το κερασάκι στην τούρτα η μουσική. Δένει και προάγει την πλοκή.
Είχα καιρό να περάσω ένα τόσο όμορφο βράδυ. Κατανόησα ποιες είναι οι νόσοι της εποχής. Πόσο πονάει η μοναξιά ( " Αν παριστάνεις τον ανώτερο, θα καταλήξεις μόνος " ) κι ότι ποτέ δεν είναι αργά για το απόλυτο restart. Γέλασα, έλαβα τροφή για δεύτερη σκέψη κι ένα πολύ δυνατό αντιρατσιστικό μήνυμα, την ώρα που και στη Θεσσαλονίκη συνέβει το pride. " Zήτω οι αδελφές ", αναφωνεί ο Λ.Μαρινέλι στο φινάλε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου