Aνταπόκριση πρώτη

Το πρώτο πενταήμερο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε. Οι έξι αίθουσες κατάμεστες από την τελετή έναρξης, μέχρι και την Τρίτη το βράδυ. Ο κόσμος αγκαλιάζει και φέτος τη διοργάνωση, που κατατάσσει την πόλη μας στις κορυφαίες συναντήσεις των σινεφίλ σε όλο τον κόσμο. Βραβευμένα αριστουργήματα, όπως το " Κλέφτες Καταστημάτων ", το " Roma ",  το " Petra " και μικρά διαμαντάκια με τα Sibel, Tel Aviv on Fire και Diamantino να έχουν κλέψει την καρδιά μας.

Eνδιαφέρουσα ήταν η αλληλεπίδραση μας, με τον Λάζλο Νέμες, στο πλαίσιο της παρουσίασης της νέας του ταινίας, Sunset, στην κεντρική αίθουσα του Ολύμπιον. Μετά τον Γιο του Σαούλ, στο κέντρο θέτει μία γυναίκα και μεταφέρεται ακόμα πιο πίσω χρονολογικά. Ο ίδιος τόνισε πως τα φιλμ του φέρουν πολύ έντονα την προσωπική του χροιά κι αποκρυσταλλώνουν τη δική μου αντίληψη για την τωρινή εποχή.Επεκτείνοντας τον συλλογισμό του, καυτηρίασε τη σύγχρονη τάση στον κινηματογράφο, ο οποίος τείνει να εκπέσει στο επίπεδο μιας απλής υποκατηγορίας στην απέραντη χοάνη της επονομαζόμενης Information Technology, κινδυνεύοντας να χάσει οριστικά την ξεχωριστή του θέση και ταυτότητα στον κόσμο της τέχνης.

Δύο σκηνοθετικά ντεμπούτα τάραξαν το κοινό μέχρι σήμερα. Το Sofia της Μεριέμ Μπενμπαρέκ, που βραβεύτηκε για το σενάριό της στο περασμένο Φεστιβάλ των Καννών, στο τμήμα, " Ένα κάποιο βλέμμα ". Εδώ συμμέτεχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό και προσωπικά τη θεωρώ ένα από τα φαβορί για τον Χρυσό Αλέξανδρο, (μαζί με τον Ένοχο του Γκούσταφ Μέλερ, που κατέκτησε τα Βραβεία κοινού σε Ρότερνταμ και Σάντανς). Το δεύτερο είναι ο Πύργος του Ματς Γκόρουντ. Η ταινία καταπιάνεται με το πολυσυζητήμενο ζήτημα της τύχης των Παλαιστινίων με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ένα πανέμορφο animation για τις ρίζες της μνήμης, που μας δένουν σε έναν τόπο και για τα φτερά της φαντασίας, που μας ταξιδεύουν πέρα απ΄αυτόν.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης, η επανεμφάνιση της Ντέμπρα Γκράνικ. Στα 55 της χρόνια επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη. Μία πρεσβευτής του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, που δημιούργησε μία ταινία για τους δεσμούς ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας και την άρνηση του συμβιβασμού με την εποχή, που ισοδυναμεί με απόδραση από τη φυλακή του σύγχρονου κόσμου κι αναζήτηση των ριζών μας, από τις καταβολές του ανθρώπινου είδους, με τρομερές ερμηνείες από τους Μπεν Φόστερ και Τόμασιν Μακένζι.

Το Φεστιβάλ και φέτος συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας κι είχαμε τις ευχάριστες ανεξάρτητες παρεμβάσεις, ανάμεσα στις προβολές, έξω από τις κατάμεστες αίθουσες. Άλλες παράλληλες εκδηλώσεις, όπως 15 πράξεις αφοσίωσης, με καθένα καλλιτέχνη να παρακολουθεί μία ταινία του Διαγωνιστικού και να δημιουργεί ένα έργο με πηγή έμπνευσης αυτό. Παρουσιάσεις βιβλίων, η παρουσίαση του έργου του animator, Ιορδάνη Ανανιάδη, μουσικά δρώμενα και φυσικά parties στην Αποθηκή Γ΄και τα γύρω μαγαζιά.

Αυτές ήταν οι πρώτες ημέρες στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, με τον καιρό να θυμίζει περισσότερο Άνοιξη, καθώς οι περισσότεροι μέχρι να δύσει ο ήλιος κυκλοφορούν με κοντομάνικα μπλουζάκια. Έμειναν πέντε ακόμη 24ώρα απόλαυσης. Καλή διασκέδαση σε όλους.