Γράφει ο Ζήσης Μπούρτζος
Το μακρινό 1930,στον απόηχο
της τότε σοβούσας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ο διακεκριμένος οικονομολόγος
Τζών Μέυναρντ Κέϋνς ,είχε διατυπώσει την πρόβλεψη ότι σε 100 χρόνια από τότε,
δηλαδή στο 2030 που πλησιάζει ολοταχώς, οι κοινωνίες θα είχε προχωρήσει τόσο πολύ που δεν θα
χρειαζόταν να εργαζόμαστε παρά ελάχιστα και θα είχαμε μάλιστα ζήτημα ,ως
ανθρωπότητα, αξιοποίησης του ..υπερβολικού ελεύθερου χρόνου που θα προέκυπτε!
Είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη!!
Η πρόβλεψη του εισηγητή της ομώνυμης οικονομικής σχολής σκέψης η οποία
κυριάρχησε στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα ,φάνταζε βάσιμη αν
αναλογιστεί κανείς την αλματώδη επιστημονική εξέλιξη και τη ραγδαία
επιστημονική πρόοδο που πράγματι συντελέστηκε από τότε μέχρι σήμερα. Φευ
,αγνόησε όμως μια καθοριστική παράμετρο : το ότι οι παραγωγικές σχέσεις δεν
μετασχηματίστηκαν ποτέ ,τουλάχιστον ολοκληρωτικά, ενώ μάλιστα από το 1990 (με
την κατάρρευση του λεγόμενου ‘’υπαρκτού σοσιαλισμού’’) και εφεξής θα έλεγε
κανείς ότι είμαστε μάρτυρες μιας εντυπωσιακής οπισθοδρόμησης στο ζήτημα αυτό.
Έτσι παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο, αντί η ζωή των πολλών να γίνεται
ολοένα και πιο εύκολη (και συνάμα απλή ) με την πάροδο του χρόνου , αυτή τελικά
καθίσταται όλο και πιο απαιτητική ,μίζερη και με αντίξοους όρους (ακόμα και με
την στενή υλική έννοια του όρου) επιβίωσης . Προσέξτε : όχι ζωής, επιβίωσης!!
Εξειδικεύοντας, σε ο,τι αφορά
τις μαζικές κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα στη Γαλλία για το ακανθώδες
ζήτημα της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που αυταρχικά, παρακάμπτοντας το
Κοινοβούλιο (νομότυπο μεν ,ετσιθελικό δε..) προωθεί ο νυν Πρόεδρος Εμμ. Μακρόν ,δεν είναι λογικό να αναρωτιούνται οι Γάλλοι πολίτες (και μαζί
τους όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες που λίγο
ή πολύ έρχονται αντιμέτωποι με παρεμφερούς περιεχομένου και προσανατολισμού
αποφάσεις των Κυβερνήσεών τους) πως είναι δυνατόν σε συνθήκες αυτοματοποίησης
της παραγωγής και τεράστιας, πολύτιμης συνδρομής που προσφέρει η Τεχνολογία
(ηλεκτρονική και όχι μόνο) στη διεκπεραίωση μεγάλου όγκου δουλειάς , να
καλούνται να δουλέψουν περισσότερα (και όχι λιγότερα ) χρόνια; Το αντεπιχείρημα
των θιασωτών της μεταρρύθμισης
(προβάλλεται έντεχνα από τα
πρόθυμα να εξυπηρετήσουν ισχυρά εργοδοτικά
συμφέροντα ΜΜΕ, με λίγες μόνο αντιστάσεις και λαμπρές εξαιρέσεις στον κανόνα
της…τραυματισμένης αντικειμενικότητας και δεοντολογίας) ότι ή χρόνια υπογεννητικότητα που μαστίζει τον σύγχρονο
αναπτυγμένο κόσμο, μεταβάλλει καθοριστικά στο άμεσο μέλλον την αναλογία εργαζόμενων/συνταξιούχων
προς την πλευρά των δεύτερων και άρα ουσιαστικά αφυδατώνει τα ασφαλιστικά
Ταμεία από διαθέσιμα κονδύλια και ρευστότητα. Απάντηση (καμία αυταπάτη ότι
πολιτικοί- θεραπαινίδες των ελίτ προτίθενται να εφαρμόσουν τέτοιες θαρραλέες
πολιτικές ‘’σπάζοντας αβγά’): δικαιότερη κατανομή και καταμερισμός του πλούτου
ώστε αυτό το ενδεχόμενο να αποτραπεί !!!
Καταληκτικά ,όταν η βιομηχανική παραγωγή
μεταφέρεται μαζικά σε χώρες όπως της ΝΑ Ασίας όπου επικρατούν ευνοϊκότεροι για
τους επιχειρηματίες όροι, δημιουργώντας στρατιές ανέργων. Όταν στο τραπεζικό
σύστημα επικρατεί η αδιαφάνεια και η έλλειψη ρύθμισης/ελέγχου. Όταν ,στο
πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ατζέντας, κοινωνικές κατακτήσεις αναιρούνται
,εργασιακά δικαιώματα περιστέλλονται και συναδικαλιστικές ελευθερίες
καταστρατηγούνται , τη λύση και το δρόμο τον δείχνουν μεγαλειώδεις απεργίες ,παλλαϊκές
διαδηλώσεις και με λοιπούς (συχνά ευρηματικούς) τρόπους η έκφραση αιτημάτων και διεκδικήσεων όπως
συμβαίνει αυτές τις μέρες στη Γαλλία. Ασφαλιστικό η μητέρα των μαχών λοιπόν,
για να μην καταντήσει η πάλαι ποτέ περήφανη για το κοινωνικό της κράτος και την
κρατική της πρόνοια Ευρώπη ένας τόπος αφιλόξενος και ζοφερός για να ζει κανείς
! (εκτός αν ανήκει στο σταθερά προνομιούχο και ευήμερο 1% βεβαίως βεβαίως..)
Σημείωση 1: Το τελευταίο βράδυ του πικρού ,όπως
εξελίχθηκε Φεβρουαρίου του 2023 , στα Τέμπη κατέρρευσε με πάταγο και αιματηρά
το αφήγημα περί ‘’εύρωστου επιτελικού κράτους’’ .. και αυτό παρά τις κυβερνητικές μεγαλαυχίες και τους κομπασμούς
σε όλη τη διάρκεια της 4 ετίας.. Η απόδοση ευθυνών και η εξασφάλιση ότι κάτι
τέτοιο δεν θα συμβεί ξανά ούτε ως ακράιο ενδεχόμενο, ασφαλώς και δεν μπορεί
βολικά να εξαντλείται στις όποιες ,μεμονωμένες ευθύνες και ανεπάρκειες ενός
σταθμάρχη!! Τις οποίες η στοιχειώδης ,εν
έτει 2023,ύπαρξη ενός συστήματος τηλεματικής (κρίθηκε μάλλον περιττό η
κοστοβόρο..) είναι δεδομένο ότι με τον πειστικότερο τρόπο θα κάλυπτε!!!
Σημείωση 2: Με αφορμή και
τη χθεσινή συγκλονιστική συναυλία στη Θεσσαλονίκη, μια ευοίωνη
διαπίστωση: ολοένα και ευρύτερο τμήμα του λαού ,αντιλαμβάνεται πως ενέργεια,
μεταφορές , υποδομές και εν γένει αγαθά κοινής ωφελείας επιβάλλεται να είναι
δημόσια(αποφεύγω σκοπίμως τον όρο:κρατικά) !! Να υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο,
συλλογική χρήση ,όχι να ανήκουν σε ιδιώτες και να λειτουργούν με αγοραίους όρους κέρδους-ζημίας όπως
οποιοδήποτε εμπόρευμα.
Σημείωση 3: Λαλίστατος ο κύριος Πρωθυπουργός σχετικά με το φράχτη στον Έβρο (αξιοποιώντας -για να είμαστε δίκαιοι-τις αντιφάσεις και παλινωδίες της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο θέμα, η οποία οφείλει να αφουγκραστεί το κοινό αίσθημα αλλά και αυτό που η κοινή λογική επιτάσσει: άλλο η επιβεβλημένη καλή μεταχείριση ανθρώπων και άλλο η ανυπαρξία συνόρων) και ας αφορά τη θαλάσσια οδό του Αιγαίου το κύριο τμήμα των εισερχομένων στη χώρα (και ανεπιθύμητων από την λοιπή Ευρώπη, που-ξανά- στρουθοκαμηλίζει). Κάποια κουβέντα σχετικά με την αναπτυξιακή προοπτική και σχεδιασμό που ο νομός τόσο χρειάζεται; ώστε να αποκτήσουν ξανά ζωή αστικά κέντρα και χωριά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου