Η νέα μόδα, καφές στο χέρι

Στις περισσότερες χώρες του εξωτερικού δεν υπάρχει ο καφές στο χέρι, όπως δεν υπάρχει κι η κρύα εκδοχή του. Στην Ελλάδα η σχέση μας με τον καφέ είναι παθολογική, ερωτική θα τολμούσα να πω. Είναι δομημένη έτσι η οικονομία, η κοινωνία, που με τη δύναμη της συνήθειας, όλα συντείνουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Είναι απαραίτητα καλό όλο αυτό; Μεγάλη συζήτηση, που είναι αμφίβολο αν θα βγάλει καθολικό ορθό αποτέλεσμα.

Η Θεσσαλονίκη έχει εκατοντάδες καφετέριες. Στο κέντρο, στις συνοικίες, στη θάλασσα, ή ψηλότερα στα προάστια κι όμως την τελευταία τριετία, εν μέσω κρίσης, έχει ξεκινήσει μία επανάσταση. Ανοίγουν συνεχώς αλυσίδες καταστημάτων, με cafe στο χέρι (take away). Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβαίνει και στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της περιφέρειας οι διαστάσεις που έχει πάρει όμως στην πόλη μας, δεν έχει προηγούμενο. Και το αναφέρω με πάσα βεβαιότητα, καθώς συνεχώς ταξιδεύω στην επικράτεια.

Την αρχή έκαναν δύο αλυσίδες από τη Λάρισα. Τα Mikel και Βrunο πέρασαν την ιδέα στον κόσμο και την καλλιέργησαν στη συνείδησή του, ακολούθησε η μεγάλη τοπική αλυσίδα, " Todaylicious ", που συνδύασε ψιλικά είδη με φθηνά ροφήματα. Τα φραντσάιζ αυξάνονται θεαματικά. Πάρα πολλοί άνθρωποι επενδύουν, προσπαθώντας να εξασφαλίζουν τα προς τη ζην, σε μία δύσκολη εποχή. Το τελευταίο μεγάλο μπαμ έγινε με τα Coffee Ιsland, που πραγματικά τη δεδομένη στιγμή σαρώνουν την αγορά. Από τη Βραζιλία ... στη Ελλάδα.

Βρήκαμε, λοιπόν, έναν άνθρωπο που έκανε αυτήν την επιλογή, να ανοίξει ένα τέτοιο κατάστημα, θέλησε όμως να διατηρήσει την ανωνυμία του. Ο Νίκος μας λέει, πόσο δύσκολη ήταν αυτή του η απόφαση. Ρίσκαρε τις οικονομίες μίας ζωής, για να μείνει στη χώρα, επειδή αγαπάει τον τόπο του και δεν ήθελε να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, όπως κάποτε οι γονείς του. Μόχθησε, πιέστηκε, στερήθηκε, αλλά τα κατάφερε και σήμερα, μετά από τρία χρόνια, κοντεύει να κάνει τη δική του προσωπική απόσβεση. Τόλμησε και δικαιώθηκε. Μεγάλη υπόθεση να βλέπεις το " παιδί " σου να μεγαλώνει και να σε δικαιώνει.

Σε δεύτερο επίπεδο αναπτύχθηκε τα Coffeebrands, τα Seven και το Origami. Πλέον, η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο κι η μάχη για την επιβίωση, ισοδυναμεί με την αδυσώπητη καθημερινότητα. Όπως είναι φυσικό δεν θα αντέξουν όλοι τον ανταγωνισμό. Ίσως κάποιοι, οι τελευταία ειδικά, να έπεσαν και στην παγίδα μίας φούσκας που σύντομα θα σκάσει και θα φέρει αρκετές οικογένειες, προ δυσοίωνων καταστάσεων.

Η νέα μόδα πάντως στη Θεσσαλονίκη είναι αυτή, ο καφές στο χέρι, στα γρήγορα. Eίτε είσαι μαθητής, φοιτητής ή επαγγελματίας εργαζόμενος. Το συναντάς παντού. Άλλωστε οι ρυθμοί ζωής αλλάζουν. Γίνονται πιο γρήγοροι, πιο απαιτητικοί. Το " χαλλλαρά " δίνει σιγά σιγά τη θέση του στο βιαστικά κι αυτή η καινοτομία, έχει γίνει πλέον συνήθεια. Και δεν είναι μόνο το οικονομικό, αλλά και το πρακτικό. Όσοι έχουν δουλειά τη σήμερον ημέρα τρέχουν ...