Αφετηρία μας είναι το Ρέικιαβικ. Τρεις οικογένειες, δύο ιστορίες. Οι ισορροπίες λεπτές. Ο Άτλι έχει μόλις χωρίσει. Επιστρέφει στο πατρικό του. Βάλλεται από παντού, καθώς το δράμα που βιώνει είναι πολυεπίπεδο κι οι απώλειες ποικλόμορφες. Χάνει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα τους ανθρώπους, που αγαπάει. Την ίδια ώρα επικρατούν έριδες κι η ένταση κλιμακώνεται, με φόντο ένα ψηλό όμορφο δέντρο, που κρύβει τον ήλιο στους γείτονες.
Μία διαρκής προσπάθεια απενεχοποίησης, μέχρι το τέλος, που επιφυλάσσει η μοίρα στον καθένα. Να κοιμηθούν με ήσυχη τη συνείδησή τους. Κι όλος αυτός ο κύκλος, γεμάτος αθώα θύματα, μάταια, καθώς η επιστροφή του ασώτου θα συμβεί, όταν πλέον θα είναι πολύ αργά, σχεδόν για όλους. Κι αυτός που μένει πίσω, ίσως τελικά να ήταν ο ηθικός αυτουργός της ανείπωτης τραγωδίας. Έτσι είναι όμως η ζωή. Σπάνια δίκαιη.
Μία πολυφωνίκη σύνθεση που ανακαλύπτει την αρμονία μέσα στο χάος, δίχως συμβιβασμούς. Ένα ψυχολογικό θρίλερ, που εξερευνά το υπαρξιακό κι αναδεικνύει πόσο θεμελιώδες είναι, όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Mε μήνυμα σαφώς οικουμενικό, που δεν περιορίζεται και δεν τοποθετείται, γι΄αυτό άλλωστε κι αποτελεί την πρόταση της χώρας για το ξενόγλωσσο ΟSCAR.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου