Πρόστιμο

 

Το ελληνικό σινεμά χορεύει στους ρυθμούς του Γιάννη Οικονομίδη και της δαιμονιώδους παρέας του. Στο Πρόστιμο ρόλο σκηνοθέτη έχει ο Φωκίων Μπόγρης. Ο Βαγγέλης από την Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς. Αυτός δίνει τη σκυτάλη σε έναν άλλον Βαγγέλη να γίνει πρωταγωνιστής του. Μαζί του ο Πέτρος έτοιμος να μοιράσει την αγάπη του, καθώς αυτό είναι το ζητούμενο της εποχής μας. Οι φανατικοί πιάσατε για τα καλά το νόημα. Οι λιγότερο πιθανώς μπερδευτήκατε. Παγκόσμια πρεμιέρα στο 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο τμήμα "Meet the Neighbors", για μία ταινία που θα συζητηθεί ακόμα περισσότερο μόλις βγει στις αίθουσες.

"Τα ψωμιά εδώ τέλος". Το περιθώριο και πάλι στο προσκήνιο. Ιερόδουλες, τρανς, εμπόριο ναρκωτικών. Τα "ιερά επαγγέλματα". Ένα παρεμπόριο που συντηρείται και συντηρεί μία μεγάλη γκάμα ανθρώπων. Η εργασία δίνει κοινωνικό ρόλο στη κάθε μονάδα. Η ζωή του κεντρικού μας ήρωα ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί. Θέλει να αποδράσει από το πρόβλημα, η έλλειψη ρευστότητας όμως τον οδηγεί ολοένα και πιο βαθιά στο προσωπικό του αδιέξοδο. Ούτε η αδελφή του μπορεί να τον βοηθήσει, ούτε οι νέες του γνωριμίες. Ένας αέναος κύκλος δίχως περιθώρια διαφυγής.

Στην Ελλάδα της πολυεπίπεδης κρίσης, ειδικά στην πρωτεύουσα Αθήνα η νύχτα και τα συμφέροντά της κυριαρχούν. Άπαντες πληρώνουν καθημερινά με πρόστιμα, μικρά ή μεγαλύτερα. Δεν υπάρχει ιερό κι όσιο. Δεν υπάρχει ηθική και αξίες. Από το "μία οικογένεια είμαστε" στο "θα σας γ@....ω όλους". Διαρκής ένταση, ανατροπές, εκρήξεις. Ακόμα κι ο πιο δυνατός μπορεί να φανεί "κοτούλα" μπροστά σε μία πρόκληση της στιγμής. Οι εύκολοι στόχοι κυριαρχούν. Εκεί ποντάρουν οι μικροαπατεώνες για την εξασφάλιση του κέρδους. Δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο.

Η ερμηνεία του Στάθη Σταμουλακάτου είναι ένας πραγματικός καταπέλτης. Από κοντά ο πράος Βαγγέλης Ευαγγελινός, ενώ τα guest των Βαγγέλη Μουρίκη, Γιάννη Οικονομίδη και Βασίλη Μπισμπίκη αποτελούν την απαραίτητη γέφυρα με τα πρόσφατα σπουδαία έργα με ελληνική υπογραφή. Ονόματα που πρέπει να τονίσουμε οι Πάνος Τράγος στο σενάριο κι ο Γιάννης Σίμος στη φωτογραφία που μετά τις βραβεύσεις του στο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας δηλώνει παρών κι εδώ ενδεικτικό της εξέλιξής του.

Μόνο για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης προβάλλονται αυτές οι ομάδες ανθρώπων από τα Μέσα Ενημέρωσης. Δεν υπάρχει πραγματική μέριμνα για τις ευάλωτες ομάδες. Ένας μηχανισμός αυτοματοποίησης οδηγεί σε αυτές τις "δουλειές". Άμα κυλήσεις είναι δύσκολο να επιστρέψεις. Εν πολλοίς καταδικάζεσαι. Ο νόμος του μεγάλου ψαριού, ο νόμος της ζούγκλας επιβεβαιώνεται. Ο πιο δυνατός, ίσως ο πιο αποφασιστικός μένει ζωντανός. Τους υπόλοιπους τους αλέθει ο μύλος κι ελάχιστοι θα τους αναζητήσουν.

Όλα αυτά γίνονται ξεκάθαρα στο "Πρόστιμο" του Φ.Μπόγρη. Είναι μία από τις αποκαλύψεις τόσο του ελληνικού τμήματος, όσο κι ολόκληρου του Φεστιβάλ. Μας κέρδισε από την πρώτη σκηνή. Δίνει ελπίδα σε νέους δημιουργούς να δοκιμάσουν την τύχη τους. Στόχος να καταφέρουμε να επιβιώσουμε με αξιοπρέπεια κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η ταινία έρχεται να προβληθεί τη χρονιά της υγειονομικής κρίσης. Η ανεργία καθημερινά αυξάνεται. Πολλοί θα δουν φως στον "εύκολο δρόμο". Τι γίνεται όμως αν νιώθεις πως δεν ανήκεις εκεί;