Η ταινία ουσιαστικά περιγράφει τα γεγονότα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όσο βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο ο αμφιλεγόμενος Ντικ Τσέινι, με αποκορύφωμα τη θητεία του ως Αντιπρόεδρος, επί Προεδρίας Τζορτζ Μπους Τζούνιορ και τις καταστροφικές συνέπειες των αποφάσεών του για τον κόσμο ολόκληρο. Φυσικά σ΄όλη αυτή την προσπάθεια δεν ήταν μόνος, αλλά μαζί με ένα λόμπυ ανθρώπων, που τους συνδέουν πολλά από το παρελθόν.
Αυτό που δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα στο φιλμ είναι ο αινιγματικός αφηγητής. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζει τόσες πολλές λεπτομέρειες; Οι παραλληλισμοί κι οι συμβολίσμοι δίνουν επίσης σύνθετο χαρακτήρα. Ο νόμος της ζούγκλας επικρατεί. Επίσης μου άρεσε πάρα πολύ το " τέλος " μέσα στην ταινία. Μία εξαιρετική καινοτομία, που δεν είχε τύχει να ξαναδώ, πριν το τηλέφωνο χτυπήσει και βρεθούμε ξανά στη δράση. Φυσικά ο Τσέινι ποτέ δε σταμάτησε να οργανώνει τα σχέδια του και περίμενε απλά όλα όσα ήρθαν, σαν φυσικό επακόλουθο, ώστε να επωφεληθεί σε προσωπικό επίπεδο.
Πραγματικά είναι κάποιες στιγμές που είναι τόσο εύθραυστες και δυστυχώς τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι την κρίσιμη στιγμή υπό το βάρος της πίεσης παίρνουν τις λάθος αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον. Το Vice είναι ένα μάθημα ιστορίας προς γνώση και συμμόρφωση, την ώρα που στην Προεδρία βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο σκηνοθέτης τολμάει να κάνει γνωστά σε ολόκληρο τον κόσμο αυτά τα γεγονότα κι εμείς γινόμαστε κοινωνοί της πιο σκληρής μορφής-έκφανσης της εξουσίας. Μίας απόλυτα κυνικής πλευράς που ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική της ανέλιξη και τον πλουτισμό με κάθε κόστος για το σύνολο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου