Can you ever forgive me?

Η Μάριελ Χέλερ, μετά το " Diary of teenage girl " (2015), επιστρέφει με το " Θα μπορούσες ποτέ να με συγχωρέσεις ", σε σενάριο των Νίκολ Χολοφσένερ και Τζεφ Γουίτι. Η Λι Ίσραελ (1939-2014) είναι μία αξιόλογη συγγραφέας που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, ώστε να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αυτή η συγκινητική ιστορία έφερε την ταινία υποψήφια για τρία OSCAR (A΄γυναικείου ρόλου, β΄ανδρικού και διασκευασμένου σεναρίου), χωρίς να κερδίσει πάντως κάποιο χρυσό αγαλματίδιο.

Η ανάγκη πολλές φορές σε φέρνει στα όριά σου. Η Λι, μία δύστροπη αθυρόστομη γυναίκα, προκειμένου να επιβιώσει αναγκάζεται να μπλέξει σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Από τη μία κερδίζει χρήματα, ώστε να ορθοποδήσει κι από την άλλη βγάζει το ταλέντο της, ντυνοντάς το με το μανδύα προσωπικοτήτων του παρελθόντος. Αγοράζει παλιές γραφομηχανές, βρίσκει χαρτιά αρχείου και μιμείται το στυλ και τον γραφικό τους χαρακτήρα με αξιοσημείωτο τρόπο και καταφέρνει να ξεγελάσει ακόμα και τους πιο έμπειρους αγοραστές.

Στην προσωπική της ζωή η Λι υψώνει τείχη, παίρνει αποστάσεις και κλείνεται στον εαυτό της. Η μοναξιά που βιώνει όμως την οδηγεί σε μίας μορφής παραίτηση. Ενδεικτική η κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι της. Στρέφεται στον αλκοολισμό, ως μέσο παρηγοριάς και σε ένα μπαρ γνωρίζει τον Τζακ Χοκ, τον μοναδικό άνδρα, παρ΄ότι gay, που μπόρεσε να βάλει στη ζωή της. Αντίθετα, αφιερώνεται εξ΄ολοκλήρου στη σχέση της με την αγαπημένη της γάτα. Αυτή δεν μπορεί να της μιλήσει. Νιώθει όμως, πως είναι το μοναδικό πλάσμα που την έχει αγαπήσει πραγματικά.

Μεγάλη πρωταγωνίστρια η Μελίσα ΜακΚάρθι που έχει εγκλωβιστεί στις επιλογές της κι είναι αναγκασμένη να παρανομήσει για να σώσει τα προσχήματα στο υπαρξιακό της ναυάγιο. Πλάι της ο Ρίτσαρντ Γκραντ, σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του. Με λεπτό χιούμορ, κατανόηση και διάθεση να βοηθήσει μέχρι την τελευταία στιγμή. Μία απροσδόκητη φιλία κι ένα χαμόγελο αισιοδοξίας για το μέλλον, με τη Λι Ίσραελ να καταφέρνει επιστρέψει ξανά στα best sellers.

Ποιος άραγε πρέπει να συγχωρέσει τη Λι; Οι εκδότες, η κοινή γνώμη το δικαστήριο, η μεγάλη της αγάπη ή μήπως ο ίδιος της ο εαυτός της; Αρνείται να αλλάξει, αλλά γνωρίζει καλά μέσα της πως πρέπει να το κάνει, όσο η εποχή αλλάζει και προχωράει κι ας πονάει μέσα της. Δεν έχει όμως τη δύναμη να το παραδεχθεί. Να κάνει το επόμενο βήμα. Το καθυστερεί όσο μπορεί. Είναι όμως αναπόφευκτο. Σημεία των καιρών. Οι ρομαντικοί μένουν πίσω, αδύναμοι να συνεχίσουν.

Ανθρώπινη επικοινωνία, αλληλεγγύη και στήριξη. Τεράστια υπόθεση να τα έχεις στη ζωή σου, στα καλά και τα άσχημα. Αυτό μας διδάσκει αυτό το φιλμ. Ξεκινάει από το απλό κι αγγίζει το οικουμενικό. Παρά τις δυσκολίες, παρά τα προβλήματα, παρά τις ανατροπές. Αυτό είναι το μήνυμά του σκηνοθέτη μέσα από μία αυτοβιογραφία. Κι αυτή ακριβώς είναι η επιτυχία της ταινίας. Αποφεύγει τον ακραίο διδακτισμό κι αφήνει τον τελευταίο λόγο στον θεατή. Κέρδισε το στοίχημα της ζωής η Λι ή όχι;